بخشی از مقاله
چکیده
مقدمه :از آنجایی که مهمترین سرمایه هر سازمانی، نیروی انسانی آن سازمان است و نیل به اهداف هر سازمان در گرو کارآیی افرادی است که در آن سازمان کار می کنند، نقش رضایت شغلی که یک عامل مهم در ایجاد انگیزش است امری بدیهی است .از این رو این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان اداره آموزش و پرورش منطقه چهاردانگه و کاهش استعفای آنها صورت گرفته است.
روش کار :تحقیق حاضر بر اساس نوع هدف و پیامد ، یک تحقیق کاربردی است که برای انجام آن از روش "پیمایشی" استفاده شده است .که بر روی 121 نفر از کارکنان آموزش و پرورش منطقه چهاردانگه صورت گرفت .روش نمونه گیری به صورت تمام شماری بود .همچنین جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت شغلی استفاده شده است پرسشنامه مذکور از سه قسمت تشکیل شده ، قسمت اول آن پرسشنامه جو سازمانی لیتوین و استرینگر - شامل 18 سئوال - ، قسمت دوم پرسشنامه شناخت شغل جان واگنر - شامل 18 سئوال - و قسمت سوم پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت - شامل 9سئوال - ، می باشد.
اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها :پس از انجام آزمون نرمال سنجی توزیع داده که بر عدم توزیع نرمال داده صحه نهاد از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن برای آزمون فرضیات استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که ویژگیها و شرایط کار بر بهبود رضایت شغلی در میان کارکنان ادارات آموزش و پرورش تأثیر گذار است. نتیجه گیری :نتایج نشان داد که توجه به موضوع ارتقاء همراه با ایجاد جوی مناسب در محیط کار و همچنین تلاش برای بر طرف کردن مشکلات اقتصادی کارکنان در افزایش رضایت شغلی آنان مؤثر می باشد.
مقدمه
نیازهای اقتصادی فرد، احساس هویت اجتماعی و مفید بودن توسط کار مرتفع می شود .بسیاری از افراد، بخش قابل توجهی از روز را در محل کار خویش می گذرانند
ارزشمند ترین سرمایه هر سازمانی، نیروی انسانی آن سازمان محسوب می شود
کارایی و اثر بخشی سازمان ها به نیروی انسانی آن سازمان بستگی دارد . بالا بودن روحیه فرد باعث کارایی و اثر بخشی فرد در سازمان می شود
موفقیت هر سازمان در گرو تلاش و رضایت شغلی کارکنان آن می باشد
ادارات آموزش و پرورش در این میان به دلیل اهمیت وظایفی که در زمینه تعلیم و تربیت برعهده دارند، از جایگاه ویژه ای در جامعه برخوردار می باشند
یکی از مهمترین چالشهای سیستم های ارایه دهنده خدمات آموزشی و تربیتی ،کیفیت نامطلوب خدماتی است که ارایه می شود .در این راستا یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار درکیفیت نامطلوب ارایه خدمات آموزشی، عوامل انسانی است که می توانند نقش به سزایی در تحول و پیشرفت امور آموزش و پرورش داشته باشند
رضایت شغلی از نوع نگرش فرد نسبت به شغل خویش - آرمسترانگ3، - 2002 و به مجموع تمایات یا احساسات مثبت که افراد نسبت به شغل خود دارند گفته می شود
هرزبرگ4 عوامل مؤثر بررضایت شغلی را در دو بعد تقسیم بندی می کند، عامل بهداشت که متشکل از ویژگیهای محیطی شغل و جنبه های بیرونی مثل حقوق، روابط بین فردی، شرایط و موقعیت های کاری است عوامل انگیزشی که در واقع عوامل وابسته به وظایف و محتوای شغلی نظیر جنبه هایی مانند اهمیت دادن به پیشرفت، مسؤولیت و رشد را مطرح می کند
بیان مسئله
در عصر حاضر که جهان در قرن بیست و یکم قرار دارد بخش مهمی از فعالیتهای فردی و اجتماعی را تعلیم و تربیت تشکیل میدهد، به طوری که یونسکو در گزارشی جهانی اعلام کرده است:تقریباً» از هر پنج انسانی که امروز زندگی میکند یک نفر شاگرد است یا در نظام آموزش رسمی به عنوان معلم خدمت میکند
اساس خودکفایی و استقلال هر جامعه بر پایههای وجودی سازمانهای آموزشی آن جامعه است. امروزه آموزش و پرورش به عنوان یکی از سازندهترین سازمانها و به عنوان یکی از رکنهای اساسی برای توسعه آموزشی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی هر جامعه مطرح است. ضرورت دارد که هر جامعهای که به توسعه میاندیشد تعلیم و تربیت مطلوب را در رأس برنامههای خود قرار دهد
در نظام آموزش و پرورش هر کشوری عوامل متعددی وجود دارند که در شکل، اهداف، و کیفیت آن نظام مؤثر هستند. آموزش و پرورش نهادی اجتماعی است که از زندگی جمعی بوجود آمده و متأثر از محیط اجتماعی است. بنابراین، آموزش و پرورش پدیده ای اجتماعی است.
نظام آموزش و پرورش از عناصر مختلفی تشکیل شده که هرکدام از این عناصر در پیشبرد اهداف آن مؤثرند. معلم، به عنوان یکی از عناصر، اهمیت خاصی در نظام تعلیم و تربیت دارد و رضایت او می تواند در تحقق اهداف نظام آموزش و پروش تأثیر بسزایی داشته باشد
بازدهی کارکنانی که رضایت شغلی دارند و آنان که از کار خود ناراضی می باشند، همواره مورد بحث و بررسی صاحبنظران بوده است. پژوهشگرانی که به ارزشهای انسانی اهمیت می دهند، چنین استدلال می کنند که رضایت شغلی باید از جمله هدفهای اصلی سازمان باشد و سازمانها باید شرایطی را فراهم آورند که کارکنان را راضی نگه دارند
درجوامع انسانی، نهاد آموزش و پرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این نهاد از مهم ترین عوامل رشد اجتماعی، اقتصادی و تربیتی در هر جامعه ای است و عامل رشد آگاهی و ساماندهی نیروی انسانی برای رشد و توسعهی جوامع، نظام آموزش و پرورش است.
