بخشی از مقاله
راههاي صرفه جويي در مصرف آب
اگر شما در منطقه ای زندگی می کنید که کمبود آب ندارد خوش شانس هستید. تقریبا 450 میلیون انسان در 29 کشور با کمبود شدید آب مواجه هستند.پیش بینی می شود که ظرف پنج سال آتی حداقل 36 ایالت در امریکا به دلیل مسائل مربوط به دما و رشد جمعیت و مشکل مواد زائد با کمبود آب روبرو شوند.
اگرچه توالت (توالت و حمام مشترک) کوچکترین اتاق در منزل است اما حدود 75 درصد آب منزل در این مکان مصرف می شود. در یک دوش گرفتن به طور متوسط به مدت شش دقیقه حدود 20 گالن آب مصرف می شود. با چند اقدام ساده مصرف آب خود را کم کنید:
مدت دوش گرفتن خود را به پنج دقیقه یا کمتر کاهش دهید.
از دریچه قطع و وصل آب استفاده کنید. فقط ده دلار قیمت آن است.
از دوش با جریان کم استفاده کنید.
توالت دشمن آب است.
در امریکا 6 بیلیون گالن آب تازه برای فلاشینگ توالت مصرف می شود.
از سیفون های دوکاره استفاده کنید. در تکنولوژی جدید تا 67 درصد نسبت به توالت های قدیمی در مصرف آب صرفه جویی می شود.
تی ها لوله ها را برطرف کنید.
ظرف ها را آبکشی نکنید بلکه هنگام آب کشی آنها را کامل بشویید
ماشین ظرفشویی نسبت به شستن با دست آب کمتری مصرف می کند. ماشین را با ظرف پر کنید.
چندي است كه دولت، هفته اول تيرماه را به عنوان هفته صرفه جويي در مصرف آب انتخاب، معرفي و به كار گرفته است و با تمام توان و به كارگيري رسانه هاي گروهي، سعي در شناسايي و جلوگيري از «اتلاف» و يا «به هدر دادن» آب كه يكي از نعمات گران قدر و بزرگ خداوندي است، مي نمايد.
با اين نگاه مي توان «صرفه جويي در مصرف آب» را به كمك سه لايه مهم جامعه، يعني «مديران و تصميم گيران»؛ «مصرف كنندگان عمده» و «خرده مصرف كنندگان يا ساكنين جوامع شهري» اعمال نمود.
تلاشهاي صورت گرفته تاكنون هم، عملامتوجه دو لايه «مديران و تصميم گيران»و «خرده مصرف كنندگان شهري» بوده است.
در واقع درپي اظهار نگراني از كمبودها و يا افزايش تقاضاي تأمين آب بموقع و مناسب و عدم امكان تأمين بيشتر آب در فصل تابستان به علل مختلف از جمله خشكسالي ها و جريان كم ورودي به سدها و يا افت سفره هاي آب زيرزميني، زنگ هاي خطر كمبود آب و لزوم اعمال صرفه جويي و چاره جويي بحران به صدا درآمد.
اما واقعيت اين است كه بدون شناخت و توجه به نقش، اهميت، خواست و فرهنگ بخشهاي كوچك يا بزرگ جوامع مصرف كننده، به ويژه مصرف كنندگان عمده، تلاش براي اعمال حاكميت و ايجاد سازه هاي بزرگ تأمين، ذخيره، انتقال، توزيع، بازچرخاني، دفع مازاد و استفاده مجدد از آب اثر كمي خواهد داشت.
جامعه مصرف كننده به ويژه مصرف كنندگان عمده بايستي ارزش واقعي آبهاي تأمين شده و اهميت حفاظت و نگهداري و مصرف بهينه آنها را بيش از پيش شناخته و مورد توجه قراردهند تا هر يك به سهم خود، تحقق اهداف صرفه جويي، را دنبال نمايند.
بخش كشاورزي كليدي ترين و مؤثرترين بخش فعاليت هاي معيشتي، غذايي، بهداشتي، صنعتي، تجاري، حمل و نقل و... و نيز امور اجتماعي كشور است كه پيوندهاي تاريخي، عرفي و اجتماعي محكمي با بخش آب دارد. از طرف ديگر با كشاورزان و توليدكنندگان و روستانشينان نيز ارتباطات مستحكمي دارند. كه اين روابط را مي توان بين بهره برداران و شاغلان بخش كشاورزي و نوع استحصال منابع آب آنان نيز تعريف نمود.
سه گروه مجموعه بهره برداران سنتي، مدرن و منفرد از آب هاي زميني و سطحي حدود 5/8ميليون هكتار از اراضي آبي كشور و جمعيتي در حدود 03-52 ميليون نفر از كل جمعيت ايران را زير پوشش خود دارند.
به همين علت پيچيدگي هاي خاصي در تنظيم روابط هر يك از آنها با مسايل گوناگون تخصيص، تأمين، برداشت، توزيع، دفع مازاد آب، نظارت كيفي و كمي، رفع نيازها و تأمين كمبودها، اعمال تعرفه، حق النظاره، كف شكني چاهها، ترميم شبكه ها يا مطالعه ساخت و بهره برداري از سدهاي مخزني، بندهاي انحرافي، ايستگاههاي پمپاژ، كنترل سيل، مبارزه با خشكسالي و ساير اقدامات و عمليات اجرايي به وجود مي آورد.
در «پخش كنترل مصارف بخش كشاورزي» هم سالهاست كه مسئله افزايش «كارآيي» و يا «بهره وري آب در مزرعه» و «كانالهاي انتقال» و يا مجموعه آنها توسط دست اندركاران مطرح و دنبال شده است. اما در واقع «كم بودن» و «نامناسب بودن كارآيي» پس از دراختيار گرفتن و توزيع آب بين مصرف كنندگان شناخته مي شود. بهمين لحاظ راهكارهايي، مانند استفاده از تغيير روش توزيع آب از سنتي به مدرن و تبديل سيستم هاي آبياري ثقلي به تحت فشار (باراني و يا قطره اي و...) همواره مورد تأكيد قرارگرفته است.
اما بحث واقعي «لزوم صرفه جويي در مصارف آب كشاورزي» و چگونگي تحقق اين امر و اثرات اقتصادي اجتماعي دراز مدت آن كمتر مورد توجه واقع شده و يا اگر چنين اقدام مطلوبي نيز صورت گرفته، به خوبي معرفي نشده است. ارائه نتايج حاصله از كاربرد اقداماتي از قبيل بهينه سازي مصارف آب كشاورزي و معرفي الگوهاي كشت مناسب مناطق، تأثير به سزايي در كاهش مصرف آب داشته و همكاري مصرف كنندگان بخش كشاورزي براي حركت مؤثر و مفيدتر به سوي كاهش بحران و بهبود حفاظت منابع آب موجود را الزامي مي سازد.
اين موضوع در چارچوب سياست هاي دراز مدت آب كشور نيز مورد تأكيد قرارگرفته است. علاوه بر آن بيلان، آب كشور هم نشان مي دهد كه بالغ بر 92درصد از كل 93 ميلياردمترمكعب آب مصرفي در بخش كشاورزي استفاده مي شود. 46درصد اين مقدار از طريق آبهاي سطحي و 54درصد بقيه از طريق بهره برداري از آبهاي زيرزميني صورت مي گيرد. كه قرار است اين روند، در دراز مدت اصلاح و معكوس گردد.
در حال حاضر تعداد 107000 حلقه چاه عميق و 295000 حلقه چاه نيمه عميق در كشور وجود دارد كه مجموع تخليه آنها به 45ميلياردمترمكعب مي رسد كه قسمت عمده اي از اين حجم به مصرف آبياري باغات و زراعت مي رسد.
حدود 25ميليارد مترمكعب نيز از طريق چشمه ها و قنوات استحصال مي شود كه جمع خروجي آبهاي زيرزميني را به حدود 70ميلياردمترمكعب مي رساند برداشت اين ميزان آب درمقايسه با ميزان بارندگي و نفوذ به سفره آبهاي زيرزميني بيانگر كسري مخازن و عدم امكان برداشت بيشتر آب در پاره اي از نقاط مي باشد.
