بخشی از مقاله
شرايط لازم برای دريافت مدرك CCNA
CCNA ( برگرفته از Cisco Certified Network Associate ) ، اولين مدرك معتبر شركت سيسكو در رابطه با شبكه است كه می توان آن را پيش نياز ساير مدارك اين شركت در نظر گرفت . علاقه مندان به دريافت اين مدرك می بايست دارای مجموعه ای از قابليت ها باشند :
• نصب ، پيكربندی و مديريت شبكه های محلی ( LAN ) و شبكه های گسترده ( WAN )
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل IP ( برگرفته از Internet Protocol )
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل IGRP ( برگرفته از Interior Gateway Routing Protocol )
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل EIGRP ( برگرفته از Enhanced IGRP )
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل OSPF ( برگرفته از Open Shortest Path First )
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل PPP ( برگرفته از Point-to-Point Protocol )
• آشنائی و قابليت پيكربندی ISDN ( برگرفته از Integrated Services Digital Network )
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل Frame Relay
• آشنائی و قابليت پيكربندی پروتكل RIP ( برگرفته از Routing Information Protocol )
• آشنائی و پيكربندی شبكه های محلی مجازی VLAN ( برگرفته از virtual LANs )
• آشنائی با مفاهيم اساسی اترنت
• آشنائی و پيكربندی ليست های دستيابی
• نصب و پيكربندی يك شبكه
• بهينه سازی WANs به كمك راه حل های مبتنی بر اينترنت با استفاده از ويژگی هائی نظير فيلترينگ و ليست های دستيابی و DDR ( برگرفته از dial-on-demand routing ) به منظور كاهش پهنای باند و هزينه WAN
چگونه می توان مدرك CCNA را دريافت نمود ؟
اولين مرحله برای دريافت مدرك CCNA ، شركت در آزمون شماره 801 - 640 و كسب نمره قبولی است .شركت سيسكو برای دريافت مدرك CCNA اين امكان را نيز برای متقاضيان فراهم نموده است كه در مقابل يك آزمون در دو آزمون جداگانه شركت نمايند:
• 640-811 ICND ( Interconnecting Cisco Networking Devices )
• 640-821 INTRO
تصميم در خصوص شركت در دو آزمون فوق و يا شركت در يك آزمون ( شماره 801 - 640 ) با متقاضی است . بديهی است كه علاقه مندان به دريافت مدرك CCNA با شركت در دو آزمون می بايست هزينه بيشتری را پرداخت نمايند . از طرف ديگر، با تقسيم مطالب و شركت در دو آزمون جداگانه شرايط مطلوبتری برای علاقه مندان فراهم می گردد ( كاهش حجم مطالب ) .
در صورت حضور در كلاسی كه شما را برای آزمون شماره 801 - 640 آماده می نمايد ، می توان در صورت تمايل در دو آزمون جداگانه شركت و موفق به كسب مدرك CCNA گرديد .
ماهيت و نحوه سوالات آزمون
• آزمون CCNA شامل 50 سوال ( و شايد هم بيشتر ) است كه می بايست در مدت زمان 90 دقيقه به آنها پاسخ داده شود ( اين احتمال وجود دارد كه زمان فوق كمتر هم در نظر گرفته شود ) . توجه داشته باشيد كه اعداد اشاره شده ممكن است تغيير يابد و هر آزمون شرايط مختص به خود را داشته باشد . برای موفقيت در آزمون می بايست به 85 درصد سوالات پاسخ صحيح داده شود ( كسب حداقل نمره 85 ) .
• پاسخ برخی سوالات ( خصوصا" سوالات چند گزينه ای در رابطه با گرامر دستورات ) ، ممكن است در اولين مرحله مشابه و يكسان بنظر آيد . بديهی است كه در زمان پاسخ به سوالات ، می بايست هم صورت مسئله و هم پاسخ های مربوطه به دقت مطالعه گردند.
• توجه داشته باشيد كه پاسخ صحيح ، پاسخ مورد نظر شركت سيسكو می باشد . در برخی موارد ممكن است بيش از يك پاسخ مناسب برای يك سوال خاص مطرح شده باشد ولی گزينه صحيح ، پاسخی است كه سيسكو آن را توصيه نموده است .
نكات كليدی برای دريافت مدرك CCNA (بخش اول)
CCNA ( برگرفته از Cisco Certified Network Associate ) اولين مدرك معتبر شركت سيسكو در رابطه با شبكه است كه می توان آن را پيش نياز ساير مدارك اين شركت در نظر گرفت . علاقه مندان به دريافت اين مدرك می بايست توانمندی خود را در زمينه های متعددی افزايش دهند .
در اين مطلب به برخی نكات كليدی و مهم به منظور افزايش آمادگی علاقه مندان جهت شركت در آزمون های CCNA اشاره می گردد .
• نكته اول : اولين مزيت bridging ، افزايش پهنای باند قابل دسترس بر روی يك سگمنت شبكه است ، چراكه با اين كار تعداد دستگاه های موجود در يك collision domain كاهش می يابد . از واژه bridging قبل از معرفی هاب و روتر در شبكه استفاده می گرديد . بنابراين طبيعی است كه برخی افراد از bridge به عنوان سوئيچ ياد كنند . در واقع ، سوئيچ و bridge دارای عملكردی مشابه و يكسان می باشند ( كليات كار ) و اين دو دستگاه شبكه ای collision domain در يك شبكه LAN را كاهش می دهند . به عبارت ديگر ، سوئيچ اساسا" يك bridge چندين پورت با قدرك اداراك بيشتری است .
دو دستگاه فوق دارای تفاوت هائی نيز می باشند. به عنوان نمونه ، سوئيچ ها به منظور انجام وظايف خود دارای امكانات مديريتی و قابليت های پيشرفته ای می باشند . در اغلب موارد bridge صرفا" دارای يك ، دو و يا چهار پورت می باشد.
• نكته دوم : سوئيچ ها ، بريج های چند پورته ای با سرعت بالا می باشند كه دارای قابليت هائی نظير bridge بوده و معمولا" دارای تعداد پورت بيشتری می باشند . هر پورت سوئيچ به منزله يك collision domain جداگانه می باشد و پهنای باند مختص به خود را ايجاد می نمايد .
• نكته سوم : از شبكه های محلی مجازی ( VLANs ) ، برای گروه بندی پورت های سوئيچ در يك شبكه محلی استفاده می گردد . برای ارتباط بين شبكه های محلی مجازی به روتينگ نياز می باشد .
• نكته چهارم : شبكه های محلی مجازی زمانی كه توسط يك trunk connection به يكديگر متصل شده باشند ، می توانند بين چندين سوئيچ كار كنند . از ISL ( برگرفته از Inter-Switch linking ) به منظور ايجاد trunk connection بين پورت های Fast Ethernet سوئيچ های سيسكو استفاده می گردد .
• نكته پنجم : سوئيچ ها ، امكان اجرای دستگاه های اترنت در مد full-duplex را فراهم می نمايند . در مد فوق ، دو دستگاه از محيط انتقال اترنت بطور همزمان و انحصاری استفاده می نمايند . بدين ترتيب ، با توجه به عدم بروز collision كارآئی شبكه افزايش خواهد يافت .
• نكته ششم :در سوئيچينگ Store-and-forward ، قبل از اتخاذ تصميم در خصوص فورواردينگ ، تمامی فريم خوانده می شود . اين در حالی است كه در سوئيچنگ Cut-through ، صرفا" شش بايت كه مربوط به آدرس MAC است جهت اتخاذ تصميم در خصوص فورواردينگ خوانده می شود . همچنين ، در سوئيچينگ store-and-forward ، بررسی خطاء انجام می شود . پتانسيل فوق در سوئيچينگ cut-through وجود ندارد و اين فرآيند انجام نمی شود .
• نكته هفتم : مزايای اوليه استفاده از روتر عبارت است از :
- امكان اتصال دو شبكه محلی غيرمشابه
- ارائه چندين مسير به يك شبكه خاص
- امكان اتصال شبكه های بزرگ و پيچيده به يكديگر
• نكته هشتم : در ارتباطات Connection-oriented ، سرويس گيرنده يك ارتباط با استفاده از يكی از پورت های شناخته شده سرويس دهنده برقرار و در ادامه مبادله داده در يك كانال خصوصی انجام می شود . اين نوع ارتباطات از سه مرحله ايجاد ارتباط ، ارسال داده و اتمام ارتباط تشكيل می گردند . اين وضعيت در در ارتباطات Connectionless ، وجود ندارد . TCP نمونه ای از يك پروتكل Connection-oriented و UDP نمونه ای از يك پروتكل Connectionless می باشد .
• نكته نهم : مدل مرجع OSI از هفت لايه زير تشكيل شده است :
لايه هفتم : Application
لايه ششم : Presentation
لايه پنجم : Session
لايه چهارم : Transport
لايه سوم : Network
لايه دوم : Data Link
لايه اول : Physical
• نكته دهم : كپسوله سازی و يا tunneling ، فريم ها را از يك سيستم شبكه ای دريافت و آنها را درون فريم هائی از ساير سيستم های شبكه قرار می دهد .
• نكته يازدهم : لايه Presentation با نمايش ، رمزنگاری و فشرده سازی داده سرو كار دارد و در آن پروتكل های مختلفی به منظور حمايت از متن ، داده ، صوت ، تصوير ، گرافيك و تصاوير با فرمت هائی نظير ASCII, MIDI, MPEG, GIF و JPEG ارائه شده است .
• نكته دوازدهم : لايه session مسئوليت ايجاد ، مديريت و خاتمه جلسات و يا نشست بين برنامه ها را برعهده دارد . NFS ( برگرفته از Network file system ) و SQL ( برگرفته از structured query language ) و RPC ( برگرفته از remote procedure calls ) نمونه هائی از پروتكل های لايه Session می باشند .
• نكته سيزدهم : لايه Transport بين لايه های بالا و پائين مدل مرجع OSI قرار دارد و كنترل جريان داده را با استفاده از بافرينگ و مالتی پلكسينگ انجام می دهد . لايه فوق سرويس حمل داده end-to-end را با سمگنت نمودن برنامه های سطح بالا ، ايجاد يك ارتباط end-to-end و ارسال سگمنت ها از يك هاست به هاست ديگر و حصول اطمينان از حمل معتبر داده ارائه می نمايد.
• نكته چهاردهم : اولين وظيفه لايه شبكه در مدل مرجع OSI ، تعيين مسير و آدرس دهی منطقی است . روتينگ از جمله عملياتی است كه در اين حوزه انجام می شود .
• نكته پانزدهم : وظايف اوليه لايه Data-Link مدل مرجع OSI عبارت است از :
- استقلال عملكرد لايه های بالاتر لايه OSI از محيط فيزيكی
- آدرس دهی فيزيكی سخت افزار
- ارائه امكاناتی خاص به منظور كنترل جريان داده
- توليد پيام های خطاء
• نكته شانزدهم : زمانی كه روتر ها در يك ارتباط بين شبكه ای بر روی مسيرهای بهينه به توافق رسيده باشند يك همگرائی ايجاد می گردد . routing loop به دليل بروز اشكال در روتر ها و عدم بهنگام سازی صحيح مسيرها در جداول مسيريابی ايجاد و يك بسته اطلاعاتی در يك حلقه روتينگ گرفتار و هرگز به مقصد خود نخواهد رسيد .
• نكته هفدهم : پروتكل های روتينگ Distance vector ، تمامی جداول روتنيگ خود را برای همسايگان ارسال می نمايند . پروتكل های Link state وضعيت اينترفيس خود را برای هر روتر در ارتباطات بين شبكه ای ارسال می نمايند .
• نكته هجدهم : يكی از مسائل در ارتباط با پروتكل های distance vector ، مشكل "شمارش نامحدود " است كه می توان آن را با استفاده از روش هائی نظير : split horizon ، route poisoning ، maximum hop count و hold-down timers حذف و يا بهبود داد .
• نكته نوزدهم : TCP يك سرويس مطمئن و connection-oriented را برای برنامه هائی كه از سرويس های آن استفاده می نمايند ، ارائه می كند . استفاده از acknowledgments ، بررسی دنباله اعداد، بررسی خطاء و استفاده از يك روش handshake سه طرفه نمونه هائی از امكانات اين پروتكل در جهت انجام وظايف خود می باشند . UDP ، يك ارتباط connectionless را ايجاد می نمايد .
• نكته بيستم : پورت های خوش نام عبارتند از :
- پورت شماره 21 برای FTP ( برگرفته از File Transfer Protocol )
- پورت شماره 23 برای Telnet
- پورت شماره 25 برای SMTP ( برگرفته از Simple Mail Transfer Protocol )
- پورت شماره 53 برای DNS ( برگرفته از Domain Name System )
- پورت شماره 69 برای TFTP
- پورت های 161 و 162 برای SNMP ( برگرفته از Simple Network Management Protocol )
- پورت شماره 80 برای HTTP ( برگرفته از Hypertext Transfer Protocol )
در بخش دوم به برخی ديگر از نكات كليدی برای دريافت مدرك CCNA اشاره خواهيم كرد .
________________________________________
كات كليدی برای دريافت مدرك CCNA (بخش دوم)
CCNA ( برگرفته از Cisco Certified Network Associate ) اولين مدرك معتبر شركت سيسكو در رابطه با شبكه است كه می توان آن را پيش نياز ساير مدارك اين شركت در نظر گرفت . علاقه مندان به دريافت اين مدرك می بايست توانمندی خود را در زمينه های متعددی افزايش دهند .
در بخش اول به برخی از نكات مهم به منظور افزايش آمادگی علاقه مندان جهت شركت در آزمون های CCNA اشاره گرديد . در اين بخش به برخی نكات ديگر اشاره می نمائيم .
• نكته اول : پروتكل ARP ( برگرفته شده از Address Resolution Protocol ) يك آدرس IP را به يك آدرس فيزيكی ( MAC address ) ترجمه می نمايد .
پروتكل RARP ( برگرفته شده از Reverse Address Resolution Protocol ) يك آدرس فيزيكی را به يك آدرس منطقی ( آدرس IP ) ترجمه می نمايد .
• نكته دوم : آشنائی با مفاهيم آدرس دهی IP برای تمامی علاقه مندان فعاليت در زمينه شبكه های كامپيوتری الزامی است . آدرس های IP يك عدد سی و دو بيتی می باشند كه به صورت چهار عدد ( اكتت ) مبنای ده كه توسط نقطه از يكديگر جدا شده اند ، نمايش داده می شوند .
• نكته سوم : هر آدرس IP از دو بخش شبكه و هاست تشكيل می گردد . جدول زير تعداد بيت های در نظر گرفته شده برای هر يك از بخش های هاست و شبكه را به همراه تعداد آدرس موجود در هر كلاس نشان می دهد ( بدون subnetting )
تعداد آدرس موجود در هر شبكه * تعداد بايت های در نظر گرفته شده برای بخش هاست
تعداد بايت های در نظر گرفته شده برای بخش شبكه كلاس شبكه
224 - 2 سه بايت
( 24 بيت ) يك بايت
( 8 بيت ) A
216 - 2 دو بايت
(16 بيت ) دو بايت
( 16 بيت ) B
28 - 2 يك بايت
( 8 بيت ) سه بايت
( 24 بيت ) C
* : در هر شبكه دو آدرس هاست رزو شده است .
جدول يك :اندازه بخش شبكه و هاست كلاس های IP ( بدون subnetting )
• نكته چهارم : اولين بايت و يا اكتت شبكه های كلاس B ، A و C به همراه ليست شبكه های معتبر در جدول زير نشان داده شده است .
تعداد هاست
در هر شبكه تعداد شبكه
در كلاس* شماره شبكه های معتبر محدوده اولين اكتت كلاس شبكه
224 - 2 27 - 2 1.0.0.0 to 126.0.0.0 1 تا 126 A
216 - 2 214 - 2 128.1.0.0. to 191.254.0.0 128 تا 191 B
28 - 2 221 - 2 192.0.1.0 to 223.255.254.0 192 تا 223 C
* :تعداد واقعی شبكه را نمايش می دهد.در اين رابطه چندين آدرس رزو شده نيز وجود دارد . مثلا" شبكه 0 . 0 . 0 . 0 ( در اغاز برای يك آدرس broadcast رزو شده بود ) و 0 . 0 . 0 . 127 ( همچنان از آن به عنوان آدرس loopback استفاده می گردد ) رزو شده می باشند .
همچنين ، شبكه های 0 . 0 . 0. 128 ، 0 . 0. 255 . 191
و 0 . 255 . 255 . 255 رزو شده می باشند .
جدول دو : ليست شبكه های معتبر
• نكته پنجم : mask پيش فرض برای هر يك از كلاس های آدرس دهی IP در جدول زير نشان داده شده است .
كلاس IP mask پيش فرض
Class A 255.0.0.0
Class B 255.255.0.0
Class C 255.255.255.0
جدول سه : mask پيش فرض برای هر يك از كلاس های آدرس دهی IP
• نكته ششم : شماره شبكه و آدرس broadcast برای يك subnet ، اولين و آخرين آدرس های IP را شامل می شود . محدوده آدرس های IP معتبر ، شامل تمامی آدرس های بين شماره شبكه و آدرس broadcast می باشد . در نمايش باينری يك آدرس IP ، برای مشخص كردن شماره شبكه تمامی بيت های مربوط به بخش هاست صفر در نظر گرفته می شود . در آدرس های broadcast تمامی بيت های مربوط به هاست يك در نظر گرفته می شود .
