بخشی از مقاله

درخت گردو

آشنایی با گردو
گردو(دری:چهارمغز) (تیرهٔ گردوییان) میوه‌ای گرد با دو پوسته، یکی نرم و سبزرنگ که به تدریج خشک می‌شود و از بین می‌رود و دیگری سخت و چوبی است. مغز آن خوراکی است و روغن فراوان دارد.
درخت گردو

میوه نارس بر روی شاخه درخت گردو
درخت این میوه بسیار بلند است و چوب سخت آن از بهترین و معروف‌ترین چوب‌ها است. ارتفاع درخت گردو بین ۱۰ تا ۴۰ متر است.
درخت گردو بیشتر به روش پیوندزدن (پیوند اسکنه‌ای. پیوند شکمی با T معکوس به دلیل وجود شیرابه) تکثیر می‌شود[نیازمند منبع].
گردو در ایران


• بزرگترین باغ گردوی جهان (با تایید فائو[۱]) با مساحت حدود ۷۵۰ هکتار در شهمیرزاد در استان سمنان واقع است.
• تویسرکان از عمده‌ترین مناطق تولید کننده گردو در ایران است. محصولات این شهرستان غالباً به خارج از کشور صادر می‌شود و از کیفیت بالایی برخوردار است[نیازمند منبع].
• باغ‌های بزرگ گردو در کردستان منطقه اورامان و تیلکو در سقز فراوان هستند. دارای درختانی کهنسال و قدیمی سازگار به اب وهوای سردسیر است[نیازمند منبع].
گردو

گردو درخت زيبايي است كه ارتفاع آن ميتواندبه 20 متر برسد. مغز گردو داراي پروتئين،قند ،آب و ويتامين، املاح معدني و همچنين مواد چربي است. مقدار فسفر موجود در گردو با ماهي و برنج و حتي تخم مرغ نيز برابري ميكند. برگ و پوست گردو مقوي و تصفيه كننده خون است . برگها و پوست آن بخصوص بخاطر مادهءتلخ و تانن آن در مداواي بيماريهاي جلدي و خنازير مفيد واقع مي شوند .
زيان گردو

به هيچ وجه نبايد در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بيشترمصرف بشود زيرابراي سلامتي زيان آور است . درضمن لثه ها و زبان و گلو را
مي آزارد. كسانيكه ناراحتي معده و كبد دارند نبايد گردو بخورند. افراد چاق نيز بايد از آن پرهيز كنند. خوابيدن در زير درخت گردو به علت صدور فراوان گاز كربنيك در شب خطر ناك است.

اهميت گردو
مغز گردو ارزش غذايي زيادي دارد و طرفداران آن هم زياد هستند .به طور معمول ، باغ ها قاهان توليد خـــوبي دارند .در بعضي از گونه هاي گردو هر در خت بين5 هزار تا 20000 هزار گردو در يك سال ميدهد.


اگر هر درخت گردو در سال حدود 5هزار عدد گردو توليد كند و قيمت هر گردو را يكصدوپنجاه ريال در نظر بگيريم سود هر درخت حدود 750000هزار ريال در سال مي شود.كه متاسفانه نسبت به كاشت درخت گردو به صورت اصولي توجه نمي شود .وبراي برداشت آن هزينه بالا پرداخت مي شود.
عمليات كاشت
معمولا گردو را در اواخر پائيز بصورت متمركز ميكارند و تا دو سه سال از آن نگهداري مي كنند و در فصل بهار با جابجا كردند و در محل مناسب از قبل پيش بيني شده قرار ميدهند. و آن به اين شكل است .


1-آماده سازي زمين شامل جمع آوري سنگ و كلوخ ،ريشه و كـــنده هاي پوسيده درختان و علف هاي هرز از سطح زمين مي باشد. گودالهايي به طول و عرض و عمق 80 سانتي متر حفر مي كنيم. اگر لايه سختي در چاله باشد بايد شكسته شود. هنگام كندن گودال خاكي كه تا عمق سي سانتي متري قرار دارد،به عنوان خاك سطحي و غني است،اين خاك را از خاكهايي كه بعد از آن كنده مي شود جدا نگهداري مي كنيم.


2-ابتدا تعدادي از ريشه هاي زخمي شده را هرس مي كنيم تا به شكلي مناسب در آيد. بهتر است پس از هرس ريشه ها را با محلول پراليناژ آغشته كرده و ريشه ها را به هر طرف پخش مي كنيم .هنگام قرار دادن نهال در گودال بايد دقت كرد ريشه ها از خاك بيرون نمانده،همچنين زياد هم در خاك فرو نروند،به نحوي كه نهال تا قسمت يقه زير خاك قرار گيرد.
3-براي پر كردن گودال ابتدا نيمي از آن را تا عمق 40 سانتي متري ،مخلوطي از خاك سطحي و كود حيواني مي ريزيم.اين مخلوط بايد از 2 قسمت خاك سطحي و يك قسمت كود حيواني تشكيل شده باشد،سپس با پا فشار داده و بلا فاصله آبياري مي كنيم.


هرس
پس از كاشت نهال در زمين اصلي سربرداري با توجه به نوع نهال و قدرت رشد آن ،از ارتفاع 60 تا 80 سانتي متري از سطح خاك در سال اول انجام مي گيرد كه محل قطع شده بايستي با چسب باغباني پوشانيده شود.در سالهاي بعد(سال دوم)3 تا 5 بازوي اصلي از جوانه هاي زيرين با زاويه هاي باز(حداقل فاصله از هم 30 سانتي متر)و در جهات مختلف انتخاب مي شود .بطور كلي در تمامي ارقام گردو هرس تا چهار سال اول انجام مي شود.فرم هرس در اين حالت به شكل با محور مركزي تغيير شكل يافته مي باشد.هرس درختان

جوان كه به دوره باردهي رسيده اند ،براساس عادت ميوه دهي آنها انجام مي گيرد.در ارقاميكه بيشتر محصول در جوانه هاي جانبي توليد مي شودبه علت مقدار زياد محصول رشد شاخه ها متوقف ميشود.بنابراين انتهاي تعدادزيادي از شاخه هاي جديدكه در اطراف درخت تشكيل شده بريده مي شود.بدين ترتيب با كاهش محصول،ميزان رشد رويشي شاخه ها افزايش مي يابد ولي در ارقاميكه ميوه در جوانه هاي انتهايي تشكيل مي شود،عمل هرس شامل بريدن انتهاي شاخه هاي انتخاب شده در روي بازوهاي اصلي و كاهش تراكم شاخه هاي اضافي مي باشد. بطور كلي در ارقام با ردهي انتهايي سر شاخه زني نبايد صورت گيرد،در غير اينصورت درخت در رشد رويشي باقي مانده و ميوه توليد نخواهد كرد ولي در ارقام باردهي جانبي اين عمل انجام مي شود .

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید