بخشی از مقاله
چکیده
با بررسی دقیق و مطالعه عمیق در آثار عرفانی و کتب محوري اهل معرفت مولفه و گزاره هاي زیر را وجه غالب اکثر متون عرفانی یافته، اگرچه میزان شدت و ضعف این گزاره ها در آن آثار با توجه به اقتضائات زمان، مکان و حکام معاصر آن عارفان تفاوت دارد به این معنا که مثلا مولفه و گزاره شطح گویی در زبان برخی صوفیان پر رنگ و تاثیر گذار و در زبان برخی دیگر جلوه ي کمتري دارد وآن گزاره ها عبارتند از: شطح گویی، رمز گرایی، مقابله با زهدفروشی و ریا، تاکید بر نقش پیر، عشق و عقل، و غلبه بر هواي نفس.
مقدمه
با بررسی دقیق و مطالعهي عمیق در آثار عرفانی و کتب محوري اهل معرفت، مؤلفههاي شطح گویی ، رمزگرایی ، مقابله با زهدفروشی و ریا ، تاکید بر نقش پیر ، عشق و عقل ،و غلبه بر هواي نفس را وجه غالب اکثر قریب به اتفاق آن متون یافته اگر چه میزان شدت ضعف این مؤلفهها در آن آثار با توجه به اقتضائات زمان، مکان و حکام معاصر آن عارفان، تقریباً مشهود است به این معنا که برخی مؤلفهها در زبان برخی صوفیان پررنگ و تأثیر گذار و در زبان برخی دیگر جلوهي کمتري دارد.
رمز گرایی
رمز در لغت عبارت است از اشاره کردن به لب یا ابرو یا به چشم، اشارت کردن پنهان، اشاره یا کنایه است که در جمع کتب مشرق زمین علی العموم و در کتاب مقدس علی الخصوص بسیار است و آن بر دو قسم است: صریح و غیر صریح. راز و سرّ چیزي نهفته میان دو یا چند کس که دیگري بر آن آگاه نباشد، بیان کردن مقصود با سخنی و گفتاري یا نوشتهاي که جز بر آن کس یا کسان که معهود است مخفی ماند.
