بخشی از مقاله
چکیده :
ازدواج و تشکیل خانواده و صیانت و تحکیم آن از مهمترین اندیشه های زیر بنایی فرهنگ اسلامی قلمداد می شود . بالا بودن آمار طلاق در جامعه نشان از فقدان فرهنگ درست در زندگی و نفوذ سبک زندگی غربی در خانواده است که این فقدان در اثر شیوه رفتاری نادرست بین زوجین شکل گرفته است و از باورهای اخلاقی که باعث جبران رفتارهای نادرست شود تاثیر عفو و گذشت در روابط زوجین و تشکیلات خانواده است که از اثرات مهم آن، تاثیرات فردی و اجتماعی مورد تاکید قرار گرفته است.
مقدمه
بنیان خانواده از مهم ترین و اساسی ترین مسائل زندگی است که برای حفظ بنیان آن باید تلاش کرد و راه های صیانت و حفظ این کانون مهم را بررسی کرد . دین اسلام تشکیل خانواده و تلاش برای ایفای صحیح وظایف زن و مرد و استحکام بنیان خانواده را مورد توجه و تاکید قرار داده است تا جایی که پیامبر اسلام - ص - می فرمایند : ما بنی فی الاسلام احب الی ا... من التزویج . در اسلام هیچ بنایی نزد خدا محبوب تر از بنیان ازدواج - خانواده - نیست. پیشرفت و موفقیت و برتری از آن ملت هایی خواهد بود که در آن ها خانواده اساس محکمتری داشته باشد .
عفو و بخشش مهمترین عنصر پایدار سازی ارتباطات فردی ، خانوادگی و اجتماعی است و عامل سلامتی روح و روان در فرد و جامعه خواهد بود. در اندیشه اسلامی رابطه خداوند با موجودات بر اساس رحمت، محبت، گذشت و بر بنیان ربوبیت استوار گشته و ارتباط افراد جامعه با همدیگر بر پیوند نا گسستنی اخوت بنا نهاده شده است. نقطه عطف این پیوند در روابط فرد با خانواده و جامعه موضوع عفو و بخشش است که نتیجه آن مودت، صلح، صمیمیت، آرامش، سلامتی روح و روان، امنیت، رشد فرد و جامعه، تعالی روح، عزت و وحدت در اجتماع بشر خواهد بود.
با توجه به تاکیدات دین مبین اسلام و تاکیدات اخلاقی و سفارشهای کتاب مقدس قرآن و روایات گران قدر ائمه معصومین برای تشکیل ، تحکیم و تعالی خانواده بیش از جوانب دیگر حیات بشری است تمام دستورات اسلام حاکی از تحکیم بنیان خانواده است. انقطاع از این موضوع - گذشت وعفو - باعث دشمنی، کینه، بغض، حسد، ارتکاب جرم، نفاق، ناامنی، عدم آرامش و آسایش که همگی نتایج عدم بخشش و گذشت فرد، خانواده و جامعه خواهد بود و آدمی در عوض رشد و تعالی مکارم اخلاقی در ورطه و مرداب رذائل اخلاقی گرفتار خواهد شد. جامعه رشد یافته از نظر فرهنگی و اجتماعی جامعه ایست که در آن افراد ، اندیشه ها و سلیقه های مختلف یکدیگر را تحمل کرده و از کنار برخورد های سفیهانه، بی خردانه با اخلاق کریمانه عبور کنند و با عفو و بخشش کینه ها را به محبت و همدلی و وحدت مبدل سازند .
عفو و بخشش به عنوان والاترین صفت مکارم اخلاق در سخن آغازین وحی یعنی بسم االله الرحمن الرحیم آمده است. عامل تقویت روح و روان، تزکیه نفس و تقوی، تجلی عزت و کرامت، عصاره صبر و حلم، تعالی جایگاه شخصیتی انسان، پایداری نظم و قوام خانواده، آموزش و تربیت و ... می باشد. تزاید زرق و روزی ، سلامتی روان و جسم ، رمز امر به معروف و نهی از منکر، انفاق گفتاری و رفتاری، مبدل دشمنی به دوستی ها، ضامن وحدت، امنیت و رشد جامعه، قبولی در آزمون الهی، مایه رحمت و آمرزش، یاری خداوند، امید و نشاط در زندگی، دوری از کبر و خود پسندی، حرکت در مسیر اعتدال و عدالت، مطیع امر پروردگار که همه عوامل مایه سعادت در دنیا و آخرت خواهد بود
