بخشی از مقاله
چکیده :
امروزه صنعت گردشگری به عنوان صنعتی پویا و فراگیر همه ارکان وجودی یک جامعه و سیستمهای جهانی رادر برگرفته است. دراین تحقیق ، ارتباط بین اقلیم به عنوان یکی از عوامل محیط طبیعی با گردشگری و اثراتی که تغییرات اقلیم و ، می تواند بر روند گردشگری در نواحی مختلف دنیا بگذارد مورد بررسی قرار گرفته است . این تحقیق به روش توصیفی و با استفاده از یافته های دیگر تحقیقات، در نواحی مختلف دنیا صورت گرفته است .
نتایج این تحقیق گویای ارتباط تنگاتنگ اقلیم و شرایط آب وهوایی با فعالیتهای گردشگری و گذراندن اوقات فراغت دارد. در واقع یک اقلیم مناسب از نظر گرمایی، زیبایی شناختی و فیزیکی می تواند عاملی برای جذب گردشگر باشد. در تغییر اقلیم جهانی، فعالیتهای گردشگری از جمله حمل و نقل و مصرف سوخت برای گرمایش و سرمایش نقش مهمی را ایفا می کنند. تغییرات اقلیمی می تواند شرایط مناسب برای گردشگری را دچار دگرگونی و تحول کند.
مقدمه
امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین صنایع موجود و از شاخه های مهم عرصه صنعت و تجارت در دنیا به شمار آمده و در صدر صنایع اشتغال زا محسوب می شود . این صنعت باعث ایجاد تقاضا برای بسیاری از کالاها و خدمات در بازارهای جهانی شده و تاثیرات بسیاری بر سایر بخش ها از جمله خطوط هوایی ، تور اپراتورها ، آژانس های مسافرتی و رونق اقامتگاهها و بسیاری جنبه های اقتصادی دیگر گذاشته است.
از طرفی این صنعت وابستگی زیادی به آب وهوای یک منطقه داشته و بسیاری از مقاصد گردشگری با استفاده از همین مورد تبدیل به یک منبع گردشگر پذیر پر رونق در فصول خاصی شده اند . دراین راستا می توان گفت که هم گردشگر و هم صنعت گردشگری نیازمند اطلاعات مناسب در رابطه با اقلیم می باشند . از اینرو در دسترس بودن اطلاعات اقلیمی مناسب برای هرگردشگر قبل ، بعد و حین سفر الزامی می باشد. قبل از سفر ، توریست می تواند به این اطلاعات از طریق رسانه ها و سازمان های هواشناسی دست یابد ، در حالیکه در طول سفر اطلاعات هواشناسی روزانه درمورد برنامه ریزی های کوتاه مدت مسافر کاربرد داشته و درنهایت پس از سفر این اطلاعات می تواند جهت تنظیم مسافرت های بعدی به آن مقصد مفید واقع شوند .
از طرفی اقلیم می تواند به عنوان یک عامل موثر در برنامه ریزی های گردشگری و تصمیم گیری های توریسمی مورد استفاده قرار گیرد . به کارگیری یک روش استاندارد برای ارزیابی اقلیم توریسم ، ارزیابی نقش پیش بینی هواشناسی و تاثیر پیش بینی های بلند مدت اقلیمی روی گزینه های انتخابی گردشگران ، تاثیر پدیده های حدی جوی و پدیده ریسک در صنعت توریسم از جمله مواردی قابل بررسی می باشند . دراین راستا انجمن بین المللی کمیته هواشناسی زیستی اقلیم ، گردشگری و تفریح - ISBCCTR - طی پانزدهمین کنگره در سال 1999 درسیدنی استرالیا تشکیل گردید - فریتاس ، . - 2003 هدف این انجمن گسترش تحقیقات در زمینه اقلیم شناسی گردشگری بوده است .
اولین جلسه رسمی این کمیته در تاریخ 5 تا 10 اکتبر 2001 در هال کی دیکی یونان تشکیل گردید . اهداف این جلسه عبارت بودند از گردهم آوردن متخصصان خبره در زمینه اقلیم و گردشگری جهت مرور وضعیت جاری اقلیم شناسی گردشگری و تعیین مناطق و اولویت بندی کارهای آتی در راستای اهداف انجمن . کارگاههای آموزشی و جلسات نشان دهنده این واقعیت بوند که اگرچه اقلیم دربسیاری ازجنبه های گردشگری به عنوان یک ضرورت مهم تشخیص داده می شود ، اما در مطالعات انجام شده توجه زیادی به آن نگردیده است .
همچنین تاثیرات اقتصادی و اهمیت اقلیم بر پیش بینی تجارت توریسم نیز کمتر مورد بحث قرار گرفته است . مادیسون - 2001 - لیز و تول - 2002 - ، هامیلتون - 2003 - و بیگانو و همکاران - 2006 - در تحلیل آماری خود تاثیر عوامل اقلیمی مانند درجه حرارت را برتقاضای گردشگری به اثبات رسانده اند . وایند و آملانگ - 2003 - نیز بطور گسترده ای در مطالعات خود اثرات متقابل تغییرات اقلیمی و گردشگری و محیط زیست را مورد توجه قرار داده اند.
اگرچه رابطه وضعیت آب وهوایی یک منطقه و تقاضای گردشگری و رضایت گردشگران واضح به نظر می رسد ولی ارتباط منطقی این دو بسیار پیچیده بوده است - فریتاس ، - 2003 از این رو معرفی و کاربرد شاخص های اقلیمی گردشگری جزو روش های موثر در زمینه شناخت هرچه بیشتر اثرات متقابل اقلیم و صنعت گردشگری به شمار می آید . دراین مطالعه نقش اقلیم درگردشگری بررسی و فواید اقتصادی آن در منطقه مورد توجه قرار گرفته است . همچنین شناسایی و بررسی دقیق وضعیت آب و هوایی و تغییرات فصلی آن به عنوان راهکارهای موثر در برنامه ریزی های گردشگری مطرح گردیده و جهت ارتباط اقلیم و گردشگری ، خصوصیات چند شاخص اقلیمی بررسی شده است.
اثرات اقلیم بر گردشگری
آب و هوا مهمترین عامل در توسعه بخش گردشگری می باشد . مسافرت های گروهی و دسته جمعی با شرایط آب و هوایی پیوند می خورد ، در واقع مفهوم اقلیم وگردشگری تبیین می کند که اقلیم ، همراه با هوا می تواند به عنوان منبعی برای گذراندن اوقات فراغت مدنظر قرار گیرد که در زمانها و مکانها مختلف ممکن است. در طول طیفی از خوشایند تا نا خوشایند طبقه بندی شود . بنابراین اقلیم برای گردشگری یک منبع شناخته می شود و این می تواند یک امتیاز اقتصادی برای گردشگری مورد ملاحظه قرار گیرد - ابراهیمی : 1383، . - 70 ارتباط بین اقلیم و توریست بطور عمومی به وسیله دو شاخه از جغرافیا بررسی می شود : جغرافیای گردشگری و اقلیم شناسی که هر دوی آنها نشان می دهند چطور اقلیم و هوا فعالیتهای گردشگری را حمایت می کنند - بلین گومز ، 2005 ،
دی فریتاس - 2004 - به وسیله شاخص اقلیم توریست - TCI - ، که در آن پارامترهای اقلیمی از جمله متوسط دمای هوا ، تعداد روزهای بارانی ، میزان رطوبت هوا ، جریان هوا و غیره مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند ، بهترین شرایط اقلیمی را برای گردشگری و گذراندن اوقات فراغت در طول سال را مورد ارزیابی قرار داده است . درواقع ، دراین روش آسایش اقلیمی انسان ملاک قرار داده شده است . نمودار شماره 1 اثرات اقلیم رابر توریست و گردشگری نشان می دهد.
