بخشی از مقاله

چکیده

با نگاه به آنکه لازمه ی هر کشور برای به تحقق رساندن استراتژیهای مد نظر، وجود جریان نوآوری در آن کشور می باشد، لذا در عصرکنونی، توجه به مقوله نوآوری به یک دغدغه اساسی برای کشورها تبدیل گشته است.

در این مقاله سعی بر آن شد که با نگاهی متفاوت به گزارش های شاخص جهانی نوآوری - - GII که در هر سال منتشر می گردد به بررسی رکن ها و زیر رکن های شاخص جهانی نوآوری در کشور ایران و همچنین دو کشور ترکیه ، عربستان که از کشورهای مسلمان و رقیب در منطقه خاورمیانه محسوب می شوند، پرداخته تا مشخص گردد که کدامیک از رکن ها برای کشورهای مذکور یک نقطه قوت و کدام یک نقطه ضعف محسوب می شود .

بدین منظور توسط نمودارها و جداولی که جمع آوری گشته به مقایسه رکن های تشکیل دهنده نوآوری پرداخته خواهد شد که از این طریق شایستگیها و کاستیها بهتر مشخص شود و نهایتا روشن گردد کدام کشور در نوآوری از دو کشور رقیب دیگر عملکرد شایسته تری داشته است.

مقدمه

دانشمندان و اقتصادانان دلیل پایین بودن رشد اقتصادی کشور های در حال توسعه را ضعف آنان در نوآوری می دانند و معتقد نیستند که ضعف در کمبود سرمایه و منابع مالی، دلیل ضعف در رشد اقتصادی آنان می باشد. با وجود اینکه نوآوری یکی از ارکان مهم برای ادامه حیات کشورها است ولی همچنان بعضی از کشورهای در حال توسعه در اجرای آن دچار مشکلات متعددی می باشند.

با توجه به اهمیت این موضوع سعی برآن شد با تحلیل اطلاعاتی که از گزارشهای شاخص جهانی نوآوری در طی سالهای 2011 و 2014 بدست آمده بتوان عملکرد کشورهای ایران ، ترکیه ، عربستان در هریک از رکن ها و زیر رکن شناسایی کرده و نقاط قوت و ضعف کشور ایران را در حوزه نوآوری و در هفت شاخص اصلی آن که در ادامه مقاله به شرح هریک از این شاخص ها پرداخته می شود، معین نمود و در نهایت تلاش ملی را بر آن داشت که نقاط قوت جمهوری اسلامی ایران را تداوم بخشیده و برای نقاط ضعف نیز اقدامات و الزامات مثمر الثمر صورت گیرد تا کمک شایانی به جمهوری اسلامی ایران در حوزه نوآوری شود و جرقه ای دیگر برای عزمی راسخ تر در جهت رشد و بالندگی صورت پذیرد.

مرور ادبیات

نوآوری از دیدگاه صاحبنظران معاتی متفاوتی دارد هالت توآوری را در یک معنای گسترده به عنوان فرایندی جهت به کار بردن دانش و اطلاعات به دلیل به وجود آوردن و شناساندن چیزهای جدید و سودمند میداند. از نظر هالت نوآوری فرایندی برای جمع آوری هر شکل ایده تازه و سودمند برای حل مسائل است و او معتقد است که نوآوری تشکیل ایده و قبول و اجرای آن را در بر دارد.

شومپیتر نوآوری راجا افتادن عملکردهای جدید در تولید می داند[1] .فعالیتهای نوآورانه غالبا دو جنبه مهم دارند که دولتها به آنها بسیار اهمیت میدهند: تولید دانش جدید و استخراج دانش جدید. این دو مورد از آن جهت اهمیت دارند که برای افراد ایجاد ارزش کرده و به آن ها در حل مشکلاتشان کمک میکند. بسیاری از دولت ها نوآوری را عاملی کلیدی جهت توسعه اقتصادی و خلق مزیت رقابتی در بازار جهانی میدانند. با این اوصاف دولتها در پی آنند که سیاست هایی را به کار گیرند که باعث پیشرفت سریعتر نوآوری در سطح ملی گردد 

در گذشته فرایند نوآوری یک فرآیند ثابت و مشخص فرض میشد که از مراحلی مانند ایدهپردازی، انتخاب، توسعه و اعلام عمومی، پخش و فروش تشکیل میشد. اما امروزه به غیر از فرآیند سنتی از ایده تا اعلام عمومی، فرایندهای دیگری برای نوآوری پیشنهاد میشوند که عبارتند از: پیشینی فروش و رویکرد سفارشی ساختن از طریق ارتباط مداوم با مشتری، آغاز فرایند نوآوری به وسیله بخش عومی یا خصوصی، فرآیندی همانند فرایند سنتی نوآوری با این تفاوت که همراه توقف جهت آماده شدن بازار است، فرآیند همراه با توقف جهت پیشرفت فناوری پس از طی مراحل اولیه مانند ایده پردازی و فرآیندی که در آن عملیاتهای تولید، فروش و پخش همزمان صورت میگیرند..[3] می توان علائق موجود در بازار را عامل اصلی توضیح دهنده نوآوری دانست. اما ریشه موفقیت و به ثمر نشستن آن به طرف تقاضا نسبت داده شده است

یکی از پیشگامان طرح این الگو، با بهره گیری از آمار نوآوری ملی در انگلستان، ادعا نمود که میزان و شدت نوآوری ملی، ارتباط مستقیمی با فعالیتهای تحقیق و توسعه دارد[5] .الگوهای ابتدایی ارائه شده برای تبیین نوآوری، الگوهای خطی بودند که در ابتدا انباشت علم را عامل توسعه فناوری وفناوری را دلیل اصلی توضیح دهنده نوآوری میدانستند. در این نگاه، فشار علم به عنوان نیروی محرکه نوآوری مطرح گردید

نوآوری نقشی حیاتی در ارتقا رقابتپذیری، کارایی و رشد تولید ناخالص داخلی کشورها دارد. نوآوری یکی از عناصر کلیدیای است که اقتصاهای نوظهور جهت دستیابی به آن در تلاشند. با توجه به این اهمیت، مجمع جهانی اقتصاد نوآوری را یکی از 12 رکن شاخص رقابت پذیری جهانی خود برشمرده است.

روش مطالعه

روش مطالعه ای که در این مقاله استوار می باشد به صورت توصیفی، به بررسی هر یک از ارکان نوآوری مبتنی بر گزارش شاخص جهانی نوآوری که توسط مدرسه کسب و کار جهان و با همکاری سازمان مالکیت فکری و دانشگاه کرنل تنظیم شده است پرداخته می شود، لازم به ذکر است که گزارش شاخص جهانی نوآوری، از هفت رکن که عبارت اند از نهادگرایی، سرمایه انسانی و تحقیقات، زیرساختها، پیچیدگی بازار، پیچیدگی کسب و کار، خروجیهای دانشی و فناورانه و خروجیهای هوشمند متشکل شده و برای هر کشور براساس عملکردش رتبه ای ارائه میشود

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید