بخشی از مقاله
چکیده
هدف از انجام این پژوهش طراحی سازمان مجازی با مدل، ون کاترین/هندرسون و تاثیر آن بر فناوری اطلاعات و ارتباطات میباشد. وجهت تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی مورگان استفاده گردیده است که حجم آن 275 نفر میباشد 146 - نفر مرد و129 نفر زن - و نمونه مورد نظر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده، و از دو ابزار استاندارد -1 پرسشنامه سازمان مجازی -2 پرسشنامه فناوری اطلاعات استفاده شده پایایی ابزار با استفاده از روش الفای کرونباخ به ترتیب0 /82و 0/85میباشد.
نتایج بدست آمده فرضیهها بر اساس آزمون رگرسیون ساده و با استفاده از نرم افزار spss محاسبه شده است. نتایج بدست آمده عبارتند از: -1 بین تقابل با مشتری - رودررویی مجازی - با فناوری اطلاعات رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.-2 بین اهرم سرمایه - منبع یابی مجازی - با فناوری اطلاعات رابطه وجود دارد-3بین شبکه دانش - مهارت مجازی - با فناوری اطلاعات رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.
مقدمه
سرعت شاید مهمترین ثروت در هزاره سوم و عصر جدید موسوم به عصر اطلاعات باشد. برای کاستن زمان پاسخگویی و بهبود انعطافپذیری، باید شکل کاملا جدیدی از سازمانها بوجود آیند. سازمانهای مجازی که امروزه با سرعت بالایی در حال شکلگیری هستند میتوانند پاسخی به این نیازهای جدید باشند. تحول الکترونیکی به طرق مختلف تجارت را تغییر داده است. ساختارهای سازمانی سنتی، دیگر نمیتوانند با این تحولات سازگار باشند. سرعت روز افزون جهانی سازی و تغییرات شدید، نیازمندی به یک ساختار تجاری که بتواند این شرایط را به بهترین وجه بکار گیرد، حیاتی ساخته است.
عدم توجه بسیاری از شرکتها به این شرایط جدید باعث ورشکستگی آنها شده است. بازار جدید نیازمند سازگاری مداوم و واکنشهای فوری است. سرعت هماکنون یک شاخص رقابتی است و در نتیجه مدل قدیمی و کلاسیک تجارت رنگ خواهد باخت. امتیازات رقابتی گذشته دیگر دوام ندارد، استراتژیهای مبتنی بر هزینه به سختی باقی مانده و دوام میآورند. سازمانها و شرکتهایی که در یک سازمان حجم وسیعی از فعالیتها را انجام میدادند، جای خود را به شرکتهای کوچکی دادهاند که برای جلب رضایت مشتریانشان روی فعالیت خاصی متمرکز شدهاند. در بازار و عصر جدید سازمانهایی که از دانش، افراد متخصص و فناوریهای روز به خوبی استفاده نمایند موفق تر هستند.
مباحث نظری
کوچک شدن، مهندسی مجدد و تمرکز، برخی از رویکردهایی هستند که شرکتها برای شناسایی فعالیتهای بدون ارزش افزوده روی آنها حساب میکنند. فعالیتهای اقتصادی شبکهای و تبادل اطلاعات اقتصادی فواید زیادی را برای استراتژی منبع یابی بیرونی به ارمغان آورده است. طبق تعریف سازمانهایی که دارای سرمایههای غیر ملموس مشخص بوده و از مرزهای سنتی فراتر رفتهاند، سازمانهای مجازی نام دارند. چنین سازمانهایی در تجارت خود از شرکای خارجی استفاده میکنند، که به آنها دست اندرکاران سازمان مجازی میگویند.
در حقیقت یک سازمان مجازی یک سازمان مبتنی بر شبکه است. برای اینکه یک سازمان خود را از ساختار موجود خارج ساخته و به حالت مجازی درآید نیازمند تغییرات سازمانی و تجدید ساختار در فرآیندها و عملکردهای سازمانی است که این امر با توجه به مقاومت طبیعی افراد در مقابل تغییر بسیار مشکل خواهد بود.با تعریف کاملتری میتوان بیان کرد که سازمان مجازی یک نوع خاصی از سازمان شبکهای است که با استفاده از آخرین فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی مانند اینترنت و اینترانت مراودت و همکاری با اشخاص و سازمانهای دیگر را خارج از فضا، زمان و مرزهای سازمانی امکان پذیر میسازد.
در دهه 80نظریه پردازان تجاری، دریافتند که خیلی از شرکتهای مجتمع وبزرگ با نقصان کمبود انعطاف پذیری وچابکی مورد نیاز برای باقی ماندن موثر در بازار های جهانی روبرو هستند. به همین جهت با ورود اینترنت به امور تجارت از اواخر دهه80 بیشتر انها از ا به عنوان موتور پیشرفت در توسعه یک نسل جدید ازمدل های تجاری استقبال کردند.از وقتی که عبارت سازمان مجازی در سال1986به مباحث علمی وارد شد بسیاری از محققان دیگر انواع مختلفی از عبارت وتعاریف را به منظور شرح این سازمانی جدید به وجود آورده اند. از جمله می توان از شرکت - شرکت مجازی - در سال1993و موسسه مجازی در سال1996 نام برد. همه این محققان فناوری اطلاعات و ارتباطات را به عنوان یک پیش نیاز تسهیل کننده یا حتی هسته و مرکز الگوی سازمان مجازی در نظر گرفته اند.
تعاریف
از جهت لغوی اصطلاح مجازی از مباحث رایانه به عاریت گرفته شده است. در رایانه به حافظه ای که بیشتر از ظرفیت حافظه واقعی است،حافظه مجازی گویند. بر همین اساس، فضای مجازی فضایی غیر فیزیکی است که در آن طرف های ذیربط هرگز با هم رودر رو نمی شوند. و حتی ممکن است از هویت یکدیگر نیز اطلاع نداشته باشند. برهمین سیاق، سازمانی به وجود آمده است که آن را سازمان مجازی نامیده اند، یعنی سازمانی که موجودیت آن متعلق به سازمانهای دیگر است و به خودی خود موجودیتی ندارد.
سازمان مجازی شبکه ای موقتی از سازمانهای مستقل وخود مختار،مشاغل و افراد است که توسط فناوری اطلاعات و ارتباطات در جهت حضور در رقابت در کنار یکدیگر قرار می گیرند.
سازمان مجازی، گروهی قابل شناسایی از افراد یا سازمانها است که توسط فناوری اطلاعات و ارتباطات فعالیت می کنند وسپس کاهش لزوم حضور فیزیکی آنها جهت معاملات شغلی و یا برای انجام کار صورت می گیرد.
پیشینه سازمان های مجازی
فکر پیدایش سازمان به دهه 1950میلادی و اندیشه های پیتر دراکر بر می گردد که نخستین بار توصیف جدیدی از سازمان با حضور کارکنان دانش مدارمطرح کرد. سپس تغیرات چندی که در دو دهه اخیر در جهان ارتباطات واطلاعات صورت گرفت
