بخشی از مقاله
چکیده:
سازمانهاي آینده باید به خواسته هاي متغیر مشتریان خود و نیز دیگر جنبه هاي ریسکهاي داخلی و خارجی سازمان پاسخ دهند. این امر در صورتی ممکن است که سازمان به خوبی براي مقابله موفقیت آمیز با چالش هاي تحمیلی از سوي رقابت فزاینده بازار مسلح شده باشد. همچنین سازمان پذیرفته و درك کرده باشد که رقابت در برابر نیروهاي جدید مستلزم استفاده اثر بخش سازمان از کلیه منابع است. بنابراین بایستی این منابع یکپارچه و متمرکز بر چگونگی پشتیبانی از استراتژي رقابتی سازمان باشند.
در این تحقیق سازمان هاي مجازي شبکه اي - قبش - و همچنین ابزارهاي قبش را براي واکنش سریع به ریسکهاي پروژه معرفی می نماییم: قهح، بلغو قله. سپس ثابت می کنیم سازمانهاي مجازي شبکه اي ساختار بهینه سازمانی براي واکنش سریع به ریسکهاي پروژه در سازمانهاي مدیریت پروژه هستند. بعد از آن شرح می دهیم چگونه واکنش سریع به ریسکهاي پروژه یک پیشنیاز براي سازمانهاي واکنش سریع مدیریت پروژه خواهد بود. در پایان یک مدل فرضی براي انتقال سازمان مدیریت پروژه به سازمان واکنش سریع با بکارگیري سازمانهاي مجازي شبکه اي براي واکنش سریع به ریسکهاي پروژه پیشنهاد گردیده است. این تحقیق متمرکز بر صنایع مدیریت پروژه تولید انرژي متمرکز بوده لیکن متدولوژیها و مدلها براي سایر صنایع نیز کاربرد دارند.
-1 مقدمه:
در محیط جدید امروز، مدیران چه در سازمانهاي خدماتی و یا تولیدي بایستی قادر باشند طراحی پیچیده، برنامه زیري و عملیات کنترل را مدیریت و به عهده بگیرند. علاوه بر این بایستی آنها بتوانند با تفکر استراتژیک و دانستن چرایی و زمان انجام کاري و نه فقط چگونگی آن به تصمیم سازي بپردازند. هرمدیریتی بایستی تاثیر عملیات و فرایندها را بر استراتژي سازمان، دیگر عناصر زنجیره ارزش و چگونگی یکپارچه سازي مؤثر عملیات ها را در کلیه سازمان درك نموده باشد. همچنین هر مدیر بایستی بتواند ابزار ها و تکنیکهاي کیفی موجود را بکار برد.
سازمانها به شکلی فزاینده بر کسب و کار اصلی خود تمرکز نموده و با ایجاد شریکانی از سازمانهاي دیگر رقابت و واکنش پذیري خود را افزایش می دهند. به تدریج زنجیره هاي ارزش خطی شرکتها، شبکه هاي مجازي سازمان را تشکیل می دهند. در نتیجه شبکه هاي سازمانی می توانند محصولات و خدمات گسترده تري را ارائه نموده و در کل شبکه، به عنوان یک شبکه با ارزش افزوده براي محصول یا خدمات تلقی می گردد.
به کمک تکنولوژي اطلاعات و امکان بهبود ارتباطات و کسب و کار بین سازمانها افزایش می آید. همچنین مشارکت اطلاعات براي استفاده سازمان و نیز شرکاء محیط پویاي کسب و کار را بیش از پیش شفاف سازي می نماید. لذا از نقطه نظر سازمانها سرمایه گذاري در ایجاد شبکه هاي سازمانی و بهبود ارتباطات بین شرکاء تجاري به منظور فراهم آوردن جریان اثر بخش دانش داخلی سازمان و نیز ما بین سازمانهاي شبکه ارزش آفرین خواهد بود.
هدف از این تحقیق شرح چگونگی بهینه بودن ساختار سازمانهاي مجازي شبکه اي براي باسخگویی سریع به ریسکهاي پروژه در سازمانهاي مدیریت پروژه است .همچنین ایده تحقیق شرح سازمانهاي مجازي شبکه اي - قبش - 1 و ابزارهاي آن - قهحل، بلغ3و قلهخ - براي رویکرد کنترل و مدیریت مزیتهاي نهفته در فرصتها و همچنین کاهش ضرر هاي ناشی از تهدیدها است . ابتدا به شرح خلاصه اي از مفهوم سازمانهاي مجازي شبکه اي پرداخته و سپس مدیریت زنجیره تامین ،برنامه ریزي منابع سازمان ومدیریت روابط با مشتریان را به عنوان ابزارهاي اصلی این ساختار سازمانی براي واکنش سریع به ریسکهاي پروژه در سازمانهاي مدیریت پروژه مورد بررسی قرار می دهیم.
سپس نشان می دهیم چگونه قبش ساختار سازمانی بهینه براي واکنش سریع به ریسکهاي پروژه و آن نیز یک پیشنیاز براي سازمانهاي واکنش سریع مدیریت پروژه است. به عنوان آخرین نکته، یک مدل فرضی براي انتقال سازمان مدیریت پروژه به سازمان واکنش سریع با بکار گیري سازمانهاي مجازي شبکه اي براي واکنش سریع به ریسکهاي پروژه ارائه گردیده است. تحقیق حاضر با تمرکز بر صنایع مدیریت پروژه تولید انرژي انجام شده لیکن متدولوژیهاو مدلها قابل کاربرد در سایر صنایع نیز هستند.
-2 سازمانهاي مجازي شبکه اي: ش
امروزه کسب و کار شدت یافته و سازمانها بایستی سخت تر از گذشته براي رسیده به موفقیت تلاش کنند. سازمانها بایستی بر محدوده هاي اصلی کسب و کار خود تمرکز نموده و استراتژیهاي متفاوتی را از رقباي خود به منظور بهبود رقابت پذیري و پاسخگویی سریع بکار برند. به عبارتی در حال حاضر سازمانها در حال تغیر شکل از کسب و کار هاي جهانی تولیدي و محصول گرا به فعالیت هاي پروژه گرا و بهینه سازي زنجیره ارزش هستند.
سؤال اصلی این است که چگونه می توان بر محدوده هاي خاصی از کسب و کار تمرکز نمود. تامین کنندگان، تولید کنندگان، توزیع کنندگان، خرد فروشان و سازمانهاي خدماتی به این نتیجه رسیده اند که آنها باید یا فعالیت ها و تاکنیکهایشان را تغییر دهند و یا توسط دیگر رقباي نوآور یا شبکه هاي تامین از صحنه رقابت حذف شوند..[2] سازمانها با تمرکز بر شایستگی هاي اصلی خود قوي تر و از نظر استراتژیکی شرکاي شبکه اي جذابتري به نظر خواهند رسید.یک سازمان می تواند رقابت پذیري اصلی خود را با شرکاي شبکه افزایش دهد، لیکن نمی تواند کسب و کار خود را بر این اساس بنا کند..[3] کنترل و مدیریت شبکه ها مستلزم مدیریت شبکه است.
در کسب و کار امروز سازمانها شبکه هایی را براي عرضه مواد اولیه، تولید یا خدمات، انبار و توزیع محصولات، تحویل محصولات و خدمات به مشتریان و مصرف کنندگان تشکل داده اند.[2] زنجیره تامین شبکه اي از سازمانها است که در فرآیندها و فعالیت هاي مختلف ارزش آفرین به شکل محصولات و خدمات براي مصرف کنندگان و یا مشتریان نهایی درگیر هستند.[4] مدیریت زنجیرة تامین نام دیگري براي فعالیتهاي مدیریتی زنجیره هاي تامین است.
