بخشی از مقاله
چکیده
شیستوزوما رفلکسوس بیماری ای می باشد که باعث تغییر و نقصان در محوطه ی بطنی حیوان میشود که این نقصان همراه با مشکلات اسکلتی و مشکلات زایمانی می باشد. این بیماری در گوساله شایع ترین نقص ساختاری جنینی شناخته شده است. بیماری شیستوزوما رفلکسوس، در گوسفند و بز بسیار نادر می باشد و گزارشات کمی به ثبت رسیده است. مشخصه ی این سندروم مادرزادی به صورت بیرون ریختن محتویات از سینه و شکم بره ها - شیستوزوما - و برعکس شدن ستون فقرات - رفلکسوس - می باشد. شیستوزومیازیس در گونه های زیادی از حیوانات دچار نقصان میکند.
در حالی که رفلکسوس در گونه های کمی تظاهر میاید. کیس ارجاعی بره ی متولد شده از شکم اول یکی از گوسفندان یک گله می باشد. که پس از معاینه و تایید شیستوزوما و عدم توانایی در خروج جنین، تصمیم به جراحی سزارین گرفته شد. برای پیشگیری از این بیماری میبایست از جفتگیری های تکراری جلوگیری به عمل آورد و اجازه ی جفتگیری با دامی که این نقصان را ایجاد کرده است، داده نشود.
مقدمه
شیستوزوما رفلکسوس بیماری ای می باشد که باعث تغییر و نقصان در محوطه ی بطنی حیوان میشود که این نقصان همراه با مشکلات اسکلتی و مشکلات زایمانی می باشد. گزارشات زیادی درگوساله،در مورد این بیماری به ثبت رسیده است - - 10 اما در گوسفند و بز به صورت نادر رخ میدهد. - - 3,8,11 .در موارد گوسفند و بز گزارشاتی که ثبت شده اند، نشان دهنده ی وجود وارونگی در ستون فقرات و بیرون زدگی احشا میباشند - . - 7 گزارشات نقصان های مادرزادی گوسفند، در سراسر دنیا نسبت به چیزی که در کار بالین به طور معمول روزانه مشاهده میشود، خیلی کمتر است.
به صورتی که در گوسفند نقصان های مادرزادی بسیار زیاد می باشد اما چیز زیادی به صورت مستند وجود ندارد. این بدین معنی است که موارد تک گیر نقصان های مادرزادی در گوسفندان به ثبت نمی رسد - . - 4 این بیماری در گوساله شایع ترین نقص ساختاری جنینی شناخته شده است. در این بیماری جنین به دو وضعیت وارد کانال زایمانی خواهد شد، یکی احشا از لبه ی فرج بیرون زده است، یا اینکه اندام های حرکتی و سر در واژن قرار گرفته و اتصال آنها به تنه ی غیر طبیعی لمس می شود. موارد شیستوزوما به صورت انفرادی در بسیاری از نژادها بروز میکند و حتی گاهی به صورت دوقلو با یک جنین طبیعی دیده می شود.
- 3 - جنین شیستوزوما احتمال دارد در زمان تولد زنده باشد که در این صورت به ندرت مسبب زایمان های طولانی هستند. در این حالت بهترین برخورد درمانی انجام فتوتومی می باشد هر چند برخی دامپزشکان ترجیح میدهند عمل سزارین را انجام دهند. گرچه قبل از عمل سزارین و فتوتومی در صورتی که اندازه ی جنین برای قطر کانال زایمان مناسب باشد میتوان کری را به جنین متصل کرد و برایکشیدن با نیروی متعادل به همراه لغزنده سازی کافی اقدام نمود. البته در زمان انجام این عملیات، باید توجه ویژه ای به احتمال بروز صدمه به کانال زایمانی توسط برجستگی های استخوانی جنین داشته باشیم.
بدین ترتیب به زور های زایمانی کمک می شود و زایمان طبیعی ممکن است که میسر گردد . - 10 - که در صورت زنده بودن جنین آنگاه می توان با در اختیار گرفتن قلب و پاره کردن سرخرگ های اصلی، به زندگی گوساله پایان داد. اگر قرار است که هیستروتومی انجام شود، شکاف های شکم و رحم باید طولانی تر از اندازه ی معمول در نظر گرفته شود و برای جلوگیری از پارگی شدید رحم، اعمال نهایت دقت در زمان دستکاری جنین از طریق رحم ضروری می باشد.
عملیات مذکور ممکن است به وسیله ی تاثیر لغزنده کنندگی باقی مانده ی مایع آمنیوتیک تسهیل شود. در صورت نبودن مایع آمنیوتیک می توان از لوبریکنت استفاده کرد که می تواند بسیار کمک کننده برای خروج جنین باشد. پس از عمل، پیش آگهی معمولا خوب می باشد اما برای پیشگیری نباید میش، با همان قوچ قبلی جفتگیری کنند.
مواد و روش کار
کیس ارجاعی بره ی متولد شده از شکم اول یکی از گوسفندان یک گله می باشد که به گفته ی صاحب دام، زورهای پیاپی، عدم توانایی در زایمان و حجم قرمز رنگی را ، به صورت اویزان از واژن گوسفند مشاهده میکند. پس از ارجاع گوسفند به کلینیک، حال عمومی آن مساعد بود و سیستم تنفس و مخاطات و دمای بدن و ضربان قلب طبیعی بود و پس از مشاهده ی واژن گوسفند، کبد و کلیه و مقداری از روده های جنین از واژن مادر آویزان بود.
گرچه در ابتدا با اندام های مادر قابل اشتباه بود و با پارگی رحم اشتباه گرفته شد. پس از معاینه ی واژن و توشه واجینال، جنین درون رحم به صورت بدشکلی، قابل لمس بود. بعد از مشاهده ی ناتوانی در زایمان گوسفند، به دلیل کوچک بودن کانال زایمانی، تصمیم به عمل سزارین گرفته شد. پس از دادن بی حسی به صورت ال وارونه از ناحیه ی تهی گاه شروع به عمل سزارین شد و جنین به صورت ناقص الخلقه از رحم به صورت مرده خارج گردید.
پس از انجام عمل برای مادر به مدت سه روز دگزامتازون و آمپی سیلین به صورت عضلانی تجویز گردید. جنین مورد نظر در ناحیه ی محوطه ی بطنی کاملا باز شده و روده ها به بیرون از بدن ریخته شده بودند و همینطور روده ها طبق تصویر ذیل اختناق یافته و پرخون قابل ردیابی بود: - شکل شمار ه ی 1و. - 2بعد از مشاهده ی جنین به صورت مشخصات فوق، شیستوزوما مورد تایید قرار گرفت.
