بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
مقدمه ای بر ایران
ایران، با نام قبلی پارس كشوری است واقع در غرب آسیا. نام ایران از واژه آریا یعنی قومی كه در روزگار قدیم ساكن آن منطقه بوده اند، گرفته شده است. در سال 1314 دولت ایران از كشورهایی كه با آنها روابط دیپلماتیك داشت در خواست كرد كه بجای واژه "پرشیا" نام فارسی "ایران" را بكار ببرند. وزارت امور خارجه ایران نیز از تمام سفارتخانه های خارجی مستقر در تهران در خواست نمود كه از این پس نام كشور را "ایران" بنامند و نام "ایران" در مكاتبات رسمی و تیتر خبرها بجای "پرشیا" قرار گرفت.
كشور ایران به گواهی همه آگاهان و صاحبنظران، از دیرباز تا امروز خاستگاه و جولانگاه یكی از غنیترین و كهنترین تمدنهای جهان به شمار رفته و در دوران چندین هزار ساله تاریخ خود، همواره در حال گسترش و بالندگی بوده و پایدار و استوار و سرافراز باقی مانده است. آثار بی شمار و درخشان تمدن و فرهنگ ایرانی نیز به گونه های مختلف در یك منطقه جغرافیایی پهناور نمایان است.
اسلاید 2 :
منطقه ای كه در مشرق، فلات پامیر و مرزهای شرقی افغانستان را در مینوردد و در شمال غربی و مغرب، ماورای قفقاز و كرانه های دریای سیاه را در بر می گیرد و در شمال و شمال شرقی به آن سوی آمو دریا و بحر خوارزم و در جنوب، سرزمین های فراسوی سواحل خلیج فارس و دریای عمان و دریای سرخ و اقیانوس هند را در خود جای می دهد. همچنین تاثیر این فرهنگ و تمدن كه همواره از یكتا پرستی جان و توان گرفته است و نیز نفوذ و حضور فرهنگ و جهانبینی پر دامنه پویا و توانمند و پر آوازه ایران اسلامی، بر فرهنگ و معارف بسیاری از اقوام و ملل در ادوار گذشته و هم اكنون، تاثیری ژرف، گسترده، چشمگیر و زبانزد همگان است
اسلاید 3 :
موقعیت جغرافیایی
كشور ایران سرزمینی است نسبتاً مرتفع كه بخش عمده‌ای از فلات ایران را در بر گرفته است. این كشور میان 25 درجه تا 45 درجه عرض شمالی و 40 درجه تا 63 درجه طول شرقی قرار گرفته است. اختلاف ساعت میان شرقی ترین و غربی ترین نقاط ایران یك ساعت و 18 دقیقه است.
شكل، وسعت و حدود: ایران كنونی دارای شكلی
شبیه به لوزی است كه قطر بزرگ آن 2.250
كیلومتراز دامنه‌ی آرارات در شمال غربی تا بند
گواتر در جنوب شرقی، و قطر كوچك آن 1.400
كیلومتر از سرخس در شمال شرقی تا دهانه
اروند رود در جنوب غربی است. این لوزی را در
جهت شمالی - جنوبی خطی به طول 1.225
كیلومتر در امتداد نصف النهار شرقی به دو
نیمه ی شرقی و غربی، و خط دیگری به طول
مشابهی روی مدار شمالی به دو نیمه شمالی و
جنوبی تقسیم می كند.
اسلاید 4 :
مساحت ایران حدود یك بیست و هفتم وسعت قاره ی آسیا ویك نودم وسعت خشكی های جهان است. ایران محدود است از شمال به جمهوریهای ارمنستان و آذربایجان، دریای خزر و جمهوری تركمنستان، از مشرق به افغانستان و پاكستان، از جنوب به دریای عمان و خلیج فارس و از مغرب به جمهوریهای عراق و تركیه. كشور ایران 657 كیلومتر مرز آبی در جنوب دریای خزر، 784 كیلومتر در دریای عمان و 1.259 كیلومتر درخلیج فارس، یعنی جمعاً 2.700 كیلومتر مرز دریایی دارد كه با 6.031 كیلومتر ، پیرامون كشور را به 8.731 كیلومتر می‌رساند.
اسلاید 5 :
مشخصات جغرافيايي استان خراسان رضوی
استان خراسان رضوي يكي از جديد ترين استان هاي ايران است كه از تقسيماستان خراسان بزرگ به وجود آمده است.
مرکز اين استان ( شهر مقدس مشهد ) در پهنايشمالي 36 درجه و 17 دقيقه, درازاي خاوري 59 درجه و 36 دقيقه و ارتفاع970 متري ازسطح دريا واقع شده است. اين استان از سمت شمال به خراسان شمالي و تركمنستان, ازخاور به افغانستان, از جنوب به استان خراسان جنوبي, از باختر به استان سمنان و ازجنوب باختري به استان يزد محدود شده است. شهرستان هاي مشهد, تايباد, تربت جام, تربتحيدريه, رشتخوار, قائنات, خواف, فردوس, چناران, سرخس, درگز, سبزوار, فريمان, قوچان, برداسكن, خليل آباد, كاشمر, گناباد, نيشابور و كلات شهرستان هاي اين استان هستند.
اسلاید 6 :
مکان دیدنی و تاریخی
استان خراسان رضوي يكي از مهم ترين قطب هاي گردشگري ايران است و از جاذبه هاي طبيعي و مكان هاي ديدني مذهبي و تاريخي بسيار ارزشمندي برخودار است. مهمترين اماكن ديدني استان خراسان رضوي عبارت‌اند از: حرم مطهر حضرت امام رضا(ع) و مجموعه‌ي آستان قدس رضوي، مسجد گوهرشاد، مدرسه‌ي پريزاد، مدرسه‌ي دودر، بقعه‌ي خواجه ربيع، بقعه‌ي گنبد سبز، آرامگاه نادرشاه افشار، مصلاي مشهد، طرقبه، شانديز، پارك وكيل‌آباد، كوه سنگي، بندگلستان، خواجه اباصلت، خواجه مراد و مقبره‌ي گوهرتاج (در مشهد)، مسجد پامنار، آرامگاه ملاهادي سبزواري، مناره‌ي خسروگرد، رباط مهر، آرامگاه سيدحسن غزنوي و مسجد جامع (در سبزوار)، گنبد هارونيه و آرامگاه فردوسي (در توس)، كتبيه‌ي نادري، عمارت خورشيد، ارغون‌شاه و مسجد كبود گنبد (در كلات نادري)، شهر عتيق، تپه بام و مدرسه‌ي عرضيه (در قوچان)، آرامگاه شاه قاسم انوار و مقبره‌ي شيخ احمد جامي (در تربت جام)، برج كرات (در تايباد)، باغ گلشن (در طبس)، ارگ كلاه فرنگي، درياچه‌ي گل بي‌بي و آرامگاه بابا لقمان (درسرخس)، قدمگاه رباط عباسي و آرامگاه‌هاي عطار، كمال‌الملك و خيام (در نيشابور)، برج علي‌آباد، مناره‌ي فيروزآباد، باغ مزار و آرامگاه مدرس (در كاشمر) و مقبره‌ي شيخ حيدر و مسجد ملك (در تربت حيدريه)، سنگ فيروزه، زعفران، ادويه و مهر و تسبيح از سوغاتي‌هاي استان خراسان رضوي است .
اسلاید 7 :
موقعيت جغرافيايي شهرستان مشهد
شهر مشهد مركز شهرستاني به همين نام و مركز استان خراسان رضوی است و در 36 درجه و 17 دقيقه عرض شمالي و 59 درجه و 36 دقيقه و 45 ثانيه طول شرقي قرار دارد. وسعت شهرستان مشهد 17358 كيلومتر مربع است و در حوضه آبريز كشف رود و در انتهاي جنوبي دشت رسوبي توس واقع است و دو رشته كوه هزار مسجد در شمال و بينالود در جنوب آن قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دريا حدود 970 متر و فاصله زميني آن با تهران 934 كيلومتر است، و رودخانه كشف رود در 8 كيلومتري شمال اين شهر از شمال غرب به سمت شرق جريان دارد. شهرستان مشهد محدود است از شمال به جمهوري تركمنستان و از شمال غربي
به درگز و چناران و از غرب و جنوب به شهرستانهاي
نيشابور وفريمان و از شرق و جنوب شرقي با سرخسو
تربتجام هم مرز است.اين شهرستان داراي 4 شهر
(كلات، طرقبه، شانديز و مشهد)و 5 بخش و 15 دهستان
و 1190 آبادي بوده و جمعيت شهرستانمشهد براساس
آخرين سرشماري در سال 1375، 2247996 نفربوده است
كه 1908083 نفر ساكن در شهر و 339728 در روستاو
بقيه غير ساكن بودهاند. در نظام سلسله مراتب شهري
ايران،مشهد در مرتبه دوم بعد از تهران قراردارد كه به دليل اعتبار
فرامنطقهاي و عوامل مختلفي همچون قرارداشتن در مسير
راههاي تجاري و ارتباطي كشورهاي آسياي ميانه و
افغانستان،همواره جمعيت آن در حال افزايش است.
اسلاید 8 :
شهر مشهد در بخش مركزی شهرستان مشهد واقع در شمال شرقی استان خراسان و در محدوده‌ای به مساحت 270 كيلومتر مربع قرار دارد. اين شهر حدود دو ميليون و پانصد هزار نفر است. شهر مشهد بين مدار جغرافيایی 10/36 تا 23/36 عرض شمالي و 28/59 تا 43/59 طول شرقی قرار گرفته است. ارتفاع متوسط شهر از سطح دريا حدود 1050 متر (حداكثر 1150 متر و حداقل 950 متر) و جهت باد غالب از غرب به شرق است. با توجه به وجود بارگاه ملكوتي حضرت علی‌ابن‌موسی‌الرضا (ع) و ساير جاذبه- های زيارتی و سياحتی، شهر مشهد هر ساله از نزديك به سيزده ميليون زائر پذيرایی می‌كند .
با توجه به جمعيت شهر مشهد و تمايل عمومی به تحصيلات عاليه، مراكز آموزش عالی و پژوهشی متعددی در اين شهر وجود دارند از جمله مهمترين آنها مي توان به پارك علم و فناوری خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه علوم پزشكی، پژوهشكده تحقيقات توسعه فناوری خراسان، دانشگاه آزاد اسلامي و ساير مراكز آموزشی عالي غير انتفاعی و آموزشكده و دانشسراهای مختلف اشاره كرد.
اسلاید 9 :
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
واژه مشهد به معنی شهود، حضور و شهادتگاه است و به اين معانی به واژه «مشاهد» جمع بسته می شود. واژگان «مشهد» و «مشاهد» در عرف و اصطلاح سده 3 هـ . ق، بر گور اولياء ائمه(ع) و رجال اطلاق می شده است، چنان كه در آن زمان، مشهد مرغاب در فارس، و مشهد ميهنه (آرامگاه ابوسعيد ابوالخير) و مشهد توس يا مشهد رضوی در خراسان، وجود داشته است. حضرت رضا(ع) پس از شهادت به دست مامون عباسی در سال 202 هـ . ق، در آرامگاه هارونی سناباد به خاك سپرده شد. از آن پس «سناباد نوغان» به نام «مشهد» خوانده شد و به مرور زمان بر پهنه آن، به ويژه در زمان شاه تهماسب صفوی افزوده گشته و مردم توس به مشهد كوچ داده شدند.
توس، عبارت بود از ناحيه شمالی خراسان، بر مسير بالای كشف رود و سرشناس ترين شهرهای آن، عبارت بودند از : نوغان، تابران و رادكان. نوغان تا اواخر سده 3 هـ . ق، دارای اهميت و اعتبار بود. ويرانه های نوغان، در شمال باختری مشهد، نزديك روستای حسين آباد و مهر آباد قرار داشت. پس از آن، شهر تابران اهميت و گسترش يافت و بعد ها به توس سرشناس شد. شهر مشهد، كه در آغاز، آرامگاهی در آبادی سناباد نوغان بود، اندك اندك گسترش يافت. نام نوغان از حدود سال 730 هـ . ق، فراموش شد. شهر توس و در حقيقت تابران نيز در سال 791 هـ . ق، ويران شد و مشهد جای آن را گرفت؛ تا سرانجام در دوران صفوی، مركز ناحيه پيشين توس و تمامی خراسان گشت.
اسلاید 10 :
در بند هشن اوستا از توس به نام «توسا» ياد شده است. در كتاب ونديداد نيز آمده است كه اهورا مزدا اراضی شانزده گانه را آفريد و «اوروا» يكی از آن ها بود. اين واژه را اوستا شناسان با شهر توس يكی دانسته اند. بر پايه داستان های ملی بنای اصلی شهر را به جمشيد - شاه پيشدادی - و بازسازی آن را به توس، پسر نوذر - پهلوان و سپهسالار ايران - نسبت می دهند. افسانه می گويد كه وی نهصد سال در زير آسمان اين شهر زندگی كرد و نام خود را بر اين شهر نهاد. اين روايت ها می رساند، كه شهر توس در روزگار ساسانيان وجود داشته است.
بين سال های 31 و 32 هـ . ق در زمان خلافت عثمان، بخشی از خراسان، از جمله توس، به دست مسلمانان افتاد. در روزگار خلافت عبدالملك مروان (65- 86 هـ . ق) بنی تميم دژ توس را گرفتند و تا سال 125 هـ . ق، آن را در دست داشتند. در سال 192 هـ . ق هارون الرشيد به منظور رسيدگی به ستم های علی بن عيسی - حاكم خراسان - و جنگ با خوارج خاور ايران، رهسپار آن ديار گرديد. وی در راه بيمار شد و زمانی كه به گرگان رسيد، بيماری او شدت يافته در توس درگذشت. وی را در 193 هـ . ق، در محلی كه ده سال بعد حضرت رضا(ع) در آن جا به خاك سپرده شد، دفن کردند. در سال 265 هـ . ق، احمد بن عبدالله خجستانی، توس را ويران ساخت. در سال 336 هـ . ق ابومنصور توسی - حاكم وقت توس - عليه نوح بن نصر سامانی سر به شورش برداشت. نوح پس از شکست دادن ابومنصور، بار ديگر وی را بر حکومت توس گمارد. در سال 389 هـ . ق بكتوزون و فايق، از سرداران منصور بن نوح سامانی متحد شده منصور را كور كرد ند و برادرش عبدالملك بن نوح را به حكومت برداشتند. محمود غزنوی با باخبر شدن از اين ماجرا به ماوراء النهر لشگر كشيد. وی بكتوزون و فايق را شكست داد و تمامی خراسان را به دست آورد و ارسلان جاذب را به حكومت توس منصوب كرد.
