بخشی از مقاله
چکیده:
صنعت گردشگری با ویژگی های خاص خود، صنعتی پویا با آینده ای روشن تلقی میشود. سرمایهگذاری در این صنعت در تمام کشورهای دارای جاذبه های جهانگردی روبه افزایش است. امروزه جذب گردشگران خارجی به رقابتی فزاینده در بین نهادهای درگیر در صنعت گردشگری تبدیل شده است. زیرا این صنعت نه تنها در پیشبرد اقتصاد ملی و درآمدهای ارزی نقش دارد بلکه صنعتی است پاکیزه و عاری از آلودگی و در عین حال ایجادکننده مشاغل جدید .
گردشگری برای کشورهای دارای جاذبههای جهانگردی نظیر ایران می تواند به مهم ترین منبع کسب درآمد ارزی تبدیل شود. در این بین گرشگری سلامت به عنوان یکی از ابعاد گردشگری ،به توسعه پایدار و پویایی اقتصاد کشور کمک می کند. همچنین گردشگری سلامت یک استراتژی ملی در راستای افزایش در آمد و نیز یک بازوی امنیت ملی است.
در این ارتباط ضرورت همگامی با تغییرات پرشتاب و فزاینده جهان شمول، مسئولان ما را بر آن وا میدارد که در شرایط فراگیر و رقابت کنونی دست به اقدامات منطقی و مناسب، از جمله تدوین استراتژی صنعت گردشگری و تخصیص فضایی منابع بزنند تا در عرصه تحولات جهانی از حالت انفعالی بیرون آمده و با رشد مطلوب و توسعه فراگیر، شالوده جامعه ای فراگیر و توانگر را پیریزی نماید. از اینرو در این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای وبا استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به شناسایی فضاهای گردشگری در ایران با تاکید بر گردشگری سلامت پرداخته شده است.
مقدمه:
گرشگری سلامت ،سفری سازمان یافته از محیط زندگی فرد به اماکن دیگر است به منظور حفظ بهبود و دستیابی مجدد به سلامت جسمی و روحی فرد صورت می پذیرد.گردشگری سلامت شامل گردشگری پزشکی،گردشگری صحت و گردشگری پیشگیرانه است
بازار گردشگری سلامت به عنوان یکی از صنایع درآمد زا و رقابتی در دنیا مطرح شده و از حوزه های نوین گردشگری پیشرفته است.در سطح کلان ،دولت ها علاقمند به بهره مندی از مزایای اقتصادی ناشی از این صنعت هستند.رقابت فزاینده ای میان کشور های مختلف به ویژه کشورهای در حال توسعه آسیایی برای جذب گردشگران سلامت آغاز شده است
ایران نیز در افق 1400 ،یکی از قطب های اصلی گردشگری سلامت در منطقه خواهد شد و از رهگذر آن نه تنها از خروج ارز جلوگیری می شود ،بلکه درآمد ارزی قابل توجهی نصیب ایران خواهد شد.ایران با عنایت به مزیت های خود در گردشگری سلامت از جمله هزینه پایین ،کیفیت بالای خدمات سلامت،پزشکان صلاحیت دار و دارا بودن جاذبه های طبیعی فراوان ،تصمیم دارد از این مزیت استفاده نماید
گردشگری سلامت از دیرباز به اشکال مختلفی در سطح جهان وجود داشته و شروع آن را به یونان و روم باستان مرتبط میدانند. در این دورههای تاریخی افرادی که دارای بیماریهایی مانند روماتیسم، مشکلات تنفسی، پوستی و… بودند با مسافرت به چشمههای طبیعی و یا مناطق خاص آب و هوایی متوجه بهبود در وضعیت خود میشدند و این مساله موجب افزایش مسافرت به این مناطق میشد.
روند تاریخی رشد صنعت گردشگری سلامت، از دوران بعد از عصر سنگ تاکنون ادامه داشتهاست. البته این صنعت در ایران نیز تاریخچهای طولانی دارد. ابوعلی سینا تقسیماتی را در مورد آبهای معدنی و اهمیت آنها داشته و در نیشابور نیز کانالکشیهایی برای انتقال چشمههای آب معدنی به نزدیکی معبد آناهیتا انجام شدهاست. در سالهای نهچندان دور افراد زیادی از کشورهای همسایه خصوصاً کشورهای حاشیهی خلیج فارس برای درمان به ایران مراجعه میکردند خصوصاً به استان فارس و شهر شیراز که دارای ارتباطات قوی فرهنگی و خدمات مناسب پزشکی با قیمت مناسب بودهاست.
مبانی نظری
گردشگری:
لغت گردشگری از کلمه tourبه معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین turn به معنای دورزدن،رفت و برگشت بین مبدأو مقصد وچرخش داردکه از یونانی به اسپانیایی وفرانسه ودر نهایت به انگلیس راه یافته است.
در فرهنگ لغت لانگمن گردشگری به معنای مسافرت و تفریح برای سرگرمی معنا شده است
در فرهنگ لاروس گردشگری به معنای مسافرت برای تفریح - لذت یا رضایت - آمده است.
بنابراین در تبیین مفهوم گردشگری می توان گفت مجموعه ایی از عناصروپدیده های طبیعی وانسانی وفعالیتهای مرتبط به آنها وساختار فضایی آنها که شرایط جابه جایی وگردشگری انسانها را فراهم می آورد،صنعت گردشگری می گویند
گردشگری در محیطی صورت می گیرد که متشکل از انسان و ویژگیهای طبیعی است
