بخشی از مقاله
شبكه هاي كامپيوتري
تعريف شبکه : در کل به اتصال تعدادی کامپيوتر به يکديگر به منظور استفاده از منابع همديگر شبکه گفته می شود به عبارت ديگر به هر وسيله که ما بتوانيم چند کامپيوتر را به يکديگر متصل نماييم در حقيقت يک شبکه ايجاد کرده ايم .
اما هدف از ايجاد شبکه چيست ؟
به طور کلی اهدافی مثل زير در ايجاد يک شبکه کامپيوتری دنبال می شود :
۱) استفاده مشترک از منابع
۲) استفاده از منابع راه دور
۳) افزايش امنيت و انعطاف پذيري
۴) مكانيزه كردن يا اتوماسيون كردن مجموعه ها
۵) استفاده بهينه از وقت و امكانات و صرفه جويي در هزينه ها
به نظر مي رسد كه همين موارد دلايل خوبي براي به راه انداختن يك شبكه مي باشد . ضمن اينكه موارد متعدد ديگري نيز مي باشد
اما در مطالب فوق يك كلمه به نام منابع را بكار برديم آيا مي دانيد منابع چه هستند ؟
منظور از منابع در كامپيوترها امكانات آنها مثل پردازنده مركزي < CPU > ، هارد ديسك ، پرينتر كه جزء منابع سخت افزاري هستند و بانكهاي اطلاعاتي ، فايلهاي صوتي و تصويري به عنوان منابع نرم افزاري مي باشد .
در بحث شبكه هاي كامپيوتري دسته بندي هاي مختلفي وجود دارد كه به مرور آنها را بررسي خواهيم كرد اما در ابتداي بحث يكي از اين دسته بنديها را معرفي خواهيم كرد :
۱) شبكه LAN : به شبكه هاي كوچك و محلي گفته مي شوند . مثلاً اگر در خانه اتان يك شبكه راه اندازي كنيد در واقع يك شبكه LAN ايجاد نموده ايد .
۲) شبكه WAN : اين شبكه در سطح بسيار بزرگي مطرح مي شود و حتي مي توان گفت در سطح جهاني همانند شبكه اينترنت ( خدا پدرش را بيامرزد ) . در اين شبكه براي ايجاد ارتباط از تجهيزات مخابراتي پيش رفته استفاده مي شود .
۳) شبكه MAN : در اصطلاح به شبكه هايي ما بين شبكه هاي LAN و WAN گفته مي شود و يك راه تشخيص آن ، اين است كه از تجهيزات مخابراتي آنچناني استفاده نمي شود مثلا اگر شركتي در يك شهر داراي چند شعبه باشد و بخواهيد آن شعبات را به يكديگر متصل كند اينچنين شبكه اي ايجاد مي كند .
سيستم هاي شبيه به شبكه
گاهی اوقات می توان کامپيوترها را به شکلی بکار برد که دقيقا با يک شبکه سر و کار نداريم اما می توان آنها را شبکه نيز به حساب آورد . به همين دليل نام آنها را سيستم های شبيه شبکه می ناميم و در زير آنها را توضيح می دهيم . اما قبل از آن بايد با مفهوم کامپيوتر Standelone آشنا شويد . به طور كلي به كامپيوتر هاي كه قادر باشيم پشت آنها قرار گيريم و با آنها كار انجام دهيم خواه به شبكه متصل نباشد يا امكان آن را نداشته باشد يك كامپيوتر Standelone گوييم .
اما سيستم هاي شبيه شبكه ، بطور كلي سه مورد مي باشند :
۱) كامپيوترهاي MainFrame : اين كامپيوترها داراي چندين پردازنده و حافظه هاي بزرگ مي باشند و ترمينالها كه فقط داراي مانيتور و صفحه كليد مي باشند به آن متصل مي شوند و از آن استفاده مي كنند. پس به نوعي مي توان آنها را نوعي شبكه ناميد اما نه بطور كامل .
۲) Distributed System ( سيستم هاي توزيع شده ) : اين سيستم هاي شامل جندين كامپيوتر جداگانه مي باشند كه بر روي همه آنها يك سيستم عامل مخصوص مانند ماخ ( Mach ) نصب مي شود و اين سيستم عامل است كه كليه پردازشها را مديريت مي كنند و تصميم مي گيرد كه مثلا اين برنامه روي كدام سيستم ها انجام شود و يا مثلا اين داده روي كدام سيستم ها ذخيره شود و در اين موارد كاربر نمي تواند هيچ كاري انجام دهد . اين كامپيوتر ها بيشتر براي انجام پردازشهاي بسيار سنگين و بصورت موازي بكار مي روند
۳) كامپيوترهايي كه به يكديگر Link مي شوند : يكي از راههايي كه مي توان كامپيوترها را به يكديگر متصل كرد از طريق پورت هاي پشت آنها مي باشد . اگر دو كامپيوتر را بتوان از طريق پورت هاي پشت آنها به يكديگر متصل كرد در اصطلاح آنها را لينك كرده ايم . در سيستم عامل ويندوز نيز مي توانيد دو كامپيوتر را بدين روش به يكديگر متصل كنيد . براي اينكار در موقع نصب ويندوز بايد نرم افزار آن را نصب كنيد تا بتوانيد دو كامپيوتر را در قالب Host و Geast استفاده نماييد
شبكه ها را مي توان به دو گروه زير تقسيم نمود :
*) شبكه هاي نقطه به نقطه ( Peer To Peer ) كه نام ديگر آنها Work Group مي باشد .
**) شبكه هاي Server based كه به آنها Clinet / Server نيز مي گويند .
دسته ديگري از شبكه ها
شبکه های Peer-to-Peer به شبكه هايی گفته می شود كه در آن تعدادی كامپيوتر به كمك يك كابل يا چيزی شبيه به آن به يكديگر متصل می شوند . در اين نوع شبكه خبری از كاپيوتر سرويس دهنده به صورت جداگانه نيست و تمام كامپيوترها هم به صورت كلاينت و هم بصورت سرور عمل می كنند و انجام اموری مثل مديريت فايلها ، دادن مجوزهای دسترسی ( البته نه بصورت درست و حسابی ) به عهده كاربر همان كامپيوتر است .
اما در شبكه های كلاينت/ سروری يك كامپيوتر بنام سرور وجود دارد كه تمام امور مديريتی و دادن مجوزهای دسترسی و موارد ديگر از اين دست را به عهده دارد و معمولا تمام افراد پشت آن قرار نمی گيرند و اجازه كار با آن را ندارند بلكه فقط شخص مدير شبكه ( Administrator ) با آن كار می كند . اما اجازه بدهيد تا يك مقايسه مابين اين دو شبكه داشته باشيم :
۱) اندازه ،تعداد و مكان : اگر در حدود ۱۵ كامپيوتر ( البته صحيحتر آن ۱۰ عدد می باشد ) داشته باشيم بهتر است از شبكه نقطه به نقطه استفاده شود و اگر تعداد از آن بيشتر شده بهتر است بدليل افت شديد كارآيی شبكه از شبكه كلاينت/ سروری استفاده شود . اگر از نظر مكانی كامپيوترها در فاصل دور نسبت به يكديگر باشند بهتر است از شبكه های كلاينت/ سروری استفاده شود . اگر بخواهيم يك محيط كوچك كه به ندرت گسترش و توسعه می يابد را شبكه بندی كنيم بهتر اس از شبكه نقطه به نقطه استفاده كنيم .