بخشی از مقاله
مقدمه :
زخمهاي قرنیه در اسب به علت ضربه ایجاد می گردد.هنگامی که زخم قرنیه دچار عفونت قارچی می شود تورم قارچی قرنیه وقوع می یابد.گونه هاي قارچی متداول شامل آسپرژیلوس،پنی سیلیوم،فوزاریوم ،آلترناریاو کاندیدا می باشد. تورم قارچی قرنیه معمولا در قالب زخم قرنیه با سابقه اي مزمن بروز می کند و سابقه مشخص آن تورم قرنیه می باشد که در عین درمان با آنتی بیوتیک و یا داروي ضد آماس التیام نیافته یا بدتر شده است.تورم باکتریایی قرنیه به عنوان سابقه مزمن تورم قارچی قرنیه اي در زمانی رخ می دهد که زخم قرنیه ایجاد شده توسط باکتري هاي فرصت طلب ي همچون سودوموناس عفونی گردد البته باکتري هاي دیگري هم از عفونت زخم قرنیه جدا شده همانند گونه هاي آنترباکتر،آسینتوباکتر،استرپتوکوکوس و استافیلوکوکوس ها.
علائم بالینی تورم عفونی قرنیه مشابه تورم قارچی قرنیه می باشد ولی شدت علائم بیشتر است به طوریکه قرنیه به سمت ذوب شدن پیش می رود.بعد از ایجاد زخم قرنیه باکتري هاي فرصت طلبی همچون سودوموناس بر روي زخم تثبیت می شود و با ساخت آنزیم هاي پروتئوگلیکانولیتیک باعث ذوب شدن قرنیه می گردد.پروتئازها و کلاژنازها که در گویچه هاي سفید دژنره و احتمالا در سلولهاي پوششی و بافت زمینه قرنیه یافت می شوند،در ذوب شدن قرنیه دخیل می باشند
این روند با زخم کوچکی در قرنیه آغاز شده و طی 24 تا 48 ساعت تا حد سوراخ شدن قرنیه پیشرفت می کند.اقدامات درمانی باید سریع و مناسب باشد تا از سوراخ شدگی قرنیه جلوگیري گردد.در هر چشمی که حضور باکتري مورد ظن باشد، تهیه کشت از زخمو آزمایش حساسیت و نمونه برداري توسط تراشیدن قرنیه براي رنگ آمیزي باید انجام بگیرد.در موارد تورم باکتریایی قرنیه در اسب که آبسه هاي بافت زمینه اي را شامل می شود اهداف درمان عبارتند از:
- 1حذف باکتري ها
- 2کاهش فعالیت کلاژناز و پروتئاز در موضع
- 3درمان تورم عنبیه،جسم مژگانی و مشمیه که همزمان رخ می دهد.
علائم تورم قارچی قرنیه شامل چشم مبتلا دردناك و ملتحمه پرخون است و اسپاسم پلک،ریزش اشک و ترس از نور حضور دارد.ترشحات سلولی در قرنیه اغلب ظاهري به رنگ خاکستري یا زرد تیره در اطراف زخم به وجود می آورد و معمولا شکل گیري عروق در قرنیه دیده می شود.فلوروسسیین زخم قرنیه را رنگ آمیزي می کند ولی در برخی موارد تورم قارچی قرنیه،بافت پوششی موجود در روي عفونت قارچی التیام می یابد ودر چنین مواردي قرنیه رنگفلوروسین را به خود نمی گیرد.
تشخیص هاي تفریقی شامل تورم قرنیه،عنبیه،جسم مژگانی و مشیمیه وسایر علل زخم قرنیه می باشد. تورم قارچی قرنیه هنگامی تشخیص داده می شود که رشته هاي قارچ یا مخمر در نمونه هاي حاصل از تراشیدن یا بیوپسی قرنیه دیده شوند.با تهیه کشت از زخم می توان نوع قارچ را تعیین نمود.اگر نتیجه کشت مثبت باشد ولی در نمونه هاي حاصل از تراشیدن قرنیه رشته هاي قارچ دیده نشوند،احتمال تصادفی بودن این یافته باید مورد توجه قرار بگیرد،به خصوص اگر در محیط کشت تنها یک یا دو پرگنه تشکیل شده باشد.
متاسفانه در برخی موارد تورم قارچی قرنیه پس از خارج کردن کره چشم تشخیص داده می شود.از آنجا که ممکن است رشته هاي قارچ به غشاي دسمه تمایل داشته باشدفاین موضوع تشخیص بیماري را قبل از خارج کردن کره چشم ذشوار می سازد.چون درمان تورم قارچی قرنیه طولانی و پرهزینه می باشد،کمال مطلوب این است که قبل از شروع درمان تثبیت قارچ قطعا تشخیص داده شود. رشته هاي قارچ در قرنیه سالم تثبیت نمی شوند.
براي شروع رشد قارچ هاي بیماریزا یا فرصت طلب در بافت زمینه قرنیه،آسیب بافت پوششی لازم می باشد.چنین آسیبی ناشی از یک حادثهضربه اي می باشد که ممکن است مورد توجه صاحب دام قرار نگیرد.استفاده از انتی بیوتیکها و کورتیکواستروئیدها فلور طبیعی را تغییر می دهد و با کاهش پاسخ ایمنی طبیعی ممکن است رشد قارچ را تشدید نماید.قارچ هایی که در عفونت قارچی قرنیه دخیل می باشند به طور متداول در محیط اسب ها حضور دارند و در بیش از %90 موارد می توان آنها را از چشم هاي سالم اسب جدا نمود.درمان شامل حذف قارچ از قرنیه به روش دارویی می باشد.این درمان ها تا چندین هفته به طول می انجامد و تا عروق تازه تشکیل در قرنیه به محل عفونت نرسد التیام کامل صورت نمی پذیرد.
پیش آگهی در این مورد محافظه کارانه است.این گزارش به یک مادیان عرب 15 ساله می پردازد که با علایم افزایش ترشح اشک ، اسپاسم پلکها وترس از نور ارجاع گردید. معاینات انجام شده وجود یک زخم عمقی در ناحیه بالایی قرنیه نزدیک به لیمبوس را نشان می دادکه دچار ذوب شدگی بود . عروق زایی خصوصا در اطراف ضایعه و همچنین ترشحات موکوسی چرکی به رنگ زرد تیره بر روي ملتحمه و مژه ها کاملا مشهود بود.
پیش از ارجاع داروهاي مختلفی از جمله آنتی بیوتیک و کورتیکواستروئیدهاي عمومی وموضعی به مدت طولانی وبدون هیچ نتیجه اي تجویز شده بود.کشت ترشحات چشم وتراشه هاي زخم وجود آسپرژیلوس را در ضایعه به اثبات رسانید.به منظور درمان از وریکونازول زیر ملتحمه به میزان 10 میلی گرم به مدت 5 روز پیاپی و پس از آن3 تزریق به میزان 5 میلی گرم هر 48 ساعت استفاده شد.همزمان با آن از سرم اتوژن ،آتروپین 1 درصد وسفازولین به صورت داخل چشمی نیز استفاده شد.بدین منظور از کانولاي داخل مجراي اشکی بهره بردیم.
