بخشی از مقاله
چکیده
موتور محرک تولید ثروت در اقتصاد هر کشور از 2 عامل کار و سرمایه تشکیل می شود و این تولید ثروت همان مفهوم ارزش افزوده در سطح اقتصاد کلان است . این مقاله به دنبال ارائه راهکاری برای پاسخ به این سوال می باشد که: ارزش افزوده متعلق به کیست و چگونه سهم هر گروه که در ایجاد ارزش افزوده مشارکت داشته اند مشخص می شود. پاسخ به این سوال در گزارشگری یکپارچه نهفته است که با منطق تفکر یکپارچه سعی دارد تا حقوق تمام ذینفعان را مدنظر قرار دهد و بر پایه این منطق با ارائه صورت گزارشگری ارزش افزوده ، نحوه ایجاد ارزش افزوده - خلق ارزش افزوده - و همچنین نحوه توزیع ارزش افزوده در بین ذینفعان تشریح می شود.
مقدمه
مفهوم ارزش افزوده، ریشه در اقتصاد کلان دارد و ابتدا در اواخر قرن هیجدهم میلادی در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت و از آن زمان به عنوان یک مقیاس برای اندازه گیری عملکرد بنگاه تجاری که به خلق ثروت در محیط صنعتی، اقتصادی و یا به طور کلی در اقتصاد ملی منجر میشود، تبدیل گردید - ثقفی، - 1392 به عبارت دیگر ارزش افزوده یک بنگاه اقتصادی، نمایانگر ثروت ایجاد شده به واسطه فعالیت های اقتصادی بنگاه می باشد و به عنوان مولفه ای که در کمک به تولید ناخالص داخلی کشور عمل می نماید، شناخته می شود.
- هالر،. - 1997 ارائه مطلوب و ساختار یافته ای از ارزش افزوده1 در صورت گزارشگری ارزش افزوده2، معیار مناسبی جهت تحقق اهداف گزارشگری بر مبنای ارزش افزوده می باشد - هالر و همکاران،. - 2014 گزارشگری یکپارچه، غالب اطلاعاتی را که هم اکنون به صورت جداگانه - گزارش مالی ، گزارش مدیریت ، گزارش اجتماعی - گزارش می شود را در یک مجموعه یکپارچه و مرتبط با یکدیگر ترکیب می کند - کمیته بین المللی گزارشگری یکپارچه ، . - 2011
ارزش افزوده و صورت گزارشگری ارزش افزوده، در بسیاری از کشور های گوناگون دنیا بدون اینکه به عنوان یک جریان اصلی و عرف ابزاری برای گزارشگری باشد، در گذشته مورد بحث بوده است - خاکی ، - 1376؛ - هالر و همکاران،. - 2014 در این مقاله، این استدلال را بیان می نماییم که صورت گزارشگری ارزش افزوده می تواند تبدیل به یکی از ابزار های کلیدی برای گزارشگری یکپارچه شود. در کنار این استدلال منطقی، یک ساختار برای صورت گزارشگری ارزش افزوده ارائه می شود، که چگونه بهترین اطلاعات مورد نیاز استفاده کنندگان داخلی و خارجی را فراهم نماید.
چارچوب مفهومی صورت گزارشگری ارزش افزوده
مفهوم گزارشگری یکپارچه
به منظور افزایش کارایی و بهبود در سودمندی گزارشگری شرکت ، مفهوم گزارشگری یکپارچه در نهادهای آکادمیک و حرفه ای مورد بررسی قرار گرفته است. این موضوع تا حد زیادی تحت تاثیر انجمن بین المللی گزارشگری یکپارچه - IIRC - 3 و فعالیت های آنان تا انتهای سال 2013 قرار گرفته است. در این چارچوب بر " مفاهیم بنیادی"، " اصول راهنما " و "محتوای عناصر تشکیل دهنده" تمرکز شده و موضوعاتی درباره آماده کردن و ارائه نمودن چنین گزارشی را مورد بررسی قرار داده است.
مفهوم گزارشگری یکپارچه پاسخی است به چالش هایی که شرکت ها در خلق ارزش دارند و همچنین واکنش به تقاضای استفاده کنندگان از گزارش های شرکت برای دریافت اطلاعات سودمند برای تصمیم گیری در ارتباط با توانایی بالقوه شرکت برای خلق ارزش در آینده و مشاهده نحوه توزیع ارزش افزوده در بین تمام گروه های ذینفع می باشد.
به عبارت دیگر مفهوم گزارشگری یکپارچه ، ترکیب منطقی دو شاخه4 گزارشگری شرکت است که در طی چند دهه اخیر بسط و توسعه یافته است - هالر و همکاران،. - 2014 در یک طرف سرمایه گذاران هستند که درخواست اطلاعات مرتبط بیشتری را دارند تا به آنها اجازه دهد بتوانند توسعه اقتصادی آتی شرکت و در نتیجه آن، ارزش شرکت را مورد ارزیابی قرار دهند.
در طرف دیگر، خواست و اراده مدیریت شرکت برای پاسخ به این انتظار ذینفعان وجود دارد که مرتبط با مسئولیت اجتماعی آنها می باشد و نیازمند این است تا مفهوم پایداری اجتماعی5 را در استراتژی ها، تصمیمات و فعالیت های شرکت دخیل نمایند، که اثری فزاینده و رو به رشد بر موفقیت آتی شرکت دارد - پورتر و همکاران، . - 2011 تا به امروز این دو شاخه به صورت مستقل از یکدیگر بسط و توسعه یافته اند و این منجر به افزایش در افشا گزارش های مالی، مدیریت و مسئولیت اجتماعی - پایداری - گردیده است - لیگترینگن، - 2012 که منتهی به حجم بالایی از اطلاعات می شود که در مخزن هایی ارائه می شوند که دارای ارتباط با یکدیگر نمی باشند.
در حال حاضر شرکت ها در کنار مد نظر قرار دادن این فاکتورها - گزارش های مالی، مدیریتی، اجتماعی - واثرات آنها، باید در قالب گزارش یکپارچه این فاکتورها و اثرات آنها را نیز نمایش دهند - هاپوود و همکاران، . - 2010 در دهه اخیر در نظر گرفتن ایده همگرایی بین گزارش های مالی و پایداری - مسئولیت اجتماعی - ، توسط شرکت ها آغاز گردیده است. به علاوه تعدادی از تحقیقات در حوزه های آکادمیک و حرفه ای - همچون آیفک - به طرز روز افزونی ضرورت یکپارچگی اطلاعات مالی و غیر مالی در گزارشات، فرایند ها و تصمیمات را به منظور توضیح شاخص های کلیدی عملکرد و عوامل استراتژیک که به عنوان محرک برای ارزش شرکت هستند، بیان داشته اند.
