بخشی از پاورپوینت
اسلاید 3 :
همراه با سيدالشهدا (از مدينه تا كربلا)
فلسفه قيام ابي عبدالله الحسين (ع) را در سخنان آن حضرت، در آغاز حركت از مدينه و موضعگيريهاي ايشان در برابر حوادثي كه در منزلگاههاي ميان راه روي داده است، ميتوان يافت.
نام منزلگاهها و مسير تقريبي حركت امام حسين (ع) از مدينه تا كربلا، با اهداف و ديدگاههاي آن حضرت و مختصري از وضعيت سياسي و اجتماعي آن عصر را می آوريم.
اسلاید 4 :
مدينه
زمان: نيمه دوم ماه رجب سال 60 هجري
حاكم وقت مدينه (وليد بن عتبه) پس از مرگ معاويه دستور يافت تا از امام حسين (ع) براي يزيد بيعت بگيرد. حضرت فرمود: «.يزيد مردي است شرابخوار و فاسق كه به ناحق خون ميريزد و اشاعه دهنده فساد است و دستش به خون افراد بيگناه آلوده گرديده و شخصيتي همچون من با چنين مرد فاسدي بيعت نميكند».
وقتي كه مروان بن حكم بيعت با يزيد را از حضرت درخواست كرد امام (ع) فرمود: اي دشمن خدا! دور شو، من از رسول خدا شنيدم كه فرمود: «خلافت بر فرزندان ابوسفيان حرام است و اگر معاويه را بر فراز منبر من ديديد، او را بكشيد». و امت او چنين ديدند و عمل نكردند و اينك خداوند آنان را به يزيد فاسق گرفتار كرده است.
امام (ع) در شب 28 رجب سال 60 هجري همراه با بيشتر خاندان خويش و بعضي ياران، پس از وداع با جدش پيامبر (ص) از مدينه به طرف مكه حركت كرد.
امام حسين هدف خروج از مدينه را در وصيتنامهاش چنين بيان ميكند:
و جز اين نيست كه براي اصلاح در ميان امت جدم خارج شدم. ميخواهم امر به معروف و نهي از منكر كرده و به راه و روش جدم (رسول خدا) و پدرم علي (ع) رفتار نمايم.
اسلاید 5 :
مكه
زمان: از 3 شعبان تا 8 ذي الحجه 60 هجري
امام (ع) در سوم شعبان به مكه رسيد و در خانه عباس بن عبدالمطلب سكني گزيد. مردم مكه و زائران خانه خدا كه از اطراف آمده بودند، به ديدار حضرت شرفياب ميشدند.
امام (ع) پس از رسيدن دوازده هزار نامه از جانب كوفيان، مسلم بن عقيل را در روز 15 رمضان به عنوان نماينده خويش به سوي كوفه فرستاد.
امام (ع) طي نامههايي به مردم بصره و كوفه، سزاوارترين مردم براي خلاقت و امام را اهل بيت (ع) معرفي كرد و.
حضرت با رسيدن نامه مسلم بن عقيل مبني بر بيعت مردم كوفه با وي و از سوي ديگر براي حفظ حرمت خانه خدا ـ كه تصميم بر قتل آن حضرت، در آن جاگرفته بودند ـ حج را به عمره تبديل كرد و در هشتم ذي الحجه به رغم مخالفت بسياري از دوستان، به سوي عراق روانه شد.
قسمتي از آخرين سخنرانيهاي حضرت در مكه:
ما اهل بيت به رضاي خدا راضي و خشنوديم. هر كس ميخواهد در راه ما جانبازي كند و خون خويش را در راه لقاي پروردگار نثار نمايد، آماده حركت با ما باشد.
اسلاید 6 :
صفاح
زمان: چهارشنبه 9 ذي الحجه 60 هجري
فرزدق شاعر كه عازم مكه بود در «صفاح» با حضرت ملاقات كرد و در جواب حضرت كه از احوال مردم عراق جويا شده بود؛ گفت: «دلهاي مردم با توست وليكن شمشيرشان با بني اميه است.»
سخن امام حسين (ع) خطاب به فرزدق در اين منزلگاه:
اگر پيش آمدها طبق مراد باشد، خدا را بر نعمتهايش شكر گوييم. اگر پيش آمدها بر وفق مراد نبود آن كس كه نيتش حق و تقوا بر دلش حكومت ميكند، از مسير صحيح خارج نشود و ضرر نخواهد كرد.
اسلاید 7 :
ذات عرق
زمان: دوشنبه 14 ذي الحجه 60 هجري
حضرت در اين منزلگاه به «بشر بن غالب» رسيده و از اوضاع و احوال كوفه پرسيدند؛ وي گفت: «شمشيرها خدمت بني اميه و دلها با توست.» حضرت او را تصديق كرد.
قسمتي از نامه حضرت به «عمروبن سعيد» در اين منزلگاه :
بهترين امان، امان خداوند است. از خداوند، ترس از او را در دنيا خواهانيم تا در قيامت به ما امان بخشد.
اسلاید 8 :
حاجر
زمان: سهشنبه 15 ذي الحجه 60 هجري
حضرت نامهاي را براي تعدادي از مردم كوفه توسط «قيس بن مسهر» فرستاد و چنين نوشت: «نامه مسلم بن عقيل كه حاكي از اجتماع شما در كمك و طلب حق ما بود به من رسيد خداوند به خاطر نصرت و ياريتان پاداش بزرگي نصيبتان كند. هنگامي كه فرستاده من (قيس) بر شما وارد شد در كارتان محكم و كوشا باشيد، من همين روزها به شما ميرسم.»«قيس» را در ميان راه دستگير كردند. او رابه شهادت رساندند.
از سخنان امام حسين (ع) در بين راه مكه تا كربلا:
من مرگ را جز سعادت نميبينم و زندگي با ستمگران را جز ننگ نميدانم.
اسلاید 9 :
خُزَيميّه
زمان: جمعه 18 ذي الحجه 60 هجري
حضرت و همراهان يك روز و يك شب در اين منزلگاه توقف كردند. عدهاي پيوستن «زهير بن قين» به حسين (ع) را در اين منزلگاه گفتهاند.
امام حسين (ع) خطاب به زينب كبري (س) در اين منزلگاه ميفرمايد:
خواهرم! آنچه اراده و مشيت خدا بدان تعلق گرفته، همان خواهد شد.
اسلاید 10 :
زرُود
زمان: دوشنبه 21 ذي الحجه 60 هجري
«زهير بن قين» ازمراسم حج به كوفه باز ميگشت. آمدن در يك محل بود. در اين منزلگاه با حسين (ع) فرود آمد. حضرت زهير را به خيمهاش دعوت كرد، «زهير» به سوي حضرت رفت، هنگام مراجعت از خيمه آن حضرت، آثار خوشحالي از چهرهاش نمايان شد و به همراهان گفت: «من به حسين ملحق خواهم شد، هر كس ميل دارد در ياري فرزند پيامبر شركت كند، با ما بيايد و هر كس با ما نيست با او وداع ميكنم».
امام حسين(ع) پس از شهادت زهير فرمود:
اي زهير! خدا تو را از لطف و رحمت خويش دور مدارد و قاتلان تو را همانند لعنت شدگان مسخ شده به بوزينه وخوك (از قوم بني اسرائيل) لعنت نمايد.
اسلاید 11 :
ثعْلبيّه
زمان: سهشنبه 22 ذي الحجه 60 هجري
حضرت، شبانه وارد اين منزلگاه شد و خبر شهادت «مسلم بن عقيل» و «هاني بن عروه» را به وي دادند.حضرت اشك به صورتش جاري شد و همراهان نيز گريه كردند.امام حسين (ع) با يارانش اتمام حجت كرد. گروهي كه به طمع مال و مقام دنيا با امام آمده بودند، پس از اين خبر، از حضرت جدا شدند.
سخن امام حسين(ع) با مردي از اهل كوفه دراين منزلگاه:
به خدا سوگند كه اگر تو را در مدينه ملاقات ميكردم، اثر جبرئيل را در خانه ما، و نزول او براي وحي به جدم را به تو نشان ميدادم. اي برادر! عموم مردم دانش را از ما برگرفتند.
اسلاید 12 :
زُباله
زمان: چهارشنبه 23 ذي الحجه 60 هجري
حضرت (ع) خبر شهادت عبدالله بن بقطر را در اين منزلگاه به يارانش داد. سپس فرمود: «شيعيان كوفه ما را بي يار و ياور گذاشتهاند. هر كس از شما بخواهد، ميتواند باز گردد و از سوي ما حقي بر گردنش نيست». امام حسين (ع) عبدالله بن بقطر را به سوي مسلم فرستاده بود که در ميان راه دستگير کردند
مردي از آيه «يوم ندعوا كل اناس بامامهم» پرسيده بود،
امام حسين(ع) در جواب فرمود:
پيشوايي مردم را به راه راست هدايت كرد و گروهي اجابت كردند، و پيشوايي مردم را به گمراهي دعوت كرد و گروهي اجابت كردند. گروه اول در بهشت و گروه دوم در دوزخ خواهند بود.
اسلاید 13 :
بَطْن العقبه
زمان: جمعه 25 ذيالحجه 60 هجري
پيرمردي به حضرت گفت: « به خدا سوگند از همين جا برگرد، زيرا در اين سفر جز با نيزه و شمشير مواجه نخواهي گشت. با وضعيت پيش آمده ادامه راه را به صلاح تو نميدانم». حضرت فرمود: «اين مطلب براي من واضح و رأي همان است كه ديدهاي، ولي كسي بر مقدرات الهي پيروز نخواهد شد».
از سخنان امام حسين (ع) در اين منزلگاه:
بني اميه مرا رها نكنند تا جان مرا بگيرند. هرگاه چنين كنند، خدا بر آنان كساني را مسلط خواهد كرد كه آنها را ذليل و خوار خواهد ساخت.
اسلاید 14 :
شَراف (وذُوحُسم)
زمان: شنبه 26 ذي الحجه 60 هجري
حضرت در منزلگاه شراف دستور دادند كه آب فراوان برداشته و صبحگاهان حركت كنند. در ميان راه و هنگام ظهر به لشكري برخوردند و امام (ع) با سرعت و قبل ازدشمن در منزل «ذوحسم» مستقر شد. آن گاه امام (ع) فرمان داد تا لشكر دشمن و نيز اسبان آنان را سيراب كنند.لشكر امام حسين (ع) و لشكر دشمن (به فرماندهي حُر) نماز ظهر و عصر را به امامت حضرت خواندند.
از سخنان حضرت در اين منزلگاه:
مگر نميبينيد كه به حق عمل نميشود و از باطل پرهيز نميشود. در اين حال، سزاوار است كه مومن، لقاي پروردگار را طلب نمايد.
اسلاید 15 :
بيضه
زمان: يكشنبه 27 ذي الحجه 60 هجري
لشكر امام حسين (ع) و سپاه حر كه به موازات و نزديك همديگر حركت ميكردند، در اين محل فرود آمدند. حضرت در اين منزلگاه لشكريان حر را مخاطب قرارداده، چنين فرمود: شما به من نامهها نوشتيد و گفتيد كه با من بيعت كردهايد، حال اگر به بيعت خويش با من پايبند بمانيد كار عاقلانهاي كردهايد كه من فرزند دخت پيامبر (س) و اسوهاي براي شما هستم. اگر بيعتتان را بشكنيد، بدانيد سعادت خوتان را از دست دادهايد».
از سخنان حضرت در اين منزلگاه:
اي مردم! رسول خدا فرمود: «هر كس سلطان ستمگر، پيمان شكن، حلال كننده حرامها و مخالف با سنت رسول خدا را ببيند و در برابر او برنخيزد، جايگاهش با او در جهنم است.
اسلاید 16 :
عُذيب الهجانات
زمان: دوشنبه 28 ذي الحجه 60 هجري
چند تن از اهل كوفه با حضرت ملاقات كرده و اوضاع شهر را توصيف كردند. امام (ع) از آنها درباره فرستادهاش «قيس بن مسهر» پرسيد، گفتند: «او را به شهادت رساندند». اشك از چشمان حضرت سرازير گشت و اين آيه شريفه را تلاوت نمود:« من المومنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه، فمنهم من قضي نحبه و منهم من يتنظر و ما بدلوا تبديلا»(از ميان مومنان مرداني هستند بر سر پيمان خود با خدا ايستادگي كرده و به عهد خويش وفا كردند «به شهادت رسيدند» و برخي ديگر در انتظار شهادتاند.)
امام حسين (ع) هنگام شنيدن خبر شهادت «قيس» چنين دعا فرمود:
خداوندا! براي ما و شيعيان ما در نزد خود جايگاه والايي قرارده و در جوار رحمت خود جمع بفرما.
اسلاید 17 :
قصر بني مقاتل
زمان: چهارشنبه اول محرم الحرام 61 هجري
گروهي از اهل كوفه در اين منزلگاه خيمه زده بودند، حضرت از آنها پرسيد: آيا به ياري من ميآييد؟ ب گفتند: از ياري تو معذوريم.
حضرت به جوانان امر كرد كه آب بردارند و شبانه حركت كنند. امام (ع) همانگونه كه سوار بر مركب بود، مختصري به خواب رفت. پس از بيداري كلمه استرجاع (انالله و انااليه راجعون) را تكرار ميكرد.
امام حسين (ع) در اين منزل به عبيدالله جعفي چنين فرمود:
پس اگر ما را ياري نميكني خداي را بپرهيز از اينكه جزو كساني باشي كه با ما ميجنگند. سوگند به خدا اگر كسي فرياد ما را بشنود و ما را ياري نكند، خدا او را به رو در آتش ميافكند.
اسلاید 18 :
نينوا (وكربلا)
زمان: پنجشنبه دوم محرم الحرام 61 هجري
امام (ع) براي اقامت در محل مناسبتري به سرزميني رسيد. اسم آنجا را سؤال فرمود؛ تا نام كربلا را در جواب شنيد، پس گريست و فرمود: «پياده شويد، اينجا محل ريختن خون ما و محل قبور ماست. سپس اصحاب امام (ع) پياده شدند و بار و اثاثيه را فرود آوردند. سپاه حر نيز در ناحيه ديگري در مقابل امام اردو زدند.عبيدالله بن زياد نامهاي براي حضرت نوشت: خبر ورود تو به كربلا رسيد. من از جانب معاويه مامورم سر بر بالين ننهم تا تو را بكشم و يا به حكم من و حكم يزيد بن معاويه بازآيي!
امام حسين(ع) چون نامه ابن زياد را خواند، فرمود:
رستگار نشوند آن گروهي كه خشنودي مردم را با غضب پروردگار خريدند. (خشنودي مردم را بر غضب خدا مقدم داشتند).
اسلاید 19 :
كربلا
زمان: جمعه سوم محرم الحرام 61 هجري
عمر بن سعد با لشكري چهارهزار نفره از اهل كوفه وارد كربلا شد. شخصي را نزد حضرت فرستاد تا از علت آمدنش به اين سرزمين جويا شود. حضرت فرمود: «مردم شهر شما به من نامه نوشته و مرا دعوت كردهاند و اگر از آمدنم ناخوشنوديد باز خواهم گشت! عمربن سعد تا از پيام امام (ع) مطلع گشت، گفت: «اميدوارم خدا مرا از جنگ با حسين برهاند!»
سخن امام حسين (ع) هنگام ورود به كربلا:
مردم، بندگان دنيا هستند و دين آنها جز سخن بر زبانشان نيست. تا آنگاه كه زندگيشان بچرخد، دنبال دين ميروند. و هر گاه بناي امتحان و آزمايش پيش آيد، دينداران بسيار اندك ميشوند.
اسلاید 20 :
كربلا
زمان: شنبه چهارم محرم الحرام 61 هجري
«شمربن ذي الجوشن» با چهار هزار جنگجو، «يزيد بن ركاب» با دو هزار جنگجو، «حسين بن نمير» با چهار هزار جنگجو، «مضاير بن رهينه» با سه هزار جنگجو، و «نصربن حرشه» با دو هزار جنگجو براي جنگ با حسين (ع) اعلام آمادگي كرده و حركت به سوي كربلا را آغاز كردند.
«قيس بن اشعث» كه سفارش به بيعت با يزيد ميكرد، امام (ع) فرمود:
نه، به خدا سوگند، نه دست ذلت بر دست آنان ميگذارم و نه مانند بردگان از صحنه جنگ فرار ميكنم.
