بخشی از مقاله

خلاصه

رویکردی که برای پروتکل های احیاء شکست وجود دارد بر اساس استفاده از صفحات تقویت یا چندگانه می باشد. این تکنیک برای کانال های ارتباطی ثابت برای سرویس های بی سیم بخصوص برای درخواست های Manet فراهم آورده شده است. تمرکز ما در این مقاله بر روی محافظت مسیر ارتباطات بی سیم متحرک در نشان دادن نقطه شکست به منظور توسعه استفاده آنها در برنامه های Manet از راه پیدا کردن کانال های ارتباطی موثر ثابت همراه با طول عمر و افزایش تعداد بسته های دریافتی می باشد.

کلمات کلیدی: شکست گره،موبایل،سرویسهای بی سیم،اتصال مطمئن،شبکه adhok موبایل،پروتکل محافظتی نقطه

مقدمه

شبکه های AdHoc نوعی از شبکه های بی سیم هستند که وسایل متحرک خودشان مسئول ارتباط با دیگر وسایل بدون ارائه زیر ساخت مرکزیت داده شده می باشد. هر وسیله در Manet نه تنها مسئول ترافیک شبکه است بلکه باید به صورت ترافیک غیر مرتبط به عنوان واسطه پیش رود. مسئله مهم در مسیر یابی ستون چندگانه در Manet پیدا کردن مسر درست و مؤثر بین مبداء و مقصد بر اساس ماهیت دینامیک توپولوژی شبکه در Manet ها می باشد. جهت افزایش ثبات مسیر یابی و فراهم آوردن مسیر پشت سرهم مطمئن باید رویکردی برای هر نقطه برای انتخاب مهمترین مسیر ثابت از نقطه های آن باید پیدا شود. موارد زیر راهکارهایی هستند که در این زمینه ارائه شده است :

-    مسیر مطمئن در میان نقاط بسیار نزدیک به هم از طریق مسیریابی مورد نظر ارتباط مطمئن و طول صفحه

-    طرح مسیریابی که بین پروتکل های مسیریابی مختلف بر اساس اتصال ثابت تخمین زده شده

-    رویکرد دیگر ، ثابت نگه داشتن صفحات چندگانه همراه با اتصال

اتصال مطمئن میتواند از راه محافظت اتصال بین هر دو نقطه در صفحه اصلی از راه ثابت نگهداشتن صفحات تقویتی محلی با هر اتصال در صفحه هنگامی که اتصال مدت اعتبار دارد بدست آید که به طور خاص آخرین رویکرد یعنی صفحات چندگانه را مورد مطالعه و بررسی قرار می دهیم. علاوه بر مدت اعتبار اتصال دلیل مهم دیگر برای اتصال شکست هنگامی است که نقطه میانی یا نقطه مقصد غیر قابل دسترس می شود. نقطه می تواند به چندین دلیل مانند مسیریابی خارج از توان ، نقطه شکست یا هنگامی که نقطه بی پاسخ می ماند غیر قابل دسترس باشد. متحرک بودن نقاط در Manet ها موجب تغییر تناوب توپولوژی در شبکه میشود و نیز باعث سخت تر شدن اتصال رشته های QOS می شود. رویکرد کلی برای مسیر ثابت که شامل انتظار برای کامپیوتر اصلی جهت پیدا کردن شکست مسیر است بطور چشمگیری عملکرد مسیر را تحت تاثیرقرار میدهد.

نوعی از شبکه های بی سیم هستند که وسایل متحرک خودشان مسئول ارتباط با دیگر وسایل بدون AdHoc شبکه های .×ارائه زیر ساخت مرکزیت داده شده می باشد نه تنها مسئول ترافیک شبکه است بلکه باید به صورت ترافیک غیر مرتبط به عنوان واسطه پیش Manet هر وسیله در پیدا کردن مسر درست و مؤثر بین مبداء و مقصد بر اساس Manet رود. مسئله مهم در مسیر یابی ستون چندگانه در .×ها می باشد Manet ماهیت دینامیک توپولوژی شبکه در جهت افزایش ثبات مسیر یابی و فراهم آوردن مسیر پشت سرهم مطمئن باید رویکردی برای هر نقطه برای انتخاب .×مهمترین مسیر ثابت از نقطه های آن باید پیدا شود

:× موارد زیر راهکارهایی هستند که در این زمینه ارائه شده است

×مسیر مطمئن در میان نقاط بسیار نزدیک به هم از طریق مسیریابی مورد نظر ارتباط مطمئن و طول صفحه-

×طرح مسیریابی که بین پروتکل های مسیریابی مختلف بر اساس اتصال ثابت تخمین زده شده رویکرد دیگر ، ثابت نگه داشتن صفحات چندگانه همراه با اتصال اتصال مطمئن میتواند از راه محافظت اتصال بین هر دو نقطه در صفحه اصلی از راه ثابت نگهداشتن صفحات تقویتی محلی با هر اتصال در صفحه هنگامی که اتصال مدت اعتبار دارد بدست آید که به طور خاص آخرین رویکرد یعنی صفحات .×چندگانه را مورد مطالعه و بررسی قرار می دهیم علاوه بر مدت اعتبار اتصال دلیل مهم دیگر برای اتصال شکست هنگامی است که نقطه میانی یا نقطه مقصد غیر قابل دسترس می شود. نقطه می تواند به چندین دلیل مانند مسیریابی خارج از توان ، نقطه شکست یا هنگامی که نقطه بی  پاسخ می ماند غیر قابل دسترس باشد متحرک بودن نقاط در Manet ها موجب تغییر تناوب توپولوژی در شبکه میشود و نیز باعث سخت تر شدن اتصال رشته های QOS می شود. رویکرد کلی برای مسیر ثابت که شامل انتظار برای کامپیوتر اصلی جهت پیدا کردن شکست مسیر است بطور چشمگیری عملکرد مسیر را تحت تاثیرقرار میدهد.

انتخاب مسیر :

مسیر هشدار QOS دارای وسایل بسیار دقیق در مسیر ثابت می باشد زیرا شکست های مسیر متناوب بطور معکوس ابتدا تا انتهای QOS را تحت تاثیر قرار میدهد بنابراین برخی مفاهیم مسیر با بزرگترین پهنای باند قابل دسترس تنها در نظر گرفته نمی شود. دیگر معیارها مانند قابلیت اطمینان و نیز طول مسیر هنگام انتخاب مسیر برای پروتکل مسیریابی هشدار QOS باید در نظر گرفته شود. چندین پروتکل مسیریابی توسعه یافته است که QOS را در یک یا چند روش زیر حمایت میکند :

-    انتخاب مسیرها با بزرگترین پهنای باند قابل دسترس - یا حداقل تاخیر - .

-    فراهم ساختن شکل مخابره صدا برای درخواست مسیر تاخیر چنانچه پهنای باند ناکافی برای حمایت درخواست قابل دسترس باشد.

-    فراهم ساختن بازخورد برنامه در مورد منابع پهنای باند قابل دسترس یا تخمین تاخیر مسیر.

پیدا کردن مسیر شامل ایجاد مسیر مرکزی از مبدا به مقصد از راه نقاط مرکزی می باشد. برای ایجاد مسیر نقطه مبدا ، کامپیوتر مرکزی درخواستی به مرکز کنترلش می فرستد و مرکز کنترل چرخش را به وجود می آورد. کامپیوترهای اصلی که این پخش را تغییر می دهند در بسته ها ، آی دی شان را به هم وصل می کنند ، مرکز کنترل نقاط مقصد پیغام که Path-ack است را به مرکز کنترل مبدا می فرستد. Path-ack مسیر را از مرکز کنترل مبدا به مرکز کنترل مقصد نشان می دهد و بنابراین مسیر هسته معتبر را از مبدا به مقصد از راه نقاط تنظیم می کند. در غیر این صورت اگر مرکز کنترل مبدا تلاش کند مسیرهای برای کامپیوترهای مرکزی دورتر در مسیر هسته نگهداری شده پیدا کند که پهنای باند مورد نیاز را تضمین کند از اطلاعات ذخیره شده محلی استفاده می کند. برای انتخاب مسیر ، کوتاه ترین مسیر پهن تر در میان تمام مسیرهای قابل قبول که از بخش Dijikstra استفاده می شود انتخاب می شود سپس کامپیوترهای مرکزی محاسبه مسیر

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید