بخشی از مقاله
چکیده :
الهام از طبیعت در زندگی برای تولید مایحتاج انسانی ، مسئله جدیدی نیست و انسانها از ابتدا همواره طبیعت و قوانین آن را به عنوان الگوی خود در ابداعات و نوآوریها مد نظر داشته اند .این موضوع با آغاز قرن بیست و یکم و رشد روزافزون رایانه ها جایگاهی خاص یافته و اندیشه های معماری را نیز تحت تاثیر قرارداده است .
هر موجود زنده و سازواره در روی کره زمین سیستم عملکردی کاملی را ارائه می دهد که به خوبی با محیط به دلیل سیر تکامل میلیون ساله آن تطابق می یابد. سازه و ساختار سیستمهای بیولوژیکی مثل کندوهای عسل، لانه های موریانه ، غشاهای سلولی یا دیگر سازواره هائی که همگی برای نوع بشر در دسترس می باشند.کشف مایکروارگانیسم ها ابعاد جدیدی در الگوهای معماری و طراحی شهری ایجاد می کند . نوع بشر از طبیعت هم به عنوان منبع الهام برای الگوهای سازه ای و معماری سود می برد و هم از پیشرفت مصالح زیست محیطی برای گسترش روش های ساخت در معماری . بدین ترتیب، بشر به درک امکانات در حال گسترشی پی برده که بوسیله تکنولوژی و پیشرفت تفکرات بیولوژیکی ارائه می گردد.
کلید واژه ها :
بیونیک ، بیولوژی، میکروارگانیسم ، ماکروارگانیسم ها،بیوتکنولوژی ،زیست فناوری.
مقدمه:
تاریخچه علم بیونیک:
بیونیک نام خود را از کلمه یونانی "بیوس" به معنای سلول حیاتی می گیرد و به مطالعه سیستم های بیولوژیکی و فرآیند های آن به منظور کاربرد در حل مسائل مهندسی می پردازد.این کلمه از واژه " بایون" یونانی به معنی واحد حیات ریشه می گیرد. بیونیک که یکی از شعبه های دانش سیبرنتیک است به مطالعه همانندی ها و روابط بین ماشین ( و مصنوعات ساخته انسان ) و مغز و مطالعه آنچه که از حیات تقلید می شود ، یعنی طراحی و ساختن اشیاء بر پایه دانسته های زیستی می پردازد.1 واژه بیوتکنولوژی (زیست فناوری) نخستین بار در سال 1919 توسط کارل ارکی به مفهوم کاربرد علوم زیستی و اثر متقابل آنها
در فناوری های ساخت بشر به کار برده شد.
به طور کلی هر گونه فعالیت هوشمندانه بشردر خلق ، بهبود و عرضه محصولات گوناگون با استفاده از موجودات زنده مخصوصا از طریق دستکاری ژنیتیکی آنها در سطح مولکولی ، در حوزه بیوتکنولوژی قرار می گیرد.
برخی کاربردهای سنتی زیست فناوری عبارتند از : اصلاح نباتات و دام ، تهیه نان و ماست و پنیر و سپس تولید انواع آنتی بیوتیک ها ، انسولین انسانی و اینترفرون را نیز شامل می گردد.
در حال حاضر با فناوری DNA نوترکیب ، دستکاری ژنها و انتقال ژن از یک موجود زنده به دیگری یا به عبارت دیگر مهندسی ژنتیک ، ظرفیت بهره گیری از این فن آوری به طور فزاینده ای افزایش یافته است.
این تعریف گستره وسیعی از رشته های مختلف علوم و فنون را در بر می گیرد چنانکه می توان زمینه های فعالیت زیست فناوری را در بخش های کشاورزی ، پزشکی دام و آبزیان ، فرآورده های غذائی و داروئی ، صنعت و محیط زیست فراهم نمود.
پیشرفت های چشمگیر زیست فناوری در دهه های اخیر به ویژه پس از دستیابی به روشهای نوین مهندسی ژنتیک در جداسازی ژنها و دستکاری و انتقال آنها از موجودی به موجود دیگر آن را به عنوان یکی از مهمترین فناوریهای مولد در حال و آینده معرفی کرده است.
