بخشی از مقاله
چکیده
در این مقاله چندین کاربرد نانومواد در بسته بندی و نگهداری غذا مرور شده است، از جمله: نانوکامپوزیت های پلیمر/ خاک رس به عنوان مواد بسته بندی با نگهدارندگی بالا، نانوذرات نقره به عنوان عامل های ضد میکروب منظور پوشش دادن جنبه های فنی این موضوعات، وضعیت تجاری کنونی و درک مفهوم سلامت این فناوری ها هم مورد بحث قرار گرفته است. این کاربردها انتخاب شده اند زیرا در آنها به طور مستقیم نانوذرات به غذاهای مصرفی افزوده نمی شود و بنابراین برای آنکه در مدت کوتاه تری در معرض مصرف عموم واقع شود، از اقبال بیشتری برخوردار هستند.
مقدمه :
نانو فناوری شامل تعیین، ساخت و یا دستکاری ساختارها، ابزار یا موادی است که حداقل دارای یک بعد هستند. که در حدود 1-100 نانومتر طول دارند. وقتی اندازه ذره کوچکتر از این آستانه شود، مواد حاصل، خواص فیزیکی و شیمیایی نشان می دهند که کاملا متفاوت از خواص مواد در مقیاس ماکرو ساخته شده از ماده های مشابه است. تحقیقات در زمینه نانو فناوری در دهه گذشته رشد چشمگیری داشته است. کاربردهای پیش بینی شده ای شامل درمان و تشخیص پزشکی، تولید انرژی، محاسبات مولکولی و مواد ساختاری را دارا می باشند. در سال 2008، نانوفناوری بیش از 15بیلیون دلار از تحقیقات جهانی و بودجه های توسعه را به خود اختصاص داد و بیش از 400000 محقق را در سراسر جهان به کار مشغول کرد
با وجود منابع مالی فراوان که به آنها تزریق می شود، نانو فناوری یکی از صنایعی که به کندی از نانوفناوری برخوردار می باشد، صنایع غذایی است. این موضوع جای تعجبی ندارد، چرا که اولویت عمومی برای محصولات غذایی " طبیعی"، به طور تاریخی به کارگیری فناوری های غذایی نوظهور را مانع شده است و نانو فناوری هم از این قاعده مستثنی نیست. درحالیکه نظر عمومی درباره کاربردهای کلی نانوفناوری در گستره خنثی تا کمی مثبت می باشد .[2]مطالعات نشان می دهند که مصرف کننده ها درباره همچنان غذاهای نانو نگران هستند
اگرچه دانشمندان و سهامداران صنایع دارای پتانسیل های تقریبا شناخته شده ای در استفاده از نانو فناوری در هر بخش صنایع غذایی - شکل - 1 از کشاورزی تا بسته بندی غذا تا مکمل های مغذی هستند. به طور انکارناپذیری، فعال ترین ناحیه در تحقیقات علوم نانو غذایی بسته بندی است. غذاهای تهیه شده با فناوری نانو در جهان و بازار بسته بندی آشامیدنی ها در سال 2008 معادل 4/13 بیلیون دلار آمریکا بوده است که نشان دهنده یک رشد % 11/65 سالانه می باشد .[4] این امر کاملا با این حقیقت که در برخی مطالعات نشان داده می شود که مردم نانوفناوری را بیشتر در کاربردهای خارج از غذاها پذیرا هستند تا اینکه نانوذرات به طور مستقیم به ذرات افزوده شود، سازگار است
کاربرد های نانو فناوری در زمینه علوم و صنایع غذایی با وجود رشد در این زمینه، نانوفناوری در صنعت غذا همچنان یک زیرشاخه کمتر شناخته شده از سایر طیف های نانوفناوری است،
