بخشی از مقاله
مقدمه:
در حال حاضر خواص شمیائی کمپلکسهای تیوسمیکاربازون با فلزات عناصر واسطه به خصوصیات فارماکولوژیکی آنها مورد توجه قرار گرفته است. کمپلکسهای تیوسمیکاربازون طیف فعالیت بیولوژیکی وسیعی دارند که می توان از خصوصیات ضدباکتریائی، ضدمالاریا، ضد ویروسی، ضدورم و ضدلپروتیک آن نام برد .[3-1] خواص ذکر شده مربوط به فعالیتهای بیولوژیکی این کمپلکسها به دلیل توانائی شلاته کنندگی قوی این لیگاند با یونهای مهم بیولوژیکی فلزی نظیر آهن، مس، نیکل و خاصیت کاهشی آن می باشد.
این خصوصیات کاربرد تیوسـمیکاربازون را در رادیوایمونـوتراپی مـورد توجـه قـرار داده و نشاندارسـازی تیوسمیکاربازون توسط رادیوایزوتوپهـائی نظیـر مـس61، پـالادیوم103، گـالیم67 بـرای مقاصـد درمـانی و تشخیصی توسط محققین گزارش شده است. [5 , 4]
294
در این تحقیق نیز ساخت کمپلکس 191Os-APTMS مـورد بررسـی قـرار گرفتـه اسـت. جهـت تولیـد اسمیوم-191 از ایزوتوپ غنی شده اسمیوم-190 و پرتودهی نوترونی آن در راکتور اسـتفاده مـی شـود. در مرحله آزمایشی این پروژه از اسمیوم طبیعی جهت پرتودهی استفاده شـد. ایزوتوپهـای مختلفـی بـرای ایـن عنصر وجود دارد و پرتودهی عنصر طبیعی منجر به چندین نوع رادیوایزوتوپ می شود. تنها رادیوایزوتـوپ مهم در این پروژه اسمیوم-191 است. اسمیوم191 توسط واپاشی بتامنفی بـا انـرژی متوسـط 36 keV و و اشعه گاما با محتملترین انرژیهای 129keV و 64 keV و نیمه عمر15/4 روز به ایریـدیوم 191m واپاشـی نموده و ایریدیوم191m با نیمه عمر 5 ثانیه و ساطع نمودن گامای129 keV به حالت پایدار میرسد. مهـم ترین ناخالصی رادیوایزوتوپی ایریدیم-192میباشد که در طی پرتودهی اسمیوم از واپاشی اسمیوم-191 بـه ایریدیم-191 در راکتور منجر به تولید ایریـدیم-192 مـیشـود. بـا توجـه بـه شـار موجـود1013 n/cm2/s ایریدیم-192 تولید شده در حدود ( 2×10-6(mci/mgr(Os) می باشد که بـه دلیـل نیمـه عمـر بـالای آن (93d) ناخالصی مهمی محسوب می شود و باید از محصول تولید شده جداسازی شود.
پس از انجام پروسه های شمیائی بر روی اسمیوم نشاندارسازی لیگاند APTMS صورت گرفته، خلوص رادیوشیمیائی آن توسط ITLC ، پایداری آن در دمای 37 c در حضور سرم انسانی و بدون آن بررسی شد. سپس توزیع بیولوژیکی رادیودارو در موشها تا 4 روز مورد بررسی قرار گرفت.
روش کار:
مواد و تجهیزات:
اسمیوم-191 توسط راکتور تحقیقاتی تهران تولید شد. سفادکس G-50، سدیم استات، بافر فسفات، متانول و آمونیوم استات از سیگما-آلدریچ خریداری شد. گرماتوگرافی کاغذی نازک توسط کاغذ واتمن (Maidstone, UK) انجام گرفته و توسط دستگاه بیواسکن AR-2000 اسکن صورت گرفت. محاسبات دزیمتری براساس انرژی اشعه گاما 889keV مربوط به واپاشی اسکاندیم-46 صورت گرفته است. تمامی مقادیر به صورت مقدار متوسط انحراف معیار استاندارد (Mean-SD) نشان داده شده است. مطالعات حیوانی بر روی موشهای آزمایشگاهی Rat با توجه به قوانین استفاده از حیوانات در مطالعات علمی صورت گرفته است.
آزمایش
تولید و کنترل کیفی محلول K2OsCl6
295
اسمیوم-191 توسط پرتودهی نوترونی اسمیوم طبیعی (2mg) در راکتور تحقیقاتی تهران با شار
4×1013n/cm2.s به مدت یک هفته و با استفاده از واکنش تولید شد. اکتیویته ویژه تولید شده 5/8mci/mg به دست آمد. هدف تابش دیده در مخلوط KOH-KNO3 در دمای 500 c فیوز شده و ترکیب به دست آمده توسط آب مقطر به حجم 5 میلی لیتر رسانده شد. پس از آن توسط اتانول درجه اکسیداسیون کاهش یافته و 5برابر حجم اسیدکلریدریک اضافه می شود. سپس محلول حاصل توسط فیلتر بیولوژیکی 0/22ʽm صاف شده و برای نشاندار سازی آماده می شود. خلوص رادیونوکلئیدی توسط آشکارساز اسپکتروسکوپی گاما HPGE و اسپکتروسکوپی بتا انجام گرفت. خلوص رادیوشیمیائی توسط ITLC با استفاده از سیستم دو محلولی DTPA .A) باغلظت 10mM و pH=5 و %10.B آمونیوم استات: متانول ((1:1) صورت پذیرفت.
نشاندارسازی تیوسمیکاربازون
هگزاکلرواسمات به دست آمده در ویال به حجم 2 میلی لیتر ریخته شده و توسط حرارت ملایم و تحت گاز نیتروژن خشک می شود. مخلوط تیوسمیکاربازون (0/25-2/5mg) در محلول اتانول به آن اضافه شد. سپس محلول حاصل در دماهای مختلف 100 C)، 80، 50، (25 حرارت داده شد. پس ازآن آزمایش ITLC توسط کروماتوگرافی کاغذی جهت تشکیل کمپلکس در زمانهای 0/5، 2،1، 3 و 4 ساعت به عمل آمد. تست عاری بودن از میکروب توسط کیت LAL و تست خلوص رادیونوکلئیدی توسط آشکارساز HPGE صورت پذیرفت. pH محلول توسط بافر سدیم استات در حدود 7-5 تنظیم شد.
