بخشی از مقاله
چکیده :
این پژوهش شامل بررسی معانی موسیقی و تاریخچه آن میباشد که بعد از بررسی این مفاهیم به بیان رابطه موسیقی و معماری از نظر محققین دیگر پرداخته و در انتها موسیقی و معماری ایران را از جنبه های عرفانی و فرهنگی بررسی مینماییم و به نتیجه گیری مورد نظر خواهیم رسید.
نسبت هندسی در الگوهای معماری نشان دهنده یک زبان طراحی است که به عنوان کلمات در زبان گفتاری استفاده می شود .چارچوبی که در آن عناصر را می توان به یک الگو، یـک رابطـه بـین یـک عنصـر و دیگـری، یـک ارتبـاط متناسب در داخل یک عنصر مرتب شده استفاده نمود .آدرس و بازتاب قوانین طبیعـی حـاکم بـر هـارمونی اولیـه از طبیعت، با استفاده از ریاضیات و هندسه امکان پذیر می باشد.
واژه های کلیدی : معماری ایرانی، فرهنگ، عرفان، موسیقی
مقدمه :
نویسنده مسئول
موسیقی و رابطه آن با معماری جزء مفاهیمی است که به کرات توسط محققین مختلف بررسی گردیده و جنبه های مختلفی از آن را بررسی کرده و از نظر تناسبات و مباحث ریاضی آن را شرح داده اند و از نظریات دانشمندان بزرگ برای اثبات آن وام گرفته اند. حال در این تحقیق توصیفی به فراخور توان محقق، قصد در باز نمودن نوعی دیگر از رابطه موسیقی و معماری داریم که مختص این مرز و بوم است رابطه ای که رنگ و بوی عرفانی دارد و از فرهنگ این مردم برگرفته است و هدف غائی آن به تعالی رسیدن این فرجام می باشد که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
تعریف لغوی موسیقی:
از باب لغت که در تعریف موسیقی گفته ان : موسیقی از لغت "moosika" یونانی یا musicaلاتینی است و ریشه آن " musa" و " misse میباشد که نام یکی از "رب النوع" اساطیری یونانی و حامی هنر های زیباست.
تعریف موسیقی:
از تعاریف لغوی که بگذریم اجمالأ علمای فن ترکیب اصوات را به طوری که برای گوش خوشایند باشد موسیقی نامیده اند ابن خلدون در این مورد میگوید، موسیقی عبارت است از آهنگ دادن به اشعار موزون از راه تقطیع آوازها به نسبت های منظم، علومی که هر آواز آن هنگام قطع شدن توضیح کامل پدید می آورد. و آنگاه یک نغمه تشکیل می یابد پس این نغمه بر حسب نسبت های معین با یکدیگر مرکب میشوند و سبب این تناسب خاصی از آن که در این آواز ها بوجود می آید شنیدن آن ها لذت بخش میگردد.
- ارسطو، موسیقی را یکی از شعب ریاضی محسوب داشته و فیلسوفان اسلامی نیز این قول را پذیرفته اند ولی از آنجا که قواعد موسیقی مانند ریاضی مسلم و غیر قابل تغییر نیست، بلکه ذوق و قریحه سازنده و نوازنده هم در آن دخالت داده شده است، از این رو آن را در زمره فنون هنری قلمداد کرده اند.
- فارابی که شارح آثار »ارسطو« است و به همین جهت معلم ثانی لقب گرفته ودر موسیقی ید طولایی دارد,در کتاب »الموسیقی الکبیر« میگوید : موسیقی لفظأ به معنی الحان است و لحن عبارت است از مجموع نغمات مختلفی که مرتب باشند.
- بوعلی سینا: در کتاب »شفا« بخشی راجع به موسیقی گشوده و آن را علم موسیقی نامیده، فن مذکور را جزء چهار حکمت ریاضی و دو ردیف حساب و هندسه قرار داده است، آنچه تعریف موسیقی را با مشکلات علمی روبرو میکند این است که چون ما نمیدانیم که پدیده موسیقی در سطوح »خود آگاه« و »نیمه خود آگاه« چه اثری ایجاد میکند لذا نمیتوانیم یک تعریف روشن مانند یک تعریف یک نمونه در پدیده موسیقی داشته باشیم.
تاریخچه موسیقی:
در اینکه موسیقی در چه تاریخی و توسط چه کسی یا قبایلی پای به عرصه گیتی نهاد در اقوام مختلف متفاوت است، کتاب های زرتشتیان و براهمائی ها و تورات اولین مدارک موسیقی به شمار می آیند، در تاریخ باستانی ایران، جمشید مخترع موسیقی قلمداد شده است. صاحب الفنون در مورد اختراع موسیقی میگوید: این علم را فیثاغورث حکیم بیرون آورد و گویند فیثاغورث اصل موسیقی را از عدم تساوی اصواتی که به وسیله چند آهنگر با پتک زده میشد درک کرد.
تاریخچه موسیقی قبل از اسلام :
تاریخ موسیقی در ایران به دوران کهن باز میگردد، از نقوش شمال، از تپه گیان نهاوند »هزاره سوم ق,م« پیکره سفالی مرد آواز خوانی به دست آمده که دست خود را در کنار دهان قرار داده و شغلش خواندن است، در سرزمین ایلام نواخت سازها در جشن ها بوده است.
