بخشی از مقاله
چکیده
دانش به عنوان منبع مهمی از مزیت رقابتی و ایجاد ارزش در سازمان ها محسوب می شود .از طرفی افزایش گرایش به کارآفرینی می تواند الگویی اثربخش برای دستیابی به اهداف نوآوری ، ابتکار عمل، ارائه محصولات و فرایندهای کاری جدید و در نهایت بهبود کیفیت خدمت رسانی محسوب شود. و از آنجایی که کارآفرینی نیز پذیرش مخاطرات فعالیت های اقتصادی با توجه به جمیع شرایط محیطی است ، پس نیاز به دانش کافی در سازمان ها احساس می شود. برای غلبه بر مشکلات و تهدیداتی که متوجه سازمان های امروزی است راه حل سازنده ایجاد بستر فرهنگ کار آفرینی در سازمان هاست که بر پایه مدیریت دانش و دانایی محوری استوار باشد. لذا در این مقاله بدنبال برقراری و کشف رابطه بین مدیریت دانش و کارآفرینی در سازمانها خواهیم بود.
واژگان کلیدی: مدیریت دانش ، کارآفرینی،کارکنان دانشی نقش کار آفرین
مقدمه
امروزه در سازمانها "مدیریت دانش"از اهمیت زیادی برخوردار است و با بکار گیری سیستم های مدیریت دانش ،می توان مزیت رقابتی بلند مدت را ایجاد نمود.در دسته بندی نظریه های بعضی صاحبنظران کسب و کار،دهه ی 1980،دهه ی "جنبش کیفیت"،دهه ی 1990 "مهندسی مجدد" و دهه ی 2000 هم دهه ی"مدیریت دانایی" معرفی شده است.امروزه در همه ی سازمان ها،حرکت در جهت جامعه مبتنی بر مدیریت دانایی بحث می شود.سازمانهای موفق،سازمانهایی هستند که خلاقیت و نوآوری، نوک پیکان حرکت آنان را تشکیل میدهد ؟به عبارتی سازمانهای امروزی برای ادامه حیات، باید پویا بوده و مدیران و کارکنان آنها، افرادی خلاق و نوآور باشند تا بتوانند سازمان را با این تحولات منطبق ساخته و جوابگوی نیازهای جامعه باشند؟میتوان گفت در سیستم جهانی و رقابت روزافزون موجود، خلاقیت و نوآوری درحکم بقاو کلید موفقیت سازمان است،به طوری که نبود خلاقیت و نوآوری را برابر نابودی سازمان دانستهاند؟سازمانی×که×خلاقیت×و×نوآوری نداشته باشد، نمیتواند بقا یابد و در طول زمان از صحنه محو میشود
مدیریت دانش
امروزه در سازمان ها دانایی نقش بسیار مهمی در افزایش توان رقابتی ایفا می نماید.لذا مدیریت دانش،به عنوان ابزاری که می تواند دانایی را گرد آوری و نظم و پویایی بخشیده و در کل سازمان اشاعه دهد،مورد توجه قرار گرفته است - منصوریان،. - 1388برخی از سازمان ها،سیستم های تکنولوژی اطلاعات را که بطور فرضی برای کنترل و انتقال دانش در سراسرسازمان طراحی شدند،به کار می برند.در این صورت ،موفقیت کمی نصیب سازمان ها می شود.زیرا با این کار،فقط اطلاعات از طریق سیستم های تکنولوژی اطلاعات به آسانی انتقال می یابد،ولی انتقال دانش به آسانی محقق نمی شود.در واقع بر اساس تحقیق اخیر، - هاوس چیلد،لیچت و استین،2008 ،ص. - 74
"بسیاری از مجریان تصور می کنند که مدیریت دانش با سیستم های تکنولوژی اطلاعاتی،با ساختار پیچیده آغاز می شود و به پایان می رسد." محققان و کارشناسان مدیریت دانش،در وهله ی اول باید فهم خود را نسبت به اینکه دانش چیست ،چگونه ایجاد شده،ترویج پیدا کرده و استفاده شده است توسعه دهند.بطور معمول" اطلاعات مرحله ی ابتدایی دانش است،به این معنی که،اطلاعات ابزار یا ماده لازم برای آغاز و شکل دهی یا افزایش دانش است." اما در صورت عدم استفاده ارزش کمی دارد.درستکه - 1998 - بیان می کند که"اطلاعاتی که برای خلق دانش استفاده می شود.به این امر بستگی دارد که چه چیزی از آن می آموزیم . بنابراین ، دانش باور بدست آمده از اطلاعات است"
کار آفرین کیست؟ و کارآفرینی چیست؟
کار آفرینی واژه ای جدید است که ریشه ای فرانسوی دارد . معادل انگلیسی آن - QWUHSUHQHXUVKLS است طبق تعریف فرهنگ وبستر، کار آفرین کسی است که متعهد می شود یک فعالیت اقتصادی را تقبل،سازماندهی کند. سابقه مفهوم کار آفرینی به دویست سال قبل بر می گردد. اولین کسی که این مفهوم را مطرح کرد کانتیلون بود ولی بعداً تعاریف جدیدی به آن افزوده شد .کار آفرین به معنی فردی است که از طریق ایجاد یا اداره یک کسب و کار، سودآوری ایجاد می کند مادامی که این کار برای او ریسک مالی نیز در بر دارد. می توان گفت هنوز هم تعریف کامل و جامعی از کار آفرینی که مورد پذیرش همه متخصصان قرار گیرد ، ارائه نشده . اما تئوری و تعریف جوزف شومیپتر ، اقتصاد دان اتریشی ، مورد توافق و ارجاع اکثر محققین در این زمینه است . بر طبق نظر وی ، کار آفرین نیروی محرک اصلی در توسعه اقتصادی و موتور توسعه است .
به زعم وی ،عبارت است از نوآوری یا ایجاد ترکیب های تازه ای از مواد . ایشان مشخصه اصلی کار آفرینی را فوآوری می دانأ و کار کار آفرین را "تخریب خلاق " تعریف می کند.از دیدگاه اقتصاددانان، کار آفرینی فعالیتی است مانند عرضه کردن کالا یی نو، روشی نو در فرایند تولید، گشایش بازاری تازه، یافتن منا بع جدید و ایجاد هرگونه تشکیلات تازه در صنعت. همچنین دانشمندان علوم رفتاری همزمان با درک اهمیت نقش کارآفرینان در اقتصاد ، به شنا سایی ویرگی ها و الگوهای رفتاری کارآفرینان پرداخته اند. آنها کار آفرینی را نوآوری، جستن راهکارهای تازه و ابتکاری برای پاسخگو یی به یک نیاز یا مشکل ، ریسک پذیری و تخصیص منابع به فرصت ها با وجود امکان شکست راهکارها می دانند..
پس روی هم رفته کار آفرینی فرایند آفرینندگی و نوآوری و ایجاد کسب کار تازه در شرایط خطرخیز از طریق یافتن فرصتها و بهره گیری از منابع است و کار آفرین کسی است که بنگاهی را ایجاد و اداره می کند و هدف اصلی اش سودآوری و رشد است. برجسته ترین ویژگی کار آفرین، نوآوری است.ویکلن - 1992 - معتقد است که کار آفرینی به عنوان یک تسریع کننده، جرقه رشد و توسعه اقتصادی را فراهم می آورد. او سه دسته از عوامل را برای ظهور کار آفرینی مهم می شمارد.ا.عوامل اقتصادی . مزیت های بازار و فراهم بودن سرمایه 2 .عوامل غیر اقتصادی. مقبولیت کار آفرینی، امنیت و عواملی همچون طبقه اجتماعی، قدرت و کنترل3 .عوامل روانشناختی : نیاز به توفیق، انگیزه و مخاطره پذیری
چرخه مدیریت دانش
فرایند مدیریت دانش شامل 4 مرحله می باشد که در سازمان به صورت فرایند زیر انجام می گیرد:در مرحله اول باید دانش موجود در سطح سازمان و منابع آن - اعم از دانش تصریحی و تلویحی نزد افراد، بانک های اطلاعاتی،مستندات و... - مورد شناسایی واقع شده و سپس جمع آوری گشته و به صورت مناسبی ذخیره سازی شود.سپس برای اینکه دانش با ارزش شده و به هم افز ایی و زایش مجدد منجر کردد،باید دانش میان افراد به اشتراک گذاشته شود.پس از این مرحله باید از دانش کسب شده در جهت اهداف سازمان استفاده شود.و در مرحله آخر با ورود اطلاعات جدید به سیستم خلق دانش انجام می گیرد.
عوامل حیاتی تاثیر گذار بر مدیریت دانش
- 1 مدیریت موثر: توانایی برای ایجاد برنامه های مناسب، استخدام موثر منابع انسانی ، توازن بین تعهدات سنتی و تقاضاهای کسب و کار
- 2 حمایت دولتی رضایت بخش: فراهم نمودن ساختارهای زیر بنایی، تسهیلات آموزشی، مشوقهای مالیات، حمایت دولت در مقابل رقابت سازمانهای بزرگ
- 3 عوامل بازاریابی:بویژه در زمینه مکانیکی، بازار و اندازه تقاضا و مهارتهای ترفیع فروش
- 4 سطح تحصیلات و آموزش
- 5 مشخصه هاو صفات شخصی همچون: خود اتکایی ، قدرت کاریزماتیک، پشتکار،شهرت محلی و امانتداری
- 6 تجربیات قبلی در کسب و کار
- 7 رابطه سیاسی
اهمیت و مزایای مدیریت دانش
سرعت بالای توسعه تکنولوژی های جدید و ارتباطات دیجیتال منجر به افزایش اهمیت مدیریت دانش به عنوان یک منبع حیاتی برای کسب مزیت رقابتی گردیده است نبود