بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
مالیات بر درآمد در حسابداری مالی
تئوری حسابداری 2
اسلاید 2 :
در زمان کنونی طبق اصول پذیرفته شده حسابداری باید مالیات بر سود را به عنوان هزینه دوره منظور کرد.(تئوری مالکیت) زیرا:
سودهای تعلق گرفته به مالکان به مبلغی برابر با تعهدات شرکت به دولت کاهش می یابد.
مالیات بر سود موجب معامله با مالکان نمی گردد، لذا منظور کردن مالیات بر سود شرکت به عنوان هزینه دوره با سندمفاهیم حسابداری مالی شماره 6 از نظر تعریف سودجامع سازگار است.
به صورت ظاهر چنین به نظر می رسد که شیوه ثبت و گزارش
مالیات بر سود مسئله ساز نباشد ولی موجب بیشترین بحث های
ضد و نقیض در چندین سال اخیر گردیده است.
اسلاید 3 :
دیدگاه تاریخی
در سال 1940: صدور مجوز توسط سازمان درآمد داخلی آمریکا (IRC) مبنی بر مستهلک کردن هزینه تشکیلات اظطراری برای فعالیت های جنگی در طی مدت 60 ماهه .
طرح نخستین پرسش: آیا مالیات بر سود یک قلم هزینه دوره است و یا پرداخت سود شرکت به دولت؟
پاسخ: انتشار خبرنامه تحقیقات حسابداری شماره 23 (ARB NO.23) از مجموعه رویه های تلفیقی انجمن حسابداران رسمی آمریکا که در خبرنامه 43 منعکس گردید:
مالیات بر سود یک قلم هزینه دوره است که باید در زمان لازم و امکان پذیر بر روی درآمد و سایر حسابها تخصیص یابد. صورت سود وزیان باید نشان دهد که هزینه هایی را که می توان به حساب سود منظور کرد در صورت سود و زیان آن دوره منظور شده اند.
اسلاید 4 :
در سال 1984 سازمانی با حمایت نیروی کار آمریکا به نام شهروندان طرفدار عدالت مالیاتی تشکیل شد و گزارشی به نام مالیات بر سود شرکت های سهامی در سال های حکومت ریگان (یک تحقیق سه ساله در مورد فرار از مالیات به وسیله شرکت ها) منتشر کرد.
در این تحقیق مشخص گردید که طی سالهای 1981 تا 1983 از 250شرکت بزرگ 128 شرکت هیچ مالیاتی پرداخت نکرده اند.
در نتیجه تفاوت قواعد مربوط به محاسبه درآمد مشمول مالیات با محاسبه درآمد براساس اصول پذیرفته شده حسابداری منجر به تفاوت در سود گزارش شده قبل از مالیات و سود مشمول مالیات گردیده و موجب پیدایش پدیده ای به نام تخصیص میان دوره ای مالیات و حسابی به نام مالیات انتقالی به منظور ثبت تفاوت ها و گزارش آنها گردید.
اسلاید 5 :
تفاوت سود مشمول مالیات و سود گزارش شده
تفاوت های دائمی
تفاوت میان دوره ای (ناشی از زمان)
تفاوت های موقتی
تفاوت در تعیین ارزش
اسلاید 6 :
هنگامیکه به سبب تفاوتهای موقتی بین سود حسابداری و سود مشمول مالیات تفاوت بوجود می آید، هزینه مالیات را به عنوان سود گزارش شده قبل از مالیات ثبت می کنند و ناگزیرند که حسابی به نام تخصیص میان دوره ای به وجود آورند.
اصل تخصیص میان دوره ای بر این پایه قرار دارد: شرکت مالیات را بر اساس همان مبنایی محاسبه و گزارش کند که سود را محاسبه و گزارش کرده است.
اسلاید 7 :
تفاوت های دائمی
از قوانین مربوط به معافیتها یا محدودیت های مجاز به دلایل اقتصادی سیاسی یا اداری ناشی می شود و ربطی به محاسبه سود خالص حسابداری ندارد. تفاوت دائمی فقط بر کل مالیات شرکت اثر می گذارد و موجب بروز مسائلی در تخصیص مالیات نمی شود.
نشان دهنده محاسبه کل مالیاتی است که شرکت باید در طول عمر زندگی خود پرداخت کند. سه نوع تفاوت دائمی وجود دارد:
در ارائه گزارشهای مالی درآمدی شناسایی می شود که هیچگاه مشمول مالیات نمی شود.
در ارائه گزارشهای مالی هزینه هایی ثبت می شوند که هیچگاه از درآمد مشمول مالیات کم نمی شوند.
کسورات مالیاتی که از دیدگاه اصول پذیرفته شده حسابداری واجد شرایط نیستند تا در گروه هزینه دوره قرار گیرند.
مجلس قانون گذاری آمریکا در برابر دلواپسی مردم درباره ی این تفاوت ها با تصویب قانون اصلاح مالیات ها در 1986 حداقل مالیات را تعیین کرد:
(مالیات بر سود با نرخ 20٪ ، محاسبه مبلغ طبق قوانین مصوب کنگره آمریکا) MAX = حداقل مالیات
مجلس برای کم کردن فاصله بین این دو سود مقرر کرد 50٪ تفاوت بین این دو به سود مشمول مالیات اصلاح شده اضافه و آنگاه نرخ ثابت 20٪ منظور گردد.
در سال 1990 این ماده قانون را لغو و ماده واحد دیگری به نام سود جاری اصلاح شده جایگزین آن نمود.
اسلاید 8 :
تفاوت های موقتی
عبارتند از: تفاوت بین سود گزارش شده و مشمول مالیات که به نظر مسئول یا مدیر شرکت محاسبه می شود.
هر سال باید هریک از این تفاوت ها را محاسبه کرد: مجموعه مربوط به محاسبه مالیات که بر آن اساس بالاترین مالیات پرداختنی می باشد.
این تفاوت ها هسته ی اصلی تئوری های حسابداری را تشکیل می دهند زیرا حسابداران می توانند بر شیوه ثبت و گزارش کردن آن کنترل هایی اعمال کنند.
مثال: نمونه ای را در نظر بگرید که سود قبل از مالیات شرکت 100 هزار دلار و نرخ مالیات 34٪ می باشد. در فروش امسال رویدادهایی مالی وجود دارد که تا سال بعد از نظر مالیاتی گزارش نمی گردد. (سیستم حسابداری گزارشگری مالی = تعهدی ، سیستم محاسبه مالیات = نقدی) بنابراین مشمول مالیات فقط 20 هزار دلار خواهد بود. لذا :
دلار 34.000 = 34٪ × 100.000 دلار = هزینه مالیات
دلار 6.800 = 34٪ × 20.000 دلار = مالیات پرداختنی
تفاوت بین این دو عدد به عنوان یک بدهی مالیاتی انتقالی به مبلغ 27.200 دلار گزارش خواهد شد. پس انتظار می رود در سال بعد پس از پرداخت بدهی خود و منتفی شدن آن سود مشمول مالیات به مبلغ 80.000 دلار بیش از سود گزارش شده برسد.
اسلاید 9 :
تفاوتهای موقتی ، تفاوت های ناشی از زمان
اگر رویداد مالی در یک دوره بر سود مشمول مالیات و در دوره دیگری بر سود حسابداری قبل از مالیات اثر بگذارد باید حسابی به نام تخصیص مالیات های میان دوره به وجود آورد طبق بیانیه شماره 11 از اصول حسابداری این ها را تفاوت های زمانی نامیده و عبارتند از:
اسلاید 10 :
تفاوتهای موقتی ، تفاوت های مبنی بر تعیین ارزش
تفاوت های مربوط به مبانی مختلف اندازه گیری در حسابداری مالی و حسابداری مالیاتی که تفاوتهای ارزشیابی نامیده می شود. که بر طبق بیانیه شماره 11 از هیئت اصول حسابداری عبارتند از:
کاهش مبنای مالیاتی دارایی های استهلاک پذیر به دلیل تخفیفهای مالیاتی.
عملیات در کشورهای خارجی که پول عملیاتی و پول گزارشگری آن یکسان است: بر اساس استاندارد شماره 52 پس ازتغییر نرخ ارز ، مبنای مالیاتی برخی داراییها و بدهیهای عملیات خارجی می تواند با موارد متناظر آن بر مبنای ارزش تاریخی و پول کشور اصلی تفاوت داشته باشد.
افزایش مبنای مالیاتی داراییها به دلیل تعدیل بر اساس تورم: موجب تفاوت بین این مبانی و مبانی ارزشیابی مبتنی بر ارزشهای تاریخی صورتهای مالی می گردد.
ترکیب واحدهای تجاری به روش خرید که در آن، ارزشهای منتسب به داراییهای ترکیب شده می تواند با مبانی مالیاتی متناظر آن تفاوت داشته باشد.
اسلاید 11 :
دیدگاه های موافق تخصیص مالیات جامع
اصل تطابق (مقابله هزینه با درآمد فروش) :
تطابق : گزارش کردن هزینه های هر دوره بر مبنای رابطه علت معلولی که با درآمدهای همان دوره دارند.
کاربرد این اصل را می توان در بیانیه شماره 11 از هیئت اصول حسابداری مشاهده کرد:
هیئت عنوان کرد هزینه مالیات بر سود هر دوره باید شامل مالیات متعلق به کل رویدادهای مالی مربوط به هزینه ها و درآمدهایی باشد که در محاسبه سود قبل از مالیات گنجانده می شوند از آنجا که اثر مالیاتی همه درآمدها و هزینه ها مورد توجه قرار می گیرد این روش را تخصیص مالیات جامع می نامند.
اثرهای مالیاتی در ورود اولیه در دوره ای گزارش می شود که در آن تفاوت زمانی به وجود آمده و در دوره های آتی اثرات دیگر باعث معکوس گردیدن آن می شوند. هیئت اصول حسابداری توصیه کرد که بین این دو دوره باید تفاوت ها را به صورت اقلام بدهکار انتقالی یا اقلام بستانکار انتقالی گزارش نمود از این رو گزارشی را که برای تخصیص مالیات میان دوره به کار می برند روش انتقالی نامیده می شود.
اثر مالیاتی بر پایه نرخ مالیات زمانی گذاشته می شود که تفاوت اولیه گزارش می شود و در مورد تغییر در نرخ مالیات هیچ ثبت اصلاحی انجام نمی شود.
اسلاید 12 :
انتقادات وارد بر اصل تطابق :
مقابله هزینه مالیات ، در واقع با سود قبل از مالیات (به جای درآمد فروش) به عمل می آید که با مفهوم کلی مقابله هزینه ها با درآمد فروش تفاوت دارد.
مخارج انتقالی به دوره های آتی و بدهی های انقالی به دوره های آتی به ترتیب، نه دارایی است و نه بدهی و در حقیقت روشی است برای منتقل کردن آثار مالیاتی از یک دوره مالی به دوره مالی دیگر.
هیئت استانداردهای حسابداری مالی با انتشار استاندارد شماره 96 و تاکید بر روش تعیین ارزش اقلام ترازنامه درصدد برآمد در برابر این انتقاد واکنش نشان دهد.
اسلاید 13 :
اصل تداوم فعالیت :
دیدگاه هیئت استانداردهای حسابداری مالی بر پایه این اصل قرار دارد. در این نظریه فرض بر این است که نتایج مالیاتی یک رویداد در خود رویداد مستتر است.
شناسایی بدهی مالیاتی = مبلغ مالیات دوره (هزینه مالیات بردرآمد) > مبلغ واقعی پرداخت مالیات
(در دوره ای که رویداد رخ داده است)
شناسایی پیش پرداخت مالیات= مبلغ مالیات دوره (هزینه مالیات بردرآمد) < مبلغ واقعی پرداخت مالیات
(حساب بدهکار دیگر در سمت راست دارایی ها) (در دوره ای که رویداد رخ داده است)
مثال: یک فقره فروش اقساطی را در نظر بگیرید. فرض کنید درآمد فروش از لحاظ مقاصد گزارشگری مالی در زمان تحویل کالا شناسایی می گردد. هنگام وصول وجه نقد، حساب درآمد فروش تحت تأثیر قرار نگرفته و تنها حسابهای دریافتنی بستانکار می شود. در تدوین استانداردهای حسابداری استدلال این است که هم زمان با فروش، تعهد مالیاتی مربوطه ایجاد و شناسایی می گردد و این شناسایی مستقل از گردش وجه نقد آن است لذا در مقطع فروش لازم است هزینه مالیات بر درآمد و همچنین بدهی مالیاتی شناسایی و در صورت لزوم به دوره آینده منتقل شود و هنگامیکه مالیات نقداً پرداخت شود، بدهی مالیاتی کاهش یافته و حساب هزینه نیز تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
هیئت مزبور بر این باور است که اگر شرکتی درآمد حاصل از فروش را در زمان تحویل دادن کالا شناسایی کند ولی در همان زمان هزینه مالیات را شناسایی ننماید کاری نامعقول انجام داده است.
اسلاید 14 :
شیوه مدیریت :
استدلال دیگر در حمایت از تخصیص های مالیاتی مبتنی بر روش های متداول مدیریت و این تعریف است که :
مالیات بر درآمد هزینه انجام فعالیت های سازمان (امور تجاری) است.
ضمن اینکه اغلب تصمیم گیری های مدیریت ، سرمایه گذاری و توزیع سود سهام بر اساس سود خالص (بعد از مالیات) مورد انتظار انجام می گیرد.
برخی درصدد برآمدند با بیان این مطلب که مالیات بطور مستقیم با درآمدها یا فعالیت های درآمدزا رابطه ای ندارد این دیدگاه را که تخصیص مالیات به معنی هزینه انجام دادن فعالیت های سازمانی است رد نمایند.
ولی هزینه های دوره یا جاری از نظر ماهیت همگن هستند.
اسلاید 15 :
دیدگاه های مخالف تخصیص مالیات جامع
نبود درک لازم (قابل فهم نبودن)
در این نظریه ادعا شده است که گزارش هزینه مالیات بر درآمد به مبلغی متفاوت از مبلغ مالیات پرداختی ، موجب گمراهی استفاده کنندگان و جامعه می شود. محور این انتقاد ، کم اطلاع فرض کردن استفاده کنندگان از صورت های مالی می باشد.
پرداخت سود و نه یک قلم هزینه دوره (هزینه نبودن مالیات)
این گروه ادعا می کنند که مالیات بر درآمد هزینه نیست و در واقع نوعی توزیع سود محسوب می شود. این گروه دولت را شریک در سود واحد انتفاعی می دانند. بنابراین ، لازم است هزینه مالیات بر درآمد ، مساوی مبلغ واقعی پرداخت مالیات شناسایی گردد.
اسلاید 16 :
نبودن اطلاعات مهم و اثرگذار (مربوط نبودن)
این گروه می گویند ، صورت های مالی باید تا حد امکان به روشنی گردش وجوه نقد واحد انتفاعی را منعکس کند تا استفاده کنندگان بتوانند گردش آتی وجوه نقد را پیش بینی کنند. بنابراین ، گزارش مبلغی که واقعا بابت مالیات دوره مالی پرداخت می شود ، در مقایسه با محاسبه هزینه مالیات ، اطلاع مربوط تری محسوب می گردد.
عدم اطمینان (ابهام)
مخالفت دیگری که با تخصیص بین دوره ای مالیات به عمل آمده بر این مبنا استوار است که برآورد تعهدات مالیاتی آینده و آثار مالیاتی آتی تا حد زیادی با ابهام همراه است و بنابراین ، تخصیص مالیاتی را کم معنا می سازد.
اسلاید 17 :
دیدگاه های مربوط به تخصیص بخشی از مالیات
برخی از صاحبنظران تخصیص بین دوره ای مالیات را در بعضی موارد ضروری و در موارد دیگر ضروری نمی دانند.
به عنوان مثال : اگر روش نزولی استهلاک برای مقاصد مالیاتی و روش خط مستقیم برای صورتهای مالی مورد استفاده قرار گیرد مادام که واحد انتفاعی در مرحله رشد و توسعه قرار گرفته و به جایگزینی داراییهای استهلاک پذیر خود ادامه دهد جمع تفاوت های زمان بندی مستمراً افزایش خواهد داشت.
به نظر پیروان این دیدگاه این قبیل تفاوت ها نباید به دوره های آینده انتقال یابند. انتقال به آینده تنها باید در مورد تفاوتهایی انجام شود که انتظار معکوس شدن جمع آن در مدت زمانی معقول در آینده وجود داشته باشد.
دیدگاه مخالف دیدگاه بالا بر این پایه قرار دارد که تمدید بدهی ادامه می یابد به گونه ای که هر سال یک بخش از بدهی پرداخت می شود و مبلغ دیگری به وجود می آید فقط بدان سبب که کل مبلغ بدهی با گذشت زمان کاهش نمی یابد نمی توان (همانند حساب های پرداختنی) بدهی را نادیده گرفت .
از آنجا که هدف از تخصیص بین دوره ی مالیات اندازه گیری آثار مالیاتی هر رویداد است بکارگیری روش تخصیص موردی مالیات قابل توجه نمی باشد.
اسلاید 18 :
دیدگاه مبتنی بر تعیین ارزش فعلی مالیات ها (تنزیل مبالغ تخصیص یافته مالیات)
آخرین نظر مخالف در مورد نشان دادن مبلغ کامل بدهی مالیاتی یا پیش پرداخت مالیات این است که :
چون تعهدات مالیاتی در زمان آینده ایفا می شود و مزایای مالیاتی نیز در زمانی در آینده عاید می گردد باید بر اساس یک نرخ بهره مثبت ارزش فعلی آنها را محاسبه کرد.
چنانچه دوره زمانی بسیار طولانی یا نامحدود باشد ارزش فعلی محاسبه شده به صفر نزدیک خواهد بود.
اسلاید 19 :
مالیات های انتقالی و چارچوب نظری
هیأت استاندارهای حسابداری مالی پس از بررسی و مقایسه روشهای مختلف محاسبه مالیات انتقالی به دوره های آتی، روش مبتنی بر داراییها و بدهیها را به دلیل هم آهنگی نزدیک با چارچوب نظری خود انتخاب کرد. روش مزبور مفیدترین و قابل درک ترین اطلاعات را ارائه و در مقایسه با سایر روشها از پیچیدگی کمتری برخوردار بود.
تفاوت روش مبتنی بر داراییها و بدهی ها و روش انتقال بدهیها:
تحلیل ها از اصل تطابق پیروی نکرده و تعاریف دارایی و بدهی ناشی از استاندارد شماره 6 مفاهیم استاندارهای حسابداری مالی جایگزین روش مبتنی بر رعایت اصل تطابق می گردد تا توجیه تخصیص بین دوره ای مالیات امکان پذیر باشد.
در این روش لازم است به جای استفاده از نتایج معلوم گذشته اثر اختلاف های موقت در آینده برآورد شود.
اسلاید 20 :
در مرحله عمل شرکت ها در هر سال با توجه به عملیات خود جریانی از سود و زیان مورد انتظار آینده را به وجود می آورند.
تفاوت بین حساب مالیاتی انتقالی در آغاز و پایان سال باعث شناسایی خالص بدهکار یا بستانکار مالیات انتقالی می گردد.
استاندارد شماره 96 از هیئت استانداردهای حسابداری مالی باعث اضافه شدن ویژگی دیگری گردید این ویژگی بخشی از روش مبتنی بر داراییها و بدهیها نبوده ولی نشان دهنده تغییرات عمده مقررات پیشین می باشد این ویژگی باعث می شود: مبنای مالیات بر پایه همه رویدادهایی قرار گیرد که رخ داده اند و همه رویدادهای رخ نداده مستثنی می شوند.هیئت درصدد برآمد استفاده از همه نرخ های مالیاتی را که در گذشته اعمال شده بود در این محاسبات بگنجاند حتی در مواردی که مستلزم تغییرات در آینده می شد. همچنین فرض مربوط به سودهای سال های آینده و بر آن اساس حذف زیان های ناشی از تفاوت مالیات های معکوس منتفی شد.
دراجرای روش مبتنی برداراییها وبدهیها هزینه مالیات یک عدد باقی مانده است در حالیکه در اجرای روش انتقالی مالیات های انتقالی به صورت مقادیر باقی مانده می باشند.
