بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
آيين نامه و مقررات حفاظتي ساختمان كارگاه‌ها
ماده 1: به استناد ماده 48 قانون كار مصوب سال 1338 مجلسين شوراي ملي و سنا شخصيت‌هاي حقيقي يا حقوقي كه بخواهند كارگاه جديدي احداث نمايند و يا كارگاه‌هاي موجود خود را توسعه دهند مكلف اند قبل از شروع بكار برنامه و نقشه‌هاي ساختماني و طرحهاي مورد نظر را با توجه به مقررات اين آيين‌نامه تهيه و براي تصويب به وزارت كار ارسال دارند.
شروع ساختمان محل‌هاي مورد نظر و همچنين بهره برداري از كارگاه‌هاي مزبور منوط به اجازه كتبي وزارت كار خواهد بود.
اسلاید 2 :
ماده 2:كليه ساختمان‌هاي دائمي و موقتي و موسساتي كه مشمول مقررات قانون كار مي‌باشند بايد از نقطه نظر ساختماني واجد استحكام كامل بوده و در محاسبه پايه و سقف و كفها رعايت نكات زير بشود.
الف - تحمل فشار ناشي از حداكثر بارها و اشياء ثابت و متحرك.
ب - تحمل فشار ناشي از ريزش برف - باران - يخبندان - باد و طوفان.
ج - تحمل فشار ناشي از بارهاي معلق.
براي رسيدگي باين منظور بايستي خلاصه محاسبات فني ضميمه نقشه‌ها تسليمي باشد.
ماده 3: اطاق‌ها و محل كار دائم بايد لااقل 3 متر از كف تا سقف ارتفاع داشته و فضاي آن بايد براي حداكثر اشخاصي كه درآن محل‌كار مي‌كنند براي هرنفر12مترمكعب كمتر نباشد.
تبصره 1- در محاسبه متر مكعب فضا حجم اشغال شده بابت اثاثيه و ماشين آلات و مواد و لوازم چيزي كسر نمي‌گردد.
تبصره 2- در ساختمان‌هايي كه ارتفاع هر طبقه از فضاي كار از 4 متر متجاوز باشد براي محاسبه حجم لازم فقط تا ارتفاع 4 متر منظور و محاسبه مي‌گردد.
ماده 4: در فضاي كارگاه نصب ماشين آلات و يا قرار دادن اشياء و محصولات نبايد مزاحمتي براي عبور و مرور و يا كار كارگران ايجاد نمايد.
ماده 5: در اطراف هر يك از دستگاه‌هاي ماشين يا واحدهاي كار بايد فضاي كافي منظور داشت تا كارگران بتوانند به راحتي براي انجام كارهاي عادي رفت و آمد نموده و در صورت لزوم اصلاحات و تعميرات و نقل و انتقال مواد مصرفي يا توليدي را انجام دهند.
اسلاید 3 :
ماده 6 : كف اتاق‌ها و قسمت‌هايي كه محل عبور كارگران بوده و يا براي حمل و نقل مواد تخصيص داده شده بايستي صاف و هموار بوده و عاري از حفره و سوراخ، تراشه‌هاي چوب، برآمدگي ناشي از پوشش بي تناسب مجاري، ميخ و پيچ و مهره و لوله، دريچه يا برآمدگي و برجستگي و هر گونه موانعي باشد كه ممكن است موجب گير كردن و يا لغزيدن اشخاص گردد.
ماده 7 : كف اتاق‌ها و راهروها و پياده روها نبايد در شرايط عادي هيچ گونه لغزندگي داشته و يا از مصالحي ساخته و يا از موادي اندود شده باشد كه در نتيجه رفت و آمد ايجاد ناراحتي و گردخاك و ساييدگي و در نتيجه لغزيدگي ايجاد شود.
ماده 8 : در محل كار و مكانهايي كه دستگاه‌هاي متعددي قرار دارد بايستي به‌وسيله خط كشي با رنگ مشخص در دو طرف راه اصلي و راه‌هاي فرعي را مشخص نموده و حتي محل قرار دادن مواد خام و مواد توليدي به‌وسيله اين خطوط معين گردد تا محل‌هاي رفت و آمد، حمل‌ونقل مواد همچنين جهت‌حركت اصلي با علامت‌گذاري روي زمين معلوم و روشن باشد.
ماده 9 : كف كارگاه‌ها بايستي قابل شستشو بوده و در مواردي كه نوع كار موجب ريخته شدن آب در كف گردد بايستي شيب كافي داشته باشد كه آبها را به سمت مجاري فاضلاب هدايت نمايد.
اسلاید 4 :
ماده10 : پلكان‌ها و اطراف محل ورود و خروج آسانسور و نقاطمشابه كه لغزندگي آنها موجب مخاطرات بيشتري نسبت به ساير جاها خواهد بود بايد از مصالح غير لغزنده ساخته شود.
ماده 11 : در نقاطي كه از نردبان استفاده مي‌شود انتهاي فوقاني آن در هر قسمت كه قرار گيرد بايد به‌وسيله نرده‌هاي متحرك حفاظت شود.
ماده 12 : در هر طبقه از ساختمان پرتگاه هاي راه پله‌ها در هر طرفي كه غير مسدود باشد به استثناي قسمت ورود به پلكان بايد به‌وسيله نرده‌هاي دائمي كاملاً محفوظ گردد. مدخل پلكانهايي كه كمتر مورد نظر رفت و آمد هستند بايد به وسيله نرده‌هاي متحرك مسدود شوند.
ماده13 : دريچه‌ها و مدخلهايي كه دركف كارگاه بازمي‌شوند بايد بهوسايل زيرمحفوظ شوند.
الف - نرده‌هاي متحرك كه فقط دو طرف آن آستانه داشته باشد.
ب - نرده‌هاي دائمي كه تمام اطراف باز آن داراي آستانه باشد.
پ - دريچه‌هاي لولادار به همان كيفيت كه در مورد مدخل پلكانهاي فرعي در ماده 12 ذكر شد.
ماده 14 : مدخلهاي فردي (مانند حوضچه‌ها و آدم روها) بايستي به‌وسيله دريچه‌هاي بدون لولا كه استحكام كافي دارند پوشش شده، دستگيره آنها بدون برآمدگي باشد.
ماده 15 : در مواقعي كه پوشش‌هاي مندرج در ماده 13 بر حسب ضرورت براي مدت كوتاهي در جاي خود قرار نگرفته باشد بايستي كليه اين مدخلها به‌وسيله اشخاص تحت مراقبت قرار گرفته و يا اين كه به‌وسيله نرده‌هاي قابل حمل يا دستي و در شب به‌وسيله نصب چراغ خطر كه موقتاً در اطراف حوضچه قرار خواهند گرفت محفوظ شوند.
ماده 16: حفره‌هايي كه در كف قرار دارند و به واسطه وجود ماشين آلات ثابت يا تجهيزات يا ديوار احتمال قدم گذاردن اتفاقي و ناگهاني اشخاص بآنها نمي‌رود بايستي به‌وسيله پوشش‌هايي كه فقط اطراف آنها از 5/2 سانتي متر بيشتر درز نداشته باشد حفاظت شود.
اسلاید 5 :
ماده 17: كليه دهانه‌هاي قائم به بلندي كمتر از يك متر از سطح محل كار كه ارتفاع آنها حداقل75سانتي متر و عرضشان45سانتي متر بوده و پرتگاه آنها بيش از2متر عمق داشته باشد بايستي به طور مطمئن به‌وسيله نرده‌هاي ثابت يا متحرك يا دريچه مسدود و محافظت شوند.
ماده 18: اقسام مختلف دهانه‌هاي قائم به هر عرض كه باشد و دو متر يا بيشتر از طرف خارج پرتگاه داشته باشد بايد به‌وسيله نرده‌هاي آستانه دار يا شبكه فلزي كه چشمه‌هاي آن از 5/2 سانتي متر بيشتر نبوده و تا 50 كيلوگرم فشار افقي را تحمل نمايد محفوظ شوند.
ماده 19 : كليه نرده‌ها بايستي از چوب، لوله آهن‌هاي پروفيل يا مصالح ديگري كه استحكام كافي داشته باشد ساخته شود.
ماده 20 : ارتفاع نرده‌ها بايد لااقل 90 سانتي متر از كف باشد.
ماده 21 : نرده‌ها بايد در فواصل حداكثر 2 متر داراي پايه و كلافهاي عمودي و افقي بوده و پس از تكميل ميله فوقاني آن تحمل لااقل 100 كيلوگرم فشار را در هر جهت داشته باشد.
ماده 22 : براي اين كه نرده‌هاي مورد بحث از نقطه نظر ساختماني واجد شرايط مذكور در ماده فوق باشند بايد با خصوصيات ذيل مطابقت كنند.
الف - نرده‌هاي چوبي - لبه‌هاي فوقاني و پايه‌ها به ضخامت حداقل 5×7 سانتي متر و كلافهاي فاصل وسطي به ابعاد 5×5 سانتي متر يا 10×5/2 سانتي متر كليه قطعات متشكله نرده بايد عموماً صاف و هموار و عاري از گره‌هاي بزرگ و تراشه و شكستگي و ترك يا ميخ و امثال آن باشد.
ب - نرده‌هاي لوله‌اي - لبه‌هاي فوقاني و پايه‌ها از لوله فلزي شماره 4 و لوله‌هاي فاصل يا وسطي حداقل شماره 5/2 باشند.
ج - نرده‌هاي پروفيله - قسمت‌هاي نبشي لااقل به اندازه 40×40 ميلي متر و كلافهاي فاصل از نبشي 3×30×30 ميلي متر باشند.
ماده 23 : نرده‌ها بايد عموماً از مصالح سالم و بدون عيب ساخته شده و قسمت‌هاي تيز و برنده در آنها وجود نداشته باشد.
ماده 24 : آستانه كليه نرده‌هاي پلكان‌ها بايد لااقل 5/1 سانتي متر ارتفاع و 5/2 سانتي متر ضخامت داشته و از آهن، فولاد، يا مصالح ساختماني با دوام ديگر ساخته شوند.
ماده 25 : آستانه را بايد به طور مستحكم در جاي خود به فاصله‌اي در حدود 5 ميلي متر از كف استوار ساخت.
اسلاید 6 :
ماده 26 : كليه پلكان‌ها، سكوها، (پلانفورم) و پاگردها بايد استحكام كافي داشته و تحمل فشار و سنگيني بارهاي عادي را داشته باشد (خلاصه محاسبات فني بايد ضميمه نقشه جات تسليمي باشد).
ماده 27 : پلكان‌ها و سكوهايي كه از مصالح مشبك ساخته شده‌اند ابعاد چشمه‌هاي آن نبايد از 25 ميلي متر تجاوز نمايد تا اشياء متفرقه امكان سقوط از آن را نداشته باشد.
ماده 28 : عرض پلكان‌ها به استثناي پلكانهاي سرويس و يا امدادي نبايد در هيچ مورد از90 سانتي متر كمتر باشد.
ماده 29 : اختلاف سطح بين دو پاگرد نبايد هيچ گاه از 70/3 متر تجاوز كند.
ماده 30 : پاگردهايي كه در فواصل پلكان‌ها قرار دارند بايد وسعتي در حدود 10/1 متر در جهت پلكان يا بيشتر به تناسب عرض پلكان داشته باشند.
ماده 31 : در تمام طول پلكان‌ها يك فاصله عمودي آزاد در حدود قد انسان بايد منظور شود اين فاصله آزاد نبايد كمتر از 20/2 متر از سطح هر پله به موازات ديوار پله باشد.
ماده 32 : غير از پلكانهاي سرويس و يا امدادي عرض هر پله بدون محاسبه حاشيه يا برآمدگي آن نبايد از 33 سانتي متر كمتر باشد و ارتفاع پله بين 14 تا 20سانتي متر خواهد بود.
ماده 33 : پله‌هاي يك پلكان بايد داراي عرض مساوي و ارتفاع مساوي باشند.
ماده34 : كليه پلكان‌ها بايستي از طرفپرتگاه به‌وسيله نردههايمخصوصپلكانحفاظت شوند.
ماده 35 : پلكانهاي محصور با عرض كمتر از 10/1 متر بايد به‌وسيله يك نرده دستي كه پايه‌هاي آن در ديوار كار گذاشته شده باشد در سمت راست از پايين به بالا مجهز شوند.
ماده 36 : پلكانهاي با عرض بيش از 10/1 متر بايد در سمت پرتگاه با يك نرده و در سمت بسته هم به‌وسيله نرده دستي طبق ماده 35 مجهز گردند.
اسلاید 7 :
ماده 37 : پلكانهايي كه بيش از 25/2 متر عرض دارند بايستي علاوه بر نرده‌هاي كناري با يك نرده دستي ميانه نيز مجهز باشند.
ماده 38 : كليه نرده‌هاي پلكان‌ها بايستي از مصالح ساختماني محكم و بادوامي مانند چوب، لوله يا مصالح بنايي ساخته شوند.
ماده 39 : ارتفاع نرده‌هاي پلكان از لبه هر پله نبايستي از 75 سانتي متر كمتر باشد و در صورتي كه از اين نرده‌ها به عنوان نرده‌هاي دستي استفاده شود بلندي آن نبايد از 85 سانتي متر تجاوز كند.
ماده 40 : نرده‌هاي دستي كه پايه‌هاي آن به ديوار نصب مي‌شود بايد طوري ساخته شود كه دست آزادانه بدون برخورد با موانعي اعم از رو كار يا كنار نرده حركت كند حداكثر فاصله پايه‌ها از يكديگر 2 متر و بين نرده دستي و ديوار بايد لااقل 4 سانتي متر باز باشد.
ماده 41 : حداقل عرض پلكان سرويس و يا امدادي مانند پلكانهاي اتاق ماشين خانه يا ديگ بخار يا پلكانهايي كه به سكوهاي سرويس اطراف ماشين آلات منتهي مي‌شوند 55 سانتي متر خواهد بود.
ماده 42 : شيب پلكانهاي سرويس نبايد بيش از 60 درجه باشد و عرض هر پله نبايد كمتر از 15 سانتي متر باشد.
ماده 43 : پلكانهاي سرويس نبايد به شكل مارپيچ يا پيچ و خم دار ساخته شوند.
ماده 44 : مدخل پنجره‌هايي كه در پاگردهاي پلكان باز مي‌شود در صورتي كه پهناي آنها بيش از 30 سانتي متر و فاصله با سطح پاگرد كمتر از 90 سانتي متر باشد بايستي به‌وسيله نرده حفاظت شوند.
ماده 45 : حداكثر شيب مجاز براي (راهروهاي شيب دار) رامپ مورد استفاده افراد 10 درجه است. اين رامپ‌ها بايد با كليه شرائطي كه در مورد پلكان‌ها منظور مي‌شود از حيث ساختمان و عرض و نرده و غيره مطابقت داشته باشد.
اسلاید 8 :
ماده 46 : كليه اجزاء و قسمت‌هاي فلزي نردبان‌ها بايد از فولاد، آهن و چدن، آهن ورق يا مواد متشابه ساخته شود.
ماده 47 : نردبان‌هاي ثابت بايد به قسمتي نصب شود كه :
الف- فاصله از سمت جلو نردبان به‌نزديك‌ترين جسم ثابت نبايد از 75 سانتي متر كمتر باشد.
ب - فاصله از سمت عقب نردبان به‌نزديك‌ترين جسم ثابت اقلاً 20سانتي متر باشد.
ج - از طرفين نردبان فضاي آزادي لااقل 40 سانتي متر از محور نردبان در هر دو طرف وجود داشته باشد.
ماده 48 : در صورتي كه از نردبان‌هاي ثابت براي صعود به ارتفاع بيش از 9 متر استفاده شود نكات زير بايد رعايت گردد.
الف - ايجاد پاگردهايي حداكثر در فاصله هر 9 متر يا كمتر از آن.
ب - هر قطعه از نردبان حد فاصل بين دو پاگرد بايد به نحوي قرار گيرد كه در امتداد قطعه قبلي نباشد.
ماده 49 : كليه راهروها، معابر و سكوهاي كار يا سطح اطاق‌ها و طبقاتي كه اطرافشان باز است (و بيش از 2 متر بالاي سطح اطاق يا زمين) قرار گرفته‌اند بايستي در سمت پرتگاه به‌وسيله نرده‌هاي استاندارد طبق مقررات مواد 9 الي 25 اين آيين‌نامه محافظت و محصور شوند.
تبصره 1- سكوهايي كه براي بارگيري يا تخليه بار اختصاص داده شده يا سكوهاي كوچك كه به موتورها و تجهيزات متشابه اختصاص داشته و در آنها فضايي براي ايستادن اشخاص پيش‌بيني نشده باشد از مقررات اين ماده مستثني است.
تبصره 2- در مورد راهروهايي كه براي پر كردن مخازن و روغن كار اختصاص دارد نرده يك طرف را ممكن است در صورت لزوم حذف كرد مشروط به اين كه عرض راهرو كمتر از 55 سانتي متر نباشد.
ماده 50 : كليه معابر و راهروها و سكوهايي كه روي ماشين آلات و نوارهاي متحرك قرار دارند بايد از دو طرف به‌وسيله نرده‌هاي استاندارد محافظت شوند.
اسلاید 9 :
ماده 51 : آسانسورها بايد منطبق با اصول زير باشد:
الف) محاسبه فني و مكانيكي صحيح و استفاده از مصالح مرغوب در ساختمان آن.
ب) فرسوده نبودن هيچيك از قسمت‌ها.
بالابردن مصالح و افراد
ماده 52 : قفسه آسانسورها بايد در سراسر ارتفاع بسته بوده و راه ديگري به استثناء درها و پنجره‌ها و منافذ نور نداشته باشد.
ماده 53 : قفسه آسانسورهايي كه در خارج ساختمان‌ها قرار دارد تا ارتفاع سه متر از هر طرف و از اين ارتفاع به بالا سمتي كه رو به ساختمان قراردارد و درتمام ارتفاع بايد بسته باشد.
ماده 54 : ديواره قفسه آسانسور بايد از يك تيغه سراسري و يا يك شبكه فلزي (توري يا ميله‌اي) و يا نرده چوبي ساخته شده باشد. به طوري عادي اندازه روزنه‌هاي شبكه فلزي يا نرده چوبي نبايد از 5 سانتي متر در بعد كوچك خود بيشتر باشد. در جاهايي كه امكان ايجاد خطر از اتاقك‌ها و وزنه‌هاي تعادل و درهاي كشويي هست و روزنه‌هاي نامبرده نبايد از 12 ميلي متر تجاوز كند.
ماده 55 : لبه‌ها، تخته‌هاي كف اطاقك، نعل درگاه و چوب‌هايي كه در كنار سطح تخليه قفسه آسانسور قرار دارد و برجستگي آنها از 5/2 سانتي متر بيشتر است بايد داراي سطح صاف و لبه‌هاي پخ باشد.
ماده 56: در قفسه آسانسورها نبايد هيچگونه سيم، طناب و يا لوله عبور داده شود مگر سيم‌ها و كابل‌هايي كه براي به كار انداختن آسانسور لازم است.
ماده 57: كليه سيم‌هاي برق بجز سيم‌هاي مخصوص برق اتاقك آسانسور بايد در لوله‌هاي فلزي قرار داده شود مگر اين كه از نوعكابل مسلحباشد. بديهياست كليهدستگاههاي برقي واقع در قفسه آسانسور يا در اتاقك بايد به منظور جلوگيري از خطر اتصال بسته و محفوظ باشد.
ماده 58: فواصل بين جدار اتاقك يا قفسه آسانسور و همچنين فاصله بين اتاقك و وزنه تعادل نبايد از 25 ميلي متر كمتر باشد.
ماده 59: فاصله بين اتاقك و سكوي تخليه براي آسانسورهايي كه داراي ريل راهنما مي‌باشد نبايد از20 ميلي متر كمتر و در هر صورت از40 ميلي متر بيشتر باشد.
ماده 60 : فاصله پايين اتاقك هنگامي كه روي ضربه گيرها قرار دارد تا كف قفسه آسانسور نبايد از 60 سانتي متر كمتر باشد.
ماده 61 : در طبقه آخر فاصله بالاي اتاقك با سقف قفسه آسانسور نبايد در هيچ صورت كمتر از 60 سانتي متر باشد.
ماده 62 : قفسه آسانسور بايد داراي سقف محكم باشد.
ماده 63 : هر 30 سانتي متر مربع در هر قسمت از كف اتاقك آسانسور بايد تاب تحمل 250 كيلوگرم بار متمركز را داشته باشد. (از اين محاسبه نبايد در آن واحد براي سطح تمام كف استفاده نمود).
اسلاید 10 :
درهاي قفسه آسانسور
ماده 64: درهاي قفسه آسانسور جز در مواقع استفاده از آسانسور بايد قفل باشد.
ماده 65: درهاي قفسه آسانسور بايد داراي قفل ضامن دار باشد به‌نحوي كه اطاقك پس از طي حداكثر 5/7 سانتيمتر از كف پاگردي كه هم سطح آن قرار داشته بطور خودكار در را بسته نگاهدارد و همچنين تا موقعي كه در باز است نبايد براي اطاقك آسانسور امكان حركت وجود داشته باشد درهاي قفسه آسانسور در موقع نبودن اطاقك نبايد جز با كليد مخصوص امدادي باز شود.
ماده 66: در هر طبقه يا پاگردي كه اطاقك مي‌ايستد محفظه آسانسور بايد داراي درهاي معمولي يا كشويي يا تركيبي از اين دو باشد.
ماده 67: براي قفسه آسانسورهاي باركش بايد درهاي كشويي افقي يا قائم يا درهاي كشويي و لولايي و يا تركيبي از آنها تعبيه شود.
ماده68: بكاربردن درهايي‌كه باز و بستهشدن آنها باحركتاطاقكانجامميگرددممنوع است.
ماده 69: در صورتي كه درهاي قفسه آسانسور چشمه دار باشد نبايد عرض اين چشمه‌ها از 5 سانتيمتر تجاوز كند.
ماده 70: درهاي قفسه آسانسورهاي باركش كه با نيروي دست كار مي‌كند بايد داراي قفلهاي مكانيكي باشد كه توسط اطاقك بكار انداخته شود.
ماده 71: درهاي قفسه آسانسور در مواقعي كه بسته است بايد سراسر دهانه قفسه را از كف تا سقف بپوشاند.
اطاقك‌هاي آسانسور
ماده 72: اطاقك آسانسورهاي برقي بايد از همه طرف به استثناء دهانه‌هاي ضروري جهت ورود و خروج و بارگيري و بار اندازي بسته باشد.
ماده 73: بدنه اطاقك تا حداقل ارتفاع 20/1 متر از كف و همچنين سقف آن بايد از مصالح محكم اعم از چوب يا فلز ساخته شود.
ماده 74: ممكن است كه براي ديواره‌هاي اطاقك از ارتفاع 20/1 متري به بالا از قطعات مشبك استفاده كرد مشروط بر اينكه عرض روزنه‌ها از 5/2 سانتيمتر تجاوز نكند.
ماده 75: سقف اطاقك‌هاي كاملاً بسته بايد مجهز به دريچه خروجي امدادي بوده و از دو طرف يا لااقل از طرف داخل قابل باز شدن باشد.
