بخشی از مقاله

-1چکیده

همواره از بویلر به عنوان قلب تپنده یک نیروگاه یاد می شود وقلب تپنده یک بویلر نیز فرآیند احتراق ومشعل های آن است.یکی از موارد مهم در اطراف مشعل ها محافظت از واتروال های آن در برابر حرارت و خوردگی ناشی از محصولات احتراق می باشد،که این مهم با مواد نسوز در نظر گرفته شده در روی واتروال های اطراف مشعل ها تامین می شود و نگه داری وپایداری آن ها یکی از موضوعات مهم می باشد که هرساله در تعمیرات اساسی و نیمه اساسی واحد ها هزینه های زیادی را به بار می آورد.درنظر گرفتن و نصب انکرها تا مقدار زیادی به پایداری و ماندگاری مواد نسوز روی واتروال ها کمک می کند،حال به علت عدم انجام جوش و نصب انکر روی واتروال ها،برآن شدیم تا با بررسی این موضوع فواصل انکر گذاری را به استاندارد آن نزدیک کرده و ضمن حذف تسمه های واسط طول عمر و پایداری مواد نسوز روی واتروال ها را افزایش دهیم.

-2مقدمه
نیروگاه حرارتی شازند دارای 4 واحد 325 مگاواتی است که تعداد مشعل ها درهر واحد شامل24 عدد و در مجموع 96 عدد مشعل می باشدکه در دو طرف بویلر در3 ردیف 4 تایی نصب شده اند که اطراف تمامی این مشعل ها از سمت داخل کوره - روی واتروال ها - به وسیله مواد نسوز پوشانده شده است . شکل1 شماتیکی از نمای بالای کوره و موقیعت مشعل ها را نشان می دهد.هدف از پوشاندن واتروال ها به کمک مواد نسوز جلوگیری از اورهیت شدن واتروال های اطراف مشعل ها می باشد،شعاع مواد نسوز از لبه مشعل تا حدود40 سانتیمتری هر مشعل می باشد که تا ضخامت 3-10 سانتیمتر مواد نسوز کوبیده می شود. شکل 2 مواد نسوز اطراف مشعل ها را نشان می دهد.جهت نگه داری مواد نسوز روی واتروال از قطعاتی به نام انکر استفاده می شود که مواد نسوز به کمک آن ها مسلح وتقویت می شوند و در واقع نوعی کامپوزیت دوگانه متشکل از مواد نسوز و انکر فولادی شکل می گیرد که باعث جلوگیری از اشاعه ی ترک های به وجود آمده و نتیجتا تخریب زود هنگام مواد نسوز می شود. شکل 3 انکرهای مختلف را نشان می دهد.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید