بخشی از مقاله
چکیده
معماری نرمافزار یعنی ساختار و سازمان یک سیستم نرمافزاری که به منظور پشتیبانی از عملیات مشخص، بر روی سازماندهی اجزاء متمرکز میباشد. در واقع اجزاء را در حوزههای مرتبط به هم گروه بندی میکند. دیگر حوزههای مرتبط به هم، بر روی تبادل و تعامل با این حوزه متمرکز میشوند .معماری نرمافزار از کلیدیترین بخشهای تولید نرمافزار مخصوصا نوع تجاری آن است و در این خصوص هر نوع محصول فناوری که سرویس خوبی به شما داده است و در حال کهنه شدن می باشد را در نظر بگیرید ، اغلب قابل استفاده نمی باشد یا تعمیر آن خیلی طول می کشد. اگر این محصول سخت افزار باشد می توان مدل جدید آن را خرید ولی اگر نرم افزار باشد این کار مقدور نیست و باید دوباره آن را ساخت. که درنهایت محصولی با کارآیی بیشتر، عملکرد بهتر، قابلیت اطمینان و نگهداری بهتر خلق خواهد شد که تمام این مراحل را مهندسی مجدد گویند.
واژههای کلیدی: قطعات قابل استفاده مجدد1، مهندسی مجدد 2، مهندسی معکوس3
مقدمه
مهندسی مجدد و الگوهای مهندسی مجدد از مفاهیم نسبتا جدیدی است که در ابتدا برای تأثیر گذاشتن بر جامعه ی مهندسی نرم افزار شروع شد. با تغییر منابع با هدف تجدید سازمان از سیستم های قدیمی به سوی تمرکز بر پیشرفت نرم افزار جدید، تجارت قادر خواهد بود زمان و منابع با ارزش زیادی را ذخیره نماید. اگر چه مزایای این رویکرد به وضوح دیده می شود اما برخی مشکلات از جمله بی تجربگی و کمبود ابزار مناسب، مهندسی مجدد سیستم را کمی مشکل می کند. سیستم های قدیمی، سیستم های نرم افزاری هستند که برای پشتیبانی از فرآیند تجارت ضروری می باشند و به دلیل اینکه همین سیستم ها باید در عملیات نگه داشته شوند، شرکت ها به آن ها تکیه می کنند. استراتژی های تکامل نرم افزار شامل نگهداری، جایگزینی، تکامل معماری آن و مهندسی مجدد برنامه می باشد. که برای تکمیل مسائل سیستم به کار می رود و امکان آن وجود ندارد که از بنیان، زبان برنامه نویسی سیستم را تغییر داد. بنابراین سیستم های قدیمی مانند Java یا C++ را نمی توان برنامه نویسی مجدد کرد. زیرا عاملیت نرم افزار تغییر ناپذیر است و محدودیت ذاتی آن در سیستم نگهداری می شود .
یافته های تحقیق
قبل از این که شروع به توصیف رویکرد موردنظر انجام شود نیاز به یک مدل کوتاه برای معرفی این ویژگی موردنیاز است؛ که این فناوری کلیدی را مورد استفاده قرارداده است. مشخصه مدلسازی روشی است که در اصل از دیدگاه مشتری برای ساختاردهی خواص استفاده می کند. ویژگیهایغالباً ارزشمند مشتری یک سیستم می تواند در پیکربندی انتخاب یک محصول مورد استفاده قرار گیرد. مشخصه مدل - شکل - 1 ویژگی های یک ساختار سلسله مراتبی است و محدودیت بین روابط و گروه بندی را نشان می دهد. در یک مدل هر ویژگی می تواند به عنوان اختیاری یا اجباری باشد. در این روش مدلسازی، با ارائه ابزار متنوع برای مدیریت سیستم ها مشکل حل می شود.
این روش با توجه به توانایی مدل های اصلی برای ارائه اطلاعات مهم در شیوه ساختاری که نزدیک به ساختار معماری سیستم اجزاء که از ویژگی های مدلسازی شناخته شده به عنوان یک تکنولوژی واجد شرایط برای حمایت از برنامه بهبود درک معماری نرم افزار است استفاده می شود.به یک روش و مدل ارائه شده که از طریق ویژگی های مهندسی معکوس به جمع آوری اطلاعات و مستندات سیستم از طریق انجام مصاحبه های تخصصی در این حوزه است، بعدها با کمک به کار مهندسی معکوس و با ارائه اطلاعات طراحی و تایید فرضیه عناصر درباره معماری؛ ازاین ویژگی برای تولید استفاده می شود. بهبود قابلیت ایجاد ارتباط بین عناصر از ویژگی های این معماری است. ارتباط قابل ردیابی اجزای معماری یک سیستم پردازش تصویر برای مثال در - شکل - 2 برای نمونه نشان داده شده؛ تعدادی از این ویژگی ها را نشان می دهد که لینک قابل ردیابی در معماری جزء اجزا شده است.
