بخشی از مقاله
چکیده
مقدمه: فاکتور رشد شبه انسولین - IGF-1 - 1 نقش کنترلی را در فرایندهاي سلولی آنابولیکی بازي می کند که نقش تنظیمی در پاسخ ایمنی به بازسازي عضلات ایفا می کند اما تعدیل فرایندهاي التهابی هنوز مشخص نیست. در این پژوهش تغییرات در بیان گیرنده هاي IGF-1 گویچه هاي سفید خون - IGF-1R - را در طی ریکاوري از تمرینات مقاومتی ارزیابی می کنیم تا مشخص کنیم که آیا تغییرات دراثر متقابل igf-1بر گویچه هاي سفید خون عامل اصلی نقش IGF-1در ترمیم عضله است .
روش ها: 40 زن غیرورزشکار 35-50 - سال - به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، سپس هر دو گروه تمرین مقاومتی مشابهی را انج ام دادند. در ادامه گروه اول - تجربی - بلافاصله پس از تمرین در آب سرد غوطه ور شدند و گروه دوم - کنترل - غوطه وري در آب سرد را اجرا نکردند . نمونه هاي خونی در سطح پایه - قبل از اجراي تمرین ورزشی - ، بلافاصله پس از اجرا، 30 دقیقه، 24 ساعت و 48 ساعت بعد از اجراي تمرین ورزشی گرفته شد. میزان IGF-1 و میزان بیان نسبی - IGF- 1R - IGF1بر گویچه هاي سفید خون در حالت گردش - مونوسیت ها، گرانولوسیت هاو لنفوسیت ها - اندازه گیري شد. تاثیرات زمانی و درمانی بوسیله ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: بیان گیرنده IGF-1 به طور معنی داري از سطح پایه تا بلافاصله پس از اجرا در نتیجه تمرین مقاومتی و نه در نتیجه غوطه وري در آب سرد افزایش یافت.میزان بیان نسبی IGF-1R بر مونوسیت ها و گرانولوسیت ها به طور معناداري در 30 دقیقه پس از اجرا افزایش یافت و پس از 24 ساعت به سطوح قبل از تمرین بازگشت و هیچ اثر درمانی بر مونوسیت ها و گرانولوسیت ها مشاهده نشد. میزان بیان نسبی IGF-1R بطور معنی داري از سطح پایه تا 30 دقیقه پس از اجرا در گروه تجربی پس از غوطه وري در آب سرد بر لنفوسیت ها افزایش یافت.
نتیجه گیري:تغییرات در بیان گیرنده هاي IGF-1در مونوسیت ها و گرانولوسیت ها نشان دادکه بخشی از مکانیسمی است که باعث تسهیل ریکاوري از تمرین مقاومتی در طی مراحل اولیه ترمیم عضلانی می شود.غوطه وري در آب باعث اصلاح پاسخ میانجی گرانه IGF-1 در لنفوسیت ها با عملکرد آهسته می شود که این اثرات در مراحل دیرتر بازسازي عضله دیده می شود.
واژگان کلیدي: ترمیم عضلانی , تمرین مقاومتی ، فاکتور رشد شبه انسولین 1، سیستم ایمنی، زنان غیرورزشکار
مقدمه:
فاکتور رشد شبه انسولین - IGF-1 - 1 شامل خانواده پروتیین هاي ضروري می باشند که وظیفه میانجی گري فرایندهاي انابولیکی و متابولیکی سلولی را به عهده دارند. - - 1 در بین عملکردهاي رایج، IGF-1 عامل رشدي آنابولیکی مهمی براي شروع متوالی رویدادهایی است که بازسازي و احیا عضله را در بر می گیرند - 3،. - 2 اتصال IGF-1به گیرنده سلولی اش IGF- - - IR باعث فعال شدن مسیر Akt/mTORبراي هیپر تروفی عضله می شود IGF-1 . - 4 - . نقش هیپر تروفیک خود را از طریق افزایش سنتز پروتئین و کاهش افت پروتئین ایفا می کند . - 5 - در حالیکه IGF-1 نقش اساسی در مکانیسم هیپرتروفی عضله بازي می کند، نقش آن در ارتباطات ایمنی تا حدودي ناشناخته است. تحقیقات قبلی نقش تنظیمی IGF-1 را در پاسخ هاي ایمنی در طی بازسازي عضله نشان داده است - 6،. - 2-3 نقش تنظیمی IGF-1 در عضله اسکلتی، نقش محافظتی آن را در مقابل صدمات عضله - 2 - و فواید آن براي بازسازي عضله - 3 - را نشان می دهد. سلول هاي ایمنی در بین چندین نوع سلولی که گیرنده هاي IGF-1 را در بر می گیرند تا رشد سلو لی را ایجاد کنند، وجود دارند - . - 7 گیرنده اي IGF-1 در سطح سلول هاي تک هسته اي خون محیطی انسان وجود دارند که بوسیله نشانگر تفاوت سلولی - CD221 - شناسایی می شوند.
شواهد موجود دلالت بر ارتباط IGF-1 با سیستم ایمنی در فرایندهاي بازسازي عضله دارد - . - 7 یافته هاي قبل ی نشان داده بود که گیرنده هاي IGF-1 بر سطح سلول براي تنظیم پاسخ هاي ایمنی- سلولی که شامل تکثیر و تفکیک می شوند، مورد نیاز هستند - . - 8 نقش گیرنده هاي IGF-1 بر سلول هاي ایمنی در التهاب عضله از طریق تنظیم نفوذ و تجمع ماکروفاژ مشخص شده است - . - 6 ماکروفاژها در عض لات اسکلتی آسیب دیده نفوذ می کنند و مشخص شده است که در ادامه آن غلظت IGF-1 افزایش می یابد، و این نشان دهنده نقش احتمالی آن در احیا عضله است - . - 6 فشار مکانیکی ناشی از ورزش سبب تخریب فیزیکی میوفیلامنت هاي عضله و بافت پیوندي می شود که فوران التهاب را آغاز می کند - . - 9-10 درنتیجه درمان هایی که قصد تسهیل ریکاوري را دارند بر سبک هاي سنتی که عمدتا تقلیل دادن التهاب است، تمرکز دارند: یک درمان متداول که بوسیله ورزشکاران استفاده می شود تا درد عضله را کم کند، سرمادرمانی بوسیله غوطه وري در آب سرد است. اعتقاد دارند غوط ه وري در آب سرد، آسیب عضله را بوسیله تقلیل پاسخ التهابی تعدیل می کند - . - 11
واکنش هاي ضد التهابی اساسا با رفلکس هاي انقباضی عروق سر و کار دارند که جریان خون موضعی را کاهش می دهند - . - 12 به علاوه، غوطه وري در آب سرد نشان داده است که نشانه هاي سیتوکین پیش التهابی را تقلیل می دهد - - 13 و تعداد گلبولهاي سفید خون را افزایش می دهد - . - 14 در حالیکه مطالعات پیشین نقشIGF-1 را در ارتباط با علامت دهی در پاسخهاي ایمنی تحقیق کرده اند، در حال حاضر چگونگی تاثیر این مکانیسم ها در تمرین جهت ریکاوري و برگشت به حالت اولیه ناشناخته باقی مانده است . بنابراین هدف از مطالعه حاضر تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی با و بدون غوطه وري در آب سرد بر میزان بیان گیرنده igf-1nبر گویچه هاي سفید خون درزنان غیرورزشکار است .
مواد و روش ها:
40 داوطلب زن غیرورزشکار در این مطالعه شرکت کردند. قبل ا ز ثبت نام در مطالعه، همه داوطلبان رضایت نامه را با اطلاع از همه رویکردهاي مطالعه، خطرات و فواید آن پرکردند. داوطلبان به صورت تصادفی در یکی از دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل یا گروه تجربی - غوطه ور در آب سرد - .بعد از ارزیابی هاي پزشکی، داوطلبان درچندین جلسه با تکنیک صحیح اجراي حرکات آشنا شدند. شرکت کنندگان در جلسه تمرین، 3 ست 12 تکراري را اجرا کردند. شدت تمرین 60 درصد 1RM بود و از گروه عضلانی بزرگ تر شروع و به سمت عضلات کوچک تر هدایت می شد. در ادامه با استفاده از ماشین وزنه - - Technogym, Italy ترکیبی از حرکات پر س سینه، پرس پا، پشت، کشش پا، کشش جلوبازو و کشش پشت بازو اجرا شد. زمان استراحت بین هر ست 60 ثانیه و بین هر دور تمرین 2 دقیقه در نظر گرفته شده بود.
شرکت کنندگانی که بطور تصادفی در گروه تجربی بودند در ادامه تمرین در یک وان آب سرد - - 56/3cm×162/4cm بمدت 10 دقیقه غوطه ور شدند. درجه آب در 10 تا 12 درجه سانتیگراد حفظ شده بود - 13 - ، و عمق آب به اندازه اي بود که وقتی فرد در وان دراز می کشید کل بدن فرد را در بر می گرفت. در ادامه وان آب سرد، شرکت کنندگان در آزمایشگاه براي 20 دقیقه بدون فعالیت باقی می ماندند تا اطلاعات در 30 دقیقه بعد از تمرین در روز اول جمع آوري شود. شرکت کنندگانی که بطور تصادفی عضو گروه کنترل بودند پروتکل تمرین مقاومتی مشابهی را از لحاظ شدت با آنچه که براي گروه تجربی طراحی شده بود، انجام می دادند.گروه کنترل هیچگونه درمانی را در ادامه تمرین دریافت نکرد و در آزمایشگاه باقی ماندند تا اطلاعات در 30 دقیقه پس از تمرین در روز اول جمع آوري شود. در طی جلسه تمرین در روز اول، نمونه هاي خون در قبل از تمرین، بلافاصله پس از تمرین و 30 دقیقه پس از تمرین جمع آوري شدند. قبل از هر خون گیري شرکت کنندگان به حالت طاق باز دراز می کشیدند تا تاثیر تغییر حجم مایع کاهش یابد.
نمونه هاي خون در 24 و 48 ساعت بعد از تمرین نیز جمع آوري شد.میزان IGF-1پلاسما توسط کیت Quantikine ELISA - R&D systems, Minneapolis, MN, Catalog, No:DG100 - مورد سنجش قرار گرفت. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها، براي تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون Repeated measures ANOVA استفاده شد. در همه تجزیه و تحلیل ها از اندازه حالت پایه برا ي ارزیابی همگنی استفاده شد. در صورت مشاهده ي نتایج معنی دار از آزمون تعقیبی Tukey جهت مقایسه ي جداگانه ي میانگین متغیرهاي هر گروه، در مراحل خون گیري، استفاده گردید. محاسبات آماري به وسیله ي نرم افزار SPSS در سطح معنی داري 0/05 انجام شد.
