بخشی از مقاله
چکیده
در ارتباط با شانس برابر برای دسترسی به آموزش عمدتا موانع و محدودیت های قانونی ایفای نقش میکنند و ممکن است بر علیه افرادیا گروه هایی تبعیض روا داشته شود به گونه ای که این گروه ها به مانند سایرین امکان استفاده از تسهیلات آموزشی را نداشته باشند؟
نابرابری در بهره مندی آموزشی در جوامع مختلف وجود داشته و دارد ؟به نظر می رسد این نابرابری با استفاده از سیاست هایی مانندقانون حداقل آموزش اجباری برای همه، ارائه خدمات آموزشی یارانه ای، کمک های مالی به خانواده های کم بضاعت و اعطای بورس تحصیلی رو به کاهش است ؟با افزایش متوسط تحصیلات در یک کشور نابرابری آموزشی نیز کاهش یافته که این مساله متاثر از توسعه آموزش وتوسعه آموزش نیز دستاورد اصلی سیاست های آموزشی دولت ها بوده است؛ اما مساله محدودیت منابع، کشور را وادار به اتخاذ سیاست های خاص می کند ؟تساوی در فرصت های آموزش در صورت امکان پذیر است که تمام افراد جامعه حتی آن هایی که فاقد ثروت، موقعیت و امتیاز اجتماعی هستند صرف نظر از جنس، طبقه و نژاد از شانس و فرصت مساوی جهت رسیدن به موقعیتهای بالای اجتماعی اقتصادی برخوردار باشند.
مقدمه
آموزش و پرورش در شکل فراگیر و رسمی آن، حتی برای چند ساعت آموزش رسمی روزانه در مدرسه، توانایی آن را دارد تا در توسعهی علمی و عقلانی افراد یک جامعه مؤثر باشد و با جامِهی عمل پوشاندن به کارکردهای توسعه ی انسان ها بتواند یکی از سهامداران اصلی تغییر و تحول فرهنگی و اجتماعی جامعه باشد .
نظام آموزشی مجموعهای از اجزای بهم پیوسته است که در حال تعامل باهم بوده و برای رسیدن به هدف مشترک باهم تلاش میکنند. حال اگر یکی از این اجزاء با بقیه همکاری نکند در کار نظام اختلال ایجاد میشود.
نظام آموزشی، بخشی از نظام کلان هر جامعه را تشکیل می دهد .بنابراین طبیعی است که شرایط اجتماعی حاکم بر کل نظام، بخش آموزش را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
دایره مرکزی نظام آموزشی کشور است و دایره دوم نظام اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی کشور است که نظام آموزشی را در برگرفته است.
نقش آموزش و پرورش حداقل در دو زمینه بسیار حائز اهمیت است. یکی گسترش آگاهی در حقوق و وظایف و دیگری، ایجاد تحولضروریدر زندگیمدنی و در گرایشها و الگوهای رفتاری .
ایجاد فرهنگی مدنی، اجتماعیسازی و داشتن کارکرد مؤثّر اجتماعی، تأکید بر دیدگاههای رشد اجتماعی و پرهیز از تربیت انسانهای یک بعدی، در مجموع از جهتگیریهایی است که به کرات توسط اندیشمندان و منتقدان آموزش و پرورش مطرح شده است
