بخشی از مقاله
سنگ کليه و مثانه
علت بيماري : خواب وبيداري درساختن سنگ موثرند،مثلا خواب در بين الطلوعين که هواسردومرطوب ميباشد سنگ ساز است واز طرفي طبع خواب سرد است به جهت عدم تحرک به خصوص خوابي که شخص قبل از خواب ادرار نکرده باشد،گاهي از جهت ضعف در دافعه بدن رخ
رنگهاي خوراکي و .. رخ ميدهد مصرف آبهايي که رسوبات زيادي دارند نيز در ساخته شدن سنگ تأثير بسزايي دارند از اين جهت براي تشخيص درست و ترکيب دقيق تر دارو بايد شرايط بيمار ائم از شرايط جغرافيايي ، سن و عادات غذايي بررسي شود.
علائم بيماري : بطور کلي سنگهاي کليه ابتدا در کليه ساخته ميشوند و بعد به قسمتهاي پائين تر مثل مثانه ميرود. علائم و نشانه هاي سنگ کليه بر حسب محل آن با هم فرق دارد. گاهي سنگها کوچکند و تا زماني که داخل کليه هستند هيچ علامتي ايجاد نميکنند. گاهي اين سنگها در هنگام خروج از کليه در مسير ايجاد انسداد ميکنند و ميتوانند باعث درد پهلو، عفونتهاي عود کننده يا ادرار خوني دائم شوند. وقتي سنگها از کليه خارج شده و وارد حالب ميشوند، دردهاي تيزي ايجاد
ميکنند که در پهلوست، ولي درد معمولا به اطراف پهلو و نواحي شکم تير ميکشد. ممکن است با تهوع و استفراغ توأم شود. دردها به صورت متناوب است يعني بعد از يک دوره شديد يک زمان آرامش وجود دارد. وقتي که سنگ به طرف پايين تر حرکت ميکند دردها به قسمتهاي پايين تر مثل کشاله ران تير ميکشد. اين افراد معمولا تب ندارند، مگر اينکه عفونت هم داشته باشند- سختي ادرار- بيرون آمدن شن از مجراي ادرار - درد کمر و پايين کمر از علائم سنگ کليه مي باشد در سنگ مثانه ميتوان به مواردي همچون : درد در بالاي آلت -بيرنگي ادرار - کم کم خارح شدن ادرار و تير کشيدن در مجراي ادرار و دربعضي موارد بند آمدن پيش آب نام برد.
توضيحات : اگر مبتلا به اين درد هستيد ه چه سريع تر با ما تماس بگيرد و در کمتر از 20 روز از اين بيماري نجات پيدا کنيد
تيتر : سنگ کليه
خلاصه : انواع سنگ کليه و راههاي درمان
متن کل خبر : بيشترين شيوع سنگ کليه در گروه سنى ۱۸ تا ۴۵ سال ديده مى شود. معمولاً بزرگسالان بالاى ۳۰ سال از هر دو جنس (زن و مرد) را مبتلا مى سازد اما در مردان ۵ تا ۱۰ برابر شيوع آن بالاتر است. ميزان بروز سنگ هاى کليوى در کشورهاى توسعه يافته بيشتر است که به دليل مصرف زياد پروتئين شيميائي همراه با رژيم غذايى کم فيبر است. سنگ کليه از نظر اندازه، از يک دانه شن تا حدود يک توپ تخم مرغى متغير بوده و ممکن است منفرد يا متعدد باشد.
سنگ هاى کليوى بر اساس ترکيب سنگ ها به انواع مختلفى تقسيم مى شوند. سنگ هاى کلسيمى، شايع ترين نوع هستند و حدود ۷۵درصد کل سنگ ها را تشکيل مى دهند. شايع ترين نوع سنگ هاى کلسيمى، «اکسالات کلسيم» است. انواع ديگر سنگ هاى کليوى، سنگ هاى «اسيد اوريکى»، «سيستئينى» و «شاخ گوزنى» است.
بيماران مبتلا به سنگ هاى کليه معمولاً با دوره هاى درد شديد و پيچشى (متناوب) که هر چند دقيقه يک بار مى گيرد و ول مى کند، مراجعه مى کنند. درد معمولاً ابتدا در ناحيه پهلوها و پشت، درست پايين دنده ها، ظاهر مى شود که به تدريج به کشاله ران و ناحيه تناسلى انتشار مى يابد و با دفع سنگ درد بيمار متوقف مى شود.
بيماران به دليل فعاليت دستگاه عصبى خودمختار (سمپاتيک) پوست سرد، تعريق و حالت تهوع دارند. اکثر بيماران خون در ادرار دارند که ممکن است ميکروسکوپى باشد و تنها با آزمايش ادرار مشخص شود يا کاملاً ادرار، کدر يا تيره به نظر آيد.
چهل درصد بيماران مبتلا به اولين حمله سنگ کليه در عرض ۲ تا ۳ سال دچار يک حمله مجدد مى شوند و ۷۵ درصد مبتلايان نيز در عرض ۷ تا ۱۰ سال دچار عود مى شوند. به اين دليل پيشگيرى، مهمترين درمان است. تمام بيمارانى که دچار اولين حمله سنگ کليه مى شوند بايد حدود ۳ ليتر
مايعات و عمدتاً آب خالص بنوشند تا حداقل ۲ ليتر ادرار در روز ايجاد کنند. در طول شب نيز حتماً بايد مايعات مصرف شود چون در اين دوره، غلظت ادرار، حداکثر است. مصرف پروتئين حيوانى و ميزان مصرف روزانه نمک، بايد کاهش يابد و مشخص شده است اين دو تعديل غذايى، خطر سنگ هاى کليوى عودکننده را کاهش مى دهند. در صورت وجود سنگ هاى کلسيمى بايد از مصرف زياد شير و فرآورده هاى لبنى اجتناب شود. عوامل خطرزاى سنگ هاى کلسيمى، ۱- حجم کم ادرار، ۲-
مصرف زياد پروتئين هاى حيوانى، ۳- رژيم غذايى نامتناسب (مصرف بيش از حد کلسيم)، ۴- پرکارى غده پاراتيروئيد، ۵- در بستر افتادن طولانى مدت به هر دليل، ۶- سوء مصرف الکل و برخى بيمارى ها و داروها است.
مصرف بيش از حد غذاهاى غنى از اکسالات مانند چاى، کوکاکولاها، آب پرتقال، اسفناج و بادام زمينى باعث افزايش جذب گوارشى «اکسالات» و ايجاد سنگ هاى «اکسالات کلسيم» مى شود..
براى تشخيص سنگ کليه از آزمايشات و تصويربردارى هاى مختلف استفاده مى کنند. در ابتدا يک آزمايش ادرار براى تعيين PH ادرار، مشخص کردن خون در ادرار و رد کردن عفونت، انجام مى شود. راديوگرافى ساده شکم تصويربردارى از کليه با تزريق داخل وريدى ماده حاجب (IVP) (در اين حالت ماده حاجب از کليه ترشح مى شود و مى توان لگنچه کليه و مجارى ادرارى را مشاهده کرد) از
ديگر اقدامات تصويرى براى تشخيص سنگ کليه است. در بيمارانى که از نظر شغلى يا تغذيه اى در معرض خطر بالاى عود هستند، ۶ تا ۸ هفته بعد از اقدامات اوليه و پيشگيرى، دو نوبت ادرار ۲۴ ساعته جمع آورى مى شود تا بر اساس آن، نوع سنگ را مشخص کنند و درمان لازم را به کار برند.
در شروع حاد حمله سنگ کليه، مهمترين اقدام درمانى، کاهش درد است. داروهاى ضداسپاسم
براى شل کردن عضلات حالب و کمک به دفع سنگ، مفيدند. بسته به نوع سنگ، داروهايى به منظور متوقف کردن رشد سنگ هاى موجود يا تشکيل سنگ هاى جديد، ممکن است تجويز شود. در مورد سنگ هاى بزرگترى که خودبه خود دفع نشده و باعث ايجاد عوارض، عفونت، يا درد شديد شده اند، اقدامات درمانى تهاجمى و جراحى به منظور حذف آنها لازم است. برخى از اقدامات درمانى تهاجمى عبارتند از: حل کردن سنگ به طريق شيميايى، درآوردن سنگ با آندوسکوپ، خارج کردن سنگ از طريق پوست، سنگ شکنى با کمک امواج ماوراى صوت از خارج بدن (ESWL) و در صورت نياز جراحى باز است.
بيماران مبتلا به سنگ کليه بايد از موقعيت هايى که در آنها بروز درد شديد ممکن است خطرآفرين باشد، مانند بالا رفتن ازپلکان و کار بر روى داربست، دورى کنند. در صورت شروع حمله به فعاليت خود ادامه دهيد و اصلاً استراحت نکنيد، چون فعاليت و حرکت به دفع سنگ کمک مى کند. حتماً رژيم غذايى خود را بر اساس نوع سنگ تشخيص داده شده، تغيير دهيد، در مورد همه انواع سنگ کليه، نوشيدن روزانه حداقل ۱۳ _ ۱۰ ليوان (۳ ليتر) مايعات و بيشتر از همه آب خالص، ضرور
ى است. رژيم غذايى کم پروتئين (حيوانى) و کم نمک، کم چربى و پرفيبر توصيه مى شود.
راهکارهايي که در بالا ذکر شد راههاي درمان با داروهاي شيميايي مي باشد که ممکن است عوارضي را در پي داشته باشد حال براي درمان اين بيماري با داروهاي گياهي ابتدا مي بايست غذاهايي را مصرف کنيد که آنها هم طبيعي باشند و هيچ گونه مواد و يا افزودنيهاي شيميايي در آن به کار نرفته باشد زيرا اگر اين راه کارها را در پيش نگيريد و به مصرف اين گونه غذاها و خوراکيها
بپردازيد مواد طبيعي بر روي بدن شما اثري نخواهد داشت و اثر يکديگر را مختل خواهد کرد .
يکي از مسائلي که بايد از آن پرهيز کرد استفاده از آبهاي شهري و روغنهاي نباتي مي باشد و جايگزين آنها بايد از روغنهاي طبيعي حيواني و گياهي و آب چشمه، قنات و يا آبهاي جوشيده شهري استفاده نماييد.
خلاصه : وظيفه کليه در بدن چيست؟
بيماريهاي کليه و علتهاي آن
خوراکيها و داروهاي مفيد براي تقويت و درمان ناراحتيهاي کليه
متن کل خبر : مشخصات کليه :
بطور معمول در هر فرد سالم دو کليه وجود دارد که هر يک در يکطرف ستون مهره ها و زير دنده هاي تحتاني واقع شده اند. کليه ها به رنگ قرمز متمايل به قهوه اي بوده و از نظر شکل شبيه لوبيا مي باشند. هر کليه به اندازه مشت بسته فرد است. اکثر اعضائ بدن براي عملکرد مطلوب وابسته به کليه ها هستند
وظايف کليه ها :
مهمترين وظيفه کليه ها برداشت مواد زائد از خون و بازگرداندن خون تصفيه شده به بدن مي باشد. هر دقيقه حدود يک ليتر خون (يک پنجم خوني که توسط قلب پمپ مي شود) از طريق سرخرگ کليوي وارد کليه ها مي شود. پس از اينکه خون تصفيه شد خون تصفيه شده از طريق سياهرگ هاي کليوي به بدن باز مي گردد.
داخل هر کليه متجاوز از يک ميليون واحد بسيار ريز عملکردي بنام نفرون وجود دارد. هر نفرون از يک صافي بسيار کوچک بنام کلافه (گلومرول) که به يک لوله کوچک (توبول) متصل است تشکيل مي شود. آب و مواد زائد توسط اين صافي از خون جدا مي شوند و به داخل لوله هاي کوچک (توبول ها) جريان پيدا مي کنند.
قسمت عمده اين آب توسط لوله هاي کوچک باز جذب مي شود و مواد زائد بصورت غليظ وارد ادرار ميشوند تا دفع گردند.
ادرارهاي جمع شده از لوله هاي کوچک وارد قسمت قيفي شکل بنام لگنچه کليه شده و سپس از طريق لوله اي بنام حالب وارد مثانه مي شود. مثانه ادرار را تا زماني که ادرار کنيد نگهداري مي کند. پس از مثانه ادرار از طريق لوله اي بنام پيشابراه از بدن خارج مي شود. کليه سالم بطور معمول يک تا ٢ ليتر ادرار در روز و بر اساس ميزان مايعات دريافتي توليد مي کند.
سه وظيفه اصلي کليه ها:
1-کليه ها آب بدن را تنظيم مي کنند:
براي اينکه بدن شما بدرستي و به نحو مطلوب فعاليت کند لازم است که داراي حجم مناسب آب باشد. يکي از مهمترين وظايف کليه ها برداشت آب اضافي يا حفظ آب بدن در موارد ضرورت مي باشد.
2-کليه ها مواد زائد را برداشت مي کنند:
بسياري از مواد در خون و مايعات بدن بايد در اندازه مناسب وجود داشته باشند تا بدن به درستي عملکرد داشته باشد. براي مثال: سديم و پتاسيم مواد معدني هستند که از مواد غذايي بدست مي آيند. اين مواد معدني براي سلامتي لازم هستند اما بايد در حد معيني نگهداشته شوند.
