بخشی از مقاله
چکیده :
این مقاله به ارزیابی موضوع ساختار بصری محیط بر اساس مفهوم دید های پی در پی در منظر شهری می پردازد این تحقیق بر اساس دید و درک ناظر در فضای محدوده آن برقرار می شود که می توان جهت بررسی زیبایی در نگاه شهری از آن استفاده کرد و باعث می شود طراحان در طراحی به کیفیت فضا ها و تصویر درک و ساختن منظر در طراحی شهری مورد استفاده قرار دهند که این امر تاثیر قضا بر ادراک انسان را افزایش می دهد هدف اصلی تحقیق ارتباط بین ساختار محیط یا همان منظر شهری با دید های پی در پی می باشد و متقابلا این امر کمک قابل توجه ای به طراحی شهری می نماید. در این مقاله ابتدا به تحلیل موضوع و استدلال پایه زیبایی ، حرکت و کالبد شهر محیط و ساخته شده اطراف در اشکلال و ترکیبهای گوناگون بر پایه دید های متوالی در نگاه شهری می پردازد سپس با ارائه جمع بندی از راهکار های طراحی منظر به جمع بندی ارائه طریق منجر میگردد.
مقدمه :
انسان محتاج بر قراری با محیط پیرامون خود است که بیشترین ساختار ارتباط انسان با محیط بصری خود از طریق حس بینایی می باشد .مردم با گذر از فضاهای مختلف درکهایی متفاوتی از فضا ها دارند و پیامهای گوناگونی از طریق دیدن با محیط خود کسب می کنند که این پیامهای رسیده از فضاهای مختلف در ذهن انسان شکل میگیرد و باعث ارتباط وی با محیط اطرافش میشود.موضوع مورد مطالعه با توجه به اینکه بعد کالبدی-زیباشناختی است اما در مباحث شهر سازی نیز مطرح گشته است ما معتقدیم که مهمترین و بیادماندنی ترین حس سه بعدی نشات گرفته از تجربه بدن ما که بر پایه درک فضا در بناها است اما تعامل و تاثیرات متقابل بین دنیای جسم ما - دیدهای متوالی - و دنیایی که در آن زندگی می کنیم به طور دائم در جریان است ما مکانهایی را می سازیم که نشان دهنده تجارب ملموس ما هستند در حالی که خود این تحارب به نیز به واسطه مکانهایی که پیش از این بنا نهادیم بوجود آمده اند .
به هر حال چه ما نسبت به این فرآیند آگاه باشیم و چه مبرا از آن باشیم جسم ما و حرکات بدن ما در تعامل دائمی با ساختمانهایمان و نگاهایمان می باشد .نگاهی که بر گرفته از ادراک و تاثیر بر محیط میباشد.اجزا اولیه یک موضوع شامل منظر یک محیط یا یک خانه می تواند به شکلی کنار هم قرار بگیرند که بیانگر چیزی فراتر از اجزاء اولیه باشد آنها می تواند فضا ، الگو و حوزه بیرونی را مشخص کنند .ساختن و کنار هم قرار دادن و متناسب کردن فضا ها تنها راه درک مطلوب است با توجه به توضیحات داده شده این سوال اساسی به ذهن می رسد که آیا براستی طرح دیدهای پی در پی به لحاظ بصری نخستین و مهترین عامل ارتباط مردم با محیط پیرامون شان است ؟
روش پژوهش
تحقیق حاضر در بدو امر به کندوکاو در تعاریف و مفاهیم منظر شهری، حرکت ناظر و ادراک آن با هدف استخراج معیارها و شاخص های مرتبط با مفهوم دیدهای متوالی پرداخته که نتایج آن در قالب معیارهای اصلی و شاخص های زیرمجموعه آنها مشخص میگردد. پس از استخراج متغیرها و معیارهای مرتبط، شناخت کیفیت بصری بوسیله برداشت های پزوهشی صورت گرفته است .وبا توجه به اهمیت و تکرارشان اولویت بندی شده است تا بتوان در نهایت تفسیری از مصادیق زیبایی شناسی با خصوصیات متفاوت ارائه نمود . این تحقیق هدف عمده دستیابی به پارامترهای زیبایی منظر شهری با توجه به مفهوم دیدهای متوالی می باشد، تا بدین وسیله به اصول کاربردی در طراحی و منظرسازی دست یافت. سپس با بررسی دیدگاه نظریه پردازان در رابطه با ساختار بصری محیط بر اساس دیدهای پی در پی - متوالی - در معماری بررسی گردیده است.
پیشزمینه:
هنگامی که به چیزی نگاه میکنید، از دید مرکزی برای تمرکز بر جزییات و از دید محیطی برای جمعآوری اطلاعات محیط استفاده میکنید .تفاوت میان دید مرکزی و دید محیطی از پشت چشمهای ما، جایی که دو نوع سلول حساس به نور به نام مخروط و میله وجود دارند شروع میشود. دید مرکزی ما از ناحیهای که سلولهای مخروطی در آن بیشتر هستند استفاده میکند. این سلولهای مخروطی به رنگ حساس هستند و برای کارکرد درست به نور کافی نیاز دارند. دید محیطی ما از سلولهای میلهای استفاده میکند و تقریباً هیچ سلول مخروطی را درگیر نمیکند. سلولهای میلهای به حرکت حساس هستند و تغییرات ایجاد شده در روشنایی را به سرعت متوجه میشوند.
این سلولها در گسترهی وسیعی از شرایط نوری به خوبی فعالیت میکنند. این تفاوتها با حرکت سیگنالها به مغز همچنان ادامه پیدا میکنند. برخی از سلولهای فرستندهی سیگنال به رنگ حساس هستند و نه به کنتراست. در مقابل، سلولهای دیگر سیگنالها را سریعتر میفرستند و به محرکهای با کنتراست کم عکسالعمل نشان میدهند. تمام اینها منجر به ایجاد دید مرکزی حساس به رنگ با وضوح بالا و دید محیطی حساس به حرکت با سرعت عکسالعمل بالا میشود.
