بخشی از مقاله
چکيده
شادي و نشاط از جمله نيازهاي روحي و رواني انسان است كه در جنبههاي مختلف حيات وي ايفاي نقش ميكند. اما هميشه اين سؤال ذهن افراد را به خود مشغول داشته كه آيا محتوا و قالب شادي با روح دين و فطرت انساني سازگار است؟ و آيا هر نوع شادي و نشاطي مورد موافقت شرع ميباشد؟ و آيا قرآن در اين رابطه به نيازهاي رواني انسان نيز توجه كرده است يا خير؟
اگر به طور مختصر و مجمل به اين سؤال پاسخ داده شود اينگونه بايد گفت كه: قرآن هم به نيازهاي روحي و هم به نيازهاي جسمي انسان توجه داشته و به خصوص از طرح موضوع شادي و نشاط غافل نبوده است و وجود آيات متعدد در قرآن كريم حاكي از اهميت اين موضوع ميباشد.
مقاله حاضر تلاش دارد با روش مطالعه كتابخانهاي عوامل شاديآفرين را از منظر قرآن و روايات مورد بررسي قرار دهد. چرا كه اساس تعاليم آسماني، در زندگي جاودان و ابدي انسان، نشان ميدهد كه شادي مطلوب جز در پرتو دينداري، تحقق نخواهد يافت. در اين تعاليم قرآني، دينداري مصداق شادي مطلوب بيان شده است و علاوه بر آن، اين موضوع به صورت دقيق، جامع و كامل، هماهنگ با تمام ابعاد زندگي انسان و منطبق با خواستههاي فطري او جهت نيل به سعادت دنيا و آخرت طراحي شده است.
و با مراجعه به آيات و روايات معلوم گرديده است قرآن بستر اعتدالگرايانهاي را در خصوص غم و شادي براي مخاطبان خود فراهم نموده است. در اين مجموعه سعي داريم به عوامليكه چه از نظر ماد ي و چه از نظر روحي و رواني سببساز شادي در انسان ميگردد- همچون داشتن اعتقاد راسخ مذهبي، نيايش و دعاي خالص، كار و فعاليت، خدمت به همنوع، تبسم بر لب داشتن، بوي خوش، مسافرت و تفريح، زينت كردن، صبر و پايداري، و...- را نام برده تا دست كم نسل جوان ما كه به مرحله شكفتگي و پويايي و نشاط دوران بلوغ پا نهادهاند و بيش از ديگر سنين به شادي و شاد زيستن ميانديشند و نيازمندند، با آشنايي اجمالي آنگونه كه در حد وسع اين مقاله است با مجموعه عواملي كه به تأييد قرآن و روايات رسيده است، آشنا گردند تا در مصاديق شادي و شاد بودن به خطا نروند و آرامش و آسايش خود را فداي شاديهاي كاذب ننمايند.
