بخشی از مقاله
چکیده
تبریز مرکز و بزرگترین شهر آذربایجان ، شهری باستانی و تاریخی پر آوازه که شهرت همه گیر دارد و شهر اولین ها در ایران است ، شایسنه است به ضعف های این شهر بزرگ و با فرهنگ و تمدن چندین هزار ساله نیز پرداخته شود ، که برای چنین شهری که دارای هنرمندان بزرگی می باشد موزه ای در خور شانشان احداث نشده است . پس می توان با احداث اولین موزه موسیقی در شمال غرب کشور و بزرگترین شهر آن یعنی تبریز ، تا ضمن توسعه صنعت توریسم باعث و بانی احداث یک مکان فرهنگی و هنری برای استفاده علاقمندان به هنر و موسیقی نیز گردد .
هدف از طراحی چنین موزه ای در شهر تبریز توجه به فرهنگ و موسیقی اصیل آذربایجان ، ایجاد فضای معماری مناسب برای آشنایی با انواع سازهای موسیقی ، طراحی و تقسیم بندی گالری ها بر اساس نوع سازها ، ایجاد فضای معماری مناسب برای گردآوری آثار هنرمندان موسیقی و سازهای مربوطه ، طراحی مراکز فرهنگی تخصصی در داخل موزه همانند کتابخانه تخصصی موسیقی و آنفی تئاتر می باشد.
در بررسی پیشینه تحقیق برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پروژه در زمینه های مربوط به موضوع به وسیله مطالعات کتابخانه ای و استفاده از منابع معتبر از قبیل کتب ، مقالات ، پایان نامه ها و در طرح سوال و یافتن مجهولات موجود در موضوع تحقیق به همراه مشخص کردن ضرورت و اهداف مورد نیاز تحقیق ودرادامه انجام بررسی های کتابخانه ای و عملی و همچنین میدانی به علت یافتن سایت مناسب برای طراحی پروژه در جهت پاسخ گویی به سوال تحقیق می باشد.
مقدمه
موزه - museum - نام آشنایی است که مردم هر کشوری چه کوچک و چه بزرگ با آن آشنا هستند و یکی از نهادهای مهم فرهنگی هر کشور است که نقش بسزایی را در رشد و تعالی فرهنگ جامعه آن ایفا میکند. یکی از نظرگیرترین مکانهایی که در بدو ورود به کشورهای پیشرفته و صنعتی - غرب یا شرق دنیا - توجه هر بینندهای را به خود جلب میکند، وجود موزههای عظیم و متنوعی است که اشیا و ادوات هنری، تاریخی و با ارزش را در آنها نگهداری میکنند و هر کدام هم در حد خود بسیار دیدنی و جذاب است. این واقعیت زمانی وجود دارد که مواریث با ارزش و غیر قابل تجدید به انواع بهانهها در حال انهدام و اضمحلال است و در این دوران پرشتاب است که موزهها بدون هیچ شک و تردیدی ارزش فوق العادهای مییابند.
اما تاریخ تشکیل اولین موزه در ایران را باید در گنجینه های گرانبهایی که باستان شناسان به دست آورده اند، جستجو کرد. ایرانیان برای رهایی از آسیب بیگانگان گاهی گنجینه های گرانبهایی مانند کلوزر، کلماکره و مجموعه سفال آبگینه گرگان را درون چاه ها و حفره هایی پنهان می کردند. واولین بار به دستور ناصرالدین شاه قاجار در داخل کاخ سلطنتی گلستان، تالاری به موزه اختصاص یافت. که سپس همین مکان با ملحقاتی غنی تر شد و به نام موزه "همایونی" گشایش یافت و این موزه پس از مدتی از بین رفت.
جواهرات آن به خزانه بانک ملی انتقال یافت و بعدا به موزه مجهزی تبدیل شد و سلاح های آن به موزه دانشکده افسری سپرده شد . در دوره ی مشروطه به دستور وزیر معارف صنیع الدوله دایره ای به نام اداره عتیقات بین سال های - 1297 - 1295 م - به وجود آمد که کارش سر و سامان دادن به وضع خراب حفاری های غیر مجاز بود. در همین زمان بود که موزه" ایران معارف" تأسیس شد. این موزه در برگیرنده اشیای عتیقه، کاشی، سفال، سکه و سلاح بود که به عنوان اولین گام موثر در تاریخ موزه داری ایران به شمار می رود. اما بیشترین جلوه تاریخ موزه داری ایران را در ایجاد موزه ایران باستان باید جستجو کرد.
این موزه با 2744 متر زیر بنا به دلیل قدمت اشیا، در زمره یکی از موزه های مادر دنیا محسوب می شود که به سال 1316 خورشیدی افتتاح گردید. اما احداث موزه در تبریز مربوط به سالهای 1306 و 1307 خورشیدی، نمایشگاه سکههای تاریخی تبریز در کتابخانهٔ تربیت برقرار شده بود. در همین سالها بود که طرح تأسیس موزه آذربایجان در این شهر مطرح گردید. در سال 1336 خورشیدی، 202 عدد اثر تاریخی متعلق به موزه ایران باستان به تبریز فرستاده شد تا در کتابخانه ملی این شهر به نمایش گذاشته شود. بعدها نیز آثار و اشیای تاریخی تبریز در دبیرستان آذربایجان در جوار مسجد کبود نجات این شهر نگهداری شده و به نمایش درمیآمدند.
در اردیبهشت 1337 خورشیدی بنای موزه آغاز شد و این موزه به طور رسمی در سال 1341 خورشیدی به بهرهبرداری رسید. اما احداث موزه موسیقی در ایران مربوط به سال 1388 می شود که در خیابان تجریش تهران در یک ساختمان باز سازی شده و زمینی به مساحت تقریبی 3650 متر و زیر بنای بیش از 1400 متر در سه طبقه با هدف حفظ میراث موسیقی ملی، معرفی آثار و تولیدات گذشتگان و تکریم اساتید و پیشکسوتان عرصه موسیقی تأسیس گردید. ولی به جز این موزه موسیقی و موزه سازهای کرمان در کل کشور موزه موسیقی وجود ندارد و موزه موسیقی شامل بخش هایی مانند سالن نمایش سازها، گنجینه موزه، آرشیو صوتی و تصویری، کتابخانه تخصصی، کارگاه نمایش مراحل ساخت ساز، انبار ویژه نگهداری بهینه سازها، مخزن محصولات مکتوب، کافی شاپ ، بخش سمعی و بصری و آنفی تئاتر را شامل می شود .
