بخشی از مقاله
چکیده
در دهه های گذشته ورود آلاینده ها با منشاء انسانی مانند فلزات سنگین درون اکوسیستم، به مقدار زیادی افزایش یافته است که این رویداد یک خطر جدی برای حیات اکوسیستم زمین به شمار می آید. میزان ورود این فلزات سنگین به محیط زیست، بسیار فراتر از میزانی است که به وسیله فرایندهای طبیعی زدوده گردند.این تحقیق ، مرور جامعی بر تکنیک ها موجود و ایده های جدید درحذف فلزات سنگین از فاضلاب دارد در این تحقیق سعی شده تکنیک های معرف با بررسی متون به کارایی آنها اشاره شود و مهمترین مزایا و محدودیت های هر سیستم بطور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.
-1 مقدمه
در دهه های گذشته ورود آلاینده ها با منشاء انسانی مانند فلزات سنگین درون اکوسیستم، به مقدار زیادی افزایش یافته است که این رویداد یک خطر جدی برای حیات اکوسیستم زمین به شمار می آید. فلزات سنگین در یک مقیاس وسیع، از منابع طبیعی و انسان- ساخت وارد محیط زیست می شوند. میزان ورود این فلزات سنگین به محیط زیست، بسیار فراتر از میزانی است که به وسیله فرایندهای طبیعی زدوده گردند. بنابراین تجمع فلزات سنگین در محیط زیست بسیار مورد توجه است. اولین عامل اثرات آلودگی فلزات در یک اکوسیستم، وجود فلزات سنگین در بیومس یک منطقه آلوده است که سلامت انسان را به مخاطره می اندازد. تجمع فلزات سنگین در آب، هوا و خاک، یک مشکل زیست محیطی بسیار مهم می باشد.
-2 تکنیک های تصفیه، فاضلاب های محتوی فلز سنگین
1-2 ترسیب شیمیایی
ترسیب شیمیایی به دلیل بهره برداری ساده و ارزان ، یک روش کارا و موثر در تصفیه فاضلاب می باشد که بطور گسترده در صنایع مورد استفاده قرار می گیرد - . - Ku and Jung., 2001 در فرایند ترسیب، مواد شیمیایی با یون های فلز سنگین برای ایجاد رسوب های نامحلول واکنش می دهند. رسوب های تشکیل شده با ته نشینی یا فیلتراسیون از آب جدا می شوند و آب تصفیه شده مناسب برای استفاده مجدد یا تخلیه است. فرایند ترسیب شیمیایی متداول شامل ترسیب هیدروکسیدی و ترسیب سولفیدی می باشند.
1-1-2 ترسیب هیدروکسیدی
ترسیب هیدروکسیدی به علت سادگی ، ارزان بودن و کنترل آسان pH بیشترین کاربرد را در تکنیک ترسیب شیمیایی دارد - . - Huisman et al., 2006 حلالیت هیدروکسیدهلی فلزی مختلف در pH بین 8 تا 11 بسیار کم هستند. این هیدروکسیدهای فلزی می توانند با لخته سازی یا ته نشینی از سیستم حذف گردند. هیدروکسیدهای متنوعی جهت ترسیب فلزات سنگین از فاضلاب بر اساس ارزان بودن و آسان بودن کنترل آن استفاده شده است. لایم قلیایی که در ترسیب هیدروکسیدی استفاده می شود یک انتخاب ارجح در صنایع مختلف می باشد
بررسی متون
میر باقری و حسینی در سال 2005 اثر فرآیند ترسیب شیمیایی را در حذف مس 2 ظرفیتی و کروم 6 ظرفیتی از فاضلاب با استفاده از Ca - OH - 2 و NaOH مورد ارزیابی قرار دادند - . - Mirbagheri and Hosseini., 2005 در این تحقیق کروم 6 ظرفیتی با کاربرد سولفات فروس به کروم 3 ظرفیتی تبدیل شد. حداکثر ترسیب کروم در 8/7 pH رخ داد. با افزودن Ca - OH - 2 غلظت کرومات از 30 mg/l به mg/l 0/01 کاهش یافت. Cuproammoni با عمل هوادهی کاهش یافت و pH بهینه برای حداکثر ترسیب مس در حدود 12 برای Ca - OH - 2 و NaOH نتیجه گردید و غلظت مس از 48/51 mg/l به 0/69 mg/l کاهش یافت.
Chen و همکارانش برای بهبود ترسیب با لایم از خاکستر فرار استفاده کردند کربونیزاسیون لایم با خاکستر فرار اندازه رسوب را افزایش داده و کارایی حذف فازات سنگین را بطور چشمگیری بهبود بخشید و غاظت کروم، مس، سرب، و روی در پساب از غلظت اولیه 100 mg/l به ترتیب به 0/08 ، 0/14 ، 0/03 و 0/45 کاهش یافت
در فرآیند ترسیب هیدروکسیدی افزودن کواگولانت از قبیل آلوم ، نمک های آهن و پلیمرهای آلی می تواند کارایی حذف فلزات سنگین را بهبود دهد بدین منظور Charerntanyarak در سال 1999 کواگولانت شیمیایی را همراه با رسوب دهی با آهک جهت تصفیه فاضلاب حاوی روی ، کادمیوم ، منگنز و منیزم را در غلظت های به ترتیب 450، 150، 1085 و 3154 میلی گرم بر لیتر مورد بررسی قرار داد نتایج این تحقیق کیفیت پسابی بود که استاندارد فاضلاب وزرات صنایع را در pH بیش از 9/5 تامین می نماید
