بخشی از مقاله
چکیده
بابزیا یک انگل خونی است که می تواند منجر به کم خونی شود.بابزیا کنیس توسط کنه قهوه ایٌ منتقل می شود و یکی از رایج ترین عفونت های پپروپلاستی است. کنه قهوه ای به شرایط آب و هوایی گرم سازگار است.همواره هشدار به مردمی که با حیوانات خانگی خود سفر میکنند وجود دارد.سگ های جوان بیشتر در معرض ابتلا به بابزیوزیس شدید هستند.
یک قلاده سگ سه ساله از نژاد چاوچاوٍ با علائم رنگ پریدگی مخاطات، بیحالی،بیاشتهایی، به مدت سه روز به بیمارستان ارجاع گردید.سگ در هنگام معاینه شروع به دفع ادرار کرد و ادرار به رنگ قرمز مشاهده شد.در تاریخچه حیوان نیز سفر به مشگینشهر استان اردبیل ذکر گردید. پس از بررسی سطح پوست یک کنه سخت بر روی پوست یافت شد.حیوان برای انجام آزمایشات سایتولوژی به بخش کلینیکالپاتولوژی فرستاده شد.گسترش خون تهیه گردید و به روش گیمسا رنگآمیزی شد و گنجیدگیهای بابزیایی درون سلولهای قرمز خون دیده شد.
در آزمایش خون اول هماتوکریت.گلبول قرمز خون و هموگلوبین سطحشان از رنج نرمال پایینتر بود. در بررسیهای بیوشیمیایی خون ASTوALP افزایش یافته و ALT نرمال دیده میشود.افزایش BUN ونرمال بودن Scr مشاهده گردید.به منظور بررسی دقیقتر ضایعات بافتی ایجاد شده حیوان به بخش رادیولوژی ارجاع گردید. یافتههای سونوگرافی شامل.1افزایش ملایم ضخامت دیوارهی مثانه و نامنظم شدن آن.2بزرگ شدن غدد لمفاوی ایلیاک و مزانتریک.3هتروژنوس شدن بافت طحال و بزگ شدن ملایم آن.تشخیص:سیستیت،لمفادنومگالی،اسپلینومگالی،اسپلینوپاتی،گاستریت و با احتمال زیاد آندومتریت.درمان حیوان صورت پذیرفت و حیوان بعد از گذشت دو هفته با اینکه به بابزیا کنیس پیچیده دچار شده بود ،توانست سلامتی خود را باز یابد.
مقدمه
بابزیا یک انگل است،که سلولهای قرمز خون را آلوده می کند و می تواند منجر به کم خونی شود. بابزیا کنیس توسط کنه قهوه ای منتقل می شود و یکی از رایج ترین عفونت های پپروپلاستی است. کنه ها از جمله انگل های اجباری هستند که با خونخواری از حیوانات مختلف باعث ایجاد کم خونی می گردند اما مهمتر از آن عواملی است که توسط آنها منتقل می گردند.
بنابراین شناسایی کنه های موجود در هر منطقه می تواند در پیشگویی پتانسیل حضور این بیماریهای منتقله اهمیت به سزایی داشته باشد کنه قهوه ای به شرایط آب و هوایی گرم سازگار است، بنابراین بیشترین عفونت از جنوب و جنوب شرقی ایالات متحده و از کالیفرنیا، به ویژه در پناهگاه های قاچاقی گزارش شده. چهار بابزیا نیز در سگها ایجاد بیماری میکند که شامل: بابزیا کنیسَ، بابزیا ووگلیُ، بابزیاروسیِ، بابزیا جیبسونیّ. بابزیا کنیس نیز همچنین در اروپا وجود دارد و توسط کنه های درماتوسنتر منتقل میشود و همواره هشدار به مردمی که با حیوانات خانگی خود سفر میکنند وجود دارد.
هیچ کدام از گونه های بابزیا که روی سگها و یا گربه ها تاثیر می گذارند، به عنوان زئونوز شناخته نمی شوند. سگ های جوان بیشتر در معرض ابتلا به بابزیوزیس شدید هستند. همچنین سگ های ماده جفتگیری نکرده نسبت به سگ های نر اخته و ماده های عقیم شده دارای ریسک ابتلا کمتری نسبت به گونه بابزیاروسی هستند. بابزیا کنیس نیز جزء بابزیاهای بزرگ بوده و بیشتر در توله سگها ایجاد عفونت میکند. بابزیوزیس در سگ ها نخست به عنوان بیماری استوایی و تحت استوایی در نظر گرفته میشد، اما به تازگی افزایش وقوع آن در مناطق معتدل دنیا نیز تشخیص داده شده است.
این بیماری در سگ سانان در نواحی مختلف دنیا چهرهی درمانگاهی متفاوتی دارد، زیرا شدت و نوع علائم بالینی و بیماریزایی با گونه و سویه ی انگل، سن و ایمنی میزبان، درجه ی پارازیتمی، نوع کنه ی ناقل و بومی بودن یا نبودن بیماری در یک منطقه تغییر می کند و براساس شدت علائم بالینی و تغییرات هماتولوژیک به اشکال فوق حاد، حاد، مزمن، تحت بالینی و آتیپیک تقسیم بندی میشود. چرخهی زندگی نیز به این صورت است که یک کنه حامل اسپوروزوئیت بابزیا کنیس به یک سگ متصل می شود و از خون آن تغذیه می کند و بسیاری از اسپوروزوئیتها را به جریان خون سگ آزاد می کند.
هر اسپوروزوئیت به یک گلبول قرمز متصل می شود و داخل سلول حرکت می کند. هنگامی که داخل گلبول قرمز قرار می گیرد، اسپوروزوئیت پوشش بیرونی خود را از دست می دهد و تقسیم می شود سپس تبدیل به یک فرم جدید میشود که به عنوان مروزوئیت شناخته شده است. درون کنه، مرووزوئیت تجدید جنسیتْ میکند، که به دنبال آن تولید مثل غیرجنسی و تولید اسپوروزوئیت های بسیاری صورت میگیرد.
این اسپوروزوئیتها در غدد بزاقی یافت میشوند و از آنجا به سگ بعدی منتقل میشوند. سگ های باردار می توانند بابزیا کنیس را به تولههای خود منتقل کنند، بنابراین توصیه می شود که ماده سگ های آلوده نباید باردار شوند. همچنین میتواند از طریق انتقال مستقیم خون و با تماس مستقیم بین سگ ها از طریق زخم ها - سگ های مبارزه - و بزاق منتقل گردد.
تظاهرات بالینی طی دوره عفونت های بابزیایی متفاوت است، از عفونت های تحت بالینی تا از کار افتادن چندین ارگان و در نهایت مرگ. علائم بالینی بابزیا کنیس، عبارتند از: کم خونی، ضعف، استفراغ، بی اشتهایی، تب، کمرنگ شدن غشاهای مخاطی و تیره رنگ شدن ادرار. ممکن است نشانه های دیگری از جمله علائم عصبی و تنفسی وجود داشته باشد. بابزیوز کنیسی که ما در این مطالعه به آن پرداختهایم جزء بابیوزهای های پیچیده َ میباشد که میزان انتقال و مرگ و میر در آن بسیار بالا است.
