دانلود مقاله اقمار منظومه شمسی

بخشی از مقاله

اقمار منظومه شمسی
مریخ
چهارمین سیاره منظومه شمسی. مریخ آخرین سیاره سنگی است که بر گرد خورشید می چرخد. در طول تاریخ بشر همواره این سیاره در کانون توجهات نجومی بوده است.بابلیان قدیم برای مثال حرکات این نور قرمزسرگردان آسمان شب را دنبال کردند ونام nargel یا نام خدای جنگ را برآن گذاشتند.در همان زمان رومی ها بخاطر گرامیداشت خدای جنگشان اسم کنونی آنرا انتخاب کردند. یونانی ها نیز این سیاره را آرس که بیانگر خدای جنگ آنان است می نامیدند. این سیاره نزد کسانی که به آسمان می نگریستند مظهر جنگ و خون بود.

این سیاره در یک مدار بیضی شکل و با سرعتی حدود 1/24 کیلومتر در ثانیه به دور خورشید می چرخد که اوج یا دورترین فاصله آن از خورشید 2۵۸ میلیون کیلومتر و در حضیض یانزدیکترین فاصله۲۰۸ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله می گیرد. ولی به طور متوسط 228 میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد. این سیاره همسایه بعدی زمین است که گاهی به ما نزدیک می شود و به حدود ۵۸ میلیون کیلومتری ما می رسد و گاهی در آن سوی خورشید به فاصله ۴۰۳ میلیون کیلومتری از ما قرار می گیرد. از جهاتی هم شبیه زمین است و یک شبانه روز آن حدود۲۴ ساعت و۴۳ دقیقه طول می کشد.اگر هرشب در یک ساعت خاص مریخ را رصد کنید حدود ۳۳ شب وقت لازم است تا بتوانید کل سیاره را رصد کنید. محور گردش آن نسبت به خط عمود حدود 24 درجه است. هر یک سال آن معادل 2 سال (687 روز) زمینی است و قطر آن حدود 6794 کیلومتر است (جالب است بدانید مساحت مریخ با مساحت خشکیهای زمین برابر است.) به علت دوری از خورشید حداقل دمای آن به 100 درجه زیر صفر و حداکثر آن به 27 درجه سانتیگراد می رسد.

قمرهای مریخ
در سال 1877 میلادی هنگامی که شیپارلی به دقت در حال ترسیم کانالها بر روی نقشه هایش بود یک ستاره شناس آمریکایی به نام آسف هال نیز در حال مشاهده مریخ بود. او از نوعی تلسکوپ انعکاسی جدید 66 سانتیمتری واقع در رصدخانه نیروی دریایی ایالات متحده در شهر واشنگتن استفاده می کرد.ستاره شناسان سالها به دنبال قمرهای مریخ بودند. یوهان کپلر در قرن هفدهم میلادی اعلام کرده بود که مریخ باید دو قمر داشته باشد. او معتقد بود که در ورای منظومه شمسی یک الگوی ریاضی نهفته است. طبق این الگو تعداد قمرهای سیاراتی که پس از زمین قرار دارند باید افزایش یابد. به این ترتیب که تعداد آنها هر دفعه باید دو برابر شود. با توجه به این که زمین دارای یک قمر است و در زمان کپلر تصور می شد که سیاره مشتری چهار قمر دارد بنابراین طبق ریاضیات حاکم بر این تئوری مریخ باید دو قمر داشته باشد.

آسف هال در ابتدای اوت 1877 میلادی مشاهدات طاقت فرسایی را برای یافتن اقمار مریخ آغاز کرد. در آن زمان نزدیکی مریخ به زمین مشکلاتی را ایجاد می کرد. مریخ آنقدر نزدیک بود که به هنگام مشاهده آن توسط تلسکوپ درخشندگی قابل توجهش اشکالاتی را در رصد این سیاره ایجاد می کرد. هال در یازدهم اوت متقاعد شد که چیزی نمی تواند بیابد. ولی همسرش به او اصرار کرد که بار دیگر نگاه کند. بالاخره در آن شب او متوجه چیزی شد. آن جرم آسمانی خیلی کوچک بود ولی قطعا" وجود داشت. بعد از مدتی آسمان ابری شد.

در شانزدهم اوت آسمان دوباره صاف شد و هال توانست قمر مریخ را به وضوح مشاهده کند. در روز هفدهم اوت هال با پیدا کردن قمر دوم مریخ به هیجان آمد. به این ترتیب نظریه دو برابر شدن اقمار درست به نظر می رسید. دانشمندان همچنان تصور می کردند که سیاره مشتری دارای چهار قمر و سیاره زحل دارای هشت قمر است. اما آنها در سال 1892 میلادی قمر پنجم مشتری و در سال 1898 میلادی قمر نهم سیاره زحل را کشف کردند. به این ترتیب نظریه کپلر برای همیشه منسوخ شد.

آسف هال اقمار مریخ را به صورت نقاطی نورانی و متحرک مشاهده کرد. ولی تصاویری که در سال 1969 میلادی توسط فضاپیمای مارینر و در سال 1975 توسط وایکینگ ارسال شد نشان داد که اقمار دوقلوی مریخ ظاهری بسیار ناهنجار و بی قاعده دارند. هال این اقمار را به افتخار اسبهای کالسکه خدای جنگ در افسانه یونان فوبوس (به معنای ترس) و دیموس (به معنای وحشت) نامید.

آساف هال نتوانست اندازه اقمار مریخ را تعیین کند. اما مشاهدات بعدی نشان داد که طول قمر بزرگتر مریخ یعنی فوبوس تقریبا" 27 کیلومتر است. فوبوس خیلی به مریخ نزدیک است و دریک مدار دایره ای شکل و به فاصله 9380 کیلومتری آن قرار دارد. نزدیکی زیاد باعث می شود که این قمر با سرعت زیادی حول مریخ بچرخد. به طوری که هر چرخش کامل آن 7 ساعت و 51 دقیقه طول می کشد.

دیموس هم مانند فوبوس دارای یک مدار دایره ای شکل است ولی در فاصله 23500 کیلومتری مریخ قرار دارد. طول دیموس در حدود 15 کیلومتر است و 31 ساعت و 5 دقیقه طول می کشد تا یکبار به دور مریخ بچرخد.فوبوس و دیموس هر دو تاریکند و به خاطر وجود دهانه های آتشفشانی شبیه شهاب سنگهای آبله گون اند. این دو قمر هم مانند قمر زمین همیشه یک روی خود را به مریخ نشان می دهند.

عقیده بر این است که حداقل 12 شهاب سنگ غیر عادی کشف شده بر سطح زمین در واقع تکه هایی از مریخ بوده اند که بر اثر برخوردهای شدید شهابی از سیاره قرمز جدا شده ودر دام جاذبه زمین گیر افتاده اند.یک نمونه آن شهاب سنگ معروف ALH 84001 می باشد .در تابستان 1996 یک تیم پژوهشی ناسا در مرکز فضایی جانسون اعلام کردند که شواهدی از وجود حیات ابتدایی در این سنگ یافته اند.کارشناسان این تیم عقیده داشتند اولین مولکولهای ارگانیک واصلی که به نظر می رسید دارای منشاء مریخی باشند٬ چندین ترکیب معدنی که از ویژگیهای فعالیت زیستی بوده واحتمالا" میکروفسیل ها(فسیل هایی بسیار ریز) از ساختار باکتری شکل اولیه را درون سنگ مریخی یافته اند.نتایج کار این گروه هنوز بطور قطعی اثبات نشده است.

مشتری
مشتری، پرجرم ترین سیاره منظومه شمسی ما با چهار قمر با اندازه های سیاره ای و بسیاری قمرهای کوچک تر، برای خود منظومه ای مینیاتوری است. مشتری سیاره ای گازی و از نظر ترکیبات مانند یک ستاره است. در واقع، اگر حدود ٨٠ برابر بیشتر از جرم اکنونش جرم داشت، به یک ستاره تبدیل می شد.

در 7 ژانویه سال ١٦١٠میلادی ، گالیله با تلسکوپ ساده و ابتدایی خود چهار "ستاره" در اطراف مشتری دید. او چهار قمر بزرگ مشتری را که اکنون آیو ، کالیستو، گانیمد و اروپا نامیده می شوند، کشف کرده بود. امروزه این چهار قمر به قمرهای گالیله ای مشهورند.

در ٣٠ سال اخیر اکتشافات بسیاری درباره مشتری و قمرهایش صورت گرفته است که اگر گالیله زنده بود و آنها را می شنید، بسیار شگفت زده می شد. آیو، فعال ترین جرم آتشفشانی منظومه شمسی است. گانیمد بزرگترین قمر منظومه است و تنها قمر شناخته شده ای است که میدان مغناطیسی خودش را دارد. اقیانوس مایعی ممکن است زیر پوسته یخ زده سطح اروپا نهفته باشد. اقیانوس های یخ زده ای نیز ممکن است زیر سطح گانیمد و کالیستو وجود داشته باشند. فقط در سال ٢٠٠٣ میلادی، ستاره شناسان ٢٣ قمر جدید برای مشتری کشف کردند که تعداد اقمار آن را به ٦٣ عدد، بیشترین تعداد قمر برای یک سیاره در منظومه شمسی، رساند. بسیاری از اقمار کوچک مشتری ممکن است سیارکهایی باشند که در دام گرانش سیاره افتاده اند.

اقمار مشتری:
آیو:
داخلی ترین قمر گالیله ای از اقمار بزرگ مشتری قطر آن ۳۶۳۲ کیلومتر قدر ۹/۴ فاصله متوسط از مرکز مشتری۴۲۱۶۰۰ کیلومتر .این قمر بعد از زمین تنها عضو منظومه شمسی است که دارای حدود ۱۰۰آتشفشان فعال است.مدت زمان گردش نجومی این قمر ۷۶۹/۱ روز است.

کالیستو:
چهارمین بیرونی ترین و تیره ترین قمر از اقمار گالیله ای مشتری با قطر ۴۸۲۰ کیلومتر قدر ۶/۵ .فاصله متوسط از مرکز مشتری ۱۸۸۳۰۰۰ کیلومتر ومدت زمان گردش نجومی آن ۶۸۹/۱۶ روز است.

ضریب بازتاب سطحی آن 0.2 از حفره های بسیاری تشکیل شده وبرخلا ف بقیه اقمار گالیله ای هیچ نشانی از فعالیت های ساختمانی سطحی جدید یا قدیمی در آن بچشم نمیخورد.چگالی آن 1.9 گرم در سانتی متر مکعب است واین چگالی نشان می ده که به نسبت 40 به 60 از صخره ویخ تشکیل شده است.مطالعات انجام گرفته توسط مدارنورد گالیله نشان میدهد که توده صخرهای بطور متمرکز در هسته قرار ندارد.ظاهرا"بدلیل عبور قمراز میان میدان مغناطیسی مشتری یک میدان مغناطیسی درست زیر نواحی پوسته ای آن ایجاد شده است.دلیل بوجود آمدن حفره های سطح آن با حفره های سطح ماه متفاوت است واین نشان می دهد که گونه ای دیگر از اجرام سماوی سطح آن را بمباران کرده اند.چندین دشت برخوردی (basin) که دارای گسلهای مستقیم وشعاعی در سطح آن وجود دارد که بزرگترین آنها با طول 4000 کیلومتر Valhallaنامیده می شود.چندرشته حفره های برخوردی زنجیره ای نیز وجود دارد که احتمالا"از برخورد تکه های دنباله دار هایی که توسط مشتری تکه تکه شده اند(مانند دنباله دار شومیکر-لوی) بوجود آمده اند.

گانیمد:
سومین قمر از اقمار گالیله ای مشتری باقطر ۵۲۷۶ کیلومتر قدر آن ۶/۴ فاصله متوسط از مرکز مشتری ۱۰۷۰۰۰۰ کیلومتر است.مدت زمان گردش نجومی آن ۱۵۵/۷ روز است. چگالي اين قمر 1.9 وتركيب آن نيمي آب (يخ) و نيمي ماده سنگي است. گانيميد سيماي ماه زمين را دارد ، بعضي از نواحي آن تاريك و نواحي ديگر روشن به نظر ميرسد . نواحي تاريكتر پر دهانه اند و گمان ميرود بسيار قديمي باشند ، نواحي روشن تر تراكمهاي دهانه اي گوناگوني نشان ميدهد و با يك سيستم خاكي شيار دار شده مشخص ميشود كه به هيچ چيزي كه در ماه خودمان ديده ميشود شباهتي ندارد .

اروپا:
دومین قمر از اقمار گالیله ای مشتری با قطر ۳۱۲۶ کیلومتر وقدر ۳/۵ .فاصله متوسط از مرکز مشتری برابربا ۶۷۰۹۰۰ کیلومتر ومدت زمان گردش نجومی ۵۵۱/۳ روز است.اروپا احتمالا تركيب سنگي با چگالي 3.09 گرم بر سانتيمتر مكعب دارد . تفاوت اروپا با آيو در اين است كه به نظر ميرسد با لايه اي از يخ ، احتمالا به عمق 100km پوشيده شده است .گمان ما اين است كه سطح اين قمر در اوايل تشكيلش ، ضربات فراواني از خرده پاره هايي كه سبب بزرگتر شدن سياره ميشود ، دريافت كرده است. در اين صورت ممكن است سطح آن بر اثر گرماي حاصل از واپاشي عناصر راديو اكتيو گرم شده و دهانه هاي اوليه را حفظ كرده باشد، يا ممكن است لايه ي يخي كه سطح آن را پوشانده امروز چنين آثاري را مخفي ميكند .

تصویر معادل فارسی توضیح معادل لاتین

آناهیتا (زهره) نام دومین سیاره منظومه خورشیدی در زبان پهلوی ، به معنی پاک و نیالوده است و فرشته موکل آبها را نیز به همین نام خوانده‌اند. زهره یا ناهید یکی از سیاره‌هایی است که می‌توان آن را به آسانی در آسمان پیدا کرد. زهره گاهی 'ستاره شام' نامیده می‌شود. این سیاره درخشان بیش از هر سیاره دیگر ، به زمین نزدیک می‌شود و در نزدیکترین نقطه به 42 میلیون کیلومتری ما می‌رسد. در روشنترین حالت ، پس از ماه ، درخشنده‌ترین جرم آسمانی است. هنگام طلوع خورشید در مشرق دیده می‌شود و هنگام غروب خورشید در مغرب. شعاع زهره نزدیک به 6100 کیلومتر و چگالی آن 501 گرم بر سانتیمتر مکعب است Venus
آئرولیت شهاب سنگی با آلیاژی مرکب از آلومینیوم ، مس و منگنز که تقریبا 86 درصد آن را آلومینیوم تشکیل می‌دهد. aerolite
آپولو ، آپولون سیارکی که در سال 1932 م. کشف شد. مدار این سیارک در نزدیکترین وضعیت به یازده میلیون کیلومتری زمین می‌رسد. نام رب النوع اساطیری ، آفتاب و روشنایی یونان (آپولون) ، بر روی این سیارک گذاشته شده است. Appollo
آدراسیت یکی از شانزده قمر "مشتری" نام این قمر از نام "آدرست" یکی از پادشاهان اساطیری "آرگوش" اخذ شده است. Adrastea
آدرنیس سیارکی که در سال 1936 م. کشف شد. این سیارک در نزدیکترین وضعیت به 4/2 میلیون کیلومتری زمین می‌رسد. تمام اساطیری "آدونیس" قهرمان یونانی که زیباروی بود و افرودیت دلباخته او شد، بر روی این سیارک گذاشته شده است.
آریل یکی از پانزده قمر "اورانوس" که قطری در حدود 160/1 کیلومتر دارد. Ariel
آستانه دمای ذرات درجه حرارتی که هرگاه دما از آن فراتر رود مقادیر زیادی ذرات مادی از انرژی تشعشعی پرتو جسم سیاه ایجاد می‌گردد. برای هر ذره مادی "آستانه دمای" خاصی وجود دارد. temperature

آستروئید سیارک asteroid
آمالیتا یکی از شانزده قمر "مشتری" نام اساطیری رایه روزگار کودکی "زئوس" خدای خدایان یونان بر روی این قمر گذاشته شده است. Amalthea
آمور سیارکی که در سال 1932 م. کشف شد. مدار این سیارک در نزدیکترین وضعیت به 16 میلیون کیلومتری زمین می‌رسد. Amor
آنانک نام یکی از شانزده قمر "مشتری" نام اساطیری رب النوع (الهه) آگاهی و بصریت در یونان بر روی این کمتر گذاشته شده است. Ananke
ابرون نام یکی از اقمار "اورانوس" که قطری در حدود 1550 کیلومتر دارد. oberon
اپیمدئوس یکی از اقمار "زحل" نام یکی از برادران قهرمانان اساطیری یونان "اطلس" و "پرومته" بر روی این قیر گذاشته شده است. Epimetheus

اروپا یکی از اقمار گالیله‌ای مشتری با قطری در حدود 130/3 کیلومتر و 900 و 670 کیلومتر فاصله از سطح سیاره که تماس سطح آن را لایه‌ای از یخ به ضخامت 100 کیلومتری پوشانده است. Europa,JII
اروس سیارکی ما بین زمین و مریخ که در سال 1898 م. کشف شده است، مدار این سیارک در نزدیکترین وضعیت به کمتر از بیست و یک میلیون کیلومتری مدار زمین می‌رسد. نام اساطیری خدای عشق که هم زمان با زمین متولد شده ، بررسی این سیارک گذاشته شده است. Eros
اطلس نزدیکترین قمر کشف به سیاره "زحل" نام قهرمان اساطیری یونان که به دستور "زئوس" خدای خدایان به بر دوش کشیدن زمین محکوم شده بر روی این قمر گذاشته شده است. Atlas
افلیا نام یکی از پانزده قمر "اورانوس" که در دهخه 1980 م . کشف شده است. نام یکی از قهرمانان نمایشنامه "هملت" اثر ویلیام شکسپیر ، بر روی این قمر گذاشته شده است. ophelia
اقمار گالیله‌ای چهار قمر "یر" ، "اروپا" ، "گانیمید" و "کالیستو" که در سال 1610 م. بوسیله "گالیله" کشف شده‌اند. قمر این چهار قمر به ترتیب 3640 ، 310 و ، و5 ، 850 و 4 کیلومتر است. این چهار قمر را با نمادهای JIV,JIII,JII,JI نیز نشان می‌دهند که ترکیبی از اعداد یک تا چهار رومی و حرف اول نام اروپایی مشتری (حرف J) است. Galilean moons
الیمیوس یکی از چهار آتشفشان خاموش مریخ و بلندترین کوه سرتاسر منظومه خورشیدی. نام اساطیری پرورش دهنده دوران کودکی "زئوس" خدای خدایان یونان ، بر روی این آتشفشان گذاشته شده است. Olympus
امبریل نام یکی از قمرهای "اورانوس" که قطری در حدود 190و1 کیلومتر دارد. Umbriel
انسلادوس یکی از قمرهای "زحل". Enceladus
اورمزد نام باستانی سیاره مشتری که از مخفف نام "اهورامزدا" خداوندگار زرتشتیان اخذ شده است و همچنین نام روز اول از هر ماه خورشیدی.
ایکاروس سیارکی واقع در حد فاصل عطارد و خورشید که نزدیکترین جسم آسمانی به خورشید است. نام اساطیری رب النوع "ایکاروس" که با بالهائی از موم به سوی خورشید پرواز نمود، بر روی این سیارک گذاشته شده است. Icarus

بدر ماه تمام ، ماه شب چهارده ، آیبک ، اهله قمر. full moon
پاسیفا یکی از شانزده قمر "مشتری". Pasi phae
پالاس دومین سیارکی که در سال 1802 م. کشف شده و فاصله متوسط آن از خورشید 8/2 واحد نجومی است. Pallas
پاندورا یکی از هفده قمر "زحل" نام اساطیری "پاندور" نخستین زنی که توسط "زئوس" خدای خدایان یونان باستان خلق شد، بر روی این قمر گذاشته شده است. Pandora
پرومتئوس یکی از هفده قمر "زحل" نام این قمر از نام "پرومته" یکی از پادشاهان اساطیری "کولوفون" اخذ شده است. Prometheus
پورتیا یکی از قمرهای سیاره "اورانوس" که در سال 1986 م. هنگام عبور سفینه "ویه جر (Voyager)" نزدیکی سیاره ، کشف شده است. Portia
پوک یکی از پانزده قمر سیاره "اورانوسگ که در سال 1985 م. هنگام عبور سفینه "و به جبر (Voyager)" از نزدیکی سیاره ، کشف شده است. Puck
تالاسا یکی از هشت قمر نپتون. The Lassa
تبه یکی از قمرهای شانزده گانه "مشتری" نام اساطیری دختر پادشاه "کولوفون" بر روی این قمر گذاشته شده است. Thebe
تتا – نهر ستاره‌ای با قدر ظاهری 1/3 واقع در صورت فلکی "نهر (جوی)" که بعضا "آخر النهر" نیز نامیده شده است. Theta-Eridani,θ.Eri
تتیس یکی از هفده قمر "زحل". Tethys

تریتون بزرگترین قمر از قمرهای هشت گانه نپتون که با دمایی منفی 235 درجه سانتی گراد ، سردترین جسم منظومه خورشیدی است. Trition
تلستو یکی از اقمار هفده گانه "زحل" نام اساطیری یکی از چهل و یک فرزندی که از ازدواج دختران "تتیس" و "اقیانوس" ، قهرمانان اساطیری با خدا ، این افرباد شبه متولد شدند ، بر روی این قمر گذاشته شده است. Telesto
تیتان بزرگترین قمر از قمرهای هفده گانه "زحل" و تنها قمری که پیرامون آن "جو" مشاهده می‌شود. Titan
تیتانیا یکی از پانزده قمر در اورانوس با قطر 610 و 1 کیلومتر نام این قمر از نام عمومی شش دختر رب النوع اساطیری آسمان (اورانوس) اخذ شده است. Titania
تیر شهاب پدیده نورانی حاصل از برخورد شهابواره‌های جامد با جو زمین بر اثر مقاومت هوا و وجود مالش زیاد. سرعت تیرهای شهاب نزدیک 80 کیلومتر در ثانیه است و در حدفاصل 80 تا 150 کیلومتری سطح زمین مرئی می‌گردند. Falling star, meteor

فوبوس نام یکی از اقمار دو گانه سیاره "مریخ" که با قطری در حدود 16 کیلومتر و 5900 کیلومتر فاصله از سطح سیاره هر 7 ساعت و 39 دقیقه یکبار به دور میخ می‌گردد. نام فوبوس به معنی ترس و نام یکی دو صحابه رب النوع اساطیری چنگ (مریخ) ، بر روی این قمر گذاشته شده است. Phobos
فوبه یکی از اقمار "زحل" که از سطح سیاره 106×16 کیلومتر فاصله دارد. نام فوبه به معنی درخشنده و نام دختر قهرمانان اساطیری یونان "اورانوس" و "گایا" بر روی این قمر گذاشته شده است. Phoebe
کالیپسو نام یکی از هفده قمر زحل. Calypso
کالیستو یکی از اقمار گالیله‌ای. سیاره مشتری که با قطری در حدود 4850 کیلومتر ، دومین قمر بزرگ سراسر منظومه خورشیدی است. مقایسه قطر کابیستو با قطر 4880 کیلومتری سیاره عطارد نشانگر عظمت و بزرگی این قمر است. در فاصله کالیستو از سطح سیاره مشتری 1880000 کیلومتر است. Callisto , JIV
کبوتر ، حمامه مواد طبیعی غیر آلی و جامد که در پوسته بیرونی زمین ، سنگهای آسمانی و سنگهای ماه و سیارات یافت می‌شوند. Columba
کردلیا یکی از پانزده قمر اورانوس که در سال 1986 م. و به دنبال دیوار شفینه "ویجر- 2 (Voyager2) از سیاره کشف شد. Cordelia
کرسیدا یکی از پانزده قمر اورانوس که در سال 1986 م. و به دنبال دیدار سفینه "ویجر- 2 (Voyager2) از این سیاره کشف شد. Cresside
کسوف حلقوی هرگاه ماه به هنگام کسوف (خورشید گرفتگی) آنقدر از زمین دور باشد که اندازه قرص ظاهری آن از قرص خورشید کوچکتر به نظر برسد، نور خورشید همچون حلقه‌ای پیرامون ماه مشاهده می‌شود. annular eclipse
لدا یکی از شانزده قمر سیاره "مشتری". Leda
لیستیا یکی از شانزده قمر سیاره مشتری. Lysithea
متیس یکی از شانزده قمر سیاره مشتری. Metis
میراندا یکی از پانزده قمر اورانوس که از نظر شکل ظاهری ، کره‌ای ناهمگن و صیقل نیافته است. احتمال می‌رود که اصابت شد "یک جسم آسمانی بزرگ با قمر اولیه موجب از هم پاشیدگی هر دو چسم شده و سپس خرده‌های باقی مانده - در غیاب حرارت کافی برای ذوب مجدد و ایجاد شکل منظم - بر اثر گرانش چون توده‌ای کلوخ مانند در هم تنیده شده باشند. Miranda
میماس یکی از هفده قمر زحل 188000 کیلومتر از مرکز سیاره فاصله دارد. Mimas
نایاد یکی از هشت قمر "نپتون". Naiad
نرئید یکی از هشت قمر سیاره نپتون که هر 360 روز یکبار به دور آن می‌گردد. در خروج از مرکز "مدار این قمر 75/0 است، از همین رو حداقل فاصله آن از سیاره (1175000 کیلومتر) با حداکثر فاصله آن (11000000کیلومتر) بسیار اختلاف است. Nereid
نستور از جمله سیارکهای منظومه خورشیدی که اوج مدار آن از مدار مشتری فراتر است. Nestor , 659 Nestor
هرمس نام سیارکی که در دهم اکتبر سال 1937 م. از فاصله‌ای بسیار نزدیک به زمین (حدود 800 کیلومتری آن) عبور نمود. Hermes
هلن یکی از هفده قمر زحل. Helen
هیپریون یکی از اقمار هفده گانه زحل که قمری در حدود 480 کیلومتر دارد. Hyperion
هیمالیا یکی از شانزده قمر سیاره مشتری. Hymalia
پاپتوس یکی از هفده قمر زحل. Iapetus

یو یکی از اقمار گالیله‌ای و سیاره مشتری با قطری حدود 3640 کیلومتر واقع در فاصله متوسط 421600 کیلومتری سطح سیاره. Io,JI
مقارنه سفلی در مورد سیاره‌های زهره و عطارد ، مقارنه ، دو نوع است. یکی مقارنه سفلی و آن زمانی است که سیاره بین خورشید و زمین قرار گرفته ، و دیگری مقارنه علیا و آن وقتی است که خورشید بین زمین و سیاره واقع است. Inferior Conjuction
مقارنه علیا Superior Conjunction
مقابله وقتی که خط واصل از زمین به خورشید و از زمین به ماه یا یک سیاره ، دقیقا در یک راستا اما در دو جهت مختلف قرار داشته باشند، گفته می‌شود که ماه و یا سیاره در حالت مقابله‌اند. در چنین حالتی طول خورشید و سیاره بر روی کره سماوی 180 درجه مختلف خواهند داشت. Oppasition
حرکت مداری زمین به دور خورشید زمین دارای دو حرکت واقعی است؛ یکی حرکت وضعی و یا حرکت دورانی آن حول محورش ، که موجب حرکت ظاهری روزانه خورشید است و دیگری حرکت انتقالی و یا مداری سالیانه به دور خورشید که موجب پیدایش حرکت ظاهری سالانه خورشید در امتداد دایرة البروج ، می‌باشد. The Earth's Orbital Motion Round the Sun
نقطه حضیض در حوالی دوازدهم دی ماه (دوم ژانویه) زمین به نقطه‌ای می‌رسد که دارای نزدیکترین فاصله از خورشید است، در این حالت گفته می‌شود که زمین در نقطه حضیض است. Perihelion
نقطه اوج در حوالی یازدهم تیرماه (دوم ژوئیه) زمین به نقطه‌ای می‌رسد که دارای دورترین فاصله از خورشید است که نقطه اوج نام دارد. Aphelion
نقطه حضیض خورشیدی وقتی که زمین نسبت به خورشید در نقطه حضیض است، در آن صورت خورشید نسبت به زمین ، در نقطه حضیض خورشیدی است. Perigee
اوج خورشیدی وقتی زمین نسبت به خورشید در نقطه اوج است، خورشید نسبت به زمین در اوج خورشید است. Apogee
خط حد دوری و نزدیکی خط واصل بین دو نقطه حضیض و اوج ، به نام خط حد دوری و نزدیکی مرسوم است. Apse Line
فصول در طول مدتی که زمین در مسیر بیضی شکل ، به دور خورشید می‌گردد، امتداد محور آن به موازات خود باقی مانده و زاویه آن با سطح مدار در حدود 55/ ْ 66 است، مایل بودن محور چرخشی زمین نسبت به سطح مداری آن ، موجب بوجود آمدن فصول است. The Seasons

ماه گرفتگی در خسوف (ماه گرفتگی) زمین در حرکت مداری خود به دور خورشید سایه‌اش را، که در فضا در سمتی مخالف خورشید ممتد است، به دنبال می‌کشد. سایه زمین به شکل یک مخروط است که قاعده آن مقطع زمین و طول متوسط آن 1،3a80،000 کیلومتر است. طول این سایه ، بر اثر تغییر فاصله زمین از خورشید تا حدود 40000 کیلومتر نسبت به مقدا متوسط تغییر می‌کند. خسوف زمانی اتفاق می‌افتد که ماه وارد مخروط سایه زمین شود. Eclipses
حرکت قهقرایی مدار ماه محور عمود بر مدار ماه یک مخروطی را در حدود کمی کمتر از 19 سال به دور محود عمود بر دایرة البروج می‌پیماید. این اثر به نام حرکت قهقرایی مدار ماه نامیده می‌شود. این اثر به همراه دو پدیده مذکور در فوق موجب رقص محوری ، محور زمین در مسیر حرکت تقدیمی آن می‌شود. Rgression of the Moon 's Orbit

حرکت تقدیمی عمومی حرکت تقدیمی ناشی از اثر ماه و خورشید و حرکت تقدیمی سیاره‌ای ، به عنوان تغییرات دراز مدت شناخته شده‌اند. مجموعه دو حرکت تقدیمی ، به نام حرکت تقدیمی عمومی معروف است. General Precession

مریخ (بهرام) مریخ ، سیاره سرخ فام منظومه شمسی ، نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکیهای روی زمین است. درست مانند زمین ، یخهای قطبی ، دره‌های عمیق ، کوه ، غبار ، طوفان و فصل دارد. در دشتهای آن مانند ماه ، گودالهای برخوردی حاصل برخورد سنگهای آسمانی دیده می‌شود. با وجود اندازه کوچکش ، بلندترین کوه و بزرگترین دره منظومه شمسی در این سیاره پیدا شده است. Mars
عطارد (تیر) عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید است. از اینرو ، دمای آن در روز به 400 درجه سانتیگراد می‌رسد. در این دما سرب هم ذوب می‌شود. شبها دما افت می‌کند و احتمالا تا 200 درجه سانتیگراد پایین می‌آید. عطارد جو ندارد و نمی‌تواند گرما را نگه دارد. از اینرو دمای شب و روز آن تفاوت زیادی باهم دارند. یک بار چرخش آن به دور خود 59 روز و یک بار گردش آن به دور خورشید 88 روز طول می‌کشد. مدار عطارد کاملا به شکل بیضی است و در نتیجه فاصله آن از خورشید بین 47 تا 69 میلیون کیلومتر تغییر می‌کند. این سیاره کوچک اندکی از ماه بزرگتر است. Mercury

مشتری (برجیس) مشتری که نزدیکترین سیاره غول پیکر به خورشید است، از نظر بزرگی و جرم در مقام اول جای دارد. هنگامی که در آسمان پدیدار می‌شود، به غیر از زهره از تمام ستارگان و سیاره‌های دیگر ، نورانی تر دیده می‌شود. اشکال گوناگونی در مشتری دیده می‌شود که حتی با یک تلسکوپ کوچک نیز قابل رویت است. مثلا لکه بزرگ سرخ رنگی می‌توان در آن دید. موقعی که به مشتری نگاه می‌کنیم، فقط ابرها و توفانهای جو فوقانی آن را می‌بینیم. حتی تلسکوپهای مستقر در سفینه‌های فضایی نمی‌توانند از سطح پنهان در زیر هزاران کیلومتر گاز تیره جو آن تصویر بدست آورند. Jupiter

زحل (کیوان) زحل از جنبه‌های زیادی شبیه مشتری است، جز اینکه در اطراف آن چندین حلقه شگفت انگیز وجود دارد. جرم زحل ، صد بار بیش از جرم زمین است. و لی تقریبا تمام ماده آن به شکل گاز است و صخره‌ای نیست. لایه‌های ابری جو آن مانند ابرهای مشتری واضح نیستند. اما وجودشان حتمی است. ده قمر در اطراف زحل وجود دارد. قطر یکی از آنها که تیتان نامیده می‌شود، حدود 6000 کیلو متر است. از این رو بزرگترین قمر در منظومه شمسی به حساب می‌آید. تیتان خود دارای جوی است که از متان و آمونیاک تشکیل یافته است. Saturn

نپتون نپتون هشتمین سیاره نزدیک به خورشید و چهارمین غول گازی است. از لحاظ اندازه و ساختار شبیه به سیاره همسایه‌اش ، اورانوس ، می باشد. جو آبی رنگ و درخشان این سیاره بخاطر وجود گاز متان در آن است. شکلهای ابر مانند متعدی روی این سیاره وجود دارند که مهمترین آنها لکه سیاه بزرگ نام دارد. این لکه ، مجموعه طوفانی عظیمی به بزرگی کره زمین است. شکلهای ابر مانند نپتون ، توسط سریعترین بادهای منظومه شمسی با سرعتی معادل 2200 کیلومتر در ساعت (1370 مایل در ساعت) جابجا می‌شوند. زیر این ابرها ، جبه‌ای از یخ و گاز و هسته‌ای سنگی و کوچک قرار دارد. Nepton

پلوتون نهمین سیاره منظومه شمسی ، پلوتون (سیاره تنها) در سال 1930میلادی توسط کلاید تامباو از طریق عکسبرداریهای متوالی کشف شد. مقایسه عکسهای یک ناحیه ثابت از آسمان در شبهای مختلف نشان می‌داد که این اجرام آسمانی طی یک فاصله زمانی معین ، نسبت به ستارگان زمینه تغییر مکان می‌دهد. از همین رو وجود آن به عنوان یک سیاره جدید ، تأیید شد.

تمام قمر های منظومه ی شمسی
عطارد وزهره قمر ندارد ولی زمین یک قمر به نام ماه دارد به قطر 3659 کیلومتر وسیاره ی مریخ دوقمر دارد فوبوس با 12 کیلومتر قطر و دیموس هم 8 کیلومتر قطر دارد مشتری 63 قمر دارد که 47 قمر بی نام وقمر های کارم متیس سینوب لیسیتیا انانک لدا آدرستیا الادا پاسیفا آملتیا هیمالیه تب یو یروپا کالیستو گانیمد را شامل می شود
زحل 60 قمر دارد 36 قمر بدون نام و سیارنک هلن آلبیوریکس اطلس یان تلستو پالیاک کالیپسو یمیر کیو1 ناروس ایجیراک اریاپو پرومتئوس پاندورا فوئب جانوس اپیماتئوس میماس های پریون انکلادوس رئا لیتوس دیان تتیس تیتان است
اورانوس دارای قمر هایی به نام اونلیا -کوردلیا - ستبوس- پروسپرو - پردیتا- مب - استفانو - کاپید - فرانسیسکو - فردینانو - ماز گریت - ترینکولو- کالپبان - ژولیت - بلیندا - کرسیدا -روزالیند - دسدیمونا- بیانکا - سیکوراکس - پاک - پورتیا - میراندا - تیتانیا - اوبر نون - آمبریل و آوریل
ونپتون دارای 8 قمر به نام های صامنا تالاسا لاریسا گالاتیا دزپینا پورتئوس نرئید و تریتون می باشد
پلوتون دارای 3 قمر میباشد به نام های نیکس هیدرا وشارون وقمر آریس به نام 20051/sاست