بخشی از مقاله
چکیده:
فن آوری دستگاه "برداشت و پرکردن گل زعفران" تصویر برداری از بوته های زعفران در مزرعه، بمنظور تفکیک سوژه برمبنای رنگ و فاصله آنها از مبدا تعیین شده است.با پردازش تصاویر موقعیت نزدیکترین گل شناسائی و به بازوی رباتیک فرمان داده می شود تا با گیره خود گل را گرفته و به سمت بالا کشیده تا از ساقه جدا شود. گل چیده شده به یک قیف دو تکه منتقل و در آن قرارداده می شود، و در همان حال یک لوله هوا با دمیدن به داخل گل، گلبرگهای آنرا به طرفین قیف می چسباند.
دوربین دیگری تصاویر داخل گل را برداشته و موقعیت کلاله های گل را مشخص و به بازوی روباتیک دیگری فرمان می دهد تا با گیره خود کلاله ها را بگیرد. با گرفتن کلاله ها دو بخش قیف به آرامی از سمت بالا به پائین از یکدیگر دور می شوند. آنچه در گیره روباتیک بجا می ماند کلاله های گل با رشته آنها در داخل ساقه است که به مخزن زعفران منتقل می شوند.
گلبرگها و سایر اجزاء باقیمانده در مخزن دیگری ریخته و جمع آوری می شوند تا بجای خود مورد استفاده قرار گیرند.
مقدمه:
گل زعفران از گیاهی به همین اسم با نام - CROCUS SATIVUS - برداشت می شود. بذر زعفران بشکل پیاز و با ماشین آلات غده کار قابل کشت است. پیاز زعفران به مدت هفت سال گل می دهد و پس از این مدت باید کشت زعفران تجدید شود.
چیدن گل زعفران در آبانماه و به مدت تقریبا دو تا چهار هفته است. کشاورزان قبل از طلوع آفتاب به مزرعه رفته و در حالیکه گل ها هنوز باز نشده اند چیده می شوند. در هر مزرعه ین عمل با فاصله ند روز در مدت دو تا چهار هفته تکرار می شود. پس از چیدن گل، در مدت حداکثر سه روز بایستی کلاله - مادگی - گل که معمولا سه شاخه است به همراه ادامه نخ مادگی در ساقه تا حدود 15 سانتیمتر جدا شود. رنگ کلاله در داخل گلبرگ قرمز و رنگ ادامه نخ آن در ساقه سفید رنگ است. رشته های جدا شده بدور از نور و در دمای محیط قرار گرفته تا خشک شوند..
رشته نخ های زعفران جدا شده از بقیه گل در یک جهت در کنار یکدیگر قرار گرفته داده شده و به نام "زعفران دسته" که بالای آن قرمز و پلئین آن زرد رنگ است دیده می شود. - بخش سفید در تماس با کلاله های قرمز به رنگ زرد در می آیند. ضمنا دو بخش قرمز و زرد نخ زعفران دارای خواص یکسانی هستند - .
اگر زعفران دسته تکان داده شود بخشی از کلاله از دسته زعفران جدا می شود که به رنگ قرمز یکدستو بصورت ذرات ریز به ابعاد حدودی دو در دو میلیمتر جمع می شود، این نوع زعفران به نام "سر ریشه" نامیده می شوند.
بیش از %90از زعفران جهان در ایران و در مناطق خراسان جنوبی، و اخیرا مقادیر کمی در اصفهان و سایر نقاط کشور کشت می شود. کشورهائی که کشت زعفران در آنجا انجام می شود، اسپانیا، ایتالیا، هند، و اخیرا با کمک سازمان خوارو بار جهانی در افغانستان کشاورزان تشویق به کشت این گیاه بجای تریاک و سایر گیاهان مخدر و محرک می شوند.
زعفران گرانترین ادویه جهان است و کاربرد آن در انواع خوراکی هااز جمله شیرینی، غذا، و سس ها و همچنین در داروسازی است. یکی از خواص مشهور زعفران خنده آوری مصرف آن است.
نظر به اینکه چیدن و پر کردن گل زعفران بصورت دستی و توسط یروی کار انسانی انجام می شود و مهلت زمانی این عملیات کوتاه است، این عامل، محدود کننده کشت زعفران در ایران است.
با توجه به تقاضای در حال افزایش بازار جهانی، قیمت بالا و توانائی کشور در کشت این گیاه، در صورت مکانیزه شدن چیدن و پر کردن، گسترش سطح زیر کشت و همچنین کاهش قیمت تمام شده زعفران امکان پذیر است.
روش برداشت و پر کردن گل زعفران:
گیاه زعفران حداکثر تا 40 سانتیمتر قد می کشد و دارای برگ های کشیده و باریک است. گل در ارتفاع های مختلف گیاه از جوانه سر می زند، گل در ابتدا بصورت غنچه است. در صورت تماس غنچه با نور آفتاب باز شده و با ادامه تابش خواص زعفران کاهش پیدا می کند. روی هر بوته گیاه می تواند از یک تا چند گل در یک زمان ظاهر شود.
عموما اطراف بوته زعفران علف های هرز رشد کرده و حتی می توانند از ارتفاع بوته زعفران بلندتر هم بشوند. با توجه به کشت زعفران در کرت های دارای جوی پشته ، گیاه روی پشته و با فاصله تقریبی 30 تا 40 سانتیمتر از یکدیگر چه در طول و چه در عرض اشته می شوند.
