دانلود فایل پاورپوینت کشت بدون شخم

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 1 :

چکیده

عدم خاكورزي و خاكورزي كاهش يافته از زمانهاي قديم بوسيله افراد بومي استفاده مي شده است، زيرا بشر نيروي بازوي كافي براي كشت در هر ناحيه زمين زراعي را به كمك دست نداشت. براي مثال مصريان قديم و اينكاها در آندوي آمريكاي جنوبي از تكه چوبي براي سوراخ كردن زمين و قرار دادن دانه با دست درون خاك شخم نشده، استفاده مي كردند. در كشاورزي پيشرفته و مكانيزه، كشت بدون خاكورزي از مدتها پيش امتحان شده است. ولي تا زمان ظهور علف كشهاي جديد، اين شيوه مورد استفاده عملي قرار نگرفته بود.

بر اساس نوشته فيليپس و فيليپس (1984 )، در اواخر دهه چهل، همزمان با معرفي تنظيم كننده هاي رشد گياه، در طول جنگ جهاني دوم، روش خاكورزي كاهش يافته، مورد توجه قرار گرفت. كلينگمن  دركاروليناي شمالي در اواخر سال 1940، انجام عمليات كشاورزي بدون خاكورزي را گزارش داد.

اسلاید 2 :

در سال 1951، ك.س.بارونز  و ج.اچ.ديويدسون  و سي.دي.فيتزگراد  ، از شركت شيميايي Dow، كاربرد موفق روشهاي بدون خاكورزي را گزارش دادند. در دهه 1960، ام.اي.اسپراگو  در نيوجرسي، گزارش داد كه براي احياي مراتع از مواد شيميايي به جاي خاكورزي استفاده كرده اند. ال.اي.پورتر  از نيوزلند در اوايل دهه 1960، در مورد توت فرنگي بدون خاكورزي گزارش داد و به دنبال آن، اي.اي.ام هود  و آر.اس.ال جيتر  در تپه هاي جيلات انگلستان در مورد كشت غلات دانه ريز بدون خاكورزي گزارش دادند.با اختراع علف كش پاراكوات در سال 1955 و توسعه تجاري آن در سال 1961، شركت شيميايي امپريال (ICI ) و ديگران به پژوهشهاي زيادي در مورد كشت بدون خاكورزي در انگلستان و ايالات متحده و ديگر جاها اقدام كردند. در سال 1961 و1962 مزارع نمايشي در چندين مزرعه ايجاد شد. اين مزارع نمايشي، هري  و لارس يانگ  را از هرندون در ايالت كنتاكي بر آن داشت تا فناوري جديد را در مزارع خود امتحان كنند و اولين مزرعه مكانيزه در دنيا كه از توليد محصول با روش بدون خاكورزي مدرن استفاده مي كنند را به نام خود ثبت كنند.

اسلاید 3 :

در سال 1971، اولين گاوآهن بدون خاكورزي در آمريكاي لاتين به وسيله موسسه IPEAME   در لندريا آغاز شد. در ايالت پارانا در برزيل با همكاري با پروژه GTZ ( همكاري آلمان ) شروع به كار كرد. اين پروژه، طرحهاي نمايشي را در مزرعه هربرت بارتز، يك كشاورز برزيلي الاصل در رولاندياي پارانا شروع كرد. بعد از مشاهده نتيجه اين طرحها، هربرت بارتز به انگستان و آمريكا سفر كرد تا در مورد پيشرفتهاي اين شيوه  تحقيق كند. او با ICI در فرنهرست و با هري يانگ در كنتاكي ديدار كرد و در هر كشور يك دستگاه بذركار بدون عمليات خاكورزي خريد و در سال 1972 اولين كاشت سوياي بدون خاكورزي را آغاز كرد. بنابراين، هربرت بارتز  اولين كشاورزي بود كه اين فناوري را در آمريكاي لاتين بكار برد و هنوز هم به طور مداوم از اين روش استفاده مي كند.

اسلاید 4 :

در سال 1971، اولين گاوآهن بدون خاكورزي در آمريكاي لاتين به وسيله موسسه IPEAME   در لندريا آغاز شد. در ايالت پارانا در برزيل با همكاري با پروژه GTZ ( همكاري آلمان ) شروع به كار كرد. اين پروژه، طرحهاي نمايشي را در مزرعه هربرت بارتز، يك كشاورز برزيلي الاصل در رولاندياي پارانا شروع كرد. بعد از مشاهده نتيجه اين طرحها، هربرت بارتز به انگستان و آمريكا سفر كرد تا در مورد پيشرفتهاي اين شيوه  تحقيق كند. او با ICI در فرنهرست و با هري يانگ در كنتاكي ديدار كرد و در هر كشور يك دستگاه بذركار بدون عمليات خاكورزي خريد و در سال 1972 اولين كاشت سوياي بدون خاكورزي را آغاز كرد. بنابراين، هربرت بارتز  اولين كشاورزي بود كه اين فناوري را در آمريكاي لاتين بكار برد و هنوز هم به طور مداوم از اين روش استفاده مي كند.در مقايسه با قاره آمريكا، كشت بدون خاكورزي در اروپا، آفريقا و بسياري از كشورهاي ديگر، اين روش پايدار حفاظت خاك و محصول، خيلي كمتر شناخته شده است. با وجود اطلاعات ارزشمند حاصل از تحقيقات انجام شده در IITA در نيجريه، از قرن هفدهم سطح زير كشت بدون خاكورزي در آفريقا هنوز خيلي كم است.

اسلاید 5 :

مقدمه

تعریف کشت بدون خاکورزی: کشت بدون خاکورزی، به عنوان عملیات کاشت محصول در خاک قبلا آماده نشده، به وسیله ایجاد یک شکاف، شیار یا نوار دارای عرض و عمق کافی برای حفاظت مناسب بذر، معرفی شده است. هیچ گونه عملیات دیگری برای آماده سازی خاک، انجام نمی شود ( فیلیپس و یانگ، 1973 ). همچنین، کشت بدون خاکورزی همیشگی مورد نظر است، نه کشت بدون خاکورزی موقت و گاهگاهی. کشت بدون خاکورزی در آمریکای شمالی به عنوان کاشت بذر بطور مستقیم در انگلستان و اروپا به عنوان خاکورزی صفر شناخته می شود. بذر پاشی هوایی، آخرین حالت عملیات خاکورزی صفر است.

اسلاید 6 :

باید تلاش بیشتری برای انتقال این روش تولید محصول واقعا پایدار مخصوصا به نواحی حاره ای (گرمسیر) و قسمتهای گرمتر آفریقا و آسیا انجام داد. دلیل آن، این است که تاکنون هیچ کدام از روشهایی که بشر در هر کجای دنیا ابداع کرده است نتوانسته از فرسایش خاک جلوگیری کند و تولید محصولات غذایی را به صورت پایدار حفظ نماید( بیکر و همکاران، 1996 ).

روش شخم زدن، باعث عدم استفاده کافی از زمان و سوخت می شود و باعث استهلاک بیشتر ماشین آلات می گردد ( ویدلین و همکاران، 1984 ). نیروی لازم برای عملیات خاکورزی قابل توجه است. در کشاورزی پیشرفته، این امر می تواند یک چالش فنی یا یک مشکل اقتصادی باشد. اما در قدیم، درک این مفهوم مشکل بود. زیرا تعداد زیادی از مردم از این طریق امرار معاش می کردند. نیروی لازم برای انجام این کار خیلی زیاد بود و دامهایی که مورد استفاده قرار می گرفتند، زود خسته می شدند (کویپرس، 1970). اما یک کشاورز کوچک که زمینش را با نیروی کشش دامها شخم می زد، مجبور بود 30 تا 40 کیلومتر پشت سر وسیله شخم در هر هکتار راه برود تا بتواند زمین را آماده کند.

اسلاید 7 :

بنابراین، کاهش خاکورزی به حداقل برای تولید محصول، لازم بود و این موضوع، احتمالا برای مدت زمان طولانی در فکر کشاورزان بود. ولی هنگامی که تراکتور ساخته شد، کار و تلاش کاهش پیدا کرد، زیرا کشاورز یا راننده به جای راه رفتن پشت وسیله شخم، بر روی تراکتور می نشیند، در نتیجه افکار او به موضوعات دیگری سوق پیدا کرد و کشاورزان اعتقاد پیدا کردند که هر چه بیشتر خاکورزی انجام دهند، مقدار محصول بیشتری بدست می آورند. اما هر چه بیشتر خاکورزی انجام دهیم، فرسایش بیشتر و تخریب بیشتر خاک را سبب می شویم، مخصوصا در مناطق گرم.

اسلاید 8 :

تاریخچه ای کوتاه از خاکورزی

  ابزار شخم در روزهای شروع کشاورزی، گسترش یافت و در ابتدا این وسیله توسط حیوانات کشیده می شد. استفاده از شخم در کتاب مقدس هم بسیار ذکر شده است و یکی از معروفترین ذکرها این بود که: آنها شمشیرهایشان را به ابزار شخم تغییر خواهند داد. اما، ابزار شخم زمان کتاب مقدس هیچ شباهتی به ابزار شخم پیشرفته قرن نوزدهم نداشتند. در آن روزها، این ابزار شامل یک تنه درخت بود که سطح خاک را بدون مخلوط کردن لایه های خاک، خراش می داد و یا به هم می زد. گاوآهنهایی که خاک را زیر و رو می کردند و باعث کنترل بیشتر علفهای هرز می شدند، تا قرن هفدهم هنوز ساخته نشده بودند. فقط در قرن هیجدهم و نوزدهم بود که این وسایل بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. در اواخر قرن هیجدهم بود که تکامل این وسیله به کمک آلمانی ها، هلندی ها و انگلیسی ها صورت گرفت و تقریبا به شکل کامل یک گاوآهن برگردان (تیغه پهن) که خاک را تا 135 درجه می چرخاند و در کنترل علفهای هرز بسیار موثر بود، ساخته شد.

اسلاید 9 :

این وسیله، در اواخر قرن هیجدهم، مردم را از مرگ حتمی نجات داد، زیرا تنها وسیله ای بود که به طور موثری توانست علف هرزی بنام Agropyron repens)quack grass) که تمام اروپا را پوشانده بودند و با ابزارهای متداول قابل کنترل نبودند را کنترل کند. از آنجا که این گاوآهن جدید، اروپا را از فقر و قحطی نجات داد، نماد ( سمبل ) کشاورزی پیشرفته شد و بسیاری از موسسات تحقیقاتی کشاورزی، دانشگاهها و مدارس کشاورزی و غیره از این وسیله استفاده کردند. یکی از این گاوآهنهای اولیه که مربوط به سال 1884 است، در موزه کشاورزی دانشگاه هوهنهیم  در اشتوتگارت آلمان نگهداری می شود و در یک جشنواره که هر ساله در نزدیکی شهر هوهنهیم برگزار می شود، نمایش داده می شود تا اختراع این ابزار را گرامی بدارند. با دانستن تاریخچه این ابزار، می توان فهمید که چرا اروپایی ها، خصوصا آلمانی ها، از طرفداران سرسخت گاوآهن هستند، تا جایی که گاهی اوقات به سمبل جهانی کشاورزی تبدیل شده است.

اسلاید 10 :

در ادامه این تاریخچه، قدرتهای استعمارگر، گاوآهن را به آمریکا، آسیا و آفریقا بردند، به طوری که این ابزار تبدیل به وسیله مهمی در توسعه زمینهای تازه زیر کشت برده شده، گردید. اما، چند دهه بعد مشخص شد، همین وسیله که برای اروپا غذا و ثروت را به همراه آورده، فرسایش و تخریب خاک را برای نواحی گرمتر به دنبال داشته است.اغلب، متخصصان اروپایی، این تفکر و ایده را که، شخم زدن خاک باعث حاصلخیزی آن می شود و بنابراین نیازی به کار بیشتر نیست، را ترویج کرده اند. آنها اهمیت فرسایش خاک و هوادیدگی زیاد در شرایط آب و هوای گرم و مرطوب را نمی دانستند. این شیوه ( شخم زدن ) فقر و فرسایش شدید خاک و غیر حاصلخیز شدن خاکهای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری را باعث شد. جذابیتهای اقتصادی و فقدان تجربه بعضی از متخصصان خارجی، در ابتدا کشورهای مستعمره و بعد کشورهای صادرکننده این فناوری را به گسترش فرهنگ استفاده از گاوآهن در کشورهای در حال توسعه ترغیب کرد. در حالی که از این " فناوری ابتدایی" هم اکنون به عنوان یک فناوری عقب مانده و بی فایده یاد می شود.