بخشی از مقاله
چکیده
فیلمها و پوشش های خوراکی از لایههای نازک مواد غذایی تهیه شده است ، که نقش مهمی در محافظت، توزیع ، عرضه و جذب مشتری ایفا میکنند. بعضی از نقشهای این نوع فیلمها، محافظت محصول از آسیب مکانیکی، شیمیایی و جلوگیری از فعالیت های میکروبیولوژیکی است.
کاربرد آنها در نگهداری و تهیه غذا و همچنین محصولاتی که فساد زیادی دارند مانند محصولات باغبانی، برمبنای بعضی از خصوصیات ویژه مانند هزینه، قابلیت استفاده، ویژگیهای کاربردی، خصوصیات مکانیکی - انعطافپذیری و کشش - ، ویژگیهای نوری - روشنایی و تاری - ، جلوگیری از ورود گازها، مقاومت ساختاری در برابر آب و جانداران ریز است.
در این زمینه کاری، آخرین پیشرفتها در ترکیب آنها - پلیمر برای به کار بردن در ماتریکس ساختاری - ، از جمله ذرات نانو و ویژگیها و همینطور گرایش به تحقیقات در مورد کاربرد مختلف آنها، از جمله کاهش مصرف در محصولات پرچرب، کاربرد آنها در ترکیب با ترکیبات بیواکتیو که عملکرد بیشتری به ماده غذایی و ماندگاری محصولات فاسدشدنی میافزاید، در این مقاله مورد بررسی قرار میگیرد.
مقدمه
به طور کلی، تفاوت اصلی بین پوشش و فیلم آن است که پوشش خوراکی - EC - به شکل مایع در غذا مورد استفاده قرار میگیرد و معمولا با غوطهور کردن محصول در مواد ترکیبی مایع که با ماتریکس ساختاری تشکیل میشود - کربوهیدرات، پروتئین، لیپید یا ترکیب چند گانه - صورت میگیرد در حالی که فیلم خوراکی - EF - نخست به صورت ورقههای جامد در میآید و سپس به صورت بسته بندی در مواد غذایی به کار میرود
پوشش - بسته بندی، کاغذ بسته بندی یا روکش - نقش مهمی در محافظت، توزیع و بازاریابی مواد غذایی ایفا میکند. بعضی از موارد مصرف آن، محافظت از محصول از آسیب مکانیکی، فیزیکی، شیمیایی و فعالیتهای میکروبیولوژیکی است. محققان، اهمیت ارزیابی ماتریکس انجام شده بر روی لایههای خوراکی به منظور ارزیابی پارامترهای مختلف مانند ویژگیهای مکانیکی، نوری و ضد میکروبی را شناسایی کردهاند، چون این پوشش اتمسفر متعادل - MC - مقاوم در برابر انتقال گاز K - ، - K ایجاد کرده و مانعی برای انتقال ترکیبات معطر میشود
فناوری بستهبندی استاندارد را میتوان با ترکیب محصول EF و EC بهبود بخشید. در یک بررسی درمورد EC ؛ نشاسته ذرت ترکیب شده با گلیسرول به عنوان یک نرم کننده و به کار رفته در کلم بروکسل Brassica oleracea L. - ، جوانه دار - ، جوانه های آغشته به محلول شده در سینی های پلی استری ذخیره که با روکش پلی وینیل کلرید - PVC - پوشانده شدند، تا پارامترهای مربوط به عوامل مختلف مانند کاهش وزن، استحکام، رنگ سطح غذا، پذیرش تجاری و کیفیت مواد غذایی محافظت شود و مورد بررسی قرار گیرد، بر این اساس محتوای اسیدآسکوربیک و فعالیت آنتی اکسیدان طی 42 روز ذخیره در دمای صفر درجه سانتیگراد ثابت باقی ماند.
در این مقاله، گرایش به لایهها و پوشش های خوراکی با تاکید بر کاربرد در زنجیره مواد غذایی باغبانی و تاثیر آن بر محصولات دارای حداقل فرآوری و تازه مورد بررسی قرار گرفتهاند. علاوه بر این، بعضی از بیوپلیمرهای به کار رفته در توسعه EC وEF بیانگر اهمیت بهینه سازی آن ها در ارتباط با پارامترهای مختلف مانند ویژگیهای مکانیکی، پایداری میکروبیولوژیکی و توانایی آنها در ارتباط با ترکیبات و افزودنیهای مختلف دیگر که ویژگی حساسیتی آنها را در سبزیجات و میوههای فرآوری شده بهبود میبخشد، مورد بررسی قرار گرفتند
ماتریکس ساختاری: کربوهیدرات ها، پروتئین ها و لیپید ها
لایهها و پوششهای خوراکی معمولا بر اساس مواد ساختاری خود دسته بندی میشوند. به این شکل لایه ها و پوشش ها برمبنای پروتئینها، لیپیدها ، پلی ساکاریدها یا مخلوط آنها هستند. برای مثال، یک لایهی مخلوط میتواند شامل لیپید و هیدروکلوئید ترکیب شده برای تشکیل یک یا دو لایه یا یک دسته باشد. در چند بررسی اخیر، تولید روکشهای خوراکی با ترکیب پلی ساکاریدهای مختلف، پروتئینها و لیپید ها ، با هدف بهره برداری از امتیاز ویژگیهای هر ترکیب و همکاری بین آن ها در نظر گرفته میشود
ویژگیهای پوششی و مکانیکی این روکشها نه تنها بستگی به ترکیبات به کار رفته در ماتریکس پلیمری دارد، بلکه به سازگاری آنها نیز بستگی دارد. مواد مختلفی را میتوان در در ماتریکس ساختاری EC وEF به کار برد شامل کربوکسی متیل سلولز، پروتئین شیر، مشتقات پروتئین شیر با موم و اسیدهای چرب، صمغ گوار، اتیل سلولز، صمغ کهور، ژلاتین با گلیسرول، سوربیتول و ساکارز، ژلاتین پروتئین شیر پر شده با ترانس گلوتامین، پکتین، نشاسته ذرت پیش از ژلاتینه شدن، گلوتن گندم، آلژینات سدیم در پکتین پر شده با ،HPMCبا اسیدهای چرب.
