دانلود مقاله بررسی تأثیر اندازه شرکت بر بازده سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران

بخشی از مقاله

بررسی تأثیر اندازه شرکت بر بازده سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران

چکیده:
در این پژوهش تأثیر اندازه شرکت بر بازده سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این پژوهش تعیین معیارهایی از طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات واقعی جهت اینکه سرمایه گذاران را قادر سازد تا سهام شرکتهای بزرگ و کوچک را با یکدیگر مقایسه نموده و تشخیص دهند که اندازه شرکت (ارزش سهام) می تواند بعنوان معیاری جهت افزایش بازده سرمایه گذاری در سهام مدنظر قرار گیرد یا خیر. بدین منظور در این

تحقیق دو فرضیه تدوین گردیده است. در فرضیه اول هر چه اندازه شرکت (ارزش سهام) بزرگتر باشد ، بازده نیز بیشتر است و فرضیه دوم هر چه اندازه شرکت (ارزش سهام) کوچکتر باشد ، بازده نیز بیشتر است آزمون گردید. سپس برای تجزیه و تحلیل از روش ضریب همبستگی پیرسون جهت آزمون فرضيه ها استفاده گرديد. جامعه آماري تحقيق شامل 429 شرکت می باشد كه از سال 1378 تا آخر سال 1383 در بورس اوراق بهادار فعاليت داشته اند. از اين تعداد، 183 شركت با استفاده از نمونه گيري طبقه اي از صنعت های مختلف انتخاب شده اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد بین اندازه شركت (ارزش سهام) به عنوان متغير مستقل و بازده ي سرمايه گذاري به عنوان يك متغير تابع رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد.
واژه های کلیدی:

ارزش شركت- نرخ بازده واقعي- نرخ بازده مورد انتظار- پرتفوي- ريسك-اندازه شركت
Fair value- Real Rate of Return- Required Rate of Return– Cash index - Risk- Size of company
مقدمه :
تشكيل سرمايه يكي از مهمترين عوامل وارد شدن كشورهاي در حال توسعه به فرايند توسعه اقتصادي است، تشكيل سرمايه مستلزم آن است كه قسمتي از G.D.P كشور صرف سرمايه گذاري در پروژه هاي سرمايه اي شود، سرمايه گذاران ايراني تا كنون بيشتر به سرمايه گذاري در دارائيهاي فيزيكي رغبت نشان داده اند تا سرمايه گذاري دارئيهاي مالي. يك بررسي از ارزش روز سهام نسبت به توليد ناخالص ملي چند كشور نشان مي دهد كه اين نسبت در كشورهایی مثل ژاپن، انگلستان، آمريكا و مالزي از ايران خیلی بیشتر مي باشد. مقايسه اين نسبتها نشان دهنده حجم كم سرمايه گذاري در ايران است. بعبارتي سرمايه گذاري عبارتست از تخصيص منابع به دارائي هاي واقعي يا مالي مشمول بازده متناسب با ريسك مورد انتظار ، بازده يا پاداش سرمايه گذاري شامل درآمد جاري ( مثل سود سالانه ) و افزايش يا كاهش ارزش دارائي ( منفعت يا ضرر سرمايه ) است، ميزان درآمد يا افزايش ارزش دارائي را با درصد بيان مي كنند بنابراين معمولا نرخ بازده ، نشان دهنده كل درآمد سالانه است و منفعت سرمايه بر حسب درصدي از مبلغ سرمايه گذاري بيان مي شود.

يكي از مهمترين اهداف سرمايه گذاران از سرمايه گذاري در اوراق بهادار كسب سود ساليانه به همراه منفعت سرمايه مي باشد، يا بعبارتي هدف سرمايه گذاران از انجام سرمايه گذاري به حداكثر رسانيدن ثروت خود مي باشد. جهت تحقق اين هدف سعي مي كنند در دارائيهاي كه نرخ بازده بالا و ريسك نسبتا پائين تري دارند سرمايه گذاري نمايند و براي اينكه سرمايه گذاران ترغيب به سرمايه گذاري در دارائيهاي مالي شوند بايد بازدهي اين دارائيها از ساير دارائيها بيشتر باشد. اگر

شخص در اوراق بهاداري سرمايه گذاري كند كه نرخ بازدهي آن از نرخ مورد انتظار بيشتر باشد، ارزش يا قيمت بازار اين اوراق افزايش خواهد يافت و ثروت وي نيز زيادتر خواهد شد. پس تعيين و ميزان تاثير عواملي كه بر روي بازده شركتها تاثير مي گذارد، هم از جهت سرمايه گذاران و هم شركتها و مديران مالي از اهميت بسزائي برخوردار است. تاثير عواملي مانند اندازه شركت و ضريب P/E بر روي بازده مي تواند نشان دهنده اين باشد كه سرمايه گذار با توجه به اين دو عامل ريسك كمتري را متحمل مي گردد. و در هنگام خريد سهام مي تواند تاثير اين دو عامل را مد نظر قرار دهد. و مقايسه اي بين شركتهاي كوچك و بزرگ و شركتهائي كه ضريب P/E بالا و يا پائين دارند انجام داده و با اطمينان بيشتري سهام مورد نظر خود را خريداري نمايد.
ادبیات و پیشینه تحقیق:

گوردن (1962) در مطالعات خود نشان داد كه بازده سهام عادي بطور معكوس با اندازه شركت مرتبط مي باشد.
بانز (1975)در مطالعات خود دريافت كه شركتهاي كوچكتر در سازمان بورس سهام نيويورك بازده متوسط بيشتري از شركتهاي بزرگتر دارند. كيم (1990) در مطالعات خود به نتايج مشابه بانز دست يافت.

هاريس و دیگران (1995) در مطالعات خود تحت عنوان (( تاثير اندازه بر روي بازده))به این نتیجه دست يافتند كه شركتهاي كوچكتر داراي بازده متوسط بالاتري از شركتهاي بزرگتر مي باشند. كه ارتباط بين اندازه و هزينه معامله، ارتباط بين اندازه و ريسك، و ارتباط بين اندازه و تاثير ماههاي سال بررسي مي گردد.

بلوم و دیگران(1997) بعد از مطالعاتي دريافتند كه محققيني كه از بازده روزانه براي بيان تاثير اندازه شركت بر روي بازده استفاده نموده اند بدليل تاثير اعلان قيمت هاي خريد و فروش يك سهم در تاثير شركتهاي كوچكتر غلو كرده اند واژه (BID) نشان دهنده قيمت پيشنهادي خريد يك سهم توسط معامله گر اوراق بهادار است بنابراين سرمايه گذارها مي توانند سهم خود را به اين قيمت به وي بفروشند. واژه (ASK) نشان دهنده قيمت پيشنهادي فروش يك سهم توسط معامله گر اوراق بهادار است و سرمايه گذارها مي توانند سهم مذبور را به آن قيمت از وي بخرند علاوه بر اين وقتي سود سهام كمتر پرداخت مي

شود، سرمايه گذاران مجبورند قسمتي از سهامشان را بفروشند و براي فروش سهام بايستي هزينه دلالي پرداخت نمايند و آنهائي كه هزينه هاي دلالي پرداخت مي نمايند يك قسمت از سرمايه خود را بخاطر هزينه هاي معاملات از دست مي دهند.
استل و دیگران (1990) تاثير هزينه هاي معامله را روي نتايج بدست آمده از تحقيقات رينگانوم و بانز تعيين كردند. آنها از طريق بازده ناخالص اقدام نمودند و اوراق بهادار بورس نيويورك را آزمايش نمودند و دريافتند كه تاثير اندازه براي يك دوره سه ماهه حذف مي گردد، بعد از اين شكاف قيمت خريد و فروش را كنترل نمودند و حق كميسيون كارگزار روي سهام كوچكتر را كنترل نمودند. نتايج بدست آمده نشان دادند كه براي يك دوره يكساله بازده هاي غير عادي( abnormal returns) مثبت بودند.

رحمانی(1384) در تحقیق خود تحت عنوان((بررسی تاثیر اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتری سهام بر بازده سهام در شرکتهای پذیرفته شده در بورس با استفاده از سه عامل فاما و فرنچ و مقایسه آن با مدل capm))به این نتیجه رسید. تنها عاملی که بازده سهام را تحت تاثیر قرار می دهد ریسک سیستماتیک بتا می باشد، در حالی نتایج نشان می دهد سه عامل بازار، اندازه شرکت ، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام بر بازده سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تاثیر گذار می باشد.

روش پژوهش:
این پژوهش از نوع کاربردی است. روش انجام آن به شیوه کتابخانه ای و میدانی است. اجرای تحقیق بصورت استنتاجی و قیاسی صورت پذیرفته است. پیشینه و چارچوب نظری آن از طریق مطالعات کتابخانه ای، اینترنت، مقالات و گزارشات بورس اوراق بهادار تهران بوده است. ابزار جمع آوری اطلاعات و داده هاي تحقيق از گزارشات ساليانه و ساير گزارشات سازمان بورس اوراق بهادار و همچنين نرم افزارهايي كه جهت گزارش هاي ساليانه شركت ها طراحي شده صورت گرفته است.
فرضيات تحقيق:

1- هر چه اندازه شركت (ارزش سهام) بزرگتر باشد، بازده نيز بيشتر است.
2- هر چه اندازه شركت (ارزش سهام) كوچكتر باشد ، بازده نيز بيشتر است.

جامعه آماری:
جامعه آماری تحقیق با توجه به موضوع و اهداف تحقیق شامل گزارشات 429 شرکت پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می باشد و حجم نمونه شامل 188شرکت از بين 429 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار به روش نمونه گیری طبقه ای که در طی 6 سال فعالیت محسوسی در بازار داشته اند انتخاب، و مورد آزمون قرار گرفت .
در این مقاله مراحل تحقیق به شرح زیر انجام شده است.
مرحله 1) نحوه محاسبه درصد افزايش سرمايه شركت ها :
يكي از عواملي كه در محاسبه بازده واقعي لازم مي باشد درصد افزايش سرمايه شركتها است كه از طريق رابطه (1) درصد افزايش سرمايه 429شركت از سال 78 تا 83 محاسبه گرديده است.

= درصد افزايش سرمايه رابطه (1)
مرحله 2) نحوه انتخاب حجم نمونه :
براساس مرحله 1 و يك سري مطالعات ديگر از بين 429 شركت پذيرفته شده در بورس که از سال 78 تا 83 فعالیت داشته اند يك نمونه آماري شامل 188شرکت به روش نمونه گیری طبقه ای از بین صنایع مختلف انتخاب گردید .
مرحله 3) نحوه محاسبه بازده واقعی:
براي محاسبه بازده واقعي ابتدا میانگین قیمت سهام در ابتدا و پایان هر سال برای هر شرکت از طریق سايت هاي مربوطه و بعضاً از طريق نرم افزارهاي موجود استخراج گرديده است. سپس سود نقدي هر شركت را براي هر سال محاسبه نموده و بازده واقعی از طریق رابطه (2) محاسبه گردیده است.
رابطه (2)

P1 : قيمت ميانگين سهام در پايان سال P0 : قيمت ميانگين سهام در ابتداي سال
D : سود نقدي a : درصد افزايش سرمايه
مرحله 4) نحوه محاسبه بازده غيرعادي:
بازده غيرعادي هر سهم، عبارت است از تفاوت بازده واقعي و بازده مورد انتظار آن سهم. بازده غیر عادی از طریق رابطه (3) محاسبه می گردد.

رابطه (3) بازده مورد انتظار – بازده واقعي = بازده غيرعادي
بازده واقعي هر سهم عادي با توجه به موارد زير تعيين مي شود:
الف) نوسان قيمت سهم در طول دوره سرمايه گذاري
ب) سود نقدي هر سهم پ) درصد افزایش سرمایه

معمولاً از مدل هاي متفاوتي جهت محاسبه بازده مورد انتظار آن سهم استفاده شده است. محققان مالي و سرمايه گذاري براي شرايط خاص، مدل هاي مخصوصي را توصيه نموده اند. در اكثر تحقيقات مربوط به واكنش بيش از اندازه از دو مدل بازده تعديل شده بازار و مدل بازار استفاده شده است. در اين پژوهش نيز با الهام گرفتن از ساير پژوهش هاي انجام شده در زمينه واكنش بيش از اندازه سهامداران، براي محاسبه بازده غيرعادي از مدل بازده تعديل شده بازار استفاده مي گردد.

طبق اين مدل فرض مي شود كه بازده مورد انتظار، براي تمام اوراق بهادار مشابه است و بازده هر ورقه بهادار مشابه بازده بازار است. لذا خواهيم داشت:

E(Rjt) = E(Rm)
طبق اين مدل، بازده غيرعادي نيز به شرح زير قابل محاسبه است:
ARjt = Rjt – Rmtرابطه (3)

ARjt : بازده غيرعادي سهم در زمان Rjt : بازده واقعي سهم در زمان
Rm : بازده پرتفوي بازار
بازده پرتفوي بازار:
در تحقيقات مربوط به بازار سرمايه ايران جهت محاسبه بازده پرتفوي بازار، از شاخص بورس اوراق بهادار تهران استفاده مي شود. در بورس اوراق بهادار تا ابتداي سال 1369 هيچ گونه شاخصي تهيه نمي شد. از آن تاريخ به بعد اين بورس همانند ساير بورس ها اقدام به تهيه شاخص قيمت نمود. در حال حاضر از جمله اطلاعاتي كه به صورت روزانه محاسبه و در اختيار سهامداران قرار مي گيرد؛ شاخص قيمت سهام بورس اوراق بهادار تهران است. شاخص قيمت در واقع، ميانگين وزني قيمت سهام شركت هاي پذيرفته شده است كه به اختصار «تيپكس» ناميده مي شود.

تا سال 1377 شاخص بازار از بابت بازده نقدي تعديل نمي گرديد. ولي از فروردين سال 1377 به بعد شاخص بازار از بابت بازده نقدي تعديل مي شود. به عبارت ديگر از اين سال به بعد، شاخص قيمت و بازده نقدي (شاخص بازده كل) در بورس اوراق بهادار محاسبه مي شود. در اين تحقيق بازده بازار به صورت رابطه (4) محاسبه گرديده است:

رابطه (4)
که 0I شاخص قيمت بازار در ابتداي سال و 1I شاخص قيمت بازار در پايان سال است كه براي سال هاي 1371 لغايت 1376 از شاخص قيمت و براي سال هاي 1377 لغايت 1383 از شاخص بازده كل استفاده شده است. بازده بازار طي سال هاي دوره تحقيق به شرح جدول شماره (1) ارائه شده است.
بازده بازار در طي دوره هاي مورد بررسي
سال بازده بازار (درصد) سال بازده بازار (درصد)

1371 8/7 منفي 1377 36/17
1372 28/7 منفي 1378 84/70
1373 06/72 1379 44/37

1374 17/123 1380 68/43
1375 25 1381 24/51
1376 65/14 منفي 1382 63/138
//////// ///////////////////// 1383 9/12
جدول شماره 1
آزمون فرضیه ها:
برای بررسي رابطه‌ي بازده با اندازه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، فرضيه‌هاي پژوهش در قالب فرضيه‌ي اصلی به‌شرح زير بيان شده است:
فرضیه اصلی: بین بازده سهام و اندازه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه ی معنی داری وجود دارد.
آزمون فرضيه اصلی:
براي آزمون فرضيه اصلی، ابتدا همبستگي بين متغيرهای بازده و اندازه آزمون شده و براي اطمينان بيش‌تر، مدل رگرسيوني ارائه گردید هركدام از اين موارد به‌صورت يك فرضيه بيان مي‌شود. بنابراين، به‌منظور آزمون فرضيه اصلی، اين فرضيه را به‌صورت رابطه (5) بيان مي‌كنيم:
رابطه(5)
بين بازده و اندازه شرکت های پذیرفته شده در بورس شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1378 تا1383 رابطه‌ي معني‌داري وجود ندارد. يعني :
بين بازده و اندازه شرکت های پذیرفته شده در بورس شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1378 تا1383رابطه‌ي معني‌داري وجود دارد. يعني:

براي آزمون اين فرضيه، ابتدا ضريب همبستگي پيرسون بين بازده و اندازه شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1378 تا 1383برآورد شده و سپس فرضيه صفر بودن اين ضريب مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج آن در جدول شماره(2) ارائه گردیده است
سال 1378 1379 1380 1381 1382 1383
حجم نمونه 183 183 183 183 183 183
ضريب مبستگي 016/0- 107/0 078/0 282/0 360/0 065/0-

828/0 147/0 294/0 0 0 373/0
نتيجه‌ي آزمون قبول
قبول
قبول
رد
رد
قبول
جدول شماره 2
ضريب همبستگي به‌دست آمده بين متغيرهاي اين فرضيه نشان مي‌دهد كه در همه‌ي سال‌ها جز در دو سال، اين دو متغير همبستگي کمی با يکديگر دارند. در سطح خطاي 5% مقدار محاسبه شده (این مقادیر بسیار بالا هستند.) در سال‌هاي مختلف نشان مي‌دهد كه ضريب همبستگي معني‌دار نيست، به‌ اين معني كه اين مقدار آن‌قدر كوچك است كه در سطح خطاي 5% مي‌توان از آن صرف‌نظر كرد. بنابراين، در اين آزمون فرض را نمي‌توان رد كرد. یعنی بازده و اندازه هیچ همبستگی با هم ندارند. اما در دو سال 81 و 82 به دلیل صفر بودن این فرضیه ها رد می شوند. یعنی بازده و اندازه هیچ همبستگی با هم دارند. اما همانطور که دیده می شود مقدار این همبستگی بسیار کم( کمتر از 5/0 است.) برای بررسی بیشتر مراحل زیر را انجام می دهیم.
مدل رگرسيوني فرضيه اصلي:
این مدل رگرسيوني، که معادله‌ي خطي است كه در اندازه به‌عنوان متغير مستقل؛ بازده به‌عنوان متغير وابسته؛ مقدار ثابت؛ ضريب متغير مستقل و خطای مدل می‌باشد كه به‌صورت رابطه (6) بيان مي‌شود:
رابطه (6) پيش‌فرض استفاده از اين مدل، نرمال بودن خطاهاي به‌دست آمده است. اين فرض به‌صورت رابطه (7) بيان مي‌شود:
رابطه (7)
خلاصه‌ي آماره‌هاي مدل؛ مقدار r(برآورد ضريب همبستگي پيرسون)؛ و همچنين، انحراف استاندارد به‌دست آمده براي هر سال در جدول شماره‌( 3 ) ارائه شده است.

شرح

تعديل شده
1378 016/0 0/0 05/0-
1379 107/0 012/0 006/0
1380 078/0 006/0 001/0
1381 282/0 079/0 074/0
1382 368/0 135/0 131/0
1383 056/0 004/0 001/0-
جدول شماره 3
همانطور که در جدول شماره 3 مشاهده می شود مقادیر همبستگی در همه سالها بسیار کوچک است و که ضریب تعیین نامیده می شود هم مقادیر کوچک را نشان می دهد. این ضریب در واقع نشان می دهد که متغیر مستقل یعنی اندازه، نمی تواند ( بسیار اندک می تواند) تغییرات متغیر وابسته یعنی بازده را نشان دهد. پس بازده بسیار اندک و ناچیز با اندازه رابطه دارد.همان‌طور كه پيش‌تر نيز بيان شد، مدل رگرسيوني شامل دو ضريب و است كه به‌ترتيب نشان دهنده‌ي ضريب متغير مستقل اندازه و مقدار ثابت مدل است. در اين قسمت، صفر بودن هريك از اين ضرايب آزمون مي‌شود. جدول شماره‌(4)، ضرايب مدل رگرسيوني و اطلاعات لازم براي آزمون فرضيه‌ها را نشان مي‌دهد.
دوره‌ي مالي ضريب مقدار برآورد شده آماره‌ي

1378 مقدار ثابت
926/185 848/6 0/0

000/0 218/0 828/0
1379 مقدار ثابت
558/74 579/4 000/0

036/0 454/1 148/0
1380 مقدار ثابت
756/72 146/6 000/0

000/0 968/0 294/0
1381 مقدار ثابت
763/18 436/2 016/0

028/0 970/3 000/0
1382 مقدار ثابت
056/29 236/2 021/0

019/0 399/5 000/0
1383 مقدار ثابت
128/59 043/8 000/0

002/0- 894/0 373/0
جدول شماره 4
فرضيه اين است كه ضريب متغير مستقل اندازه در مدل رگرسيوني برابر صفر است. اين فرضيه به‌صورت رابطه (8) بيان مي‌شود:
رابطه (8)
در مدل رگرسيون، هرگاه ضريب متغير مستقل (يعنی ) صفر شود، فرض پذيرفته مي‌شود و در اين فرضيه به اين معنی است که متغير مستقل ، روی متغير وابسته بازده، اثر ندارد که اين آزمون با استفاده از به‌دست آمده در جدول انجام مي‌شود که در مقابل ضريب متغير مستقل اندازه نوشته شده است، به اين‌صورت که اگر کم‌تر از باشد، آن‌گاه مخالف صفر است (فرض در سطح 5 0/ 0 رد می‌شود) و اگر بيش‌تر از باشد، صفر است (فرض را نمي‌توان رد كرد).
در مدل رگرسيوني خطي ارائه شده، بدست آمده برای ضريب اندازه (يعني )، در همه‌ي سال‌ها (بجز سالهای 81 و 82) از سطح خطاي مورد نظر بيش‌تر است. بنابراين، در اين سالها آزمون معني‌دار نيست و فرض را نمي‌توان رد كرد، درنتيجه اين فرض پذيرفته می‌شود. به‌عبارت ديگر، يا ضريب اندازه در اين مدل در تمامي سال‌ها برابر صفر است. اين ضريب نشان مي‌دهد كه اندازه تأثير معني‌داري روي بازده ندارد. اما در سالهای 81 و 82 از آنجا که برای آزمون صفر بودن شیب خط رگرسیون صفر مشاهده شده است ، فرضیه تحت بررسی رد می شود. اما از آنجا که این شیب خط بسیار کوچک است ( 028/0در سال 81 و 019/0 در سال 82) می توان نتیجه گرفت در این سالها نیز رابطه معنی داری میان اندازه و بازده وجود ندارد.
نتیجه گیری:
در این تحقیق ،تاثیر اندازه شرکت بر بازده سرمایه گذاری مورد بررسی قرار گرفت و ابتدا همبستگی این دو متغیر ( به کمک ضریب همبستگی پیرسون) محاسبه شد. در همه سالها فرضیه همبسته بودن این دو متغیر رد شد و مقدار همبستگی نزدیک به صفر و فقط در سال 81 بسیار ناچیز حاصل شد. یعنی در تمامی سالها این دو متغیر هیچ رابطه ای ندارند. برای بررسی بیشتر مدل رگرسیونی به این دو متغیر در همه سالها پرازش داده شد که مجددا تقریبا در همه سالها هیچ مدل معنی داری حاصل نشد. تنها در دو سال 81 و 82 احتمال می دهیم که مدل معنی داری موجود باشد اما از آنجا که شیب خط رگرسیونی بدست آمده در این دو سال نیز بسیار کوچک حاصل شده اند، می توان گفت که در این دو سال نیز رابطه قابل توجهی میان این دو متغیر وجود ندارد. بطور خلاصه اینکه در نهایت این دو متغیر یعنی بازده و اندازه شرکت مستقل هستند و تاثیری بر یکدیگر ندارند.
پيشنهادات:
با توجه به نتایج حاصل از تحقيق، مشاهده شد كه بين ارزش بازار شركت و ميزان بازدهي رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد. بنابراين طبق نتيجه فوق به سرمايه گذاران بالقوه و بالفعل پيشنهاد مي شود جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات واقعی برای سرمایه گذاری نمی توانند اندازه شرکت را بعنوان معیار مناسبی جهت سرمایه گذاری مد نظر قرار دهند بلکه باید به عوامل دیگری مانند سود هر سهم، نسبتهای مالی، اندازه دارائیها، p/E و غیره توجه نمایند.
محدوديت هاي تحقيق