بخشی از مقاله

همه گیر شناسی
1 . Aspegillosis :
عامل این بیماری A . Fumigatus و سایر گونه های آسپرژیلوس میباشد .
راه انتقال و همه گیر شناسی :
در معرض قرارگیری جنین در اسپورهای آسپرژیلوس ، بخصوص در 48 ساعت اول پس از هچ شدن . لانه آلوده و مدیریت نادست سبب نفوذ اسپورهای آسپرژیلوس به پوسته تخم ها خواهد شد .
سرد شدن محتویات تخم مرغ بعد از تخمگذاری و ایجاد یک فشار اسمزی منفی سبب کشیده شدن مواد مختلف از طریق منافذ به داخل تخم خواهد شد . از این رو ، اسپورهای آسپرژیلوس در فضای هوایی قرار می گیرند و آلوده شدن جوجه را سبب میشوند .


از سوی دیگر ، بهنگام شکسته شدن تخم مرغها ، رهایی اسپورها را در محیط انکوباتور و آلوده شدن حتی جوجه های فاقد تخم مرغ با پوسته آلوده را نیز دارد .
علائم کلینیکی :


جوجه های آلوده دچار کاهش اشتها ، کاهش یا عدم رشد مناسب و تنگی تنفس یا تنفس با دهان باز میشوند . مرگ بر اثر این ضایعه نیز معمولا در 2 هفته ابتدایی رخ میدهد .


در مطالعات صورت گرفته در استرالیا مشخص شده است که ازدحام و محیط پرگرد و غبار و دمای بالا و رطوبت بعنوان عوامل مستعد کننده بیماری مطرح شده است . البته امکان دارد که پرندگان درگیر ، این آلودگی را در اثر انکوبه شدن دیرتر از موعد و یا زودتر از موعد و آلوده بودن محیط انکوبه کسب کرده باشند .


البته در تمامی این پرندگان ، نشانه های تنگی تنفس ، یرقان و کاهش قدرت فیزیکی رویت شد . بیماری آسپرژیلوس میتواند بصورت گرانولوم های موضعی در شترمرغهای بالغ ، خود را نشان دهد .
تغییرات پس از مرگ :
در ریه و کیسه های هوایی پرنده ، گرانولومهای زرد متمایل به سبز با اندازه 1 تا 2 میلی متر مشاهده میکنید .
درمان :
بعلت هزینه بالا و پاسخ ضعیف ترجیح داده نمیشود .
پیشگیری :
رعایت بهداشت در مجمعه نگهداری تخم ها و محیط انکوبه مهم است .
2 . Zygomycosis :
عفونت قارچی عمومی در کنار التهاب در معده و پیش معده به وسیله زیگومیسیتها و انواع مهم آن . بازیدیا ، موکور ، رایزوپوس از دیگر عوامل آن میباشند که در ایالات متحده و اسرائیل گزارش شده است .
راه انتقال و همه گیرشناسی :
بلع نمودن عوامل عفونی در غذا و بستر مهم است . زیکومیکوزیز معمولا میتواند در اثر دخالت عوامل تک یاخته ایی و باکتریایی و عوامل مداخله گر در سیستم ایمنی رخ بدهد .
علائم کلینیکی :
افسردگی ، کاهش اشتها ، ازدست رفتن وزن و کاهش دفع مدفوع .
تغییرات پس از مرگ :


زخمهایی بصورت موضعی ولی گشترده و چندتایی در مخاط قسمت انتهایی مری و نیز پیش معده و معده پرنده دیده میشود . گهگاه ، استوماتیک موضعی نیز دیده میشود .
تشخیص :


بررسیهای بافتی تصدیق گر حضور قارچ در لایه مخاطی و زیرمخاطی و نیز لایه عضلانی معده و پیش معده طیور است . رشد قارچ در محیط کشت Sabouraud Agar صورت میگیرد .
درمان :


درمانهای حمایتی توصیه میشود . آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف و متونیندازول برای سرکوب ساختن عوامل مداخله گر تک یاخته ایی و باکتریایی توصیه میشود .
پیشگیری :


تشخیص و پیشگیری از فاکتورهای خطر همانند ویروسهای سرکوبگر ایمنی و نیز حذف عوامل قارچی از غذا و بستر پرنده توصیه میشود .


جلسه مشورت فنی WHO ، FAO و OIE در جهت کنترل آنفلوآنزای طیور
نتیجه های بدست آمده و پیشنهادات :


1 . بر اساس تحقیقات صورت گرفته ، همه گیری اخیر تحول یافته است . بر این اساس پیش بینی میشود که ، پراکندگی جغرافیایی و میزان بروز گسترش یابد .
2 . در این مورد ، یک مطالعه کافی بر روی همه گیر شناسی فوق مورد نیاز است .
3 . شیوع این بیماری براحتی تحت کنترل در نمی آید و بنابراین نیاز به یک عملکرد فوری میباشد .
4 . بدون دست یابی و تحقق مناسب روشهای کنترل بیماری ، احتمال همه گیر شدن این بیماری وجود خواهد داشت و در برخی از مناطق نیز ، احتمال ماندگاری بیماری در دراز مدت وجود خواهد داشت و در نتیجه ، بیماری در جمعیت طیور اهلی بصورت آندمیک در خواهد آمد .
5 . تا زمانی که این بیماری در سیستمهای تولیدی وجود دارد ، تهدید آن بر علیه سلامتی انسانها نیز وجود خواهد داشت .
منشاء بحالت همه گیر درآمدن بیماری :
6 . منبع اولیه بیماری تاکنون مشخص نشده است ، اما بر روی فرضیه های موجود کار خواهد شد . تحقیق در این زمینه شامل مطالعه در مورد احتمال ورود بیماری از طریق پرندگان وحشی و یا اهلی ، عواقب و پیامدهای قصور و ناتوانی در مراقبتها و نظارتها و همچنین اخطار بموقع و کنترل حرکت بیماری میان پرندگان اهلی میباشد .
7 . عدم اخطار بموقع شیوع بیماری به صاحبنظران ، OIE و سایر سازمانهای بین المللی سبب افزایش میزان مشکلات موجود خواهد شد .


استراتژیهایی در جهت کنترل و ریشه کنی این بیماری :
1 . توجه به بیماری ، شناسایی بموقع این بیماری و متعاقب آن اطلاع رسانی سریع از جمله فعالیتهایی میباشند که در برنامه ریشه کنی این بیماری بر آنها تاکید فراوانی شده است . امنیت زیستی ، بخشی ضروری در کنترل آنفلوآنزای طیور میباشد که بعلت اهمیت ویژه آن بایستی در برنامه های محاسباتی گنجانده شود . همچنین همکاری فعالان بخش طیور با سازمانهای جهانی سبب تحقق نظارتهای این سازمانها بوسیله خدمات دامپزشکی مشود .


2 . ریشه کنی برنامه ایی است که برای کنترل شیوع HPAI ترجیح داده میشود . این برنامه بایستی در تمامی گله ها اجرا شود . این برنامه بالاترین تاثیر را در کنترل محدود شیوع HPAI و همچنین درگیر کردن مجدد نواحی به این بیماری داشته است . اجرا و تحقق این برنامه ، مستلزم توزیع و پخش کافی و بموقع بودجه های جبران خسارت میباشد . هیچ توجیه منطقی در جهت ریشه کنی سیستماتیک حیات وحش در جهت ریشه کنی HPAI وجود ندارد .


3 . بایستی توجه شود که ممکن است کشتارهای بسیار زیاد در برخی شرایط مطلوب و معقول نباشد و واکسیناسیون یک انتخاب مناسب باشد . دلایل منطقی که واکسیناسیون را پیشنهاد میکنند عبارتند از :
 کاهش آسیب پذیری در برابر بیماری .
 کاهش احتمال انتشار بیماری .
بنابراین واکسن ، ابزار مناسبی در جهت کاهش میزان بروز موارد جدید و همچنین جلوگیری از بازیافت ویروس در محیط میباشد و میتوان این ابزار را جهت کاهش پتانسیل احتمال انتقال بیماری به انسان مورد استفاده قرار داد .
4 . واکسیناسیون ابزاری است در جهت افزایش امنیت زیستی . این ابزار بایستی با ( نظارت ) در تعامل کامل باشد . علت این تعامل ، شناسایی فوری و بی درنگ هرگونه تغییر در خصوصیات ویروس ( تغییرات آنتی ژنیک ) . این تعامل بایستی با محصولات مناسب تولیدی و کنترل کیفیت عملی شود . این نظارتها در جهت تطابق محصولات با استانداردهای جهانی ( رجوع شود به راهنمای استانداردهای OIE ) صورت میگیرد .
5 . واکسیناسیون همچنین میتواند بعنوان ابزاری در جهت حمایت از ریشه کنی و یا کنترل بیماری و همچنین کاهش بازیافت ویروس در محیط مورد استفاده قرار بگیرد . کنترل این بیماری توسط واکسیناسیون ، ممکن است که مقدمه ایی بر ریشه کنی باشد .
مدیریت مناسب واکسیناسیون و مبارزه تحت نظارت سازمانهای دامپزشکی ، هم با روند صنعت جهانی و هم با توصیه های OIE تطابق دارد . واکسیناسیون در جهت ریشه کنی این بیماری ممکن است اختصاصی باشد . ترکیب ، توالی ، اندازه و مقیاس و همچنین تفاوت میان سیستم محصولات و مرحله کنترل برنامه ممکن است که در نواحی مختلف متفاوت باشند . واکسیناسیون بایستی بصورت استراتژیک ، همراه با مراقبتهای لازم و همچنین با شناسایی گروه های هدف ، ناحیه و با مجوزهای جهانی صورت بگیرند .
6 . نیازهای اضطراری به واکسن بایستی سریعا مرتفع شود و تولیدکنندگان واکسن بایستی ، توانایی خدمات رسانی سریع را داشته باشند . این تولید کنندگان بایستی مورد ارزیابیهای لازم قرار بگیرند .
7 . تفاوتهای بیماری در حیوانات واکسن زده شده ( DIVA ) نگرشی است که در خلال آزمایشهای تشخیصی مناسب و/ یا با استفاده از پرندگان پیشنهاد شده است . تنها واکسنهای غیر فعال هترولوگوس و یا همولوگوس نامزدهای اسفاده های فوری هستند .
سلامت انسانی و امنیت غذایی :


1 . کوشش فوری و توجه و تاکید بر پیشگیری از بیمار شدن انسانها برای افرادی که در ارتباط مستقیم با طیور هستند . این توجه شامل افرادی که در نواحی آلوده قرار دارند نیز میشود .
2 . تمرین توانایی استفاده صحیح از PPE بایستی برای حفاظت افراد مشغول بکار در نواحی مشکوک و یا آلوده بایستی بکار برده شود . همچنین بایستی با توجه به پیشنهادات WHO سلامتی افراد بی حفاظ مورد توجه قرار بگیرد .


3 . گله های آلوده طیور بایستی با روشهایی که از نظر محیطی مناسب باشند منهدم گشته و به هیچ عنوان برای مصارف تغذیه ایی انسانها و یا حیوانات بکار برده نشود .


4 . محصولات و تولیدات طیور و همچنین تخم مرغهای تولیدی مناطقی که شیوع H5N1 در آنها گزارش شده است ، بعلت بخطر انداختن سلامت عمومی بایستی بدقت تحت بررسی قرار بگیرند . آموزشاتی نیز در جهت سنجش اقدامات احتیاط آمیز عمومی درباره حمل و نقل ، شستشوی دستها ، جلوگیری از انتقال آلودگی و همچنین ، طبخ محصولات مرتبط با طیور میتواند برگزار شود .
5 . تمامی کشورهای آلوده شده به H5N1 بایستی در مواقع لزوم ، تعداد کافی از نمونه های جداشده از حیوانات را به آزمایشگاه های تائید شده توسط FAO و OIE ارسال نمایند . این کشورها همچنین در صورت لزوم بایستی نمونه هایی جداشده از انسانها را به سیستم نظارت WHO ارسال کنند .
6 . در جهت کاهش خطر این بیماری ، کشتار طیور بایستی با واکسیناسیونها و مراقبتهای لازم صورت بگیرد .
مرمت و بازسازی مناطق :
1 . الگوهایی برای نظارت بر فروش محصولات طیور توسط سازمانهای مربوطه تهیه شود .
2 . لازمه ترمیم فرصت صادرات ، خدمات مناسب دامپزشکی و سایر سازمانهای مربوطه میباشد .
3 . مناطق بایستی به بازیابی مناسب میزان فروش کمک کنند .
4 . احیاء مزارع پرورش طیور ، نیازمند نظارت و تجدید نظر بر تولید نواحی مورد نظر است .
5 . در جهت بازسازی و مرمت مناطق ، تجدید سازمان بخش تولید یک نیاز است .
این نشست پیشنهاد میدهد که :
1 . در خلال کنترل و تجدید ساختار برنامه ها ، سلامتی حیوانات ، انسانها و موجودات زنده بایستی مورد توجه قرار بگیرند .
2 . آموزش عمومی ، تحصیلات دامپزشکی و ظرفیتهای منطقه ایی و جهانی بخش مهمی از گسترش نظارتهای بلند مدت و کنترل بر HPAI و سایر بیماریها میباشند .
3 . برنامه های کنترل این بیماری بایستی بسرعت گسترش یافته و بر آنها نظارت شود .
4 . در هر کشور بایستی یک مرکز هماهنگ سازی تاسیس گردد . بعنوان مثال یک گروه ضربت برای مبارزه با بیماری احداث شود . کار این مرکز میتواند ، گرفتن گزارشات آلودگیها و بحث و نظارت و مراقبت بر کنترل اطلاعات باشد .
5 . سنجیدن در جهت ریشه کنی ، ارتقای امنیت زیستی ، واکسیناسیون و نظارت ابزارهایی در جهت کنترل و ریشه کنی بیماری در طیور میباشد .
6 . نیاز به افزایش نظارت و اخبار بموقع توسط سازمانهای دامپزشکی در سطح ناحیه ملی و بین المللی احساس میشود .
7 . هماهنگ سازی های بین المللی وسیع و گسترده در جهت کنترل ویروس آنفلوآنزا و حفظ سلامتی انسانها و حیوانات صورت بگیرد

.
8 . حمایتهای بیشتری بایستی در جهت اجرای برنامه های تکنیکی صورت بگیرد .
9 . برگزاری نشستی فوری و منطقه ایی در منطقه آسیا در جهت حمایت و تحقق این پیشنهادات . همچنین برگزاری نشستی با FAO ، WHO و OIE در جهت تنظیم برنامه هایی برای پیشگیری و ریشه کنی این بیماری .
10 . برگزاری تحقیقات موثر با مشارکت بین المللی در جهت کنترل انتقال این بیماری به انسانها و حیوانات . این آزمایشها میتوانند در باب موضوعات فوق باشند :


 تهیه واکسن موثر این بیماری .
 آزمایشهای تشخیصی .


 آزمایشهای همه گیرشناسی .
 نقش حیوانات اهلی و وحشی در گسترش این بیماری .

کم خونی، عارضه ای همه گیر
كاهش شديد اکسیژن
هر بار که ما تنفس می کنیم، اکسیژن از داخل ریه های ما جذب شده و به داخل خون انتقال داده می شود. سلول هی قرمز خونی نوعی پروتئین موسوم به هموگلوبین که اکسیژن آنها را جذب کرده با خود حمل می کنند، به همین خاطر اکسیژن و هموگلوبین به آسانی می توانند به قسمت های مختلف بدن منتقل شوند. زمانی که اکسیژن به تمامی بافت ها و اندام های مختلف بدن رسید، خون آن را دوباره به ریه باز می گرداند تا دوباره این روند از نو آغاز شود.
اگر در بدن یک فرد میزان سلول های قرمز خون و یا هموگلوبین کم باشد، این به آن معناست که بدن شخص با کمبود اکسیژن مواجه شده است. کاهش یا میزان اکسیژن در بدن می تواند نشانه ای برای ابتلا به بیماری کم خونی محسوب شود.
به گفته محققان، برخی غذاها نسبت به دیگر موارد مشابه غنی تر هستند و اگر افراد این غذا ها را مصرف کنند می توانند به میزان قابل ملاحظه ای احتمال بروز کم خونی را در خود کاهش دهند. این غذاها شامل موارد زیر می شوند:

*آهن: گوشت قرمز، سبزیجات تازه، تخم مرغ، برگه زردآلو، ماهی ساردین، اسفناج، صبحانه غنی و کامل، حبوبات، نان های سبوس دار
*ویتامین B12: گوشت قرمز، گوشت ماکیان، ماهی، تخم مرغ، شیر، پنیر، صبحانه غنی و کامل
*اسید فولیک: گندم، انواع گل کلم، آجیل، عصاره مخمر و ...
ممکن است برخی مواقع بیماری کم خونی بدون داشتن هرگونه علایم و نشانه ای در افراد بروز کند. در برخی مواقع ممکن است این نشانه ها به صورت ساده و معمول بروز کند که مهم ترین آنها شامل احساس خستگی و ضعف، بی حالی و احساس سنگینی کردن و سرگیجه می شود. زمانی که بیماری کم خونی شدیدتر می شود، اختلال در تنفس، ضربان های شدید قلب، سردرد، زخم های دهانی و ... شکننده شدن ناخن ها می تواند به عنوان نشانه های اصلی به حساب آید. افرادی که این نشانه ها را در خود دیده اند باید هر چه سریع تر به پزشکان متخصص مراجعه کنند تا از صحت خود مطمئن شوند.

کم خونی چه کسانی را بیشتر تهدید می کند؟
بیماری کم خونی ممکن است در طول دوران زندگی سراغ هر شخصی بیاید. در عین حال زنانی که در دوران بارداری به سر می برند و یا اینکه تازه بچه دار شده اند، زنان و مردان بالای 75 سال، کودکان در حال رشد و نوجوانان بیش از بقیه در خطر ابتلا به این عارضه قرار می گیرند. در بیشتر مواقع این اختلال به دنبال عدم مصرف اندازه آهن، ویتامین B12 و اسید فولیک ایجاد می شود. زنان باردار همواره نگران ابتلا به بیماری کم خونی باشند و موادی نظیر سبزیجات تازه یا گوشت باید به صورت مرتب

 


در برنامه غذایی آنها گنجانده شود تا به این بیماری مبتلا نشوند.

اثرات کم خونی
یکی از اثرات رایج کم خونی از دست دادن خون به مقدار زیاد است که طی آن سلول های قرمز خون و هموگلوبین از بین می رود. این امر ممکن است به صورت اتفاقی رخ دهد. برای مثال، زمانی که بیماری زخم معده بروز می کند ممکن است به میزان زیادی سلول های قرمز خون در فرد از بین بروند. در عین حال این عارضه ممکن است خیلی آهسته و کم کم بروز کند، مثلا زمانی که عادت ماهانه در یک زن شدت می یابد و طی آن خون زیادی از فرد می رود ممکن است در طول زمان موجب بروز بیماری کم خونی شود. مهم ترین اثراتی که بیماری کم خونی می تواند در پی داشته باشد شامل موارد زیر می شود:
*کاهش آهن در بدن: مصرف غذاهای نامناسب و غیر مقوی، خونریزی های شدید
*بیماری های مزمن:ورم مفاصل، بیماری های کلیوی
*از دست دادن ناگهانی خون به میزان زیاد: زخم ها و جراحات، زخم معده
*نارسایی های مغز استخوان:سرطان خون، کم خونی های مزمن
*کاهش مصرف ویتامین B12 و اسید فولیک
*ابتلا به برخی بیماری های ارثی
اگر چه این بیماری در مواقع سخت می تواند بسیار حاد شود باید توجه که به واسطه پیشرفت های قابل ملاحظه علم پزشکی این بیماری می تواند به آسانی درمان شود.


همه گیر شناسی :
میزبانان :
بسیاری از گونه های پرندگان ( هم وحشی و هم اهلی ).
مرغها آسیب پذیرترین و مستعد ترین پرندگان در برابر این بیماری هستند و اردک و بوقلمون کمترین آسیب پذیری را در برابر این بیماری دارند .
یک نوع از عوامل انتقال این نوع بیماری در برخی از پرندگان وحشی یافت میشود .
بایستی به این مورد توجه کرد که میزان مرگ و میر در دوران این بیماری در میان بسیاری از پرندگان به کشش ویروس بستگی دارد .
اشاعه :
ارتباط مستقیم با ترشحات و بخصوص مدفوع پرندگان درگیر با بیماری .
غذای آلوده .
آب آلوده .
وسایل آلوده .
محیط و محوطه آلوده .
لباسهای آلوده افراد مرتبط با پرندگان .


و......

بیماری همه گیر ایدز و کودکان
مرگهای ناشی از ایدز در جهان:
- هر دقیقه هر روز، یک کودک زیر 15 سال به خاطر ایدز می میرد.
- ایدز جان سه میلیون نفر را در سال 2004 گرفت. یکی از هر شش نفر این جمعیت، کودکی زیر 15 سال بود.
- در سال 2004، 510000 کودک زیر 15 سال به خاطر ایدز فوت کردند.
آلودگی به اچ آی وی میان کودکان و نوجوانان:
- هر ساله، 640000 کودک زیر 15 سال به اچ آی وی آلوده می شوند. بدون درمان، نیمی از آنان قبل از تولد دومشان فوت خواهند کرد.
- تقریبا 90 درصد آلودگی های جدید کودکان به اچ آی وی در آفریقای جنوب صحرایی صورت می گیرد، ولی تعداد این نوع آلودگی ها در دیگر نقاط به ویژه در آسیا در حال افزایش می باشد.
- هر 15 ثانیه، یک نوجوان بین 15- 24 سال آلوده به اچ آی وی می شود.
- در 2004، بیش از دو میلیون نوجوان بین 15- 24 سال به تازگی به اچ آی وی آلودگی پیدا کردند.

انتقال مادر به کودک:
- اکثریت فاحش کودکان زیر 15 سال که اچ ای وی مثبت هستند توسط مادرانشان آلوده شده اند. ولی کمتر از 10 درصد زنان باردار می توانند به خدماتی که از انتقال اچ آی وی به به کودکانشان جلوگیری کند، دسترسی پیدا کنند.
- بدون مداخلات پیشگیرانه، تقریبا یک سوم نوزادان این ویروس را در زمان بارداری، درد زایمان، زایمان و شیردهی از مادران اچ آی وی مثبت خود می گیرند.
درمان دارویی برای اطفال:
- بنا بر یک تخمین، 4 میلیون کودک، که بعضی از آنان بیماری اچ آی وی آنان تشخیص داده شده و بعضی از آنان از مادران اچ ای وی مثبت متولد شده اند ولی هنوز آلودگی آنان به اچ آی وی تشخیص داده نشده، به داروهای آنتی بیوتیک های ارزان قیمتی که آلودگی های کشنده را از بین می برد، نیازمندند.
- حدود 660000 کودک زیر 15 سال وجود دارند که به درمان های رتروویروسی (ضد ایدز) احتیاج دارند.
- کمتر از 5 درصد کودکان با اچ آی وی مثبت محتاج به درمان رتروویروسی (ضد ایدز) آن را دریافت می کنند.
یتیمان و کودکان آسیب پذیر:
- بنا بر یک تخمین، تنها تا سال 2010 در آفریقای جنوب صحرا، بیش از 18 میلیون کودک- بیشتر از کل کودکان انگلیس- حداقل یکی از اولیای خود را به ایدز از دست می دهند.
- کمتر از 10 درصد کودکان یتیم و آسیب پذیر شده توسط ایدز، از حمایت اجتماعی برخوردارند.
پیشگیری:


- اکثریت بیشتر نوجوانان به اطلاعات، مهارتها و خدماتی که در پیشگیری از اچ آی وی/ ایدز ضروری هستند دسترسی ندارند.


بروسلوز یک نوع بیماری است که ممکن است از حیوانات به انسان منتقل شود. اما در مورد انتقال آن از انسان به انسان هنوز به موردی برخورد نشده است.

وقتی که وضعیت های شیوع بروسلوز توسط پزشکان گزارش می شود می بینیم که شیوع بیماری عمدتا توسط سهل انگاری دامپروران ، کارکنان کشتارگاه و بسته بندی گوشت و گهگاه دامپزشکان رخ می دهد. به همین دلیل دقت ما بر روی ممارست در کار و بهداشت شخصی خوب در کار می باشد.


نحوه شیوع بیماری
بروسلوز می تواند از دامها به انسان با لمس کردن دام و یا در حین کشتار از سه طریق سرایت نماید : تماس ،خوردن و استنشاق
مورد اول (تماس) از طریق تماس بریدگی یا زخم پوست با گوشت دام تازه ذبح شده صورت می گیرد،یا وقتی که مخاط بینی ، لب ها و چشم انسان با ذرات معلق مایعات بافتهای دام تماس می یابد.
سرایت از طریق خوردن ، ممکن است با نوشیدن شیر خام یا خوردن گوشتی که خوب نپخته است ویا با مصرف لبنیات دامی (پنیر) که دارای عامل بیماری می باشد صورت بگیرد. در کارخانجات بسته بندی گوشت منابع اصلی انتقال عامل بیماری از راه دهان (خوردن) ناخن خایی کارگران،خوردن ویا کشیدن سیگار با دستی که با آن کار می کنند و مرتبا با مایعات بافتی دام در تماس است،می باشند.
انتقال از طریق تنفس ممکن است با استنشاق هوای دارای قطرات مایع حاصل از بافتهای بدن صورت می گیرد.
علائم عمده بیماری
علائم گزارش شده بروسلوز در بیماران عبارتند از:

تب ، سردی ، دردهای مفصل ، عرق ، دردهای بدن ، ضعف ، کاهش- وزن ، سردرد ، بی اشتهایی و افسردگی
ممارست های کاری
این رهنمود ها آزمایش همه گاوهای ماده پرورشی را در حراجی ها و کشتارگاهها و همچنین هرساله تست گاوهای شیری را لازم می بیند. دامها سروپوزوتیو با بریدن یکی از گوشها و یا نشان گذاری بر روی گوش از سایر دامها متمایز می شوند.
• گاوها دو تست لخته خون مثبت و تست چرخه شیر برای بروسلا آبرتوس دارند.
مطالعات نشان می دهند که ریسک سرایت به کارگران با افزایش تراکم و تجمع ارگانیسم های بروسلا در محل کار افزایش می یابد.
به همین دلیل ما توصیه می کنیم:
1- کشتار روزانه گاوهای سروپوزوتیو باید روزانه کمتر از 20 الی 25 راس باشد. زیرا کمتر از این تعداد تمرکز ارگانیسم های بروسلوز را پایین آورده و برای ایجاد بیماری بروسلوز کافی نخواهند بود و همچنین شانس کمتری برای سرایت به کارگران خواهد بود.
2- گاوهای گله حاوی بروسلوزیس بایستی در پایان کار کشتار شوند. کارهای انهدام و یا تقلیل ارگانیسم های بروسلا در زمان استراحت شیفت کاری صورت بگیرد.
3- بین دامهای سروپوزوتیو یک فضای لاشه بایستی نگهداشته شود تا جایی که ذرات معلق در هوای بین دو فضا نتوانند انتقال یابند.
4- دست زدن به جنین گاو سروپوزوتیو یا گاوی از گله سروپوزوتیو بایستی خیلی کم انجام شود.
5- رحم به طور کلی درآورده شود و قبل از اين كار باز نشود.
6- غدد پستانی بدون برش در داخل درآورده شود و گره های لنفاوی بالای پستان دست نخورده و بدون برش بماند.
7- به هنگام کشتار گاو سروپوزوتیو یا گاودیگر از همان گله،کارگرانی که در جایگاه ذبح هستند دارای ریسک بالایی برای استنشاق ذرات پخش شونده یا ریختن این مواد هستند ، بایستی عینک های حفاظ دار و یا عینک های ایمنی با محافظ جانبی به چشم بزنند و ماسک تنفسی برای جلوگیری از استنشاق ذرات معلق داشته باشد.
بهداشت شخصی
برای جلوگیری از انتقال توسط خوردن :
• خوردن، نوشیدن و سیگارکشیدن در محل کار مجاز نباشد.
• کارگران باید دستهای خود را قبل از ترک محل کار به طورکامل با آب و صابون بشویند.
کمک های اولیه


1– لوازم کمک های اولیه بایستی در محلی قرار بگیرد که در هنگام رخ دادن اتفاقی به سرعت و به سهولت در دسترس باشد.


2– لوازم شستشوی چشم در جای مناسبی قرارگیرد تا در هنگام ریزش مواد به چشم ، مطمئن باشیم که به سرعت می توان اقدامات لازم را انجام داد.


3– درصورت برخورد خون،مدفوع و یامایعات بافتی دام به صورت ،به سرعت با مقادیر زیاد آب شستشو شود. در صورت وقوع جراحت چشم یا در صورت سوختگی ، انجام مراقبت های پزشکی ضروری است.


4– برش های ایجاد شده با چافو ، استخوان ، سوراخ ها ، خراشیدگی ها بی – درنگ گزارش شده و تحت اقدامات کمک های اولیه قرار گیرد. به هرحال وقتی که گاوهای سروپوزوتیو ذبح می شوند کمک های اولیه حتی در صورت ظهور کوچکترین زخم انجام شود.


5– زخم های باز باید کاملا تمیز شود و با یک ماده ضدعفونی کننده ضدعفونی شده و با زخم بند ضد آب مناسبی بسته شود، جاهای بسیار مرطوب بایستی با لاستیک دستکش پوشانده تا اطمینان داشت که خشک می ماند.

آموزش کارگران
در ابتدای استخدام کارگران ، کارگران تازه استخدام شده بایستی از موارد زیر اطلاع داشته باشند :

• ارگانیسم بروسلا به عنوان یک خطر برای سلامتی در محل کارشان است.
• طریقه و دلیل استفاده از هر مورد از لوازم امنیتی
• مزایای ا ستفاده بی درنگ از کمک های اولیه
• علائم خاص بروسلوزیس
• دلایل تست خون در ابتدای استخدام و آگاهی از علائم ظهور بروسلوزیس
• اهمیت بهداشت شخصی و ضرورت منع خوردن ، نوشیدن و سیگار کشیدن در جایگاه کشتار
• دانستن ریسک بالای کار، در زمان ذبح گاو سرپوزوتیو

مراقبت پزشکی
1- هر کارگری که در بخش کشتار کار می کند باید یک نمونه خون برای تست سرولوژیکی بروسلوزیس برای تعیین آخرین وضعیت سرولوژیکی بدهد. نتیجه آزمایش به شناسایی پیشرفت آنتی بادی و تشخیص علائم بیماری که کارگر در آینده آن علائم را نشان خواهد داد کمک می کند.

2- کارگری که علائم پیشرونده در او به وجود بروسلوز دلالت می کند تحت درمان پزشکی قرار گیرد و یک نمونه خون برای تست سرولوژیکی گرفته شود.

3- از وقتی که بروسلوزیس یک بیماری با تشخیص دشوار می باشد اگر گزارش همه موارد تایید شده به رییس نزدیکترین واحد بهداشتی ممکن نباشد در این صورت به اطلاع سازمان همه گیرشناسی وکنترل بیماریهای مسری رسانده شود.

تست سرولوژیکی و تشریح آن
کمتر از 10 میلی خون منعقد شده برای آنالیز در آزمایشگاههای دارای تجهیزات آزمایش سرولوژیکی بروسلوز کافی است.
هر کارگر با تیتر آگلوتیناسیون تا 1:160 یا بیشتر و همراه با نشانه های بروسلوزیس ، به عنوان موارد احتمالی رده بندی می شوند.
موارد مسلم بیماری زمانی است که ارگانیسم بروسلا در کشت باکتریولوژیکی از یک نمونه خون دیده شود.

درمان
درمان بروسلوزیس در انسان شامل معالجه آنتی میکروبیال (ضد میکروبی ) و اقدامات کمکی می باشد

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید