بخشی از مقاله
چکیده
رینگ بن، تحلیل پیشرونده و دائمی غضروف مفصلی در مفاصل بین انگشتی - PIP - اسبها همراه با تغییرات در استخوان و بافت نرم مفصل، شامل اسکلروز استخوان ساب کوندرال و تشکیل استئوفیت حاشیهای می باشد و با افزایش سن شیوع بیشتری دارد ضعف ساختاری - بخلق کوتاه - ، تحمل وزن بیش از حد به علت آسیب اندام جلویی یا خلفی مقابل، ضایعات کیستیک ساب کندرال یا استئوکندروزیس، فعالیتهای ورزشی که نیاز به توقف سریع و چرخش سخت داشته باشند، اسب را مستعدد این عارضه می کنند. این عارضه بایستی از درد پاشنه پا، سندروم نویکولار، لنگش مزمن تفریق داده شود
در این گزارش یک راس اسب نریان کرد 9 ساله با لنگش متوسط و زخم مزمن در ناحیه خلفی بخلق پای راست مورد ویزیت قرار گرفت که با تست خمیدگی مفصل بخلق و راه بردن بر روی شیب، لنگش مذکور تشدید می شد.
ارزیابی کامل رادیوگرافی از مفصل PIP، همراه با اندام مقابل انجام گردید. در رادیولوژی استوفیت های متعدد و بزرگ در ناحیه پسترن پای راست مشهود بود. زخم مربوطه به روش درمان با پماد آنتی بیوتیک موضعی و پنی سیلین عمومی مورد درمان قرار گرفت و در خصوص رینگ بن نیز با توجه به اینکه پیش آگهی جراحی مخصوصا وقتی اندام حرکتی خلفی درگیر می شود تا حدودی نامطلوب می باشد، درمانهایی کنترل درد از جمله فنیل بوتازون و متیل پردنیزولون تجویز گردید و همچنین یک دز تزریق کورتیکواستروئید داخل مفصلی انجام گردید و کاهش حرکت و تمرین برای دام توصیه شد.
مقدمه
رینگ بن یا استئوآرتریت شدید - - OA، تحلیل یا زوال پیشرونده و دائمی غضروف مفصلی در مفاصل اینترفالژیال پروکسمال - PIP - اسبها همراه با تغییرات در استخوان و بافت نرم مفصل، شامل اسکلروز استخوان ساب کوندرال و تشکیل استئوفیت حاشیهای می باشد. استئوآرتریت یکی از شایع ترین علل لنگش اسب است و از اهمیت خاصی در اسب ها برخوردار می باشد. لنگش های ناشی از استئوآرتریت یکی از دلایل اصلی عملکرد ضعیف و کنار گذاشته شدن زود هنگام اسب های ورزشی است
این عارضه عموما در بیشتر نژادها، تمام سنین و هردو جنس نر و ماده دیده می شود و با افزایش سن شیوع بیشتری دارد. نه تنها در اسب های اهلی بلکه به طور طبیعی مفاصل اسب های وحشی نیز رخ می دهد - . - 2 علی رغم اهمیت اقتصادی زیاد این عارضه، مکانیسم پاتوفیزیولوژیکی درگیر در تخریب مفصلی در این گونه ها کاملا مشخص نیست
این که آیا OA یک بیماری تک عاملی است یا ناشی از چندین عامل که در نهایت منجر به استئوآرتریت می شوند هنوز مشخص نشده است ولی فاکتورهایی مثل ضعف ساختاری - بخلق کوتاه - ، ساختار غیر طبیعی مفاصل، استئوآرتریت اولیه درناحیه، ضربه به مفصل و غضروف، سایش بیش از حد و یا بخشی از فرایند پیری، بی حرکت شدن مفصل، نعل های نادرست، آرتریت عفونی، تحمل وزن بیش از حد انتخابی به علت آسیب اندام جلویی یا خلفی مقابل، ضایعات کیستیک ساب کندرال یا استئوکندروزیس، فعالیتهای ورزشی که نیاز به توقف سریع و چرخش سخت داشته باشند، منجر به تغییر در ترکیب، ساختار و خواص بافتی و آسیب غضروف مفصلی و التهاب مفصل شده و اسب را مستعدد این عارضه می کنند
در این مقاله به گزارش یه راس اسب مبتلا به این عارضه و روند تشخیص و درمان آن پرداخته شده است.
مواد و روش کار
گزارش مورد
یک راس اسب نریان کرد 9 ساله با لنگش متوسط و زخم مزمن در ناحیه خلفی بخلق پای راستبا شکایت لنگش و اصطلاحاً در رفتن مفصل بخلق پای راست در حین حرکت، مورد ویزیت قرار گرفت. دام مذکور در حین حرکت در بیشتر قدم های خود، پای سمت راست از ناحیه بخلق یک حالت ول شدگی یا دررفتن نشان می داد. نشانه های حیاتی دام نرمال بوده و هیچ مورد غیر طبیعی در دستگاه گوارش، تنفس، قلب و عروق، سیستم ادراری نشان نمی داد. در تاریخچه دام به پیاده روی و دواندن طولانی مدت در دشت ها و سنگلاخ های مرزی آذربایجان اشاره می شد.
تشخیص و اقدامات درمانی
با تست خمیدگی مفصل بوخلق و راه بردن بر روی شیب، لنگش اسب تشدید می شد. ارزیابی کامل رادیوگرافی از ناحیه بخلق، همراه با اندام مقابل انجام گردید. در رادیولوژی استوفیت های متعدد و بزرگ در ناحیه پسترن پای راست مشهود بود.
تصاویر شماره :1 نمای جانبی تصویر رادیوگرافی ناحیه بخلق پای راست. حضور استئوفیت های متعدد در ناحیه خلفی و قدامی استخوان پسترن و بخش قدامی مفصل پسترن
تصاویر شماره :2 نمای دورسوونترال تصویر رادیوگرافی ناحیه بخلق پای راست. حضور استئوفیت ها در ناحیه جانبی استخوان پسترن
