بخشی از مقاله

عوامل مهم ضبط برروي سي دي چيست


سي د ي يا ديسك فشرده، رسانه اي است براي ذخيره سازي اطلاعات. سي د ي را مي توانيد به عنوان يك فلاپي ديسك خيلي بزرگ در نظر بگيريد. اما تفاوت آنها در اين است كه روي فلاپي ديسك فايل ها را با فرمت داس ذخيره مي كنند اما قالب فايل هايي كه روي سي د ي نوشته مي شوند ISO 9660 است.
چه نوع اطلاعاتي را مي توان روي سي د ي ذخيره كرد؟


به طور خلاصه مي توان گفت هر چيزي را كه بتوان در قالب يك فايل روي يكي از رسانه هاي ذخيره سازي نگه داري كرد، مي توان روي سي د ي نيز ذخيره سازي نمود. تحت استاندارد ISO 9660، فقط فايل مهم است و نگه داري آن ارتباطي با محتويات فايل اعم از تصوير، متن يا ... ندارد. تعدادي فرمتهاي خاص وجود دارد كه ممكن است بخواهيد فايل ها را به آن نحو روي سي د ي ضبط كنيد. يكي از متداولترين آنها CD-DA براي سي دي هاي صوتي است. اگر بخواهيد يك فايل صوتي را به نحوي روي سي د ي كپي كنيد كه بتوان آن را در ضبط صوت خانگي شنيد، نياز به يك ديسك CD-DA )DA سرنام Digital Audio به معناي صداي ديجيتالي است) داريد.


چه حجمي از اطلاعات را مي توان روي يك سي د ي نگه داري كرد؟
وقتي كه داده ها را روي سي د ي كپي مي كنيد، بايد حجم سي د ي را نيز در نظر داشته باشيد. اگرسي دي صوتي بخواهيد كپي كنيد، حجم اطلاعات را با دقيقه، ثانيه و سكتور بايد اندازه گيري كنيد. هر ثانيه شامل 75 سكتور و هر سكتور 2048 بايت (2 كيلو بايت) است. سي دي ها در اندازه هاي 21 دقيقه اي (با قطر 80 ميليمتر) و 63 دقيقه اي (با قطر 120 ميليمتر) و 74 دقيقه اي (با قطر 120 ميليمتر) ساخته مي شوند. حجم هر يك را ميتوان به اين روش محاسبه نمود:
21 دقيقه× 60 ثانيه× 75 سكتور× 2 كيلوبايت= 000/189 كيلوبايت= 184 مگابايت


63 دقيقه× 60 ثانيه× 75 سكتور× 2 كيلوبايت= 000/567 كيلوبايت= 553 مگابايت
74 دقيقه× 60 ثانيه× 75 سكتور× 2 كيلوبايت= 000/660 كيلوبايت= 650 مگابايت
البته روي سي دي هايي كه در كارخانه ضبط مي شوند، مي توان بيش از 74 دقيقه اطلاعات ثبت نمود.
و به طور خلاصه


فايل هايي كه روي سي د ي ضبط مي شوند، دقيقاً همان مقدار فضا را روي سي د ي اشغال نمي كنند و معمولاً اندكي بيش از اندازه اصلي، حجم اشغال مي نمايند. علت آن وجود واحد ضبط روي سي د ي است. هر واحد ضبط روي سي د ي را يك بلوك منطقي مي نامند. به طور تئوري هر بلوك مي تواند 512 بايت، 1024 بايت يا 2048 بايت حجم داشته باشد و بنابراين 1، 2 يا 4 بلوك مي تواند در يك سكتور جاي بگيرد.


فايل راه انداز MSCDEX فقط توانايي خواندن بلوك هاي 2048 بايتي را دارد. به همين علت فضاي اشغال شده توسط هر فايل بايد مضربي از 2048 بايت باشد. در سيستم ISO، همانند داس، شاخه ها نيز به عنوان فايل شناخته مي شوند و همان مقدار فضا را اشغال مي كنند. در كتاب زرد كه شامل استانداردهاي فرمت فيزيكي سي د ي رامها مي باشد، ذكر شده است كه داده ها روي سي د ي بايد بعد از يك وقفه 2 ثانيه اي آغاز شوند. يعني 2 ثانيه ابتدايي هر سي د ي غير قابل استفاده است. پس گنجايش هر سي د ي به اين ميزان كاهش مي يابد:


2 ثانيه× 75 سكتور× 2 كيلوبايت= 300 كيلوبايت
به غير از آن، در استاندارد ISO 9660 ساختار فايل ها به چندين فضاي ديگر نيز احتياج دارند:
- فايل ريشه: حداقل 1 سكتور
جدول مسيرها: حداقل 2 سكتور
شاخص Volume: 1 سكتور
پايان بخش Volume: 1 سكتور


16 سكتور ابتدايي براي استفاده سيستمي ذخيره ميشوند.
معمولاً بيشتر از يك سكتور براي ذخيره كردن جدول مسيرها مورد نياز است و براي شاخه ها و زير شاخه ها نيز به چندين سكتور احتياج است. در مجموع مي بينيم كه مقداري از فضاي ذخيره سازي فايل ها، در جهت نگه داري اطلاعات ديگري صرف مي گردد.
عوامل مهم در ضبط روي سي دي


نوشتن داده ها روي يك ديسك فشرده فرآيند پيچيده اي است كه با حجم زيادي از سخت افزار و نرم افزار سر و كار دارد. قسمت عمده اين پيچيدگي مربوط به نرم افزار ضبط سي د ي است و شما بايد بدانيد كه كدام عوامل در موفقيت شما نقش دارند.


يكي از مهمترين نكته ها آن است كه بدانيد عمل ضبط سي دي، عملي بلادرنگ است يعني ليزر با سرعت يكنواخت حفره هايي را در سطح سي د ي پديد مي آورد كه نه قابل تغيير دادن هستند و نه قابل توقف. اين سرعت به فرمت فيزيكي داده ها و سرعت نوشتن بستگي دارد. براي نوشتن داده ها با سرعت 1 برابر (x1)، سيستم شما بايد نرخ انتقال 150 كيلوبايت بر ثانيه داشته باشد. در سرعت x2 اين ميزان به 300 كيلوبايت بر ثانيه و در سرعتx4 به 600 كيلوبايت بر ثانيه مي رسد.


براي نوشتن سي دي هاي صوتي، نرخ انتقال بايد قدري بالاتر باشد. يعني x1 به ميزان kbps172، براي x2 به kbps344 و براي x4 به ميزان kbps688 مي رسد.
نوع و حجم داده ها، پيكربندي سيستم و سرعت مورد نياز، عواملي هستند كه موفقيت يا عدم موفقيت شما در ضبط سي د ي را رقم مي زنند.
داده ها:


مهمتر از مجموع حجم داده هايي كه مي خواهيد بنويسيد، تعداد آنهاست. يعني ضبط كردن تعدادي فايل بزرگ با انبوهي از فايل هاي كوچك، تفاوت دارد. چون سيستم بايد قادر باشد تا اشكالات حين جابجايي يا باز كردن فايل ها را با سرعت كافي به ضبط كننده سي دي اطلاع دهد.
سيستم:


منظور از سيستم، كامپيوتر و كليه وسائلي است كه به آن متصل شده است، ايجاد هرگونه وقفه باعث خراب شدن عمليات ضبط مي گردد. پس مطمئن شويد كه هيچ گونه نرم افزار مقيم در حافظه نداشته باشيد كه باعث بروز وقفه گردد. برنامه هايي نظير محافظ صفحه نمايش، يادآورنده ها، هشداردهنده ها و دريافت فكس و كارهايي از اين دست باعث تخريب سي دي مي گردد. هنگام عمل ضبط، از شبكه نيز خارج شويد (امكان به اشتراك گذاري فايل ها را لغو كنيد) تا هيچ كس نتواند به فايل هايي كه قصد نوشتن آنها را داريد دسترسي پيدا كند.
هاردديسك:


سرعت: براي نوشتن يك تصوير مجازي روي سي دي، نرخ انتقال هاردديسك بايد آنقدر سريع باشد تا بتواند براي ضبط كننده، حافظه ميانگير (Buffer) را همواره پر نگاه دارد. به طور متوسط زمان دستيابي هاردديسك بايد 19 ميلي ثانيه يا كمتر از اين باشد.
پراكندگي داده ها:


اگر دادهاي كه ميخواهيم روي سي دي بنويسيم، روي سطح هاردديسك متفرق و پراكنده باشد، باعث پايين آمدن سرعت كار و گاهي اوقات ايجاد اشكال ميگردد. سعي كنيد همواره هاردديسك خود را تفرقزدايي defrag)) كنيد.
اندازه گيري حرارتي:


اغلب هاردديسك ها براي اطمينان از صحت عمليات به طور متناوب اندازه گيري حرارتي انجام مي دهند. بعضي از هاردديسك ها اين عمل را با فاصله هاي مشخص انجام مي دهند و اگر ديسك در حال كار باشد اين كار باعث بروز وقفه و ايجاد اشكال در عمل ضبط مي گردد. اين اشكال عموماً هنگامي پيش مي آيد كه حجم داده ها خيلي زياد باشد و عمل نوشتن آنها خيلي طولاني شده باشد.
هاردديسك هاي ديگر فرآيند اندازه گيري را به طور هوشمندانه هنگامي انجام مي دهند كه ديسك شروع به كار مي كند.
ضبط كننده سي دي:


سرعت ضبط: بعضي ضبط كننده ها، مي توانند ضبط كردن را با سرعت 2 برابر انجام دهند (بعضي 4 تا حتي 6 برابر!) سرعت استاندارد نوشتن/ بخش كردن برابر 150 كيلوبايت بر ثانيه (75 سكتور) مي باشد. سرعت ضبط همان سرعتي است كه ليزر روي سطح سي د ي حفره هايي را ايجاد مي كند يا آنها را ميخواند و ارتباطي با حجم اطلاعات ذخيره شده روي آن ندارد. هنگامي كه با سرعت 4 برابر (x1) روي يك ديسك مي نويسيد به آن معني نيست كه آنرا فقط با يك سي دي رام چهار سرعته مي توانيد بخوانيد. ضبط سي د ي با سرعت بالا همانند ضبط كردن نوار كاست با سرعت بالاست، يعني همان اطلاعات را دقيقاً روي سي د ي مي نويسيم، فقط با سرعتي بيشتر.


هنگامي كه مي خواهيد يك تصوير حقيقي را از هاردديسك روي سي د ي كپي كنيد، مسأله سرعت نمود مي يابد. زيرا تصوير يك فايل بزرگ با ساختاري مشخص است و نبايد جريان داده ها قطع شود. وقتي كه بخواهيد فهرستي از فايل ها يا يك تصوير مجازي را بنويسيد، مسئله قدري متفاوت خواهد بود. براي نوشتن، نرم افزار ضبط سي د ي ابتدا بايد از پايگاه داده فايل هايي كه روي هاردديسك قرار دارند را بيابد و سپس آنها را به روي سي دي انتقال دهد. يعني بايد ابتدا محل فايل را مشخص كند، سپس آنرا باز نمايد و بعد يك جريان اطلاعاتي يكنواخت را به سمت ضبط كننده ايجاد نمايد. معمولاً عمل پيدا كردن و باز كردن فايلها وقت گيرترين قسمت كار است و به همين سبب هنگامي كه شما تعداد زيادي فايل كوچك داريد و يا هاردديسك شديداً متفرق و پراكنده است، مشكلات بيشتري ظهور ميكند.


بافر ضبط كننده:
كامپيوتر شما معمولاً داده ها را خيلي سريعتر از حد نياز ضبط كننده، به آن مي فرستد، حافظه بافر (ميانگير) اين داده هاي اضافي را نگهداري مي كند تا جريان داده هايي كه به ليزر نويس مي رسد، ثابت باشد. اندازه اين حافظه بسيار مهم است. ايجاد يك وقفه و كاهش سرعت در انتقال داده ها از كامپيوتر، عمل نوشتن را متوقف نمي كند ولي باعث مي شود كه بافر به طور كامل تخليه نگردد. بافر بزرگتر باعث ايجاد ايمني بيشتر مي گردد. اگر بافر ضبط كننده سي د ي خيلي كوچك و سرعت هاردديسك نيز پايين است. هنگام نوشتن با اشكال روبرو مي شويد. اگر سرعت ضبط كننده كم است يا فايل ها را به طور مستقيم از روي هاردديسك مي نويسيد، از هاردديسك سريع تر استفاده كنيد و اگر ممكن است اندازه بافر ضبط كننده را افزايش دهيد.
محيط:


بهترين محل براي نگهداري ضبط كننده سي د ي يك سطح بدون لرزش و بدون تكان هاي ناگهاني است. به عنوان مثال به هم خوردن يا افتادن چيزي روي ميزي كه ضبط كننده در حال ضبط روي آن قرار دارد ممكن است باعث خراب شدن سي د ي گردد.
بهترين روش نوشتن بر روي سي دي چيست؟


يك سي دي را مي توان به طرق مختلفي كپي (رايت) نمود كه بستگي به فرمت منطقي (سيستم فايل) و فرمت فيزيكي روش كپي دارد. اين روش ها عبارتند از:
track- at- once
disk- at- once
session- at- once
packet writing
روش disk- at- once


در اين روش براي كپي سي دي، از يك سي دي خالي استفاده مي شود و يك يا چند track بدون وقفه كپي مي شوند و هنگامي كه كپي track ها به پايان رسيد، ديسك بسته ميشود. از اين شيوه براي كپي چند باره نميتوان استفاده نمود.
روش track- at- once


در اين شيوه، هنگام كپي يك track جديد بر روي سي دي (حتي اگر دستور كپي چند track داده شده باشد) ليزر كپي كننده روشن مي شود و پس از كپي كردن هر track خاموش مي شود.


هر track به وسيله يك فاصله (gap) از track ديگر جدا مي شود. در يك track صوتي هر فاصله حدود 2 تا 3 ثانيه به ازاي هر track دادهاي ميباشد.
در هنگام استفاده روش track- at- once در بعضي كپي كننده ها مي توان اندازه فاصله ها را تعيين كرد.
با نرم افزار win on CD نسخه 6/3 مي توانيد اندازه فاصله ها را براي trackهاي صوتي، از 0 تا 8 ثانيه بر روي يك ديسك صوتي تغيير دهيد اين روش Variable- gap track- at- once نام دارد.


روش Session- at- once
در اين شيوه فقط از سي دي هاي extra استفاده ميشود.
چندين track صوتي با روشن شدن ليزر كپي مي شوند. با وجودي كه ديسك بسته نمي شود، ولي ليزر كپي كننده خاموش مي شود. سپس trackهاي اطلاعاتي كپي شده و ديسك بسته مي شود.
روش Packet Writing


اين شيوه برخلاف روشهاي قبلي به جاي ايجاد بلوك هاي بزرگ، امكان ايجاد قسمتهاي كوچك را براي نوشتن داده ها بر روي سي دي فراهم مي كند. نرم افزار "Packet CD" از اين روش پشتيباني مي كند.
با اين روش نمي توان ديسكهاي صوتي CD-DA (كتاب قرمز AKA) را كپي نمود. در واقع با روش Packet Writing از سي دي همانند يك هاردديسك استفاده مي شود.


به اين ترتيب در هر مرتبه كه دادهاي نوشته ميشود نيازي به باز كردن و بستن Session نمي باشد. بنابراين هر فرد مبتدي به سادگي قادر به كپي كردن داده ها بر روي CD مي باشد.
Packet Writing كارايي بيشتري براي انتقال داده ها دارد. Packet Writing متغير و ثابت امكان ايجاد كپي پشتيبان از برنامه هاي كاربردي را براي كاربر فراهم مي كند.
در اين روش، استفاده مناسبتري از فضاي ذخيره سازي نسبت به روش Multi- Session انجام مي گيرد و فايل هاي مختلف را با هر حجمي مي توان به سادگي روي سيدي كپي نمود. يكي ديگر از مزاياي Packet Writing استفاده از فضاهاي بزرگ مابين Sessionها مي باشد كه به آن Multi Session ميگويند.
در روش Multi Session، هنگام شروع و پايان كپي فايل ها، يك بلوك اتصال بين Sessionها ايجاد مي گردد كه حجم آن 40 كيلوبايت است.
Packet Writing رامحلي براي كپي كل trackها يا ديسك ها مي باشد. در كپي به روش track at once، حداكثر 99 track در هر ديسك قرار دارد و حداقل طول هر track معادل 300 بلوك ميباشد و 150 بلاك اضافي براي انتخاب، تعيين اندازه گپ، اتصال و ... در نظر گرفته ميشود.


در اين روش ميتوان به دفعات در هر track دادههايي را كپي نمود، به طوري كه در هر بار كپي فقط 7 بلوك اضافي ايجاد شود. (4 تا براي انتخاب، 2 تا براي انتها و يكي براي اتصال). از آنجايي كه مي توان بسته هايي را كه اندازه آنها با اندازه بافر دستگاه كپي كننده متناسب است، كپي نمود، خطر سرريز شدن بافر به حداقل مي رسد.


هر بار كه دادهاي به سي دي اضافه مي شود، ليزر بايد روشن و خاموش شود و در نتيجه، بلوكهاي بي مصرف نيز ممكن است بر روي سي دي كپي شوند. بلوكهاي اتصال، بلوك هايي هستند كه قبل و يا بعد از دادههاي موردنظر كاربر قرار مي گيرند و ممكن است حاوي همين داده هاي بي مصرف باشند. اين داده ها را در تركيب با بلوكهاي اتصال، Packet مي نامند.


البته استفاده از روش Packet Writing مسائلي را نيز به دنبال دارد.
كپي كردن داده ها بر روي يك CD-R با استفاده از Packetها كندتر از كپي كردن با ساير روشها مي باشد. بعضي از دستگاههاي كپي CD ممكن است فقط قادر به نوشتن 99 عدد Packet باشند، زيرا دستگاه كپي كننده بايد قبل از شروع كپي برداري قدرت ليزر دستگاه را كاليبره كند و فقط 99 قسمت براي تست كپي وجود دارد.


همه كپي كننده هاي CD نيز از اين روش پشتيباني نمي كنند.
كداميك از دستگاههاي تكثير سيدي را انتخاب مي كنيد؟


آيا مي خواهيد از روي سي دي مورد نظرتان كپي برداريد؟ در اين صورت كداميك از اين دستگاه ها را انتخاب خواهيد كرد؟ آيا بهتر است كه از يك دستگاه تكثير سي دي استفاده كنيد و يا اينكه از سيستم كپي "Many-off" بهره بگيريد؟ اصلاً چه نوع كپي به درد شما مي خورد؟ در اين مقاله به سؤالات فوق پاسخ ميدهيم و در اين مورد اطلاعاتي را در اختيارتان مي گذاريم.


از زماني كه قيمت سي دي درايوهاي قابل ضبط) CD Recordable drives)) كاهش يافت و اين وسيله در اختيار طيف وسيعي از كاربران قرار گرفت، حضور رو به رشد سيستمهاي كپي كننده اي كه از چندين درايو استفاده مي كردند بيشتر شد و نهادهاي دولتي، شركتها، مؤسسات و توليدكنندگان نرم افزار از سيستمهاي كپي سي دي براي نشر توليدات خود بيشترين استفاده را كردند.
دستگاههاي كپي در برابر سرويس هاي نسخه برداري


هميشه اين موضوع قابل بحث بوده كه بهتر است براي كپي سي دي هاي خود از يك سيستم كپي سي دي (CD Duplicator) بهره گيريم و يا اينكه از سرويس كپي سي دي به طور انبوه (CD replication mass reproduction service) استفاده كنيم.
به طور معمول استفاده از سيستم تكثير سي دي براي حداكثر 200 ديسك مقرون به صرفه است، اما اگر تعداد ديسك ها بيش از اين باشد بهتر است كه از متخصصيني كه كار كپي سي دي را به ميزان انبوه انجام مي دهند كمك بگيريم.


با اين وجود امروزه اين عقيده وجود دارد كه استفاده از سيستم تكثير سي دي حتي براي 500 يا 1000 ديسك مقرون به صرفه است.
براي تكثير سي دي با استفاده از سرويس كپي انبوه بايد حداقل 3 روز منتظر بمانيد (مگر اينكه مبلغ اضافي براي تسريع كار به آن شركت بپردازيد). بسياري از سرويس هاي كپي سي دي در هر بار نسخه برداري، در حدود 500 تا 1000 ديسك را تكثير مي كنند. اگر كمتر از 500 ديسك را مي خواهيد در عرض چند ساعت به جاي چند روز كپي كنيد بهتر است از سيستم كپي سي دي استفاده نماييد. به علاوه با استفاده از اين روش مي توانيد فايل هايي به صورت دلخواه به برخي از سي دي ها اضافه كرده و يا نام label هر يك را به دلخواه تغيير دهيد. اگر مي خواهيد اين دستگاه ها را از نظر قيمت با يكديگر مقايسه كنيد، بايد بگوييم فاكتورهاي زيادي وجود دارند كه قضاوت را مشكل مي سازند. برخي از اين فاكتورها عبارتند از:
سرعت ضبط چه اندازه است؟ براي مثال يك دستگاه با سرعت X4 سريعتر از دستگاه ديگري با سرعت X2 عمل كپي كردن را انجام مي دهد و به همين نسبت دستگاهي كه از چندين ضبط كننده با سرعت X4 تشكيل شده است سريع تر از آن دو دستگاه كپي مي كند.
آيا دستگاه ضبط كننده به همراه خود وسايلي نظير Auto Loader به همراه دارد يا خير؟ اگر جواب مثبت است پس مي توان گفت كه عمل كپي با سرعت بيشتري انجام مي گيرد.


آيا قصد نامگذاري بر روي ديسك ها را داريد؟ در اين صورت مي خواهيد خودتان تك تك ديسك ها را نام گذاري كنيد و يا اينكه از روش ديگري استفاده مي كنيد؟
حداكثر زماني كه مي توانيد براي كپي كردن ديسك ها صرف كنيد چقدر است؟
علل خريد يك دستگاه تكثير سي دي چيست؟


دلايل متعددي وجود دارد كه باعث مي شود فردي براي خود اين دستگاه را خريداري كند همانطور كه گفتيم مقرون به صرفه بودن و راحتي كار با آن از جمله دلايل اصلي است. چند دليل ديگر نيز در زير آورده شده است:
¨ مي توانيد برنامه ها، شاخه ها، اسناد و ساير مطالب مورد نظر خود را بر روي ديسك ذخيره كرده و از روي آن براي تمام اعضاي گروه يا ساير كاركنان كپي برداريد.


¨ براي هر محصولي كه توليد مي كنيد روشهاي نصب و استفاده از آن را به جاي اينكه بر روي دفترچه هاي راهنما كه فضاي زيادي مي گيرند بنويسيد، بر روي ديسك كپي كرده و در كنار هر محصول يكي از اين ديسك ها را نيز به كاربران عرضه كنيد.
¨ در صورتي كه در برنامه خود اشكالي پيدا كرديد مي توانيد پس از رفع آن، فايل يا فايل هايي كه تصحيح شده اند را بر روي سي دي قرار داده و از روي آن براي كاربراني كه با آن برنامه كار مي كنند كپي بگيريد و برايشان ارسال كنيد.


¨ از روي اطلاعات مهم كامپيوتر خود بر روي چندين ديسك كپي برداريد تا در مواقع مورد لزوم آنها را در اختيار داشته باشيد. براي م

ثال هنگامي كه در مسافرت هستيد و آن اطلاعات را براي كامپيوتر قابل حمل خود نيز احتياج داريد مي توانيد از آن ديسك هاي كپي شده كمك بگيريد.
¨ چون اطلاعات مورد نياز خود را بر روي ديسك هميشه به همراه داريد قادر خواهيد بود آنها را توسط كامپيوترهاي ديگر نيز در هر زمان كه بخواهيد بازبيني كنيد.
¨ از آخرين نرم افزاري كه تهيه كرده ايد چندين كپي بگيريد و آنها را به افراد مورد نظر جهت انجام تست بتا ارسال كنيد.
¨ يك ديسك كامل از آهنگهاي مورد علاقه خود تهيه كرده و به دوستان هديه دهيد. البته توجه داشته باشيد كه از روي ديسكهايي كه مشمول قانون حق كپي هستند نمي توان بدون اجازه ناشر كپي برداشت. پس قبل از كپي حتماً به اين مورد توجه كنيد.


¨ از روي تمام سي دي هايي كه در اختيار داريد يك كپي برداريد تا اگر سي دي اصلي را گم كرديد نگراني نداشته باشيد.
¨ عكسهاي خانوادگي خود را اسكن كرده و روي سي دي كپي كنيد و از روي آن براي تمامي اعضاي خانواده كپي برداريد. در اين صورت ديگر نگران اين نيستيد كه آلبوم عكس ها در نزد كداميك از اعضاي خانواده باشد.


¨ از نرم افزارهايي كه مجوز برداشتن چندين كپي را از روي آنها داريد براي استفاده در كامپيوترهاي مختلف كپي تهيه كنيد.
¨ از برنامه هايي كه در دست ساخت داريد براي ساير گروه ها كپي برداريد تا آنها نيز به صورت مشترك بر روي همان برنامه با شما همكاري كنند.
¨ با استفاده از دستگاه كپي سي دي مي توان از روي داده هاي خود ديسك هاي پشتيباني تهيه كرد. اين كار بسيار ساده انجام مي پذيرد و هيچ احتياجي به داشتن تجربه بالا و تجهيزات پيشرفته كامپيوتري نيست، جالب است بدانيد كه در پارهاي از موارد حتي به داشتن كامپيوتر هم نيازي نداريد! اگر مي خواهيد تعداد نسبتاً كمي سي دي را در حداقل زمان، با قيمتي مناسب كپي بگيريد استفاده از اين دستگاه ها را به شما توصيه ميكنيم.
چه نوع دستگاه تكثير سي دي براي خريد مناسب است؟


قبل از تصميم به خريد به نكات مهم زير توجه كنيد:
1. مهارت شخصي كه با اين دستگاه كار مي كند چقدر است؟
2. چه مقدار تمرين لازم است تا اينكه بتوان با اين ماشين كار كرد؟


3. چه تغييراتي بايد به تجهيزات فعلي داده شود تا امكانات براي پذيرش دستگاه جديد فراهم شود؟
4. آيا فضاي كافي براي نصب و كار با اين دستگاه در اختيار داريد؟
5. آيا اصلاً كامپيوتر شما قابليت انجام عمل كپي برداري را دارد يا خير؟


6. آيا در محيطي كه براي اين كار در نظر گرفته ايد سر و صدا مشكلي براي سايرين ايجاد مي كند يا خير؟
7. آيا دستگاه كپي با اين كامپيوتري كه در اختيار داريد كار مي كند يا اينكه بايد كامپيوتر ديگري تهيه كنيد؟


8. حجم كاري كه مي خواهيد انجام دهيد و همچنين محدوده زماني شما چقدر است؟


9. در زمان اوج كاري خود حداكثر چند ديسك در ساعت مي توانيد كپي كنيد؟
10. چه كارهاي ديگري را نيز مي خواهيد بر روي ديسك انجام دهيد؟ (مثلاً نامگذاري و تشكيل دفترچه راهنما و...)
11. دستگاه كپي داراي چه سرعتي است؟ (براي مثال دستگاه 4 سرعته از دستگاهي با سرعت 2 برابر سريعتر كپي مي كند).
انواع دستگاه هاي تكثير:


1- Tower: به گروهي از ضبط كننده هاي س يدي گويند كه در داخل جعبه اي به يكديگر متصل اند و كل اين مجموعه به كامپيوتر متصل مي شود. داده ها از منبع (كه مي تواند سي دي، نوار و يا ابزار اسكازي باشد) به هارد ديسك كامپيوتر منتقل ميشوند. نرم افزار ضبط سي دي يك فايل تصويري براي ضبط داده ها بر روي سي دي ايجاد مي كند. اين فايل سپس از طريق سخت افزار دستگاه كپي به مجموعه مي رود و در آنجا به طور همزمان بر روي ديسكها ذخيره مي گردد. اين نوع از دستگاه ها هنگامي مورد مصرف قرار مي گيرند كه بخواهيد تعداد زيادي از ديسك ها را در هر بار كپي نماييد. در عين حال كه معروفترين نوع دستگاههاي تكثير سي دي مي باشند از قيمت مناسبي نيز برخوردار هستند.


2- Autoloader: اين دستگاه توانايي كپي سي دي به صورت غير حضوري را دارد. ابزار روبات گونهاي سي دي ها را از محور ورودي يا خروجي به محل ضبط سي دي هدايت مي كند. در اين نوع از دستگاهها هميشه يك اهرم reject نيز وجود دارد. معمولاً اين دستگاه 2 محل براي ضبط سي دي دارد. اگر ضبط غير حضوري براي شما اهميت زيادي دارد توصيه مي كنيم از اين دستگاه استفاده كنيد. مزيت اين روش آن است كه ميتوان در هنگامي كه سايرين حضور ندارند و از سر و صدا شكايت نمي كنند، عمل كپي سي دي ها را انجام داد. مزيت ديگر آن است كه ميتوان تمام سي دي هاي خام را در داخل Autoloader قرار داد تا به ترتيب كپي شوند در اين صورت احتياجي به وجود يك اپراتور نيست.


3- Standalone Duplicators (دستگاههاي كپي مستقل): اين دستگاه ها كه " چند درايوي" نيز ناميده مي شوند احتياجي به اتصال كامپيوتر ندارند. تفاوت اصلي اين دستگاه با Autoloader آن است كه بازوي بارگذاري ديسك ها در آن وجود ندارد. مزيت اين دستگاه آن است كه استفاده از آن آسان بوده و از كامپيوتر مي توانيد براي انجام ساير كارها استفاده كنيد. علاوه بر اين، قابليت اتصال به 30 ضبط كننده سي دي را داراست. معمولاً از اين دستگاه در مؤسسات، شركتها، توزيع كننده هاي نرم افزار و سرويس دهنده ها استفاده مي شود.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید