بخشی از مقاله

گزارش کار اموزی رشته عمران


مقدمه :
با توجه به اینکه همه ما یک شناخت کلی نسبت به بتن و ساختمانهای بتنی داریم در مقدمه فقط به معرفی خود بتن می پردازیم :
بتن یکی از مصالح ساختمانی است که بویسله آمیختن مخلوط متناسبی از سیمان و مصالح سنگی و آب بوجود می آید. آب و سیمان با ترکیب شیمیایی که به وجود می آورند در میان مصالح سنگی نفوذ کرده و در حقیقت مانند چسب مصالح را به همدیگر می چسباند که این توده سنگی ایجاد شده بتن را تشکیل می دهد .
بتن ماده ای است که چون در مقابل فشار مقاومت بالایی از خود نشان می دهد در ستونها وقوسها مورد استفاده زیادی دارد. اما در مقابل مقاومت کششی پایینی دارد که برای بر طرف کردن این مشکل از آرماتور استفاده می کنند .

مواد تشکیل دهنده بتن:
1.سیمان :سیمان با وزن مخصوص 1300 کیلوگرم بر متر مکعب
2.مصالح سنگی : به صورت درشت دانه و ریز دانه با وزن مخصوص 1700 تا 2200 کیلوگرم بر متر مکعب
3. آب : با وزن مخصوص 1000 کیلوگرم بر متر مکعب
4. مواد مضاف (افزودنیها)

بتن از لحاظ وزن مخصوص به 5 دسته تقسیم می شود:
1.بتن معمولی با وزن مخصوص2300 تا 2400 کیلوگرم بر متر مکعب
2. بتن سبک با وزن مخصوص 1800 کیلوگرم بر متر مکعب
3.بتن سنگین با وزن مخصوص 4800 کیلوگرم بر متر مکعب


4.بتن با دانه های الیافی : این نوع بتن مصالح سنگی ندارند بلکه مصالح الیافی دارند و بیشتر برای لوله های تحت فشار کاربرد دارند.
5.بتن گازی: این نوع بتن علاوه بر مصالح سنگی شامل حبابهای هوا نیزمی باشد که مانند ساچمه عمل می کنند( یعنی هیچ راهی به یکدیگد ندارند).

خود سیمان به دو دسته پرتلند و غیر پرتلند تقسیم می شود. که سیمان پرتلند به 5 تیپ تقسیم می شود که تیپ 1 معمولی تیپ 2 اصلاح شده تیپ 3 زود گیر(پرحرارت) تیپ 4 کند گیر( کم حرارت) تیپ 5 ضد سولفات می باشد.

 

در آخر بتن هم با توجه به نوع سیمان به 3 دسته تقسیم می شود:
1. بتن با سیمان پرتلند
2. بتن با سیمان غیر پرتلند


3. بتن با سیمان پرتلند و مواد مضاف
مراحل مختلف شروع عملیات ساخت به قرار زیر میباشد که جدا جدا به آنها پرداخته می شود:
مرحله اول : شامل عمليات نقشه‌برداري ،بررسي مقاطع كه ارتفاع دار و پياده كردن در ارتفاع و موقعيت سازه
مرحله دوم : شامل گود بردا ري شالوده سازه


مرحله سوم: شامل اجراي فنداسيون وپي
مرحله چهارم : شامل اجراي اسكلت ،نظير سقف ،ستون و راه پله‌ها
مرحله پنجم: شا مل اجراي تاسيسات برورتي و حرارتي و برقي
مرحله ششم : شامل اجراي سفت كاري و آجر چيني و تيغه چيني
مرحله هفتم : شامل اجراي نازك كاري در واحدها
و ....

مرحله اول : شامل نقشه برداري، بررسي مقاطع كد دار و ارتفاع دار و پياده كردن ارتفاع و موقعيت سازه.

مرحله دوم : شامل گود برداري هاي شالوده
مهمترين عاملي كه قبل از احداث و ساخت يك سازه در نظر گرفته مي شود . موقعيت آن سازه است كه اين موقعيت معیني از منطقه و محل احداث (سايت پلان ) و بررسي ارتفاع پي سازه كه سازه بر روي آن بر پا مي شود .


در اين دو مرحله چون نقشه برداري و گود برداري با هم ا نجام مي‌گيرد . لذا سعي شده هر دو را يك جا توضيح دهيم . البته نبايد فراموش شود كه امر نقشه برداري در تمام مراحل ساخت يك بنا صورت مي‌گيرد و در تمام مراحل نقش خود را ايفا مي‌كند.
بعد از مطالعه بر روي خاك منطقه و انجام آزمايشات خاك و پس از اطمينان از ظرفيت باربري خاك و مقاومت فشاري و حد گسيختگي آن شروع به انجا م عمليات نقشه برداري مي گردد .

در كارگاه هميشه چند بنچ مارك (Bench wark ) براي انجام كار نقشه برداري وجود دارد به كمك كد ارتفاعي بنچ مارك‌ها مقدار ارتفاع سازه را بر روي خاك پياده مي‌كنيم . همينطور مقدار زاويه‌ها ، مختصات z,y,x و يا مختصات ( )
طبق نقشه انجام مي گیرد.

همينطور اينكه در راستاي (ارتفاع ) چقدر بايد گود برداري صورت گيرد. با كمك تمام كدها و پياده كردن آنها بر رو ي زمين شروع به عمليات گود برداري مي كنيم . لازم به ذكر است كه از حريم محيط سازه تقريبا ا متر آن طرف تر گود برداري صورت مي گيرد (براي راحتي كار) .

در حين عمليات گود برداري روند نقشه برداري نيز ادامه مي يابد تا به حد دقيق كف برسيم . اين كف تقريبا كف آغاز به كا ر براي ايجاد سازه مي باشد.
در اينجا با كوبيدن علامت هايي (نظير ميلگرد ) و يا ريخت گچ كف خاكي يعني كف بتن مگر آماده مي شود . نقشه بردار در حين اين كار دوام به چك كردن نقاط مي‌پردازد . بعد از مطمئن شدن از ارتفاع زاويه‌ها و چرخش ‌ها شروع به عمليات فنداسيون وشالوده بر روي خاك مي‌شود . لازم به ذكر است كه خاك بايد تراكم لازم را بر اي بنا كردن سازه داشته باشد .


قبل از اجراي پي سازي ، ازچند نقطه مختلف زير بنا در عمقهاي لازم نمونه برداري مي‌شود . در مواردي‌‌‌، به وسيله گمانه زدن خاك را از لايه هاي مختلف زمين بيرون مي آورند و آن را به كمك آزمايشهاي مختلف مكانيك خاك مورد بررسي قرار مي دهند . با در نظر گرفتن نتايج آزمايشهاي مذكور،ابعاد فونداسيون محاسبه ،سپس پي ساخته مي شود.
به طور كلي، مقامت خاك براي پس سازي و سا ختن بنا اهميت بسيار دارد و به اجراي جز به جز آن بايد توجه كامل داشته باشيم .
در ساختمانهاي يك و دو طبقه و در مواردي سه طبقه ،پي كني تا سطح زمين سخت ادامه مي يابد. تشخيص زمين به تجربه سازندگان بستگي دارد و در آن بيشتر اصول سنتي و تجربي حاكم است.


در پي‌كني سطح زير تمامي پي‌ها بايد تراز باشد. در مواردي ،قسمتهايي از زمين نرم است كه اين نرمي بايد تا سطح زمين برداشته شود.
و به اين سبب ،در سطح زير پي ناهمواريي نيز ايجاد مي شود . در مواردي ،امكان شيب تند و يا شيب‌هاي يكنواخت در پي كني و خاکهاي نرم به وجود مي‌آيد كه به طور مسلم بايد تا سطح زمين گودبرداري شود.

مرحله سوم شامل اجراي فنداسيون و شالوده:
مرحله سوم شامل اجراي فنداسيون و شالوده سازه است. بعد از مرحله خاكبرداري تسطیح زمين و خاكريزي و گودبرداري به مقدار و ارتفاع مشخص، نوبت به اجراي فنداسيون است. روش كار به اين صورت است که موقعيت ارتفاعي زير فنداسيون، محل و جايگاه آنها مشخص شده‌‌‌، اقدام به خط كشي با گچ و قالب چيني مي‌كنند. قالبها به صورتهاي فلزي، چوبي و آجري بوده. اما در اينجا ما از قالبهاي آجري استفاده مي‌كنيم.


با توجه به نقشه و جزئيات فنداسيون و پي قالبها با آجري گري و ملات گل (براي سهولت در كندن دوباره) چيده شده و آرماتورهاي موجود طبق نقشه بريده وبافته مي‌شود. البته قبل از كار گذاشتن ميلگردها بتنی به عنوان بتن مگر در كف فنداسيون و شناژها ريخته مي‌شود. بتن مگر بتني است با عيار سيمان كم (150 كيلوگرم بر متر مكعب) كه باعث جدا شدن بتن از خاك زير پي مي‌باشد.


بايد توجه داشت كه خاك ريزي بايد به حد مطلوب تراكم باشد به نحوي كه تمام آزمايشات تراكم و غيره بر روي نمونه‌هاي آن انجام شده و قابل قبول باشد. اگر خاك دستي در زير فنداسيون باشد خاك دستي خارج كرده و ملات گل آهك جاي آن ريخته مي‌شود. ضمناٌ بايد آهك درون ملات به خوبي شكفته باشد. با ريختن بتن مگر مرز جدايي بين خاك و بتن شالوده مشخص می شود.


براي اينكه بتن ريخته شده در شالوده آب خود را از دست بدهد و يا رطوبت بتن به وسيله خاك و يا قالب كشيده نشود با پلاستيك اطراف قالبها را مي‌پوشانيم. بتن ريخته شده باید در Baching مخلوط مي‌شود. طرح اختلاط بتن (چه بتن سقف، چه كف و چه فنداسيون) در Baching طبق مطالعات قبلي صورت مي‌گيرد.
با توجه به رطوبت ماسه، جنس ماسه، و خصوصيات شن و رطوبت و درجه حرارت و مقدار عيار سيمان اختلاط صورت مي‌گيرد. اختلاط بتن به روش وزنی صورت مي‌گيرد و بتن آماده شده درون mixer ريخته شده و حمل و نقل آن صورت مي‌گيرد و یا در مواردی بتن را داخل بتونیر آماده می کنند.


لازم به ذكر است كه تمامي ميلگردها با توجه به اندازه و قطر و طول و فاصله خاموتها و . . .دقیقا"از روی نقشه صورت گيرد و مهندس ناظر براي تحويل فنداسيون قبل از بتن ريزي وضعيت قرارگيري آرماتورها را كنترل می نمايد.
Cover براي آرماتورها در جزئيات نقشه ذكر شده اما بطور كلي فاصله ميلگردها از قالبها بايد نزديك به 7 سانتيمتر باشد. ارتفاع پاشش بتن از mixer تا محل ريختن بتن نبايد از 1 متر تجاوز كند زيرا اختلاط بتن براي اندازه بيشتر از 1 متر به هم مي‌خورد. با ريختن بتن نوبت به ويبره كردن و مراحل تسطيح مي‌گردد (Vibration). ويبره‌ها بايد كاملا درون شناژ و فنداسيون‌ها فرو رود.


بطوريكه حد فاصل هر ويبره 20-50 سانتيمتر مي‌باشد و محل نگهداري مسير ويبراتور در بتن بايد 5 ثانيه باشد كمتر از اين مدت ويبره به خوبي صورت نمي‌گيرد و بيشتر از آن اختلاط به هم مي‌خورد. بعد از ويبراتور سطح بتن را صاف مي‌كنيم. بتن مصرفي در داخل فنداسيونها از نوع بتن تيپ 5 است.


بتن تيپ 5 بتن ضد سولفات است. علت اين كار اين است كه خاك منطقه (در محل كارگاه) خاكي سولفاتي است و ممكن است آب يا رطوبت سولفاته به بالادست جريان پيدا كند.
بتن ها ظرف مدت چند ساعت اوليه به حالت جامد در مي‌آيند اما بعد از 7 روز يا يك هفته بتن گيرش خود را بدست مي‌آورد و براي 28 روز بتن تقریبا" به گيرش نهايي رسيده است. مقاومت 7 روزه بتن عادي در حدود 70% بتن 28 روزه است.


معمولا در محاسبات 28 روزه كه حدود 95% مقاومت نهايي آن است در نظر گرفته مي‌شود. بايد سعي شود در اين مدت 7 يا 28 روز تمام مراحل مراقبت از بتن صورت گيرد. در مراقبت بايد به دو نكته توجه كرد: 1- رطوبت كافي 2- درجه حرارت مناسب
بهترين حرارت براي نگهداري بتن حدود 13 درجه سانتي گراد است. بايد توجه داشت كه بتن ريزي در دماي كمتر از 4 درجه سانتي‌گراد صورت نمي‌گيرد، مگر اينكه كارگاه يا كار تحت شرايط و مراقبتهاي ويژه باشد. يا از بتن گرمازا استفاده شود يا بتن به نحوي حرارت داده شود. بعد از گيرش بتن فنداسيون و شناژها نوبت به بازكردن قالبها مي‌رسد.


بعد از باز كردن جداره فنداسيون و شناژها را به ماده سياه رنگ و قيرمانندي به نام پرايمر مي‌پوشانند. اين عمل باعث مي‌شود كه رطوبت حاوي اسيد و يا مواد قليايي و يا مواد سولفات كمتر در تماس با ديواره پي باشند. و اثر تخريبي آن كمتر اعمال شود. لازم به ذكر است تمامي آرماتورهاي انتظار بايد بيرون از فنداسيون زده باشد و قطر طولي آنها از حد معيني كمتر نباشد (اين حد 40 برابر قطر آرماتور مذكور مي‌باشد كه براي Overlab اعمال مي‌شود).


بعد از خالي كردن قالبها از ميان فنداسيون و شناژها نوبت به ريختن خاك در ميان شناژها مي‌رسد. نكته مهم در اينجاست كه بسياري از نخاله‌هاي كارگاهي و يا موادي از اين قبيل را به عنوان پر كننده درون پي مي‌ريزند. خاك بايد از نوع خاك مخلوط باشد. خاكي كه همه نوع سایز دانه در آن وجود داشته باشد. لازم به ذكر است كه براي نشست اين خاك مرتبا آن را آبياري مي‌كنند و مجددا بر روي خاك نشست داده شده خاك مي‌ريزند اين عمل يعني آبياري و خاك ريختن بايد آنقدر تكرار شود كه جاي نشستي براي خاك نباشد.


تمام لوله‌هاي تاسيسات اعم از فاضلاب و غيره بايد قبل از اعمال خاكريزي و كرسي چيني دور فنداسيون كار گذاشته شود تا بعدها با مشكل مواجه نشويم. بعد از خاكريزي نوبت به ريختن شن بدون خاك مي‌رسد سطح تمامي شالوده با شن شسته شده پر مي‌شود و بعد از صاف شدن بتن مگر با عيار 150 كيلوگرم بر متر مكعب بر روي آن ريخته مي‌شود. بايد توجه كرد كه ارتفاع بتن و شن بايد در حدي باشد كه طبق استاندارد نقشه صورت گيرد.


تمامي دور لوله‌هاي تاسيسات به مقدار چند سانتيمتر بايد خالي از بتن باشد تا بعدها به خاطر خطا در شاقول امكان جابجا كردن آن مهيا باشد. بتن مگر ريخته شده نيز بايد براي مدتي آبياري شود.

مرحله چهارم: شامل اجراي اسكلت نظير سقف و ستون و راه پله‌ها:
يكي از مراحل مهم و اجرايي در يك سازه اسكلت آن مي‌باشد. چرا كه اشتباه در كوچكترين مورد مي‌تواند منجر به خرابي يك سازه شود . اهميت اسكلت و اجراي درست آن در حدي است كه شايد اهميت ديگر اجزاي ساختمان به آن نرسد . به خاطر عدم تكرار و وجود شباهت مراحل اجراي يك سقف و يا ستونهايش را توضيح مي‌دهيم. سقفها به طور مشابهند جز در بعضي موارد مستثنا كه حتما ذكر مي‌شود.


طبق نقشه تمام ستونها با ميلگردها و خاموتها بسته مي‌شوند و آنها را با آرماتورهاي انتظار فنداسيون (ريشه فنداسيون) Over lab مي‌كنند تا آرماتورهاي ستون سرپا شود . براي جلوگيري از پيچيدگي ستونها و در يك امتداد بودن و همينطور عدم خروج از مركزيت از قاعده( چاك لاين Chalk Line) استفاده مي‌شود. بطوريكه امتداد شناژ را از يك طرف و طرف ديگر با ریسمان مشخص مي‌كنند. بايد توجه داشت كه ريسمانها در محل تلاقي بايد كاملا بر هم عمود باشند جز در جايي كه شناژها مورب و عدم گونيا صورت گرفته باشد.


عمود كردن اين ريسمانها يا با گونيا صورت مي‌گيرد و يا از قانون (فيثاغورث) با كمك ريسمان رنگي موقعيت ريسمانها را بر روي كف منتقل مي‌كنيم . خط قرمز وارده بر روي كف كمك مي كند تا قالبها چگونه سرپا شود. قالبها را به هم متصل مي‌كنيم. قالب هر ستون از چند تكه تشكيل شده است .


قالبها را به كمك گازوئيل و ماده روغني ديگر چرب مي‌كنيم و آنها را در كنار ستون قرار مي‌دهيم و چفت مي‌كنيم. چفت شدن قالبها به كمك پين صورت مي‌گيرد. به كمك خط قرمز ناشي از Chalkline قالبها را سرجايش تعبيه مي‌كنيم بايد توجه داشت كه ستون نبايد خروج از مركزيت داشته باشد. البته در آيين نامه مقدار معيني خروج از مركزيت به دليل شرايط اجرايي در نظرگرفته شده كه نبايد از اين حد آيين نامه تجاوز كند.


ستونهاي سقفهاي بالاتر با شاقول كردن ستون سقف بالايي با ستون سقف پايين كه در كنار سازه قرار دارد، صورت مي‌گيرد. اما ستونهاي مركزي را به خاطر عدم توانايي در شاقول كردن به نحوه ديگري كنترل مي‌نمايند. همين ريسمانها مي‌تواند كمك كند تا ستون دقيقا روي ستون پاييني قرار گيرد. از چهار طرف قالب ستون دو طرف را انتخاب مي‌كنيم. دو سر يك طرف با يك سر طرف ديگر بايد داراي فاصله يكسان از ريسمان باشد. در غير اين صورت قالب ستون دچار پيچيدگي است و بايد گونيا شود.
گونيا تشكيل شده از دو ميله فولادي كه به هم قائمه هستند و به قالب ستون چفت مي‌شود كه باعث گونيا شدن قالب مي‌گردد. بعد از مطمئن شدن از اينكه قابل ستون سرجاي خود است قسمت پاييني آنرا با گچ زده نگه مي‌دارند كه داراي تكان نباشد.


ستونها در هنگامي كه بتن در هر قالب ريخته مي‌شود بايد شاقول باشند (از دو جنب) بنابراين قبل از بتن ريزي قالب ستونها به يك سمت متمايل مي‌شوند. در ستونهاي كناري و لبه سازه اين تمايل و كج شدن را رو به سمت سازه برقرار مي‌كنند بدين صورت كه با سيم و يا طناب قالب را كمي به سمت درون متمايل مي‌سازند كه بعد از بتن ريزي و انجام شاقول كردن براي شاقول آنها را به سمت بيرون هل بدهند (براي راحتي كار)


بتن سقف وستون بايد بتن با عيار 400 باشد. بعد از آماده كردن قالب ستونها نوبت به بتن ريزي مي‌گردد. بتن از Baching داخل mixer ريخته شده و با كمك Poket (پاكت) Tower به بالا برده مي‌شود. Tower مسئول بالا و پايين بردن مصالح در كارگاه است. وسيله حمل بتن بر روي سقفها pocket است. كه ظرفي است با حجم حدود 5/0 متر مكعب كه سرباز است. و ته آن بسته است و به كمك اهرمي باز مي‌شود و بتن به كمك يك هادي به جاي مورد نظر ريخته مي‌شود.


Pocketهاي ستون با pocketهاي سقف متفاوت است زيرا pocket ستون داراي يك هادي براي هدايت بتن به درون ستون است. بتن به كمك يك نفر كه در راس قالب ستون ايستاده به درون ستون ريخته مي‌شود و به كمك يك نفر ديگر عمل ويبره انجام مي‌شود. قابل ذكر است كه شيلنگ و سرشيلنگ ويبره بايد تا انتهاي قالب ستون برود.
مقدار بتن ريزي در ستون به مقدار 20 سانتيمتر كمتر از راس قالب مي‌باشد. بعد از اين عمل ستونها بلافاصله بايد شاقول شود. اين عمل زماني بايد صورت گيرد كه بتن دچار گيرش نشده باشد . عمل شاقول كردن بايد در دو سمت يا دو جنب ستون امتحان شود. قالب ستونها بعد از شاقول شدن بايد به نحوي مهار شوند كه بعد ازمدتی ستون شاقوليت خود را از دست ندهد.


بعد از چند روز مي‌توان قالبهاي ستون را باز كرد. براي راحتي كار و پخ خوردن لب ستونها قالبها داراي پخ هستند. بعد از مرحله ستون نوبت به اجراي سقف مي‌گردد. اجراي سقف و آماده كردن آن يكي از اجراهاي مهم و حائز اهميت است. زيرا كه اجراي خوب آن نياز به نيروي ماهر و متخصص دارد.
براي اجراي سقف به اين صورت عمل مي‌شود:


بعد از استحكام و گيرش بتن ستونها ميله‌هاي داربستي را تهيه مي‌كنند و آنها را به نحوي بر روي ستونها قرار مي‌دهند که هر ستون با ستون اطراف خود توسط اين ميله‌هاي داربست در ارتباط باشد . ميله‌هاي داربست به كمك شمعهاي زير آن سرپا شده‌اند. تقريباٌ به فاصله هر يك متر شمع ايجاد شده بر روي ميله‌هاي داربست قالبهاي چوبي يا فلزي قرار داده مي‌شود. اين قالبها در اصل قالبهاي زير تيرهاي اصلي اسكلت است.


بر روي قالبها تيرهاي بافته شده طبق نقشه قرار مي‌گيرد. تيرهاي بافته شده به آرماتورهاي انتظار ستون درگير مي‌شوند بعد از قرارگيري تيرها نوبت به تيرچه‌ها مي‌رسد.
اين نكته نبايد فراموش شود كه تمام قالبهاي سقف نيز بايد چرب شود.


تيرچه‌ها به اندازه‌هاي معين و طبق خصوصياتي كه در نقشه ذكر شده مهيا مي‌شود و مابين تير بنابر جهت مخصوص به خود در نقشه كار گذاشته مي‌شوند قبل از كارگذاشتن بلوكها بايد زير تيرچه‌ها نيز به وسيله شمع مستحكم شود . با قرارگيري شمع زير تيرچه‌ها بلوكها قرار داده مي‌شوند شمع بايد به نحوي باشد كه از زير سقف سرنخورند و پايدار باشند.
بلوكها مي‌توانند سفالي يا سيماني باشند. براي صرفه جويي در مصرف بتن سفالهايي كه با تيرهاي اصلي تماس دارند انتهايشان را با دوغاب گچ مي‌پوشانند تا بتن درون بلوكها سرازير نشود.


بعد از قرارگيري بلوكها نوبت به قرارگيري ميل گردهاي حرارتي مي‌رسد كه معمولاٌ اين ميلگردها در راستاي تيرچه فاصلشان 50 سانتی متر و در راستاي عمود بر تيرچه‌ها 25 سانتيمتر است. ميلگردهاي منفی نيز در قسمت‌هاي كنسول نيز قرار داده مي‌شود. نكته‌اي كه نبايد در سقفها فراموش شود قرارگيري جايگاه داكت كولر و همينطور جايگاه تاسيسات حرارتي و برودتي و همچنين محل خروج برق توسط لوله‌هاي مرتبط است.


قالبهاي مخصوصي براي اين امر موجود است. ارتفاع تمام سقفها از كف تا زير سقف بايد يك حد استاندارد كه در داخل نقشه ذكر شده باشد. اين ارتفاع در هنگام بستن شمعها بايد تنظيم شود بطوريكه هر شمع داراي پيچي است كه طول شمع را بلند و كوتاه مي‌كند اين امر باعث بالا و پايين رفتن شمع و بطور كلي تيرچه و بلوك مي‌شود البته 5/0 تا 1 سانتی متر بالا بودن سقف بهتر است. تا به خاطر خيزي كه بعدا دچار مي‌شود مرتفع شود.
بعد از تحويل و كنترل كيفيت توسط ناظرين نوبت به بتن ريزي سقف مي‌رسد.


قبل از بتن ريزي سقف قالبها و سفالها بايد كاملاٌ شسته شود. اين مورد در بسياري از جاها رعايت نمي‌شود. نشستن سقف قبل از بتن ريزي ايجاد ضرر در بتن خواهد کرد. وجود مواردي نظير گچ خرد شده، خاك رس چسبيده به تيرچه و بلوك، وجود سنگ خورده از مقاومت بتن مي‌كاهد.


البته اين نكته فراموش نشود كه قبل از ريختن بتن كليه آزمايشات بتن براي سقف روي بتن آماده انجام خواهد شد بطوريكه قبل از بتن ريزي سه نمونه مكعبي از بتن تهيه كرده و در همان جا آزمايش اسلامپ روي بتن صورت مي‌گيرد. مقاومت فشاري سه نمونه بايد در حد ايده آل و مجاز باشد همينطور اسلامپ نيز بايد در محدوده خاص خود باشد.


چنانچه هر يك از آزمايشات فوق و يا آزمايشات ديگر بتن در آزمايشگاه طبق مقررات و آيين نامه نباشد بتن ريزي سقف مورد نظر قابل قبول نمي‌باشد. در بتن ريزي زمان مهم است همينطور درجه حرارت. ويبره بيش از حد نيز مي‌تواند باعث از بين رفتن اختلاط خوب بتن شود. باز كردن قالبهاي زير سقف امري بسيار خطرناك است. افتادن قالبها و ميله‌هاي داربست باعث بروز حوادثي ناگوار مي‌شود لذا استفاده از كلاه ايمني در حين انجام بسيار ضروريست. مدت زمان باز كردن قالبها نزديك به 10 روز مي‌باشد. بعد از 24 ساعت از بتن ريزي سقف، بايد رطوبت مجدداٌ به بتن داده شود.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید