بخشی از مقاله
چکیده
گردشگری روستایی به عنوان یکی از اشکال مهم گردشگری امروزه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد چرا که با روند مهاجرت به شهرها و ایجاد شهرهای شلوغ ، پر جمعیت و پر از آلودگی های مختلف روستا به عنوان مظهر طبیعت و پاکی که حس نوستالژیک بشررا زنده می سازدو برای انسان شهرنشین خسته و درمانده از تکنولوژی و پیامدهای زندگی شهری مفری برای نجات می باشد. از گردشگری روستایی به عنوان پسا گردشگری نامبرده می شود که به عنوان مردمی ترین شکل گردشگری مطرح می باشد. روستا به طور ذاتی واجد جاذبه های طبیعی زیادی می باشد اما می توان با استفاده از انرژی های تجدید پذیر در روستاها بر این جاذبه ها افزود. محیط پاک روستا با انرژی های فسیلی در تضاد می باشد و از آنجایی که حفظ محیط زیست و گردش مسئولانه در طبیعت ذات این نوع توریسم را تشکیل می دهد لذا استفاده از انرژی های پاک و تجدیدپذیر ضمن برخورداری از آثار مثبت گردشگری روستایی از تهدید نمودن محیط پاک روستا جلوگیری می نماید. در این مقاله به روش توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی به تبیین موضوع پرداخته شده است.
کلمات کلیدی:گردشگری، گردشگری روستایی، انرژی های نو.
مقدمه:
گردشگری روستایی از شاخه های پر اهمیت و مهم گردشگری می باشد که نقش حیاتی در توسعه پایدار اجتماعات محلی در سطح روستاها بر عهده دارد. امروزه از گردشگری به عنوان متنوع ترین صنعت در دنیا به عنوان سیاست و ابزاری برای توسعه روستایی نام برده می شود. توجه به مقوله گردشگری روستایی از دهه 1950 گسترش یافته است. دو جنبه جهانی اهمیت گردشگری روستایی در فعالیت گسترده و نقش آن در توسعه سیاستهای منطقه ای می باشد. در تعریف جامعی گردشگری روستایی به کلیه فعالیتها و خدماتی گفته می شود که به وسیله کشاورزان، مردم روستا ها و حواشی برای تفریح، استراحت و اوقات فراغت گردشگران صورت می پذیرد که شامل خدمات مختلف نظیر اسکان، پذیرایی، امکانات و وسایل سرگرمی، تفریح، بر پایی جشنها، تولید و فروش صنایع دستی می باشند. امروزه از گردشگری روستایی به عنوان ابزاری برای برای توسعه پایدار و حفاظت از منابع طبیعی روستاها نام برده می شود که عنصر اساسی جهت حرکت به سوی احیا و بازسازی مناطق روستایی را در خود دارد. رشد و توسعه گردشگری روستایی در سالهای اخیر چنان چشمگیر می باشد که تنها کشور چین 23 میلیارد دلار از گردشگری روستایی درآمد کسب نموده است.
انرژی های نو:
بطور کلی 4 نوع انرژی وجود دارد که عبارتند از:
1 - آلوده کننده و تجدید ناپذیر
2 - آلوده کننده و تجدید پذیر
3 - بدون آلودگی و تجدید ناپذیر
4 - بدون آلودگی و تجدید پذیر
انرژی های نو و جایگزین به انرژی هایی گفته می شود که بر خلاف انرژی های رایج که منشا فسیلی ندارند و از پدیده های رایج و متداول طبیعی نظیر باد، آب ، نور خورشید، کره زمین، انرژی جهت به کار انداختن و تبدیل انرژی و آسانتر نمودن امور بهره می گیرد. وجه تمایز و امتیاز اساسی انرژی جایگزین به انرژی های فسیلی:
1 - تجدید پذیر بودن و عدم محدودیت زمانی مصرف آن
2 - عدم ایجاد آلودگی زیست محیطی
در حال حاضر هر ساعت 1 میلیون سوخت فسیلی در جهان مصرف می شود که حاصل آن باران های اسیدی مخرب و گرمای روز افزون کره زمین می باشد. منابع تهیه انرژی های تجدیدپذیر کاملا بدون کربن می باشد .در حال حاضر از 3 نوع انرژی های تجدیدپذیر بهره گرفته می شود که عبارتند از:
1 - انرژی باد
2 - انرژی خورشیدی
3 - انرژی زمین گرمایی
انرژی باد:
باد مقدار زیادی انرژی جنبشی در خود دارد که با مهار آن می توان برق تولید کرد. برای تولید برق پایه از توربین های بادی بهره گرفت که در دو نوع با محوریت افقی و عمودی ساخته می شود. انرژی باد از سالم ترین روشهای تولید انرژی که هیچ آسیبی به طبیعت و محیط زیست وارد نمی سازد. استفاده از انرژی باد از زمانهای قدیم برای به حرکت درآمدن قایق ها و کشتی و آسیاب کردن غلات مورد استفاده بوده است. امید می رود با توجه به مزایای عمده این انرژی در تمامی نقاط جهان با ایجاد مزرعه های بادی 1:5 برق جهان را در آینده از باد بدست آورد.
انرژی خورشیدی:
