بخشی از مقاله
چکیده
سوخت های فسیلی همچنان منبع مهم انرژی برای تولید برق در اغلب بخش های دنیا در دهه های آتی خواهند بود. در نتیجه، فناوری های کاهش آلودگی در نیروگاه های احتراق بزرگ، ابزار مهمی برای کاهش آلودگی آلاینده ها و کاهش اثرات منفی آن برای انسانها، حیوانات و محیطزیست هستند. تصمیمات سرمایهگذاری برای وسایل کاهش آلودگی با این وجود با انواع مختلف ریسکها و تردیدها مواجه هستند که از طریق تأثیرات قانونی، اقتصادی، فنی و سیاسی ایجاد شدند. بررسی این ریسکها در مرحلهی اولیه برنامهریزی سرمایهگذاری برای سرمایهگذاران اغلب پیچیده اما مهم ا ست. این مقاله احتمالات در نظر گرفتن ری سکها و عدمتردیدها در مراحل اولیهی سرمایهگذاری و روش شنا سیهای محا سبهی هزینهی م شکلات مختلف را برر سی میکند.
تحلیل گزینههای واقعی همچنین روشهای کمتر پیچیده مانند تحلیلهای حساسیت یا مونته کارلو ارائه شدند که کار محاسباتی را کمتر میکنند. برنامهی نمونهی ا صلی ری سک تو سعهیافتهی خاص قبل از ری سکهای برر سی شدهی کمّی تو صیه می شود. این نمونهی ا صلی به شنا سایی مهمترین ریسکها و تمرکز بر آنها کمک میکند که تلاش محاسباتی را کاهش میدهد. روش ارائه شده نه تنها مورد نظر سرمایهگذار بلکه همچنین مورد نظر برنامهها هم میباشد، بویژه اگر داده نادر باشد یا عدماطمینانها در مورد پارامترهای نیروگاه خاص یا بخشهای هزینه و قیمت وجود داشته باشد. محتوای این مقاله با استفاده از مثال وسایل کاهش آلودگی نیتروژن اکسید ارائه میشود. با این وجود، این احتمال وجود دارد که نتایج را به آلایندهها یا فناوریهای دیگر در شرایط مرتبط واگذار کنیم.
کلید واژهها: کاهش آلودگی، نمونهی اصلی ریسک، تحلیل گزینهی واقعی، نیروگاه احتراق بزرگ، انتشار نیتروژن اکسید، تصمیمگیری سرمایهگذاری
.1مقدمه
تصور عمومی از تولید انرژی ف سیلی در طول دهههای گذ شته به دلیل بحث در مورد منابع محدود، انت شار آلاینده و تغییر اقلیم بسیار زیاد بوده است. با این وجود، در اغلب مناطق دنیا، احتراق سوختهای فسیلی روش اقتصادی برای تحقق تقاضای انرژی برای دهههای بعدی میبا شد و خواهد بود - US EIA,2015a - . شاخصهای آماری سازمان اطلاعات انرژی ایالات متحدهی آمریکا - US EIA, 2015b - نشان میدهد که در حالی که مصرف برق سراسر جهان در طول ده سال گذشته 40 درصد افزایش یافته است، مقدار برق تولید شده از سوختهای فسیلی نه تنها به شیوهی مطلق رشد کرده است، بلکه همچنین از نظر سهام ن سبی آن هم ر شد دا شته ا ست.
در سال 2002، سهم سرتا سر جهان انرژی الکتریکی ف سیلی حداکثر تا 65 در صد افزایش یافت؛ در سال 2012 به سطح 67 در صدی ر سید. با این وجود، برای مثال اختلافهای محلی بین ک شورهای OECD و غیر OECD بزرگ ه ستند. در منطقهی OECD نرخ ر شد تولید برق سوخت ف سیلی بین سال 2002 و 2012 تا 8 در صد افزایش یافت، در حالی که انرژی تجدیدپذیر تا 40 در صد و تولید برق - نیروی - ه ستهای تا 15 درصد کاهش داشت. در بقیهی جهان، محصولات فسیلی تا بیش از 96 درصد افزایش یافت، که بالاترین نرخ رشد را در مقایسه با محصولات تجدیدپذیر و هستهای را نشان میدهد. - - US EIA, 2015b
برای کاهش آ سیب محیطی افزایش تقا ضای انرژی، از نظر محیطزی ستی انت شار هوایی آلایندههای خطرناک باید کاهش یابند. مقدار زیاد سوختهای ف سیلی به برق تبدیل می شود و در کارخانه¬های بزرگ احتراق حرارت میبینند - LCP - . در نتیجه، و سایل کاهش آلودگی برای این کارخانه¬ها ابزار مهمی برای برنامههای محافظتی محیطی¬زی ستی جهانی ه ستند. از طرف دیگر، انرژی محرک هزینهی ب سیار مهمی برای ب سیاری از صنایع میبا شند. و سایل کاهش آلودگی در LCP سوختهای فسیلی انتهای فناوریهای لولهای یا وسایل ثانویه قرار دارند .این فناوریها به طور م ستقیم بر هزینههای تولید اثر میگذارند و در نتیجه قیمت بازار برق را افزایش میدهند - شولتمن و همکاران، . - 2001
ما تحقیق خود را بر آلایندههایی متمرکز کردیم که در حال حاضر از نظر دامنه بسیار کمتر از کربندیاکسید فراگیر هستند، اما هنوز آسیب بسیار زیادی را به انسانها و محیطزیست وارد میکنند مانند PM - particulate matter - ، - سولفات دیاکسید - و - نیتروژن اکسید - . آنها پتانسیل کاهشی بزرگی را بویژه در کشورهای در حال توسعه فراهم میکنند که قوانین ملی به عنوان بررسی موردی در فصلهای مختلف زیر به کار خواهد رفت.سرمایهگذاریها در این نوع کارخانه¬ها اغلب بو سیلهی اپراتورهای د ستگاه در نظر گرفته می شوند، همانطور که چ شمانداز بلندمدتی دارند که موجب درآمدهای مثبت نمی شوند - حداقل اگر هزینههای خارجی حذف شوند - و گزینههای فنی محدود هستند.
با این وجود، قوانین ملی اپراتورهای دستگاه را وادار میکنند تا در فناوریهای کاهش آلودگی از طریق تنظیم آ ستانهها یا ابزارهای برنامهی محیطی سرمایهگذاری کنند. در نتیجه، اپراتورهای د ستگاه در فرآیند ت صمیمگیری حمایت خواهند شد. به دلیل شرایط ذکرشدهی بالا، بر تصمیمات سرمایهگذاری کلاسیک تمرکز نخواهیم کرد که برمبنای چشمانداز »اکنون یا هرگز« قرار دارند و میکوشند تا سرمایهگذاری مطلوب فنی اقتصادی را از دیدگاههای مختلف پیدا کنند. ما درعوض این پر سش را که چه زمانی زمان در ست سرمایهگذاری ا ست را برر سی میکنیم. در نتیجه گزینهی سرمایهگذاری را اکنون با گزینهی انتظار و سرمایهگذاری بعدی در آینده مقایسه میکنیم یااصلاً این کار را انجام نخواهیم داد.
این پرسش در صورتی مناسب است که ریسکها و عدمتردیدها بر تصمیم سرمایهگذاری اثر بگذارند. در بخش 2، نگاهکلی در مورد روش ما و محتوای این مقاله فراهم خواهد شد و روششناسی نحوهی دستیابی به نتایج ما ارائه خواهد شد.محا سبات سرمایهگذاری به طور ذاتی دارای تردیدهای مختلفی برای پی شرفتهای سیا سی، فنی، اقت صادی یا انواع دیگر پی شرفتها ه ستند. تحقیق گ سترده در حوزهی مدیریت ری سک و برر سی ری سکها در ت صمیمگیری سرمایهگذاری جاری است. انتشارات بسیاری را میتواند نام برد که با قسمتهای اصلی یافتههای دیسکیت و پیندیک - 1994 - تا انتشارات جدیدتر آغاز میشود.
لوریکا و کلجنن - 2006 - ، فاس و همکاران - 2009 - ، ژو و همکاران - 2010 - و لی - 2011 - روشهای مدلسازی در شرایط اقت صادکلان را در نظر میگیرند. بلیث و همکاران - 2007 - فاس و همکاران - 2008 - ت صمیمات سرمایهگذاری برمبنای ری سک را برای و سایل کاهش آلودگی دیاک سیدکربن بر مقیاس اقت صادخرد تحلیل میکنند. کل سمن و همکاران - 2008 - ابزارهای سیا سی و اثرات و ری سکهای مرتبط ادغام بازار را برای تجدیدپذیرها برر سی میکنند و هالگیت - 2009 - روشهای راهبردی عمومی را برای پروژههای سرمایهگذاری بلندمدت در شرایط خاص تغییر اقلیم مورد بحث قرار میدهد. طبق دیدگاه سرمایهگذار، برای مثال تو صیه میکنند تا افقهای زمان ت صمیمگیری را کاهش دهند.
با این وجود، با در نظر گرفتن سرمایهگذاری که ما با آن سروکار داریم، به شدت منطقی به نظر میر سد که در فناوری با عمر خدمات کوتاهتر سرمایهگذاری کنیم، همانطور که به میزان قابلتوجهی هزینههای کل سرمایهگذاری را کاهش نمیدهد. در حوزههای مورد نظر مانند ک شورهای در حال تو سعه، که داده اغلب نادر ا ست و تلاش محا سباتی ضروری پایین خواهد بود، به ندرت اطلاعات موجود در مقاله در مورد نحوهی شناسایی و در نظر گرفتن ریسکها در طول برنامهریزی سرمایهگذاری وجود دارد. در نتیجه، ما میخواهیم تا رو شی را برای برنامهریزی سرمایهگذاری در مراحل اولیه تحت این شرایطن سبتاً د شوار فراهم کنیم.
.2روششناسی
مؤسسهی ما در پروژههای مختلف در شرایط ارزیابی فنی اقتصادی سیستمهای کاهش آلودگی صنعتی برای دههها مشارکت داشته است. انتشارات مختلف حاصل از این تحقیق میباشند و ما با اپراتورهای دستگاه و تصمیمگیران سیاسی از سرتاسر جهان در تماس بودیم. این تجربه ایدهی فراهم کردن ابزار کمکی تصمیمگیری سرمایهگذاری برای کاربرانی که به نتایج کامل نیاز ندارند را القا میکند، اما ارزیابی مناسب برمبنای تلاش کافی و مجموعههای داده محدود احتمالی قرار دارد. با این وجود ویژگیهای کاهش آلودگی برای کارخانههای احتراق بزرگ از نظر محاسبهی سرمایهگذاری بسیار پیچیده هستند، همانطور که چشمانداز بلندمدت دارند و ریسکهای اثرگذار و عدماطمینان بسیاری رخ خواهد داد.
در نتیجه، ما بررسی ریسکها را به عنوان ضرورت برای انجام تصمیمات سرمایهگذاری منطقی در نظر میگیریم. با مقایسهی روشهای مدیریت ریسک و پروژهی کلاسیک .cf - برای مثال اپستین و رجک بوهواک، 2014؛ هوبارت، 2009؛ مؤسسهی مدیریت پروژه، - 2008 با تجربههای به دست آمده از اپراتورهای دستگاه و با ویژگیهای فناوری کاهش آلودگی در LCP، روش 6 مرحلهای زیر را توسعه دادیم که در شکل 1 آمده است.ما نمیخواهیم که اولین مرحلهی تعریف پروژه را همانطور که انتظار داریم در زمانی که کاربر شروع به استفاده از روش ما میکند، کموبیش با دقت تکمیل کنیم. جمعآوری دادهی ممکن در مورد پروژه همچنین در مورد شرایط محیطی مرتبط مهم است.
