بخشی از مقاله
مبحث دکوراسيون و اهميت پرداختن به آن، تنها به فضاي داخل هر خانه محدود نمي شود. اگر در يک مجموعه آپارتماني زندگي مي کنيد، همان طور که براي داشتن مطلوب ترين فضا در داخل چهارديواري محيط زندگي تان، در انتخاب پوشش هاي سطوح، لوازم کاربردي و دکوراسيوني و در نهايت، چيدن آنها دقت و بررسي مي کنيد، دکوراسيون فضاهاي عمومي
ساختمان را نيز که همزمان به کليه اهالي ساکن در آپارتمان تعلق دارد مورد اهميت قرار دهيد; زيرا اولين صحنه هايي که نظر بيننده را در وهله اول ورودش به داخل يک ساختمان، حتي با هدف ورود به خانه شما، به خود جلب مي کند، شرايط ظاهري و همچنين دکوراسيون آن است. در واقع اين مشخصات ظاهري، هويت يک ساختمان و ساکنين آن را نشان مي دهد. در مطلب زير که برگرفته از سايت تبيان است با توجه به ميزان اهميت موضوع و با هدف کمک به هر چه زيباتر و راحت تر شدن محيط ساختمان محل زندگي تان، به ارائه پيشنهادهايي با موضوع معماري داخلي و دکوراسيون فضاهاي عمومي مي پردازيم.
همان طور که مي دانيد، آپارتمان ها به جهت وسعت، تعدد طبقات و واحدهاي هر طبقه، به دو دسته اصلي تقسيم مي شوند:
1 ) آن دسته از آپارتمان هايي که داراي طبقات و واحدهاي بسيار بوده و به آنها برج و يا مجتمع مسکوني اطلاق مي شود.
2 ) دسته ديگر از آپارتمان ها که تعداد طبقات کمتري داشته (معمولا کمتر از 7 طبقه) و در هر طبقه نيز حداقل يک واحد و حداکثر 3 تا 5 واحد وجود دارد. اين قبيل آپارتمان ها در شهري مانند تهران و با اين جمعيت کثير، درهر کوچه و پس کوچه اي به وفور ديده مي شود. در واقع امروزه درصد زيادي از خانواده ها در اينگونه آپارتمان ها زندگي مي کنند. هنگامي که به فضاهاي عمومي يک ساختمان اشاره مي شود، منظور محيط هايي شامل حياط، پارکينگ، راهروها، راه پله ها و در برخي آپارتمان ها مکان هايي که تسهيلات ويژه اي مانند استخر، سونا، جکوزي و... در آن واقع شده اند و همچنين در برج ها و مجتمع هاي بزرگ، فضاهايي هال مانند به نام لابي است.
توجه: فضاهاي عمومي مورد نظر در اين مبحث، راه پله ها، راهروها و پاگردها در آپارتمان هاي معمولي هستند.
به طور کلي اولين گام در طراحي دکوراسيون هر مکاني، انتخاب پوشش ها است که در فضاهاي ياد شده در فوق، اين مسئله به جهت جابه جايي و مشکلات ناشي از اسباب کشي ساکنين، از اهميت بيشتري برخوردار است، زيرا در اين قبيل آپارتمان ها، حتي با وجود سيستم آسانسور در ساختمان، آسانسورها به جابه جايي افراد تعلق دارند و با توجه به محدوديت هايي که براي حمل بار در نظر گرفته شده، جابه جايي لوازم و اثاثيه بايد از همين مکان هاي گذر (راه پله ها، پاگردها و راهروها) انجام گيرد; لذا مهم ترين مشخصه اي که به لحاظ معماري، يک راه پله و پاگرد بايد دارا باشد، وسعت کافي براي جابه جايي و حمل بار است.
نکته
براساس استانداردهاي معماري ساختمان، در خانه هايي که هر مجموعه از پلکان براي رسيدن به يک پاگرد به موازات ديگري در سطح کمي بالاتر و پايين از آن واقع شده است، عرض پله ها حداقل يک متر، عرض پاگرد حداقل يک متر تا يک متر و 20 سانتيمتر و طول پاگرد حداقل 2 متر و 10 سانتيمتر بايد در نظر گرفته شود. ولي در شرايطي که آسانسور در ميان پلکان واقع شده و يا چنين فضايي خالي در نظر گرفته شده باشد، وجود پاگردي با طول حداقل 3 متر و 60 سانتيمتر و عرض حداقل يک متر نياز است.
انواع مختلف پله
طراحي معماري به نيازمند است تا پاسخگوي يك عملكرد مناسب باشد. پلكان وسيله معمول دستر در بين طبقات ساختمان است.پلكان روشها و سيستمهايي را بايد طوري ساخت كه امكان دسترسي اسان و راحت ساده و ايمني را توسط پله ها به بالا و پايين فراهم سازد
تعريف پله
پلكان يك راه ارتباطي است كه دو سطح مختلف را به هم ارتباط مي دهد و انسان با انرژي خود ان را طي مي كند .در واقع پله تكيه گاهي براي پا هنگام بالا رفتن است.
انواع پله
1- فرم پله 2-جنس پله 3-كاربري
فرم پله
1- راه پله مستقیم
2- راه پله با پله های مایل
3- راه پله 4/1 چرخش در بالا
4- راه پله 4/1 چرخش در پایین
5- راه پله 4/1 چرخش در بالا و پایین
6- راه پله 4/1 چرخش در بالا و پایین در جهت مخالف
7- راه پله مستقیم با پاگرد
8- راه پله مستقیم با 4/1 دور چرخش
9- راه پله مستقیم با نیم دور چرخش
10- راه پله پاسگی همراه با چرخش
11- راه پله با ستون پله باز با پاگرد
12- راه پله سلطنتی
14- راه پله با چهار پلکان
15- راه پله قوسی
16- راه پله سبدی با پاگرد
17- راه پله نیم دور چرخش
18- راه پله بیضی
19- راه پله حلزونی یا مارپیچی
20- راه پله هندسی
از نظر جنس:
1- پله های چوبی
2- پله های فولادی
3- پله های سنگی
4- پله های بتنی
5- پله های پلکسی
6- پله های چوبی-فلزی
از نظر كاربري:
در اين بخش پله ها از نظر كاربرد در موقعيت مكاني مورد بررسي قرار مي گيرند. اين مبحث شامل دسته بندي هايي است كه در زير به آن اشاره مي كنيم.
1) پله هاي آموزشي
2) پله هاي اداري
3) پله هاي تجاري
4) پله هاي فرار
5) پله هاي مراكز تفريحي
6) پله هاي بيمارستان
7) پله هاي هتل
8) پله هاي شهري
9) پله هاي مسكوني
10) پله هاي بيروني
اجزاء پله
1- كف پله:
به سطح فوقاني پله گفته مي شود،يعني محل گذاشتن كف پا براي بالا رفتن يا پايين آمدن از پله.
2- ارتفاع پله:
فاصله عمودي كف هاي دو پله متوالي را ارتفاع پله مي گويند.ميزان تغييرات ارتفاع پله به مكان و موقعيت پله بستگي دارد.
3- پيشاني پله:
به قطعه عمودي كه ميان دو كف پله متوالي قرار مي گيرد گفته مي شود
4-گونه پله:
سطـح بغـل پلـه را مي گوينـد.
5-عرض پله:
به فاصله بين گونه هاي پله گفته مي شود و به مكان و تعداد استفاده كنندگان از پلكان بستگي دارد.
6-لب پلـه:
پيش آمدگي كف پله از پيشاني ،لب پله ناميده مي شود. وجود آن موحب بزرگ تر شدن كف پلـه مي شود.
7-شيار كف پلـه:
در كف پله شيار هايي در امتداد عرض پله ايجاد مي كنند. اين شيار ها از ليز خوردن افراد جلوگيري مي كنند.
8- رديف يا خيز پلكـان :
به مجموعه پله هاي متوالي بين دو اختلاف سطح رديف پله گفته مي شود. در هر رديف پله حداقل سه پله متوالي وجود دارد.
9- خط مسير پلـه :
اين خط محل شروع و ختم پله را مشخص مي كند. خط مسير پله در روي پلان و وسط عرض پله ها مشخص مي شود .
اين خط ، لبه پله هاي يك رديف پله را به يكديگر وصل مي كند.
11-زاويه شـيب پلـه :
به زاويه بين شيب پله با افق ، زاويه شيب پله گفته مي شود . زاويه شيب پله رابطه مستقيم با ارتفاع پله و رابطه معكوس با كف پله دارد.
12- حجم پلـه :
به ضخامت سقف زير يك رديف پله گفته مي شود.
