بخشی از مقاله

چکیده

بیماری قفل شدن فک با دهان باز در بیمارانی رخ می دهد که معمولا تاریخچه ای مبنی بر وجود ضربه ندارند، در این بیماری به دلیل عدم توانایی حیوان در بستن دهان، حیوان قادر به غذا خوردن نمی باشد. یک گربه دو ساله نژاد پرشین با سابقه زایمان اخیر با علائم باز بودن دهان کلینیک مراجعه کرد و پس از معاینه بالینی و تهیه رادیوگراف بیماری قفل شدن فک با دهان باز - open - mouth jaw locking تایید شد. پس از تزریق داروی کتامین و میدازولام به بیمار، با باز کردن دهان و جا انداختن زائده کرونوئید به داخل کمان زایگوماتیک دهان حیوان به حالت طبیعی برگشت. حرکت بیش از حد سیمفیز فک منجر علت بیماری قفل شدن دهان بصورت باز است. این بیماری در گربه ها به ندرت دیده می شود.

مقدمه

بیماری قفل شدن فک با دهان باز1 یک بیماری نادر در گوشتخواران می باشد و در بیمارانی که تاریخچه ای از ضربه ندارند معمولا متعاقب خمیازه کشیدن، تمیز کردن خود و یا پارس کردن رخ می دهد .دفعات قفل شدن بین یکبار در ماه یا جند بار در روز متغیر است و بعد از قفل شدن فک، حیوان با پنجه ها به صورت خود چنگ می زند و یا ممکن است پوزه خود را به زمین بکشد و ریزش بزاق بدلیل باز بودن دهان و عدم توانایی حیوان در بستن دهان و بلع می باشد - . - 1 بیمار معمولا با علائم باز بودن دهان، عدم تماس دندان های فک بالا و پایین با هم، لمس برامدگی بدلیل بیرون زدن زائده کرونوئید در ناحیه خارجی کمان زایگوماتیک مراجعه می کند.

برای بررسی رادیوگراف حداقل سه نمای پشتیBشکمی، خارجی، اریب لازم است - . - 2 علائم قابل رویت در رادیوگراف شامل فاصله افتادن در فضای مفصلی، کم عمق یا صاف شدن حفره مندیبولار، ضخیم شدن زائده رتروآرتیوکلار و همچنین پرولیفراسیون پریوست استخوان متعاقب تحریک مزمن زائده کرونوئید می باشد - . - 3 اگرچه در بیشتر موارد درمان قظعی جراحی است، جا انداختن مفصل به روش غیر تهاجمی نیز در برخی موارد قابل انجام است.

تاریخچه

یک گربه ماده دو ساله نژاد پرشین با علائم باز بودن دهان به کلینیک مراجعه کرد، در تاریخچه اخذ شده هیچگونه سابقه تروما و بیماری وجود نداشت ولی حیوان یک هفته قبل از مراجعه زایمان داشته و شیروار بود. علائم بیماری بصورت ناگهانی از دو روز قبل از مراجعه ظاهر شده و شامل ریزش بزاق، قفل شدن دهان در حالت باز، کج شدن یک طرفه فک پایین و عدم تماس بین دندان های بین دو فک بالا و پایین و همچنین حیوان در ملامسه درد نداشت هر چند توانایی خوردن غذاهای جامد را نیز نداشت - تصویر. - 1 در معاینه دقیق کمان زایگوماتیک جابه جایی زائده کرونوئید قابل لمس بود. سپس بیمار به بخش رادیولوژی ارجاع داده شد و رادیوگراف از سه نمای خارجی، پشتیBشکمی و اریب گرفته شد. در بررسی رادیوگراف جابه جایی زائده کرونوئید به سمت خارج کمان زایگوماتیک مشهود بود.

درمان

درمان قفل شدن مفصل تمپرومندیبولار بدون بیهوشی امکان پذیر نیست - . - 2 بعد از بیهوش کردن بیمار با کتامین میدازولام فک تا جایی که امکان داشت باز نگه داشته شد و سپس با حداکثر فشاری که منجر به شکستگی نشود زائده کرونوئید به سمت داخل کمان زایگوماتیک جابه جا شد و بلافاصله مفصل تمپرومندیبولار در جای طبیعی خود قرار گرفته شد.

سپس بعد از اتمام تصحیح دهان به راحتی باز و بسته می شد و دیگر علامتی ناشی از در رفتگی مفصل لمس نشد. بعد از اتمام تصصیح مفصل به منظور محدود کردن حرکت دهان، فک حیوان با باند نخی ثابت شد تا از در رفتگی مجدد جلوگیری شود، البته روش محدود کردن فک در گربه ها و بخصوص در پرشین کت بدلیل کوتاه بودن پوزه حیوان، مشکل است - - 3

از این رو باند نخی که به منظور محدود کردن فک استفاده شده بود توسط حیوان غیر قابل تحمل بود و چند ساعت بعد از ریکاوری برداشته شد. لازم به ذکر است در صورت برگشت قفل شدگی نیاز به جراحی است - روش جراحی در بحث به تفصیل توضیح داده خواهد شد - ، در این کیس بدلیل عدم در رفتگی مجدد نیاز به انجام جراحی نشد. بعد از درمان به صاحب حیوان توصیه شد تا به مدت یک ماه از غذاهای نرم استفاده شود.

بحث و نتیجه گیری

به لحاظ آناتومیک مفصل تمپرومندیبولار یک مفصل ساده نیست - - 1 و محدودیت ایجاد شده توسط این مفصل حالتی را ایجاد می کند که دو فک فارغ از حرکت های دهان در هنگام جویدن در محدوده مشخصی حرکت کنند - - 2 و اینگونه تصور می شود که برای جویدن غذا حد مشخصی از حرکت برای مفصل ضروری است و حرکت بیش از حد سیمفیز فک منجر به بیماری قفل شدن دهان بصورت باز می شود - . - 3  دررفتگی زائده کرونوئید به خارج از زائده زایگوماتیک در حیوانات جوان تر بدلیل کم بودن استحکام سیمفیز است.

این بیماری در گربه ها به ندرت دیده می شود و تاکنون تنها در 3 مورد گربه پرشین و یک مورد سیامی و نژاد میکس گزارش شده است - . - 4 برخی از درمان های پیشنهادی برای دررفتگی تروماتیک مفصل تمپرومندیبولار نیز قابل تعمیم برای بیماری قفل شدن فک بصورت باز است که این درمان ها شامل: محدود کردن دو فک برای جلوگیری از حرکت بیش از حد، ایمبریکیشن مفصل TMJ، مندیبولار کوندیلکتومی ، برداشت بخشی از کمان زایگوماتیک، کوتاه کردن بخشی از زائده کرونوئید و ترکیبی از روش های ذکر شده می باشد - . - 3 لازم به ذکر است این بیماری در اکثر موارد با روش غیر تهاجمی جا انداختن مفصل قابل درمان نمی باشد - - 5، اما طی مدت یک سال بعد از درمان گزارشی مبنی بر برگشت مجدد بیماری توسط صاحب بیمار داده نشد.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید