بخشی از مقاله
چکیده
جامعهپذیري روندي است که فرد را براي زندگی گروهی آماده می کند و نقش اساسی در شکلگیري رفتار فرد دارد . جامعه پذیري فر ایندمستمر یادگیري است که به موجب آن افراد ضمن آشنا شدن با نظام از طریق کسب اطلاعات و تجربیات به وظایف حقوق و نقشهاي خویش حضوصاً وظایف سیاسی در جامعه پی میبرد .در این فرآیند ارزشها، ایستارها، نهادها، اعتقادات و آداب ورسوم از جمله از نسل به نسل دیگر انتقال مییابد و امکان دارد در جریان این انتقال تغییرات و یا نیز صورت تعدیلهایی نیز صورت پذیرد.
عوامل و کارگزاران جامعه پذیري را میتوان حدود عامل دانست و در یک تقسیمبندي به طور کلی میتوان آنها رابه عوامل اولیه و ثانویه تقسیم کرد:
عوامل و کارگزاران اولیه: نهاد خانواده گروه همسالان - همسن -
عوامل و کارگزاران ثانویه: مدرسه و نهادها آموزشی وسایل ارتباط جمعی و..
در این مقاله عامل مدرسه و نهادهاي آموزشی که مهمترین عامل ثانویه در جامعه پذیري دانشآموزان است، کند و کاو شده است و با روش تحقیق کتابخانهاي به تبیین مفاهیم نظري و از روشهاي پیمایش و طرح پرسشنامه و
مصاحبه به بررسی فرآیند جامعه پذیري همچنین درك رابطه بین متغیرها مورد نظر با احتساب درجه - δ φ - د رصد اطمینان - δ - 99/995 مورد مداقه قرار گرفته است.
در این مقاله طی جمع بندي مقایسههاي بیان شده که کتب درسی بیشترین نقش را در لزوم پرداختن به مشارکت و در واقع جامعه پذیري را به دانش آموزان در استان لرستان داشته وسپس به ترتیب عوامل دیگر یعنی امور تربیتی، انجمن اسلامی، مدیران و دبیران بر این مهم اثر گذار هستند.
فرایند کامل جامعه پذیري دانشآموزان به دست معلم علوم اجتماعی، یکی از عوامل مؤثر در توسعه اجتماعی جامعه محسوب میشود. در این فرایند، جامعه پذیري، فراگردي است از کنش متقابل اجتماعی که فراگیران از طریق آن، شیوه زندگی جامعهاش را ملکه ذهن خود میسازد و شخصیتی کسب میکند.
دانشآموزان از طریق جامعهپذیري یاد میگیرند که با اعضاي دیگر جامعهشان همکاري و ضمن پیروي از هنجارهاي اجتماعی، نقشههایشان را بر حسب قواعد جامعه ایفا کنند. عوامل مؤثر در جامعه پذیري دانشآموزان، خانواده، مدرسه، نهادهاي مذهبی، گروههاي هم سال و رسانههاي همگانی است که امروزه با توجه به صنعتی شدن جوامع، خانواده به عنوان اصلیترین عامل جامعه پذیري کارکردهاي خود ر از دست داده و به جاي آن نقش اصلی به مدرسه واگذار شده است.
مدرسه یک مؤسسه اجتماعی است که دانشآموزان خود را از پیوندهاي عاطفی برقرار شده در حین جامعه پذیري اولیه در خانواده جدا میکنند، در مدرسه دانشآموزان صلاحیت رسمی و توانایی فنی کسب می کنند . علاوه بر این، نوعی احساس مسئولیت براي ایفاي نقشها براي انگیزه کسب میکنند که آنها را قادر میسازد تا توقعات دیگران را در مورد ایفاي نقش برآورده نمایند.در روند جامعه پذیري دانشآموزان، معلم علوم اجتماعی همواره اصلیترین نقش را ایفا میکند.
