بخشی از مقاله

چکیده

روستای شیوند یکی از روستاهایی است که از پتانسیلها و توانمندیهای فراوانی برای گردشگری در نواحی ایذه برخوردار است که به دلیل ضعف مدیریتی و دسترسی نامناسب از این جاذبهها بهدرستی استفاده نمیشود. هدف از این پژوهش شناخت جاذبهها و بررسی مشکلات آن است تا بتوان با برنامهریزی درست گامی مؤثر در توسعه پایدار این روستا برداشت.

در این پژوهش از روشهای تحقیق توصیفی-تحلیلی و موردی، در بستر مطالعات کتابخانهای و میدانی استفاده شده است. در پایان میتوان گفت با سرمایهگذاریهای مناسب در روستای شیوند و فراهم کردن زیرساختهای مناسب گردشگری میتوان این مکان را به یکی از اماکن گرد شگری با درآمد بالا در شهر ستان ایذه مبدل کرد لازم به ذکر است که این امر با خواست همگانی مردم روستا و مشارکت در این برنامهریزیها تحقق میپذیرد.

.1  مقدمه

گردشگری یکی از بزرگترین صنایع در جهان است و در دهههای اخیر بهدلیل افزایش شدید انواع روشهای گذران اوقات فراغت و افزایش سهولت سفر برای بسیاری از افراد، رونق گرفته است. این رونق بهویژه در قالب انواع گردشگری تجربی مانند اکوتوریسم، گردشگری ماجراجویانه و گردشگری کشاورزی و گردشگری مواد غذایی - که معمولا در مناطق روستایی برگزار میشود چشمگیر است .

بهطور کلی گردشگری جایگاه ویژهای در توسعه مناطق جغرافیایی دارد و در بسیاری از ممالک در حال توسعه بهعنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال و توسعه زیرساختها مدنظر است. هنگامی که ابعاد و زمینههای مرتب با گردشگری به خوبی شناخته گردد، بهطور یقین در جهت توسعه واقعی مناطق جغرافیایی گامهای علمی و اجرایی مطلوبتری برداشته خواهد شد . 2 گردشگری روستایی بهعنوان یکی از گونههای گردشگری در برگیرند یک گرایش به ریشهها، یک احساس سنتی در حال رشد، همراه با خواست درک تمامی ابعاد محیطی در تجربه گردشگری میباشد.

از سویی گردشگری روستایی به سبب عواملی همچون شهرنشینی، علاقهمندی به میراث طبیعی، فرهنگی و تاریخی، نگرانیهای زیستمحیطی و شیو سالم زندگی در سالهای اخیر شکل گرفته و توسعه یافته است . 3 گردشگری روستایی، به دلیل نقش مهم بالقوهای که در رونق و توسع روستایی میتواند داشته باشد، برای توسع اقتصادی نیز مؤلف مهمی بوده و به همین خاطر برنامهریزان و کارشناسان بر آن تمرکز ویژه دارند . از سوی دیگر گردشگری روستایی به-عنوان عامل توسع فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و... از تبدیل نواحی روستایی به نواحی فقیر و در حال فرسایش جلوگیری کرده و روح روستا را در کالبد زمان محبوس نمیکند .

گردشگری بهطور فزایندهای بعنوان بخشی از راهبرد توسع پایدار روستایی برای احیای اقتصاد روستایی و تشویق حفاظت از داراییهای طبیعی و فرهنگی در نظر گرفته میشود . 6 یکی از منابع مهم طبیعی کشور که میتواند کمک زیادی به توسعه اقتصادی و اجتماعی در سطح محلی، ملی و حتی جهانی بکند، منابع و پتانسیلهای موجود گردشگری در نواحی روستایی میباشد که در ایران به نحو مطلوبی بهرهبرداری نشدهاند. زیرا وابستگی شدید درآمد ارزی به صادرات فرآوردههای نفت و گاز، موجب کم توجهی به این فعالیت شده است

گردشگری باعث توسعه نواحی روستایی و ایجاد مشاغل جدید میشود که در نتیجه باعث افزایش درآمد ساکنین و جلوگیری از مهاجرت آنان به شهر میشود. معمولا در روستاهای دارای جاذبههای گردشگری به دلیل ضعف مدیریتی، نداشتن آگاهی کافی روستاییان از اثرات مثبت گردشگری و نبود تبلیغات کافی آنچنان باید و شاید به توسعه گردشگری پرداخته نمیشود. لذا اینکه گردشگری میتواند از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به توسعه روستا کمک کند.

-2-1روش تحقیق:

در این پژوهش از روشهای تحقیق توصیفی-تحلیلی و موردی، در بستر مطالعات کتابخانهای و میدانی استفاده شده است.

-2مبانی نظری:

-1-2  گردشگری روستایی:

گردشگری رویکرد جدیدی در توسع روستایی است که میتواند در توانمندسازی مردم محلی و توسع منابع انسانی، تنوع بخشی اقتصادی و رشد آن، خلق فرصتهای شغلی، ارتقاء استاندرادهای زندگی از طریق تأمین خدمات اجتماعی و پر کردن شکاف بین نواحی شهری و روستایی در زمینههای مختلف و کاهش مهاجرت روستایی به کلانشهرها، نقش عمدهایذ داشته باشد

توجه به گردشگری روستایی به طور مشخص از دهه 1950 آغاز شد و در دهه 1960 جنبه اقتصادی آن برای جوامع محلی مورد توجه قرار گرفت. طی دهه های بعدی، از گردشگری روستایی به عنوان ابزاری برای توسعه جوامع روستایی استفاده گردید

اساس توریسم روستایی، ترکیب محیط زیست روستایی، فعالیت- های مزرعه و فرهنگهای خاص موجود در روستا به منظور فراهم نمودن گردشگری و تنوع برای گردشگران و ایجاد فرصتی برای افراد محلی در جهت کسب درآمد بیشتر، ایجاد اشتغال و آشنایی با فرهنگهای مختلف و ایجاد ارتباط با سایر افراد روستای خود میباشد و ایجاد این فرصت بدون تخریب محی زیست طبیعی مدنظر است 

گردشگری در مناطق روستایی و دور افتاده اهمیت ویژهای پیدا کرده است و ابزاری برای رفاه جوامع محلی تلقی میشود. این نوع گردشگری اگر در راستای پایداری عمومی روستاها باشد میتواند باعث توسعه این مناطق شود . 10 پتانسیل گردشگری در هر روستا بیش از هر چیز به سرمایههای جغرافیایی، کیفیت مناظر طبیعی و آثار تاریخی و فرهنگی بستگی دارد

گردشگری روستایی بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد بوده و میتوان آن را ابزار مهمی برای توسع اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جوامع روستایی قلمداد کرد .

 گردشگری روستایی ابزاری برای توسعه پایدار و حفاظت از منابع طبیعی: سیاست گردشگری پایدار در دنیای امروزی، رهیافت جامعی است که خواهان رشد بلند مدت صنعت گردشگری بدون آثار مخرب بر زیست بومهای طبیعی است 

در این رویکرد نه تنها نیازهای بازار مورد توجه است بلکه نیازها یا ضروریات جامعه و محی زیست طبیعی نیز مورد توجه و تاکید قرار میگیرد . 14 در توسع پایدار روستایی باید اشتغال، آموزش، تغذیه، مسکن و بهطور کلی سطح زندگی بهبود یابد. روند توسع روستایی بایستی کاهش نابرابری در زمین توزیع درآمدهای روستایی، کاهش عدم تعادل درآمدها بین مناطق شهری و روستایی، گسترش توانایی بخش روستایی و قدرت تثبیت جریان پیشرفت در طول زمان را در برداشته باشد

توجه به عقبماندگی شرای اجتماعی و اقتصادی در روستاهای کمجمعیت و پرجمعیت و همچنین جلوگیری از تخریب مناظر زیبا و طبیعی روستا و حفظ زیباییهای آن از مهمترین اهداف برنامهریزی روستاها بهشمار میآید

-3پیشینه تحقیق:

نتایج تحقیق مهدوی - 1381 - ، نمایانگر رابطه گسترش گردشگری با افزایش اشتغال زنان و جوانان، جذب نیروی آزاد بخش کشاورزی، و افزایش فرصتهای شغلی در بخش ساختمانسازی است. شریفزاده و مرادنژادی - 1381 - ، در مقالهای با عنوان »توسعهی پایدار و توریسم روستایی«، آوردهاند که با گسترش گردشگری روستایی، امکان انجام فعالیتهای اقتصادی و ایجاد مشاغل گوناگون در مناطق روستایی فراهم میشود.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید